ตอนที่1 เรียกจิ๊กโกโล่

ตอนที่1 เรียกจิ๊กโกโล่

ปาลีนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ของโรงแรมห้าดาว แต่

สีหน้ากลับไม่ใช่เพลิดเพลินแต่เป็นลังเล

จะโทรหรือไม่โทรดีนะ โทร……โทรเรียกผู้ชายคนหนึ่ง

มา?

หลังจากลังเลไป10นาที ปาลีก็อดทนไม่ได้ที่กดปุ่ม หมายเลขที่จดจำในใจอย่างแม่น

“สวัสดีค่ะ….”

หลังโทรติด ปาลีกลับไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

ฝ่ายนั้นมีเสียงผู้หญิงอ่อนโยนส่งออกมา “สวัสดีค่ะ นี่ เป็นคลับแฮปปีเดย์ ยินดีที่ให้บริการค่ะ ไม่ทราบว่าท่าน ต้องการอะไรคะ”

“ฉัน…ต้องการ….ต้องการ…” ปาลีเสียงสั่นไปนิด คำว่า ผู้ชายยังไงก็พูดไม่ออก

“ท่านต้องการผู้ชายหรือผู้หญิงคะ” ผู้หญิงฝั่งนั้นตอบอย่างเป็นความเคยชิน

….ผู้ชายค่ะ”มือปาลีที่ถือโทรศัพท์สั่นไม่หยุด

“โอเคค่ะ ไม่ทราบว่าท่านตอนนี้อยู่ที่ไหน ขอที่อยู่ราย ละเอียดหน่อยค่ะ”

“โรงแรมเอ็มเค ห้อง518” ปาลีตอบอย่างไม่อาย

“โอเคค่ะ อีก10นาทีจะถึง ขอบคุณที่ใช้บริการ ขอให้คืน นี้มีความสุขนะคะ byebye~”

จนฝ่ายนั้นมีเสียงวางสายดังขึ้น ปาลีก็ยังถือโทรศัพท์ งุนงงอยู่ ตอนนี้สมองของเธอมีแต่ความว่างเปล่า

ปาลี เธอทำอะไรเนี่ย กล้าไปเรียกผู้ชายมา เธอ เปลี่ยนเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่พอคิดถึงรฐากับขวัญชีวี ซึ่งเป็นชายเลวหญิงชั่วคู่นั้น เธอจึงตัดสินใจไม่เก็บโทรศัพท์กลับ

สองคนนี้เคยเป็นคนที่สำคัญในชีวิตเธอ คนหนึ่งเป็นคู่ เอ็นดูมาตั้งแต่เด็ก

หมั้นที่รักกันมาห้าปี อีกคนหนึ่งเป็นน้องสาวที่เธอรัก
แต่เมื่อวาน เธอบังเอิญได้เห็นทั้งสองคนนั้นพลอดรักกัน อย่างบ้าคลั่ง เธอโดนปิดบังมาตลอด จนตอนนี้ถึงรู้ว่าสอง คนนั้นหักหลังเธอมาตั้งนานแล้ว

เหตุผลที่รฐานอกใจเธอคือเธอไม่ยอมให้ตัวเธอกับเขา

ถ้าพูดไปก็อาจไม่มีใครเชื่อ เธอคบกับรฐามาห้าปี แต่ยัง เป็นสาวพรหมจารี ปกติเธอแค่ยอมให้เขาจูบหรือสัมผัส เท่านั้น ไม่เคยให้ไปถึงขั้นตอนสุดท้าย

เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่มีความคิดแบบโบราณ เธอ อยากจะเก็บครั้งแรกของเธอจนถึงวันเข้าห้องหอ เธอ อยากจะให้เขาในวันที่มีความสุขที่สุด

นึกไม่ถึงเลยว่านี่กลับกลายเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาออก นอก หรือนี่แค่เป็นข้ออ้างของเขา?

