บทที่2 บุริศร์ คุณใจร้ายมาก

“นรมน คุณกลับไปก่อน เรื่องนี้ผมจะกลับไป

คุยกับคุณ

บริศร์วางสายโทรศัพท์ หว่างคิ้วเขามีรอยย่นขึ้นมา เห็น ได้ชัดว่าเขาตกอยู่ในความวิตกกังวลอย่างมาก แต่นั่นไม่ใช่ อารมณ์ที่มีต่อภรรยาของเขา

นโมนผลักเขาออกอย่างเย็นชา

“คุณไปเถอะ ท้ายที่สุดแล้วอย่างไรเธอก็ยังเป็นคนสำคัญ สําหรับคุณ”

แต่หัวใจเธอนั้นนองไปด้วยเลือด

บุริศร์จะพูดอะไรได้ ที่สุดแล้วเขาก็ไม่ได้พูดอะไร ในที่สุด แล้วเขาก็หยุดรถแท็กซี่คันหนึ่ง ส่งเธอขึ้นรถไป และรีบจากไป อย่างรวดเร็ว

นรมนยิ้มขึ้นอย่างขมขื่น

ผู้ชายที่เฝ้าคิดถึงคนอื่นในใจมาตลอดอย่างนั้น แต่งงานเช่นนี้ เธอจะพยายามฉุดรั้งไว้เพื่ออะไร

หลังจากกลับถึงบ้าน คนรับใช้กล่าวทักทายนรมน แต่ดู เหมือนเธอจะไม่ได้ยินด้วยซ้ำ
นรมนรอบริศร์ทั้งคืน

แม้แต่โทรศัพท์สักสายเขาก็ไม่ได้ติดต่อมา ความเย็นชา เช่นนี้เป็นเหมือนหนามทิ่มแทงหัวใจของนรมน

“ลูกที่รัก แม่ขอโทษ แม่ไม่สามารถให้บ้านที่สมบูรณ์กับ ลูกได้ แต่หนูวางใจได้ แม่จะรักลูกให้มากยิ่งขึ้นไปอีก

น้ำตาของเธอไหลนองเต็มหน้า อย่างไรก็ตามหนังสือข้อ ตกลงการหย่าร้างได้ถูกลงนามในชั่วข้ามคืน

ทุกเส้นลายมือล้วนออกมาจากใจของเธอ เลือดไหลซิบ

เป็นทาง นรมนเซ็นชื่อเสร็จเรียบร้อย เธอก็ถอดแหวนแต่งงานที่บุรี

ศร์มอบไว้ให้เธอออก วางไว้ข้างหนังสือข้อตกลงการหย่า

ก่อนหน้านี้เธอรักหวงแหนแหวนวงนี้ยิ่งกว่าอะไร ระยะ เวลาสามปี แหวนได้ทิ้งร่องรอยไว้บนนิ้วของเธอ แม้วันนี้จะ ถอดออกมาแล้ว แต่ร่องรอยก็ยังคงอยู่ เหมือนกับความรักที่มี ให้กับบริศร์ ที่ได้ทิ้งร่องรอยแผลเป็นเอาไว้ ทำอย่างไรก็ลบมัน ออกไปไม่ได้

นรมนรู้สึกว่าตัวเองนั้นไร้ประโยชน์ เธอกลัวว่าตัวเองจะ ใจอ่อน เธอยกกระเป๋าเดินทางและเดินออกจากบ้านไปอย่าง แน่วแน่

“คุณผู้หญิงครับ ร่างกายของคุณเขมิกายังไม่ค่อยแข็งแรง ประธานบริศร์เลยอยู่เป็นเพื่อนเธอ ประธานบริศร์กำชับว่าให้พาคุณผู้หญิงออกนอกประเทศ ให้ออกเดินทางตอนนี้ครับ

ขณะนรมนกำลังจะออกประตูไป เธอก็ถูกบอดี้การ์ดของบุ ริศหยุดไว้ระหว่างทาง คำพูดที่ออกมานั้นทำให้นรมนโมโห เป็นฟืนเป็นไฟ

“ทำไมฉันต้องออกนอกประเทศ ฉันไม่ไป

“ขอโทษด้วยครับคุณผู้หญิง ประธานบริศร์สั่งไว้ เรื่องนี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ!”

