Chapter 4

ปลาวาฬมองทางรอบๆอย่างตื่นเต้นมันเป็นสถานที่ที่เธอไม่ เคยมาก่อนในชีวิต บริษัทเครื่องเพชรสุดหรูชื่อดังของจังหวัดคน เช่นเธอไม่เคยมาเหยียบหรอก ถึงจะมีเงินเป็นเศรษฐีเธอก็ไม่คิด จะมาเพราะของพวกนี้สิ้นเปลืองสำหรับคนอย่างเธอ แต่ถ้าเป็น เครื่องเพชรของเฮียผาน้องชายของเฮียก็มีซื้อบ้างแต่ไม่ได้จัด ราคาที่แพงหูฉีขนาดนั้นราคาย่อมเยาว์พอสู้ไหวและดีไซน์ของ KS Jewelry Group สวยงามมากซึ่งฉันชอบ

“ว้าวสวยมากเลยค่ะ ”

“นั่งรอในรถนะหรือว่าอยากจะเข้าไปด้วย”

ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมกับดับเครื่องยนต์หน้าลานจอดตรง ประตูทางเข้า ปลาวาฬตาโตเอ่ยถามอย่างตื่นเต้นที่เขาอนุญาต ให้เธอไปด้วยได้

“เข้าไปได้เหรอคะ”

“อืม มาสิ :)”

เขาเอ่ยยิ้มๆก่อนจะเปิดประตูลงรถไปหยิบของด้านหลังส่วน หญิงสาวมองสภาพของตัวเองที่ไม่ได้เตรียมชุดอะไรมาเลย เป็น เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดาแต่เนื่องจากเธอเป็นคนสวยอยู่แล้วก็ เลยสามารถมองข้ามมันได้กับการแต่งกายในลักษณะนี้

“เฮียกให้ปลาวาฬช่วยถือมั้ย”
หญิงสาวเห็นชายหนุ่มถือของทั้งสองข้างและมีความคิดอยาก จะช่วยเหลือเขาส่ายหน้าเบาๆเป็นเชิงว่าไม่เป็นอะไรของมันก็ไม่ ได้หนักหนาอะไรเขาถือได้สบายมากอยู่แล้ว

“ไม่เป็นอะไร เดินเข้าไป

“ค่ะ ^///^”

ปลาวาฬเดินเคียงข้างเข้าไปด้านในกับเขาพลางมองสังเกต พนักงานที่ทำงานอยู่ในนี้ แต่งตัวกันสวยๆทั้งนั้นเลยแต่ถ้าให้ เธอมาทำงานแบบนี้เกรงว่าจะไม่ไหวเนื่องจากตัวเธอเองนั้นไม่ ค่อยมีความอดทนเท่าไหร่ถ้ามีคนมากวนประสาทเธอกลัวจะ พลาดด่ากลับไปซึ่งต้องถูกลูกค้าคอมแพลนแน่ๆ

“พนักงานที่นี่แต่งตัวสวยกันจังเลย”

“อยากทํางานที่นี่มั้ยล่ะ”

หญิงสาวรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีงานบริการไม่ใช่ทางของเธอ จริงๆอย่าเลยเลี่ยงได้คือ ให้เลี่ยง

“ไม่เอาค่ะปลาวาฬไม่ชอบงานบริการ”

“ก็เลือกงานแบบนี้ไงแล้วเมื่อไหร่จะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซัก ที”

“เฮียไม่ต้องห่วงหรอกว่ายังไงปลาวาฬก็ต้องทำงานอยู่แล้ว เอ๊ะ! หรือว่าถ้าวันหนึ่งเราสองคนแต่งงานกันขึ้นมาปลาวาฬ ต้องเป็นแม่บ้านช่วยงานเฮียอยู่แล้วไม่ต้องทำหรอก ^///^”
หญิงสาวมโนในความคิดของตัวเองจนชายหนุ่มส่ายหน้า เหนื่อยใจกับความคิดไปไกลของเธอ เด็กก็คือเด็กความคิดไม่ เคยจะคิดถึงอนาคตของตัวเองเลยซักครั้งเอาแต่คิดว่าจะจีบ ผู้ชายยังไงแล้วแบบนี้เขาจะเอามาทำเมียได้ยังไงถ้าความคิด เด็กอย่างเธอยังเป็นแบบนี้