แต่ก็คือข้ออ้างนี้กระตุ้นจิตใจของปาลี

เธอโกรธและเกลียดมาก ทำไมผู้หญิงที่รักษาความ บริสุทธิ์ กลับได้รับผลแบบนี้

แล้วทำไมมีแต่เขาไปหาสุขหาเลยได้ เธอกลับต้องมา รักษาร่างพรหมจารีเพื่อเขาอีก
ผู้ขายออกไปหาความสุขได้ ผู้หญิงก็ได้เช่นกัน

ฉะนั้นปาลีเลยทําการตัดสินใจที่กล้าหาญที่สุดในขาด —เรียกผู้ชายตอนกลางคืน

มองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนัง สิบนาทีให้รอผ่านไปนาน แล้ว ทําไมผู้ชายคนนั้นยังไม่มาสักที

“ทำไมยังไม่มานะ”ปาลีพูดพึมพำ

ขณะนี้ หน้าเธอแดงก่ำและร่างร้อนเหมือนไฟ เพื่อไม่ให้ ตนเองถอยตัว เธอเลยกินยาปลุกเซ็กไปเมื่อกี้นี้

คราวนี้ เธอไม่คำนึงถึงใดๆทั้งสิ้นแล้ว

ตอนที่ปาลีกระวนกระวายรออยู่ ที่ที่ไม่ห่างจากโรง แรมเอ็มเค มีการเกิดอุบัติเหตุขึ้น ชายหนุ่มหน้าขาวสดใส คนหนึ่งฝ่าไฟแดง แล้วโดนรถชน เขาโคม่าทันที เลยถูก ส่งไปโรงพยาบาล

ใครๆ ก็ไม่รู้เลยว่า ชายหล่อคนเป็นผู้ชายที่ปาลีเรียกมา นอกจากเขาตัวเองที่รู้

อีกฝ่ายนั้นคนขับรถเห็นตนเองชนคน แทนที่จะหนีไป กลับเรียกผู้ชายที่นั่งข้างๆหนีไปก่อน
ผู้ชายที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างๆคนขับคนนั้นใส่หมวกแก๊ปลิ้น เปิด หมวกนั้นปิดหน้าเขาไปเกือบหมด เห็นแค่คาง เนียน ขาว

ผู้ชายคนนี้รู้ว่าตนเองมีฐานะพิเศษ อีกทั้งตรงนี้เป็นใจ

กลางเมือง นักข่าวต้องตามมาอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่า เขาไม่ได้ขนคนนั้น แต่เขาก็นั่งอยู่ในรถคันนั้น ถ้าโดน นักข่าวถ่ายรูปไป ไม่แน่พวกเขาจะเขียนข่าวเป็นยังไง ถึงตอนนั้นเขาต้องขึ้นเป็นหัวข้อข่าวแน่ๆ

ผลแบบนี้เขาไม่อยากได้

ฉะนั้นเขาเลยกดหมวกต่ำลงอีก และรีบลงจากรถ กำลัง

จะหนีไป

แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามีนักข่าวมาติดตามอุบัติเหตุแล้ว อีก

ทั้งยังเห็นเขาแล้วด้วย

เขาเลยต้องแอบซ่อนเข้าไปที่โรงแรมเอ็มเค

แต่นักข่าวพวกนี้เก่งกว่าอย่างที่คิด พวกเขาไม่ไป รายงานเรื่องอุบัติเหตุ กลับมาเจาะจองเขาคนเดียว
ดนุพล าด้วยเสียงต่ำๆ ทันใดนั้น เขาคิดออกมาแผน หนึ่ง เลยก้มหัวรีบเข้าไปในลิฟต์ สุ่มกดไปที่ชั้น8

หลังจากลิฟต์ปิด พวกนักข่าวที่มาช้าก็โดนขวางอยู่นอก ลิฟต์หมด แต่พวกเขาไม่ได้ท้อถอย รีบเข้าไปที่ลิฟท์ข้างๆ และกด น8ตามไป

ดนุพลรู้ว่าพวกเขาไม่ปล่อยเขาอย่างง่ายๆ ฉะนั้นเขากด ชั้น5 6 7ต่อหลังลิฟต์ขึ้นไป แล้วออกลิฟท์ที่ชั้น5

ถึงแม้เขากำจัดความสงสัยเป็นฆาตกร แต่แอบเดทใน โรงแรมก็เป็นข้อกล่าวหาที่ไม่เล็ก อาจจะกลายเป็นจุดดำ ในอนาคตของเขาก็ได้

เขาเองก็ไม่รู้สึกมีอะไร แต่พ่อเขาแคร์ คุณปู่แคร์ ทั้งชาติ ตระกูลก็แคร์ ถือว่าเพื่อพวกเขา เขาต้องหนีให้สำเร็จ

นักข่าวได้รู้แผนของดนุพล ก็เลยรีบแบ่งกันทำงาน แยก ย้ายกันไปชั้น5-ชั้น8 เหวี่ยงแหใหญ่ๆเพื่อจับดนุพลให้ได้

ข้างหน้าไม่มีทางเข้าข้างหลังไม่มีทางถอย ดนุพลจึงต้อง ไปเปิดห้องของแขก แค่หวังได้หลบเข้าไปก่อน

แต่ถ้าในห้องมีคนแล้วประตูต้องล็อก ฉะนั้นดนุพลเปิดติดต่อสิบกว่าห้อง

ไม่มีห้องไหนเปิดได้

ในขณะที่นักข่าวจะมาถึง เสี้ยววินาทีนั้น มีห้องหนึ่งโดน เขาเปิดได้

“เอี๊ยด..”

