ตอนที่6หนึ่งชั่วโมงหนึ่งพัน

เจียวไอ้ชิงถูกซึ่งเทียนอวิ๋นมองจนทำตัวไม่ถูกโดย เฉพาะดวงตาที่ลึกลับและเย็นชาของเขา

“เจียวไอ้ชิงเอากาแฟมา”ซึ่งเทียนอวิ๋นพูดอย่างเย็นชา แล้ววางถ้วยกาแฟในมือลง

เจียวไอ้ชิงรู้สึกได้ว่าเลขาอีกคนของซึ่งเทียนอวิ๋นได้ จ้องมองเธอเธอรู้มันเป็นความโกรธ

ซึ่งเทียนอวิ๋นรับกาแฟจากเจียวไอ้ชิงตอนที่นิ้วมือของ เขาได้โดนนิ้วของเธอเขารู้สึกได้ว่าตัวเธอแข็งไปหมด

เขาปิดตานิดๆมองเจียวไอ้ชิงดื่มกาแฟที่เธอชงเข้า ปากเป็นรสขมอ่อนๆในกาแฟไม่ได้ใส่อะไรต่อมาเป็น ความหอมของกาแฟพูดจริงเธอชงได้อร่อยมาก

“ต่อไปก็ให้คุณเป็นคนชงกาแฟให้ผมเอารสชาตินี้”ซึ่ง เทียนอวิ๋นพูดเฉยๆแล้วก้มหน้าดูเอกสารในมือเหมือน ด้านข้างไม่มีใคร

เจียวไอ้ชิงยืนอยู่ที่เดิมเธอตอนนี้จะทำอะไร?จะออก ไปก็ไม่ใช้จะยืนข้างเขาก็ไม่ใช้เธอจึงยืนอยู่กับที่ไปสอง ชั่วโมงจนถึงเที่ยงจนขาของเธอชาหมดงานเลขานี่ทำ ยากจริงๆแต่คิดถึงเงินเดือนสามหมื่นเธอต้องอดทน

“มึงซินคุณกลับไปได้เจียวไอ้ชิงคุณไปชงกาแฟให้ ผม!”ซึ่งเทียนอวิ๋นสั่งเจียวไอ้ชิงตอนที่เธอกำลังฝันจะกลับบ้านโดยเขาไม่ยกหน้าขึ้นเลย

เจียวไอ้ชิงอึ้งไม่ค่อยพอใจเลิกงานแล้วทําไมยังไม่ให้ เธอกลับถึงในใจจะไม่พอใจแต่ก็ยังไปชงกาแฟให้ซึ่ง เทียนอวิ๋น

ตอนที่เข้าไปซึ่งเทียนอวิ๋นได้จัดการทุกอย่างเสร็จ แล้วกําลังจะออกไปเขามองร่างกายที่เซ็กซี่ของเจียวไอ้ ชิงยิ้มโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

“ไม่ดื่มกาแฟแล้วคุณไปร่วมงานเลี้ยงกับผมหน่อย”ซึ่ง เทียนอวิ๋นพูดไปเดินออกไปไม่สนใจสีหน้าที่อึ้งๆของ เจียวไอ้ชิงเลย

เจียวไอ้ชิงในตอนนี้โกรธจนจะปาถ้วยกาแฟทิ้งผู้ชาย คนนี้เป็นบ้าอะไรเธอก็ไม่ใช่แฟนเขาไปร่วมงานเลี้ยงกับ เขาทำไม?เธอรู้สึกว่าผู้จัดการคนนี้ลึกลับชิบหายเธอ กำลังคิดว่าจะทำงานนี้ต่อไปหม

“ร่วมงานเลี้ยงเป็นค่าจ่างล่วงเวลาหนึ่งชั่วโมงหนึ่งพัน”

แน่นอนพอซึ่งเทียนอวิ๋นพูดเสร็จเจียวไอ้ชิงได้รีบตาม ไปหนึ่งชั่วโมงหนึ่งพันถ้าสามชั่วโมงก็สามพันนะสิ?

ใบหน้าของเจียวไอ้ชิงมีแต่รอยยิ้มเธอรีบตามไป อย่างรวดเร็ว

“คือ…คุณซึ่งเทียนอวิ๋นค่าจ้างล่วงเวลาจะจ่ายก่อนได้ ไหม?”
ซึ่งเทียนอวิ๋นยิ้มด้วยมุมปากอย่างเย็นชาแล้วหันไป

แต่เจียวไอ้ชิงไม่รู้ว่าเขาจะหันกลับมาอย่างกระทันหัน จะหยุดก็ไม่ทันแล้วหัวได้ชนกับหน้าอกที่มีแต่กล้ามเนื้อ ของเขาอย่างรุนแรง

“ถ้าจะแสดงขอรักนี้เดียวก็ไม่ช้ามาแสดงกับผมครั้ง หนึ่งยังจะมีรางวัลเสริมด้วยนะ”เสียงของเขาทั้ง ทั้ง ดึงดูดใจดวงตาที่ลึกลับได้มีแสงสว่างเธอชอบเงินมาก ขนาดนี้งั้นเขาก็ให้เธอแต่เธอต้องเสียสละหน่อย

เจียวไอ้ชิงทำตาโตมองใบหน้าที่หล่อเหลาใกล้เธอ เธอสามารถได้กลิ่นเลมอนอ่อนๆจากเขาน่าดมมาก เหมือนจะทำให้เธอหลงใหลพยักหน้าแบบควบคุมไม่ได้ ในสมองได้นึกถึงคืนนี้เมื่อหกปีก่อน