ตอนที่4เด็กสามคนเป็นหนึ่งเวที

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จจางเซี่ยหยู่และเจียวไอ้ ชิงนั่งอยู่ในห้องรับแขกเด็กสองคนรู้ตัวได้เข้าห้องนอน ไปเล่นคอมฯ

เจียวไอ้ชิงรู้ว่าจางเซี่ยหยู่กังวลเธอแต่เรื่องของเธอ ไม่สามารถคุยให้ใครได้ถ้าพูดออกไปเธออาจจะเสียลูก สองคนไปได้เธอไม่สามารถพูดได้

“เธอน่าจะยังไม่ได้ไปเยี่ยมพ่อของเธอมั่งเขาได้เข้า คุกเพราะติดหนี้”สีหน้าของจางเซี่ยหยู่ไม่ค่อยดีตอนนั้น เจียวลู่เคยมาหาเธอมาถ้าเจียวไอ้ชิงอยู่ไหนแต่เธอไม่ รู้จริงๆถึงจะรู้ก็ไม่บอกเขาหรอกเขาทำลายเจียวไอ้ชิง ขนาดนี้ยังไม่พอหรอ?

ใบหน้าของเจียวไอ้ชิงซีดไปแปปหนึ่งแต่กลายเป็น สีหน้าปกติอย่างรวดเร็วหกปีก่อนเธอให้เขาไปห้าล้าน บาทเธอก็บอกกับเขาแล้วว่าเธอจะตัดขาดกับเขาเธอจะ ไปหาคุณแม่คุณแม่หนีไปเพราะเขาแต่ได้ข่าวว่าเขาเข้า คุกทำไมหัวใจถึงเจ็บแบบนี้

“เธอจะไปเยี่ยมเขาไหม?”จางเซี่ยหยู่รู้นิสัยของเจียว ไอ้ชิงเธอเป็นคนกตัญญถ้าไม่ใช้เป็นเพราะพ่อของเธอ ในเกรดผลเรียนตอนนั้นของเธอเธออาจจะมีอาชีพที่ดี มาก

เจียวไอ้ชิงกัดริมฝีปากสีหน้าซีดไป
“พรุ่งนี้ฉันจะไปหางานเรื่องเขาเอาไว้ก่อน”เจียวไอ้ชิง ตอนนี้ไม่เรียกเจียวลู่ว่าพ่อเลยสำหรับเขาเธอเจ็บใจจน ชาไปแล้ว

จางเซี่ยหยู่มองเจียวไอ้ชิงอ้าปากอยากถามเรื่องลูกๆ แต่สีหน้าเจียวไอ้ชิงไม่ดีอยู่แล้วเจียวไอ้ชิงไม่อยากให้ จางเซี่ยหยู่รู้เรื่องนี้

จางเซี่ยหยู่ถอดหายใจชั่งมันเถอะเธอไม่อยากพูด ก็ไม่ต้องพูดพอถึงเวลาเธอก็จะบอกเองตอนนี้เธอไม่ อยากพูดจะถามยังไงเธอก็ไม่พูดหรอก

ช่วงเช้าที่แสนแดดสว่าง

“หม่าม๊านี่เป็นโรงเรียนอะไรหรอทำไมนักเรียนถึง ใส่เสื้อหรูหราขนาดนี้?”เจียวหลินหลินมองโรงเรียนที่ หรูหราขนาดนี้ถามแบบควบคุมไม่ได้

เจียวไอ้ชิงลูบหัวของเจียวหลินหลินยิ้มอย่างร่าเริง

“นี่ก็คือโรงเรียนเศรษฐีที่ดีที่สุดหม่าม๊าใช้เงินเยอะ มากถึงจะให้พวกลูกๆเข้ามาได้นะอย่าให้หม่าม๊าผิดหวัง นะ”เจียวไอ้ชิงยิ้มกับลูกสองคน

“โอโหน้องดูคนนั้นสิเขาใส่สูทราคาเป็นร้อยล้านขึ้น เลยนะผมเห็นในโทรทัศน์เมื่อวาน”เจียวซินหยางถาม ตาโตเสื้อชุดนี้เขาอยากได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

ซึ่งจื่อห้าวได้ยินเสียงยิ้มอย่างดูถูกสำหรับคนที่อิจฉาเขาลับหลังเขาไม่เคยสนใจ

“พวกเธอดูสิเขาหยิ่งมากนักยังยกหัวขึ้น”เจียวหลิน หลินซี้ซึ่งจื่อห้าวแล้วพูดด้วยสีหน้าตกใจ

เจียวไอ้ชิงมองหลังที่ตรงๆคนนั้นได้ให้เธอนึกถึง ผู้ชายเมื่อหกปีก่อนเหมือนจะคล้ายกันมากเธอสะบัดหัว หยุดความคิดแบบนี้

“ลูกๆรีบเข้าไปเลยหม่าม๊าจะไปทำงานแล้ว”เจียวไอ้ ชิงยิ้มแล้วหอมแก้มลูกๆ

“หม่าม๊าบ้ายบาย!”เจียวซินหยางจับมือของเจียวหลิน หลินแล้วเดินเข้าในโรงเรียน

มองลูกสองคนเข้าไปในโรงเรียนในใจของเจียวไอ้ ชิงอบอุ่นมากไม่ว่าจะเหนื่อยจะจนขนาดไหนก็ต้อง ให้ลูกเติบโตอย่างมีความสุขคิดแบบนี้แล้วรีบไปสอบ สัมภาษณ์กับบริษัท