“เฮียชอบผู้หญิงที่ดูแลตัวเองได้ ไม่ใช่รอแค่พึ่งพาผู้ชายถ้า อยากให้เฮียรักก็ต้องดูแลตัวเองให้ได้ก่อน

หญิงสาวคิดในใจว่าตัวเธอเองก็มีงานทำอยู่แล้วงานดีไซเนอร์ ทำรายได้ให้เธอต่อปีมหาศาลอยู่แล้ว จำเป็นมั้ยที่จะต้องมา ทำงานประจำเพื่อให้คนอื่นมองว่าเป็นคนดูแลตัวเองได้เอาการ เอางานมันไม่จําเป็นเลยนะตามความคิดของเธอ

“จริงๆปลาวาฬมีงานทำอยู่แล้วนะออกแบบคอลเลคชั่นให้ บริษัทที่ฝรั่งเศสชื่อบริษัทบงซัวเพราะฉะนั้นไม่จำเป็นที่จะต้อง ทำงานค่ะแค่นี้พอที่ปลาวาฬจะดูแลตัวเองได้มั้ย

หญิงสาวเอ่ยถามเสียงใสส่วนชายหนุ่มนั้นหัวเราะร่ากับความ เพ้อของสาวน้อยตรงหน้า จะให้เขาเชื่อในคำพูดของเธอได้ยังไง วันๆเอาแต่ตามเขาต้อยๆไม่เห็นทำอะไรเขาคงจะเชื่อหรอกว่า เธอทำงานให้กับบริษัทยักษ์ใหญ่แบบนั้นจริงๆ บริษัทบงซัวค์เป็น แบรนด์ดังระดับโลกจะให้เขาเชื่อว่าเธอเป็นหนึ่งในดีไซน์เนอร์ ของที่นั้นมันก็ยากอยู่

“ตื่นได้ละเราอ่ะ”

“เอ้าไม่เชื่ออีก เห้ออออออ”
“ยัยเด็กแสบพูดอะไรให้มันฟังดูแล้วเป็นไปได้หน่อย อย่ามา ไร้สาระแถวนี้”

“พอบอกก็ไม่เชื่ออีก เห้อออ

ปลาวาฬถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ พูดจริงก็ว่าโกหก เพราะแบบนี้แหละเธอถึงไม่อยากจะบอกใครว่าตัวเองทำงาน อะไรแม้กระทั่งพ่อของตัวเองที่ไม่เชื่อว่าฉันทำงานนี้จริงๆ ฉัน เรียนดีไซเนอร์มาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งด้วย แต่เพราะเรียน บริหารอีกใบก็เลยมีวุฒิสองที่ แต่ฉันไม่เคยบอกใครและไม่มี ความจําเป็นต้องบอก ตอนที่เธอส่งผลงานไปประกวดที่แบรนด์ ของบงซัวคนั้นเธอส่งผ่านอีเมลและได้รับการคัดเลือกเดินแฟชั่น ในปีนั้นด้วย หลังจากนั้นพวกเขาพยายามติดต่อให้ฉันไปทำงาน ที่นั้นเพราะสไตล์ที่เข้ากันกับแบรนด์ของพวกเขาก็เลยทำให้เรา ได้ร่วมงานกัน และฉันคุยกับผู้บริหารโดยตรงแถมสนิทกันด้วย นะแต่ก็อย่างที่ทุกคนรู้นั้นแหละคนก็มองว่าฉันคือยัยปลาวาฬ เด็กกะโปโลคนธรรมดาที่ไม่ทำงานทำการอะไรนั้นแหละ

“เลิกเพ้อแล้วนั่งรอตรงนี้เฮียจะเอาของไปส่งเขาก่อน” “งั้นปลาวาฬขอไปเดินดูเครื่องเพชรได้มั้ย ”

“อยากได้เหรอ?”

หญิงสาวรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที

“ไม่เอาหรอกแพงจะตายก็แค่อยากจะเดินดูฆ่าเวลาเฉยๆ ยัง ไงเฮียภูเสร็จธุระแล้วเดินมาหาหนูตรงนี้นะคะ”
“อืมเอางั้นก็ได้”

หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะเดินตรงเข้าไปในช็อปของร้าน หรูหรามากและดูจากราคาแต่ละอย่างแล้วไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมถึงซื้อไข่มุกของเฮียราคามันก็เหมาะสมกันแล้วล่ะ

“หูยยยยย แหวนวงเดียว 35,500บาท นี่คือถูกสุดแล้วเหรอ ”

ปลาวาฬตาโตเท่าไข่หานตกใจในราคาที่โอเวอร์ขนาดนี้ ถึง เธอจะพอรู้ว่าแบรนด์ของบงซัวค์ขายเสื้อผ้าแต่ละคอลเลคชั่นก็ ใช่ย่อยราคาโหดเหมือนกันแต่เครื่องประดับนี่มันราคาเกินไป เปล่า

“สอบถามได้นะคะคุณลูกค้า”

“แหะๆ ดูเฉยๆค่ะราคาแอบโหดมากเลย”

พี่พนักงานมองเธอยิ้มๆไม่ว่าอะไรพี่พนักงานเขาน่ารักและ ขนาดตัวเธอเองไม่ซื้อยังแนะนำดีเลย หญิงสาวหันไปมองทาง นาฬิกาฝังเพชรสุดหรูก่อนจะคิดว่าถ้าพ่อกำนันของเธอใส่มันจะ เหมาะมั้ย

“สวยจังเลย”

“ราคาวันนี้ลด30%นะคะคุณลูกค้า เหลือเรือนละประมาณ 15,000บาท ซื้อวันนี้แถมฟรีประกัน2ปีจากปกติแค่ปีเดียวค่ะ”

“ว้าว น่าสนใจจัง”

น่าสนใจจริงแต่ราคาก็ยังโหดแต่ไม่ใช่ว่าคนอย่างฉันจะซื้อไม่ได้นะแพงกว่านี้สืบเท่าก็ซื้อได้

“งั้นเอาเรือนนี้เลยค่ะ แต่ว่าช่วยเช็คของเร็วๆเลยนะคะ”

เธอกลัวเสียงของเธอจะมาเจอแล้วเดี๋ยวจะหาว่าฉันขโมยเงิน พ่อกำนันมาซื้ออีกขนาดอธิบายว่าทุกวันนี้ทำงานอะไรเขายังไม่ เชื่อเลย

“ได้ค่ะงั้นเชิญทางนี้ค่ะ”

ฉันเดินตามพี่พนักงานพร้อมกับส่งบัตรเดบิตไปให้ ฉันไม่มีกับ เขาหรอกบัตรเครดิตอะไรนะมีแต่บัตร ATM เบี้ย

“คือผมอยากได้แบบกลมๆมีมั้ยครับ คือเหลี่ยมๆแบบนี้ผมไม่ ค่อยชอบ”

ปลาวาฬมองไปทางพนักงานกับลูกค้าท่านหนึ่งเหมือนว่าเขา

ต้องการอะไรซักอย่างแต่ไม่สามารถสื่อสารกับพนักงานได้

“คือรบกวนคุณลูกค้าช่วยพูดเป็นภาษาอังกฤษได้มั้ยคะ”

“มีอะไรเหรอเธอ”

พนักงานที่ถือนาฬิกาของปลาวาฬเดินไปหาพนักงานคนที่คุย กับลูกค้าไม่ค่อยเข้าใจ

“คือไม่รู้ว่าลูกค้าต้องการอะไรเขาไม่พูดภาษาอังกฤษเหมือน จะพูดฝรั่งเศสและฉันไม่เข้าใจ คนที่พูดได้วันนี้ก็หยุดทำยังไงดี

ลูกค้ายักไหล่มองพนักงานสองคนอย่างช่วยไม่ได้ สงสัยเขาจะ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้จริงๆ
“มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ”

ปลาวาฬเอ่ยถามเขาเป็นถามเขาเป็นภาษาฝรั่งเศสทำไมเธอ จะพูดไม่ได้ล่ะสามปีกับการร่วมงานกับบริษัทบงซัวค์ถ้าพูดไม่ได้ ก็แย่แล้ว ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสเธอพูดได้ดีเลยแหละ

“คุณพูดภาษาฝรั่งเศสได้?”

“ได้ค่ะ มีอะไรให้ช่วยมั้ย ^///^”