Chapter 5
“เค้าอยากได้แบบกลมๆนะคะ อันนี้มันเหลี่ยมๆเค้าบอกว่าไม่ ค่อยชอบ”
หญิงสาวเอ่ยกับพนักงานด้วยรอยยิ้มกว้างพอพวกเขาได้ยิน ดังนั้นก็รีบเดินไปหยิบตัวเรือนที่เป็นทรงกลมมาให้ลูกค้าชาวต่าง ชาติพอเขาเห็นนาฬิกาเรือนนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจสงสัยจะ ถูกใจเพราะตัวเธอเองมองแล้วว่ามันสวยจริง
“ว้าว สวยมากคุณคิดว่ายังไง”
เธอมองนาฬิกาเรือนนั้นก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ
“เหมาะกับคุณมากค่ะ สีเรียบแต่หรูด้วยตัวเพชรที่ล้อมรอบ สวยดีนะคะ”
“คุณนี่ตาถึงมากเลย :)”
ปลาวาฬยิ้มไม่ได้พูดอะไรระหว่างรอพนักงานเอานาฬิกาไป จ่ายเงินให้เธอก็คุยกับลูกค้าชาวต่างชาติคนนั้นเขาคุยสนุกดูเป็น กันเองมากและดูมีเงินมากพอสมควร
“ว่าแต่คุณซื้ออะไรเหรอ”
“ซื้อนาฬิกาให้คุณพ่อค่ะ ”
“ดีจัง ยังไงขอบคุณมากนะครับที่ช่วยผมคุยกับพนักงาน ผม พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้และโดยปกติผมจะมีล่ามมาด้วย หวังว่าเราสองคนจะได้เจอกันอีกนะครับ”
“เช่นกันค่ะ ”
เธอยิ้มให้แก่เขาส่วนหนุ่มชาวต่างชาติก็ยื่นนามบัตรให้แก่เธอ “นี่นามบัตรของผมเผื่อมีอะไรให้ช่วย โทรมาได้เลยนะครับ เธอรับมาไว้ในมือก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ตามการทักทายของคน
ไทย
“ขอบคุณมากนะคะ”
เขาพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นส่วนตัวของ หล่อนก็รีบรับนาฬิกาจากพนักงานแล้วรีบเก็บใส่กระเป๋าทันที
“คุณเก่งจังเลยนะคะพูดภาษาฝรั่งเศสได้ด้วย
“ได้นิดหน่อยค่ะ แหะๆ
หญิงสาวยิ้มแห้งๆ ก่อนจะรีบเดินออกไปจากตรงนั้นออกจาก ประตูมาก็เจอกับเฮียของเธอที่เดินออกมาพร้อมกับผู้ชายอีก คน
“ยังไงถ้ามีอีกผมสั่งล่วงหน้าเลยนะครับ”
“ได้ครับแต่ต้องรออายุให้โตอีกหน่อยยังไงผมจะติดต่อมาอีก
“ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ถ้าไม่มีไข่มุกของคุณภูทางเราต้อง แย่แน่ๆ”
“ยินดีช่วยเหลือครับ ยังไงผมขอตัวก่อน
ชายหนุ่มเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนยิ้มอยู่ตรงประตู เขามองเธอ ที่ยิ้มทีโลกนั้นดูสดใสไปหมด เด็กแสบของเขาที่เห็นมาตั้งแต่ เด็กๆบัดนี้โตเป็นสาวรูปร่างเปลี่ยนไปมากจริงๆจนเขารู้สึก แปลกไปเวลามอง
“ไงเราเดินดูของถูกใจชิ้นไหนมั้ย”
“แพงมากค่ะกลับกันเถอะค่ะ หรือว่าเฮียจะไปไหนต่อ ปลาวาฬคนนี้พร้อมมาก ^|||^”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหวานเขามองหน้าเธอก่อนจะถอน หายใจออกมาเบาๆ จริงๆแล้วเขาสามารถซื้อให้เธอได้และ พยายามจะซื้อให้ทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ว่าเธอไม่เคยร้องขอเลย สักครั้งเขาก็อยากจะตอบแทนเธอบ้างทั้งทำอาหารมาให้แทบทุก วัน ทำให้ทุกอย่างแม้กระทั่งรีดผ้าในเวลาที่แม่บ้านไม่อยู่ทุก อย่างที่เธอทำให้เขานั้นเธอไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย
“ไปดูสร้อยมั้ย”
“ไม่เอาค่ะมันแพง ปะๆไปเที่ยวกันดีกว่า ^^”
หญิงสาวเดินไปลากชายหนุ่ม ให้เดินออกมาจากตรงหน้าร้าน แล้วออกมาทันที ชายหนุ่มไม่อยากจะขัดใจเธอก็เลยเดินตาม ออกมาอย่างช่วยไม่ได้เปลี่ยนเป็นซื้ออย่างอื่นให้แล้วกันนั้น
“อยากไปไหน”
“ตามใจเฮียสิคะ ปลาวาฬไปได้หมดถ้าตรงไหนมีเฮียภูคนนี้ปลาวาฬอยู่ได้สบายมาก ”
“ขี้โม้จริงๆไปขึ้นรถได้แล้ว”
ค่าาาา ^^”
ปลาวาฬรีบขึ้นรถไปทันทีเธอไม่ค่อยขัดใจเขาถ้าไม่จำเป็น ยกเว้นเรื่องบางอย่างเช่นการทานอาหารเช้ามันเป็นสิ่งที่เขาไม่ ชอบแต่เธอจะบังคับเพราะเขาชอบเป็นโรคกระเพาะบ่อยๆ
“เฮียจะไปหาไอ้ธีมนะมันมาออกกองละครแถวๆนี้แล้วจะพาไป ทานข้าวแถวๆนั้น ว่าแต่ออกมาแบบนี้โทรศัพท์บอกพ่อเราหรือ ยัง”
หญิงสาวตาโตก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก ถ้า ไม่รีบโทรศัพท์บอกพ่อกำนันได้หยิบไม้เรียวตีก้นแทบไม่ทัน แน่นอน
“พ่อจ๋า”
ชายหนุ่มมองภาพตรงหน้ายิ้มๆ ปลาวาฬเป็นเด็กที่ขี้อ้อ นมากๆ โดยเฉพาะกับผู้ใหญ่ทั้งพ่อแล้วก็ปของผมหลงเด็กคนนี้ มากเพราะคุยสนุกและมารยาทดีมากเมื่ออยู่กับผู้ใหญ่ยกเว้นกับ ผมนะที่ดื้อมากและชอบเถียงค่าไม่ตกฟาก
(ไอ้ปลาวาฬเอ็งไปอยู่ที่ไหน พ่อมาถึงบ้านนานแล้วนะทำไมวัน นี้ไปหาคุณเขานานจัง)
พ่อกำนันเริ่มเอ็ดลูกสาวเพราะโดยปกติเธอจะแค่เอาอาหารไป ให้และเล่นอยู่ที่นั้นแปปเดียวเท่านั้นเพราะคุณภูเขาจะมีธุระเยอะโดยเฉพาะงานของเขาที่ต้องทำตลอดเขากลัวว่าลูกสาวจอมแสบ ของเขาจะไปกวนเขาจนไม่เป็นอันทำงาน
“คือปลาวาฬมากับเฮียค่ะ เฮียมาส่งของให้ลูกค้าปลาวาฬ ขอมาด้วย”
(ไอ้ปลาวาฬพ่อบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าไปกวนคุณเขามาก นี่ก็
ไปรบเร้าขอไปกับเขาอีกล่ะสิ)
ปลาวาฬนึกในใจว่าตัวเธอนั้นไม่ได้รบเร้าขอมาแต่ว่าแอบขึ้น รถเขามาโดยที่ไม่รู้ตัว เธอเงยหน้ามองเฮียของเธออย่างขอ ความช่วยเหลือ ถ้าเขาไม่คุยกับพ่อให้เธอเธอจะต้องถูกตีก้น แน่นอนเมื่อกลับไป
“เฮียขา”
“เอามาสิ”
ปลาวาฬยิ้มอย่างดีใจส่งโทรศัพท์ให้เฮียของเธอทันที เขา รับมาแนบหูในเวลาที่รถติดไฟแดงพอดีก่อนจะเปล่งเสียงไปตาม
สาย
“กำนันครับผมภูเอง”
(คุณภู!! ผมต้องขอโทษลูกสาวผมด้วยนะครับที่ไปก่อความ วุ่นวายอีกแล้วยังไงครั้งต่อไปผมจะจับมันมัดไว้ไม่ให้ไปกวนคุณ อีก)
แค่เพียงประโยคเดียวเขาก็รู้สึกใจหายถ้าต้องไม่เจอยัยแสบ ปลาวาฬเขาคงจะเหงาน่าดู
“ไม่ได้รบกวนอะไรเลยครับอีกอย่างผมเป็นคนชวนมาเอง กำนันไม่ต้องห่วงนะครับถ้าเสร็จธุระแล้วผมจะพาไปส่งที่บ้าน อย่างปลอดภัยเดี่ยวผมดูแลน้องเอง”
ชายหนุ่มหันไปมองหน้าเด็กสาวที่ยิ้มตาหยืมองเขาอย่างดีใจ ที่เขาช่วยพูดให้และไม่ฟ้องเรื่องที่เธอซื้อแอบขึ้นรถเขามาโดยไม่ ได้ขออนุญาตก่อน
(หวังว่าคงไม่ได้กำลังช่วยไอ้ปลาวาฬมันแก้ตัวอยู่นะครับ ผม รู้จักลูกสาวผมดีรายนั้นไม่มีทางขออนุญาตคุณก่อนหรอกคงไม่ พันแอบตามไปแน่นอน)
