บทที่ 3

“บ้าซะมัด พวกมันสงสัยจนได้”

ธาราคาสบถออกมาเบาๆ ขณะเดินเร็วๆ ออกมาจากบาร์ แห่งหนึ่ง และมีนักเลงคุมบาร์แห่งนั้นเดินตามหลังอยู่ห่างๆ ถึง สองคน

“ฝีมือชักจะเริ่มตกแล้วนะธารา ที่ทำให้พวกมันสงสัยได้

เสียงของผู้บังคับบัญชาที่ดังเล็ดลอดผ่านเครื่องดักฟังที่ติด อยู่กับใบหู โดยใช้เส้นผมหนาขลับปกปิดไว้ไม่ให้ใครเห็น ทําเอาธาราดาต้องสบถออกมาอีกครั้ง

“เลิกทับถมได้แล้วน่าผู้กอง วันนี้ไม่ใช่วันของธารา ทำอะไร ก็ดูติดขัดไปหมด”

“ถ้ายังงั้นก็ถอยออกมาก่อน อย่าให้พวกมันจับตัวได้เด็ดขาด”

ร.ต.อ.ธีทัชเตือนลูกน้องของตนเอง ขณะเดียวกันก็เอาใจ ช่วยให้ธาราดาหนีเอาตัวรอดจากสถานการณ์ล่อแหลมในครั้งนี้

“รู้แล้วค่ะ ธารากำลังหาทางหนีอยู่ค่ะ” ธาราดาเอ่ยอย่างหัว เสีย พยายามเดินปะปนกับนักท่องเที่ยวทั้งชายและหญิง ที่กำลัง เดินท่องราตรีอยู่ในขณะนี้

“โอเค ถ้ายังงั้นเจอกันที่เดิม ถ้าไม่ไหว ก็เรียกกำลังเสริมได้เลย ผมจะส่งลูกน้องไปช่วยในสิบนาที

“ไม่ต้อง แค่นี้ธาราจัดการได้ค่ะ”

ธาราคากระซิบบอกผ่านไมค์เล็กๆ ขณะเดียวกันก็หันไปมอง นักเลงคุมบาร์ทั้งสองคน ที่ยังเดินตามเธออยู่ห่างๆ เช่นเดียวกัน

“อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน แค่นี้นะคะผู้กอง

เอ่ยบอกผู้บังคับบัญชาไปแล้ว ธาราคาก็ก้าวเท้าเร็วๆ เข้าไปในสอยแห่งหนึ่ง ซึ่งยังคงเต็มไปด้วยร้านอาหาร และบาร์ อีกหลายแห่ง เธอจะต้องหนีเอาตัวรอดให้ได้ จะให้นักเลงคุมบาร์ ที่โหดเหี้ยมพวกนี้จับตัวเธอไม่ได้ มิเช่นนั้นหน้าที่สาย

ลับที่กำลังทำอยู่คงได้จบเห่! กันพอดี

ธาราดา เป็นสายลับ ซึ่งได้รับคำสั่งตรงจากผู้บังคับบัญชา ให้สืบหาต้นตอของการทำธุรกิจค้ามนุษย์ ซึ่งแน่นอนว่าที่พัทยา เป็นแหล่งค้ารายใหญ่ มีการทำธุระขายบริการแอบแฝงอยู่ในทุก ร้านอาหาร และเกือบทุกบาร์เหล้า บรรดาหญิงสาวที่เต็มใจ ทำงานเหล่านี้ เธอไม่สนใจสักเท่าไร แต่ที่สนใจและต้องทลาย แก๊งค้ามนุษย์ให้ได้คือแก๊งที่ลักพาและล่อลวงเด็กสาวๆ มาจาก บ้านนอก เพื่อมาทารุณกรรมและขายบริการที่นี่

การสืบหาแหล่งค้ามนุษย์รายใหญ่ ก็ใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆ เธอต้องทำตัวเป็นทั้งนักท่องเที่ยวเพื่อเข้าไปในร้านอาหารและ บาร์ต่างๆ ต้องทำทุกอย่างเพื่อหาข้อมูลสาวถึงตัวการใหญ่ให้ได้

และการทำหน้าที่ของเธอในวันนี้ดูจะหนักกว่าทุกวัน เพราะเธอแฝงตัวเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่งในฐานะของโสเภณีที่กำลัง แขกอยู่ ทว่าความไม่เคย ทำให้แสดงไม่แนบ

