โซ่สวาทจอมมาร

ตอนที่ 8



ตอนที่ 8

“ถ้าคุณไม่พอใจที่เห็นฉันอยู่ที่นี่…พรุ่งนี้ฉันจะขอยื่น ใบลาออกจากบีช เบย์ คลับ หวังว่าคุณคงพอใจ”

หญิงสาวแทบจะกลั้นใจพูดออกไปก็ว่าได้ แต่แล้วเมื่อ เธอหันหลังให้และกำลังจะเดินจากไปก็ต้องชะงักอีกครั้ง เมื่อเฮ็คเตอร์ใช้กำลังกระชากแขนของเธอจนร่างเล็กเซ กลับเข้าไปหาอกกว้าง

“จะรีบไปไหน ลีแอน!…เราพึ่งเจอกัน ผมเองยังไม่ทันจะ ได้พูดคุยอะไรกับคุณด้วยซ้ำ”

“คงไม่จำเป็นกระมังคะ…เฮ็คเตอร์…ปล่อยค่ะ…ฉันเจ็บ”

ณชนกนิ่วหน้าเมื่อแขนทั้งสองถูกบีบจากมือหนาหนัก เหมือนคีมเหล็กจนเจ็บร้าวไปถึงหัวไหล่ นี่เขาเป็นอะไร ไป ทําเหมือนจอมซาตานที่กำลังจะขย้ำเธอให้แหลกเป็น เสี่ยง ใบหน้าคร้ามคมก้มลงมาจนเกือบชิด เสียงห้าวลึก ราวกับถูกเค้นออกมาจากลำคอดังอยู่ที่ข้างหูของหญิง สาว

“ทําไมคุณอยากจะให้ทุกอย่างระหว่างเราจบลงง่าย ๆ ล่ะ ในเมื่อนี่มันแค่เริ่มต้น!”

“คุณพูดเรื่องอะไร…เฮ็คเตอร์…ปล่อยนะคะ”
เรียวปากอิ่มที่ยังเป็นรอยบวมเจ่อสั่นระริก ความกลัว อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนแทรกซึมขึ้นมาและแผ่ไปทั่วร่าง จนทำให้ณชนกเหมือนถูกยาชาจากมือแกร่งที่กำลังบีบ แขนเธอไว้แน่น ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาราดรดลงบน แก้มขีดขาว

“ผมกำลังพูดเรื่องระหว่างเรา…ฟังไว้นะลีแอน เรื่อง ระหว่างผมกับคุณมันจะไม่มีวันจบลงง่าย ๆ ผมมันเจ็บจำ แล้วฝังใจ แต่ก็รอได้เสมอสำหรับการเอาคืน!”

“เฮ็คเตอร์…ฉันเจ็บนะคะ…”

“พรุ่งนี้คุณต้องกลับมา!

เขาผลักเธอออกห่างอีกครั้ง ดวงตาคู่นั้นจ้องมองหญิง สาวที่ยืนตัวสั่นขณะเอามือลูบที่แขนและนิ่วหน้าด้วย ความเจ็บ รอยปากหยักบนใบหน้าคร้ามเข้มเหยียดออก แววตาคู่นั้นหยามเยาะอย่างไม่คิดสงสารคนตรงหน้าเลย แม้แต่น้อย

“ห้ามลาออกจากบีช เบย์ คลับ…ถ้าคุณคิดจะทำ บอกได้ เลยว่าคุณลำบากแน่!”

“เฮ็คเตอร์…ฉันไม่เข้าใจคุณเลย…มีอะไรตั้งหลายอย่าง ที่ฉันอยากจะถามคุณ คุณหายไปไหนเมื่อห้าปีก่อน….คุณ หายไปไหน”
“ถ้าอยากรู้…พรุ่งนี้…คุณต้องกลับมา”

ชายหนุ่มเอามือทั้งสองล้วงกระเป๋า แต่ท่าทีของเขาไม่ ได้ลดทอนความร้ายกาจอย่างที่เธอไม่เคยเห็นลงเลย แม้แต่น้อย แม้เขาจะแสดงท่าทีหยามหมิ่นเธอมากแค่ไหน แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดณชนกก็ใจชื้นขึ้นมา หญิงสาว ฝืนพูดกับเขาอีกครั้ง

“พรุ่งนี้คุณจะบอกฉันใช่มั้ยคะ เช็คเตอร์…ว่าห้าปีที่แล้วที่ คุณหายไป…คุณไปไหนมา

ไม่มีคำตอบใดหลุดลอดออกมาจากปากของเขา เฮ็ค เตอร์หันหลังให้ก่อนจะเดินจากไปราวกับไม่แยแส ทิ้งไว้ แต่ความฉงน แปลกประหลาดใจให้แก่หญิงสาวที่ยืนมอง เบื้องหลังของเขากับความหวังที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด หากเธอรู้ว่าเขาไปไหนและทำอะไร บางที…เธออาจจะ บอกเขาถึงสิ่งที่เขายังไม่รู้เกี่ยวกับตัวเธอ

“กลับมาแล้วเหรอคะคุณแนน”

ป้าวิไลถามขึ้นทันทีที่ประตูห้องเปิดออกและร่างบอบ บางของณชนกก้าวเข้ามาภายในห้องเช่าของอพาร์ทเม นท์ตอนเวลาเกือบสี่ทุ่ม หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาและ รับกระเป๋าสะพายจากหญิงสาวโดยไม่ทันสังเกตเห็นใบ อันอิดโรยของอีกฝ่าย ณชนกชะเง้อมองเข้าไปในห้อง ของเธอก็เห็นว่าหนูน้อยคลีโอนอนหลับอยู่บนเตียงภาพนั้นทำให้หัวใจที่แห้งโดยชุ่มฉ่ำขึ้นมาและจุดรอยยิ้ม บนใบหน้า ยามเมื่อได้เห็น

“คลีโอหลับนานแล้วเหรอคะ”

“ฟังหลับค่ะคุณแนน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