ถือว่ากำนันเขารู้จักลูกสาวจริงชายหนุ่มทำได้เพียงอมยิ้มก่อน จะเอ่ยออกไป
“เย็นๆผมพาไปส่งนะครับกำนัน
(ขอบคุณมากนะครับที่ไม่รำคาญไอ้ปลาวาฬมัน)
“ครับ”
เขาส่งโทรศัพท์กลับคืนให้ก่อนจะหันไปขับรถต่อแล้วเลี้ยงวน ไปยังรีสอร์ตหรู
“พ่อกำนันว่าไงบ้างคะ”
“กํานันบอกว่ากลับไปจะตีก้นลายเลย”
เขายิ้มมุมปากอย่างสะใจที่ทำให้หญิงสาวทำหน้าขนลุกเมื่อรู้
ว่ากลับไปต้องถูกพ่อทำโทษ
“ทำไมเฮียไม่ช่วยปลาวาฬ ฮืออออ T^T”
“ก็เราแอบตามมาเองนี่
“เชอะคนใจร้าย”
ปลาวาฬหน้างอเดินตามเขาเข้ามาในรีสอร์ต เธอมองซ้าย มองขวาเห็นทีมงานและดารามากหน้าหลายตากำลังซ้อมบท ละครกันอยู่
“เฮียฎสวัสดีครับ”
“หวัดป่าธีมไงสบายดีมั้ย”
“สบายดีครับไม่เจอนานเลยเห็นไอ้ผาบอกเสียงานเยอะมาก ไม่มีเวลาไปกรุงเทพเลย”
ป่าธีมเจ้าของสถานีวิทยุโทรทัศน์ชื่อดังของช่อง BEM เอ่ย ทักทายเฮียพี่ชายของเพื่อนสนิทพวกเขารู้จักกันมานานและเขา ก็เคยเห็นสาวน้อยที่เดิมตามเฮียกูต้อยๆเช่นกัน สาวน้อยคนนี้ชื่อ ปลาวาฬ
“ปลาวาฬใช่มั้ย โตเป็นสาวสวยเชียว”
“สวัสดีค่ะป๋าซึม ปลาวาฬเองค่ะ ^///^”
เขามองเด็กสาวแล้วยิ้มกว้างออกมา ตามติดเฮียภูตั้งแต่ไหน แต่ไรจนถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม รายนี้รักจริงหวังแต่งมากเลย แหะแต่ชายหนุ่มตรงหน้าเขาเล่นตัวอยู่ได้ สาวน้อยปลาวาฬน่า รักจะตายใครๆก็ชอบทั้งพูดเพราะมารยาทงามหน้าตาสวยอย่างกับนางเอกในละครช่องของเขา
“สวยขึ้นเยอะจนแทบจำไม่ได้ สนใจมาเป็นนางเอกของช่อง
ป๋ามั้ยพร้อมเซ็นสัญญาเลยนะ” เขาเอ่ยชวนเสียงหวานถ้าได้มาเป็นนางเอกน่าจะดังได้ไม่ยาก ด้วยบุคลิกที่เป็นตัวของตัวเองและเวลายิ้มโลกสดใสมากเหมาะ
สําหรับการเป็นดาราดังของช่องเขาได้สบายมาก
“สนใจค่ะ ^///^”
“อะแฮ่มมม อย่างกับม้าดีดกะโหลกจะไปเป็นดาราคิดอะไรอยู่ ยัยแสบ”
เฮียเอ่ยดักคอเด็กสาวถ้าเธอต้องไปเป็นดาราดังเขาคงไม่ ค่อยชอบใจเท่าไหร่ น่าแปลกที่เวลาดิวเพื่อนของเขากอดจูบกับ ดาราชายคนอื่นเขาก็เฉยๆนะแต่ถ้าเป็นปลาวาฬเขารู้สึกว่าเธอ เด็กเกินไปและไม่ควรไปทำอะไรแบบนั้นไม่รู้สิเขาแค่รู้สึกไม่ ชอบใจแค่นั้นเองแหละมั่ง
“ก็เฮียภูเขาชอบว่าปลาวาฬไม่ทำงานทำการอะไรเป็นหลัก เป็นแหล่งเอาแต่ตามผู้ชายต้อยๆ เพราะฉะนั้นถ้าปลาวาฬไปเป็น ดาราก็จะมีงานการทำเป็นหลักแหล่งเพื่อเฮียจะหันมามอง ปลาวาฬบ้าง ^///^
“พูดตอนไหน บ้า!! ใครพูด?”
“แหม่! แล้วเมื่อเช้าใครมันพูดคะ”
“เดี๋ยวนี้เถียงค่าไม่ตกฟากเลยนะยัยแสบ!! เป็นเด็กเป็นเล็กทําไมชอบเถียง”
ปลาวาฬทำหน้ามุ่ยอย่างไม่รู้จะเถียงยังไงก็เมื่อเข้าเขาเพิ่งจะ บอกว่าตัวเธอนั้นไม่ทำงานทำการอยู่เลย พอจะทำนั้นมาขัดซะ อย่างนั้นตกลงว่าเขาต้องการยังไงกันแน่ปลาวาฬมึนไปหมดแล้ว นะ @ @
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