เนียนมากพอ แขกที่มาซื้อบริการเด็กสาวๆ ในบาร์ล้วนแต่เมา แอ๋กันทุกคน ขณะเธอแสร้งเจรจาต่อรองราคา นักท่องเที่ยวเหล่า นี้ก็พยายามจะแตะต้องลวนลามหากำไรจากตัวเธอ และนั่น ทำให้เธอแสร้งเป็น โสเภณีไม่แนบเนียนมากพอ จนถูกนักเลงคุม บาร์สงสัย ในที่สุด

กว่า ผู้หญิงที่ใส่ชุดเกาะอกสีดำ มันน่าสงสัย เหมือนมันจะ เป็นพวกสายของตำรวจ

เพราะเผอิญได้ยินคำพูดของนักเลงคุมบาร์เข้า ธาราดาจึง เผ่นแนบออกมาจากบาร์แทบไม่ทัน และตอนนี้ก็กำลังถูกตามมา ติดๆ จนเกือบจะไล่เธอทันแล้ว

“ตื้อชะมัด จะตามไปถึงไหนนะ

ธาราดาบ่นอย่างหัวเสีย และเมื่อมองตรงไปข้างหน้า ก็แทบ อยากเอาปืนยิงตัวเองให้รู้แล้วรู้รอดไป เมื่อดันเลือกเดินเข้ามา ในซอยตัน!

“ให้มันได้ยังงี้สิ ธารา”

ถนนหนทางและซอยมีให้เลือกเดินมากมายดันไม่เดินไป ดันมาเดินหนีเข้าซอยตันซะนี้ เมื่อใกล้จวนตัว ชายฉกรรจ์ทั้งสอง เดินตามมาเกือบจะคว้าตัวเธอได้แล้ว หญิงสาวก็เอาตัวรอด ด้วย การถลาเข้าไปหาชายคนหนึ่งซึ่งกำลังเงยหน้ามองมาที่เธออยู่ พอดี
ไม่ใช่แค่การถลาเข้าไปกอดเท่านั้น ธาราคาจำต้องยอม เปลืองตัว ด้วยการกดเรียวปากเข้ากับริมฝีปากของอีกฝ่าย ยกมือเล็กลูบไปตามแผงอกกว้าง บดเบียดเรือนร่างอรชรในชุด หนังสีดำเข้ากับเรือนกายล่ำสัน พยายามแสดงบทของโสเภณีให้ แนบเนียนที่สุด

ด้วยมั่นใจว่านักเลงคุมบาร์ทั้งสองคนยังจับสายตาจ้องมองอยู่ ธาราดาจึงผละริมฝีปากออกเพียงเล็กน้อย แล้วแสร้งออดอ้อน ชายที่เธอสวมกอดอยู่ด้วยน้ำเสียงกระเส่า

“ฮันนี่…มาดื่มอยู่ที่บาร์นี้เองหรือคะ รู้ไหมคะ ธาราตามหา คุณเกือบทั้งคืนเลย ทีหลังบอกชื่อบาร์ชัดๆ สิคะ ธาราจะได้ตาม หาถูก”

ธาราดานิ่งเงียบไปชั่วขณะ พอเห็นชายหนุ่มคนนี้กำลังจะอ้า ปากเอ่ยพูด ซึ่งแน่นอนว่าเขาคงงุนงงกับการกระทำของเธอ ก็รีบ ยกมือไปปิดริมฝีปากร้อนๆ แล้วเอ่ยตำหนิอีกฝ่ายต่อ

“ปล่อยให้ธาราตามหาตั้งนาน คืนนี้ต้องถูกธาราทำโทษ อย่างหนัก รู้ไหมคะ”

ว่าแล้วธาราดาก็สวมกอดร่างล่ำสันไว้แน่น กดเรียวปากลง ไปบนริมฝีปากร้อนๆ อีกครั้ง โดยไม่ลืมหมุนกายตัวเองไปอีก ด้าน เพื่อให้สามารถเหลือบสายตามองชายฉกรรจ์ทั้งสองคนนี้ ได้ด้วย

นักเลงคุมบาร์ทั้งสองคนหันมามองหน้ากัน แล้วหันไปมอง ธาราดาอีกครั้ง ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะเน้นเสียงพูดอย่างเยาะหยัน
“โธ่! อีตัวปลายแถว นัดแขกไว้ข้างถนนแล้วยังเลือกจะไป จับแขกในบาร์ของกูอีก”