ไม่มีความลังเลสักนิด ดนุพลรีบบุกเข้าไป แล้วล็อกทันที

ปาลีที่กำลังร้อนจนหัวมึนๆอยู่ เมื่อได้ยินเสียงล็อกประตู เลยตั้งสติขึ้นมา เธอรีบลุกขึ้นก็เห็นผู้ชายใส่ชุดลำลอง สีขาวบุกเข้ามา ตอนนี้เขากำลังมองดูสถานการณ์ข้าง นอกผ่านตาแมวบนประตู

“คุณ….คุณมาแล้ว”

ปาลีตกใจไปนิดและรีบดึงผ้าห่มมาปิดบังหน้าอก หน้า แดงก่ำจ้องมองดนุพล คนนี้คงจะเป็นผู้ชายที่เธอรอตั้ง นาน ดูจากรูปร่างอาจจะมีความสูง185ซม.

คุณภาพ

คงไม่เลว….
ตนพอหันตัวมาแล้วท่ามือให้เธอเงียบไว้ แล้วถอดหมวก แทป ปิดบังใบหน้าสองในสามออกมา

ปาลีรับใช้มือปิดปากเพื่อไม่ให้ตัวเองกรี๊ดร้องออกมา พระเจ้า โลกนี้มีผู้ชายที่หล่อขนาดนี้ด้วย

ผู้ชายนั้นมีใบหน้าหล่อเหลา คิ้วดำเหมือนน้ำหมึก ดวงตาประกายเหมือนดาว ชุดลําลองสีขาวที่สวมอยู่ ร่างยาวสูงของเขา ทำให้เขาดูสดใสยิ่งขึ้น มีความรู้สึกชื่น ใจอย่างบอกไม่ถูก

ปาลีใช้เขาไปเปรียบเทียบกับรฐาในใจอยู่สักพัก

แม้ว่ารฐาก็มีหน้าตาที่หล่อ แต่เขาเป็นแบบเย็นชาและ ผู้ชายคนนี้เป็นแบบอบอุ่น ลักษณะต่างกัน แต่ตอนนี้ ผู้ชายคนนี้ในสายตาปาลีดูดีกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

“ผม…”

เดิมทีดนุพลอยากจะบอกปาลีว่าเขาเข้ามาแค่อยากจะ หลบสักพักเท่านั้น แต่พอเห็นผู้หญิงที่อยู่บนเตียง แค่ สบตาเดียว คำพูดทุกคำก็พูดไม่ออกแล้ว
ปาลีไม่ใช่ผู้หญิงสวยที่สุดที่เขาเคยเห็น แต่เป็นผู้หญิง ที่มีเสนห์ที่สุด ผิวของเธอขาวเนียม เป็นแบบขาวอมชมพู อ่อนนุ่มเหมือนจะหยิกน้ำออกมาได้

เธอมีใบหน้ารูปไข่ ดวงตาใสสวย จมูกโด่งเล็กละเอียด ริมฝีปากสมบูรณ์อ่อนนุ่ม เมื่ออ้าปากนิดๆก็เห็นฟันขาวๆ ในนั้น

เพิ่งดูคุณอาจจะไม่รู้สึกว่าเธอสวย แต่ยิ่งดูยิ่งรู้สึกสวย ขึ้น

โดยเฉพาะตอนนี้ ปาลีใส่แค่ชุดนอนสลิงสีม่วงอ่อน ไหปลาร้าที่เซ็กซี่ประณีตและแขนขาวเนียมล้วนโผล่อยู่ ข้างนอก ภายใต้แสงไฟอ่อนๆในห้อง ทำให้เธอดูเซ็กซี ยิ่งขึ้น แถมขายาวสวยที่มีความยาว43นิ้ว ทับอยู่ด้วยกัน อย่างแน่น ใครมองแล้วก็ต้องทนไม่ไหว

ดนุพล รู้สึกคอแห้ง ปกติเขาจะมีความอดทนที่ดีมาก แต่ ตอนนี้กลับรู้สึกตัวร้อนเหมือนกองไฟ

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้ ทำให้เขา อดไม่ได้ที่จะคิด….