มีหลักฐานทลายแก๊งของพวกแกเมื่อไร ฉันจะถลกหนังหัว พวกแกเป็นรายแรก

ธาราดาเค้นเสียงอยู่ในใจด้วยความโกรธจัด ในขณะที่เรียว ปากอิ่มยังคงประกบอยู่กับริมฝีปากร้อนๆ ก็เหลือบสายตามอง ตลอดเวลาว่าชายฉกรรจ์ทั้งสองคนเดินออกไปหรือยัง

เพราะคิดว่าธาราตาคงเป็นโสเภณีไล่ตามจับแขกเหมือนที่ พวกมันกำลังเห็นอยู่ในขณะนี้ นักเลงคุมบาร์จึงพากันล่าถอยเดิน ออกจากซอยดังกล่าว

“เกือบไม่รอดแล้วเรา

ธาราดาเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งอก พอรู้ว่าตนเอง ปลอดภัยแล้ว ก็ดันกายผละออกจากร่างกายสันที่ตนเอง สวมกอดไว้นาน

แต่! ธาราคาไม่อาจควานหาอิสระให้กับตนเองได้ เพราะ ตอนนี้เธอกำลังถูกกัปตันเอริกเป็นฝ่ายกระชากร่างบาง ในชุดสุด เซ็กซี่มาสวมกอดไว้บ้าง

“จะไปไหน คุณโส”

กัปตันเอริกเค้นเสียงถามชิดกับเรียวปากอิ่มสีกุหลาบ ที่เปิด โอกาสให้เขาได้สัมผัสเรียวปากแค่เพียงภายนอก ยังไม่ได้ลุกล้ำ เข้าไปชอนไชทั่วโพรงปากคู่นี้
“คุณโส?”

ด้วยลืมไปเสียสนิทว่าก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที ตนเองได้ยั่วยวน ชวนอีกฝ่ายขึ้นห้อง ธาราดาจึงทวนคำอย่างงงๆ ไม่เข้าใจถึง สรรพนามที่ชายผู้นี้เรียกเธอ

พอสาวสวยสุดเซ็กซี่ ตีสีหน้างุนงง ขมวดคิ้วเข้าหากันให้ยุ่ง กัปตันเอริกก็เข้าใจผิดคิดว่าอีกฝ่ายกำลังแกล้งเล่นตัวเพื่อโกง ราคากับลูกค้า

“ใช่คุณโส ดูเหมือนคุณจะลืมชื่อของตัวเอง จะให้ผมเรียก เต็มๆ ไหมว่าคุณโสเภณี!”

ธาราดาหน้าตึง เมื่อถูกเรียกด้วยคำว่า โสเภณีอย่างชัดเจน “ฉันไม่ได้เป็นโสเภณี”

“ไม่ได้เป็นโสเภณี?”

คราวนี้กัปตันเอริกเป็นฝ่ายทวนคำด้วยน้ำเสียงติดเยาะหยัน

ก่อนจะเค้นเสียงถามต่อ

“เมื่อสักครู่คุณพูดเองไม่ใช่หรือว่าตามหาผมทั้งคืน ผมเองก็ เพิ่งรู้ตัวว่าถูกโสเภณีปลายแถวตามหาอยู่ สาบานได้ว่า ถ้ารู้ว่ามี โสเภณีเซ็กซี่อย่างคุณกำลังตามตะครุบผมอยู่ ผมไม่เสียเวลามา หาโสเภณีที่บาร์แห่งนี้หรอก

ธาราดาไม่ได้ฟังว่าผู้ชายคนนี้พูดว่าอะไรบ้าง แต่กลับหูผึ้งใน ประโยคท้ายของเขา

“คุณมาซื้อบริการโส…เอ่อ…เด็กสาวๆ ที่นี่หรือคะ”
“ใช่ ผมเพิ่งจ่ายเงินไปหมาดๆ แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนใจแล้ว อยากหิวคุณแทน โสเภณีที่ยังไม่เห็นแม้แต่หน้า

กัปตันเอริกยอมรับว่าซักจะติดใจกับโสเภณีสุดเซ็กซี่ที่ยืนอยู่ ตรงหน้า นาทีนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าหญิงสาวจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง หรือไม่ ไม่สนใจว่าเธอจะเจนสนามมากเพียงใด เขารู้แค่ว่าหญิง สาวคนนี้ คนที่เขารู้จักแค่ว่าชื่อธารา กำลังปลุกอารมณ์รักที่ถูก ซุกซ่อนอยู่ข้างในกายของเขาให้ลุกฮือขึ้นมา แค่เพียงถูกเธอกด จุมพิตและบดเบียดเรือนร่างเซ็กซี่ลงมาเสียดสีกับเรือนกายของ เขา