บอดี้การ์ดพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้า ทันใดนั้นเขาก็ ทำให้นรมนสลบและลากเธอเข้าไปในรถ

เธอถูกพาตัวไปที่โกดังร้าง จากนั้นก็ถูกถอดเสื้อผ้าออก

ชายคนหนึ่งนั่งลงที่ด้านข้างเธอและลูบไล้เธอ เสียงกล้องที่ด้าน

ข้างดังแชะแชะ การโพสต์ท่าต่างๆที่น่าอายถูกถ่ายเอาไว้

“คุณเขมิกา ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ

หลังจากคนข้างกายถ่ายรูปเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็รีบ

โทรไปรายงานเขมิกา

เขมิกาหัวเราเยาะเย้ยและพูดว่า “ดีมาก ฉันจะเอารูปพวก

นี้โพสต์ลงอินเทอร์เน็ต ฉันไม่เชื่อว่าบุริศร์จะยังต้องการภรรยา ที่สวมเขาให้เขา หลังจากออกมาแล้วก็จัดการทุกอย่างให้ เรียบร้อยล่ะ”

“ครับ”
หลังจากชายคนนั้นวางสาย เขาก็เทน้ำมันเบนซินรอบ

โกดัง จากนั้นก็จุดไฟเผา

เพลิงกำลังลุกไหม้ขึ้นสู่ท้องฟ้า อุณหภูมิโดยรอบทำให้

หายใจลำบาก

นรมนตื่นจากอาการสลบไสล รอบตัวเธอลุกเป็นเปลวไฟ ควันทำให้เธอสำลัก เปลวเพลิงกำลังจะกลืนกินเธออย่างโหด เหี้ยม

“ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ!

นรมนไม่สนว่าตัวเองกำลังเปลือยอยู่หรือไม่ เธอพยายาม ใช้เท้าถีบประตูโกดังสินค้าซึ่งถูกล็อคไว้ เธอกลับได้ยินเสียง บอดี้การ์ดดังมาจากด้านนอก

“คุณผู้หญิง ขอโทษครับ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นคำสั่งของคุณ บริศร์ ขอให้คุณจากไปอย่างสงบสุขเถอะครับ ประธานบริศร์ จะหาสุสานที่ดีสำหรับคุณเอง

ทันใดนั้นนรมนก็นิ่งอึ้งไป

บริศ ต้องการฆ่าเธอหรอ

ทำไม

เป็นเพราะเธอตั้งครรภ์เหมือนกับเขมิกาอย่างนั้นหรอ หรือ เพราะเขาต้องการให้เขมิกาเป็นภรรยาของบ้านโตเล็กอย่าง นั้นหรอ เพื่อให้ลูกของพวกเขาเกิดมาอย่างถูกต้องเหมาะสมอ ย่างนั้นหรอ
บุริศร์ คุณใจร้ายมาก!

แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองก็ยังทำได้ลงอย่างนั้น

นรมนเศร้าโศกเสียใจ เธอร้องไห้คร่ำครวญ

“บุริศร์ ฉันเกลียดคุณ! ชีวิตนี้ฉันตาบอดเองที่ตกหลุมรัก ผู้ชายเลือดเย็นอย่างคุณ ถ้าหากมีชาติหน้า ฉันจะให้คุณได้ลิ้ม รสชาติของการถูกฆ่า โดยคนที่ตัวเองรัก

ไฟที่โหมกระหน่ำกำลังกลืนกินคำพูดของเธอ เธอรู้สึกว่า หายใจลำบาก เปลือกตาก็หนักขึ้น เธอรับไม่ไหวอีกต่อไปล้ม ลงกับพื้น ปล่อยให้ไฟเผาไหม้ผิวหนังของเธอ กลืนกินวิญญาณ ของเธอไป…

ห้าปีต่อมา

ผู้ช่วยพฤกษ์นำเอกสารในมือยื่นให้กับบริศร์

“ประธานบุริศร์ครับ นี่คือข้อมูลสถาปนิกที่ทาง บริษัทHIกรุปสหรัฐอเมริกาส่งมา ได้ยินว่าจะมาถึงเมืองชลธีวัน นี้ เราจะจัดคนไปรับดีหรือไม่ครับ ได้ยินว่าสถาปนิกคนนี้มีชื่อ เสียงมากในต่างประเทศ เป็นคนออกแบบรถสปอร์ตหายาก ถ้าหากว่าครั้งนี้ได้ร่วมงานกับHIกรุปล่ะก็ พวกเขาคงไม่ยอม ให้นักออกแบบคนนี้มาแนะนำพวกเราทางนี้

“แคทเธอรีหรอ”

นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของบริศ ค่อยๆฉายแววออกมา
“ใช่ครับ สถาปนิกแคทเธอรี

พฤกษ์รีบพยักหน้า

สถาปนิกแคทเธอรีเป็นนักออกแบบรถสปอร์ตที่เพิ่งมารับ ช่วงต่อเมื่อสองปีที่ผ่านมา ว่ากันว่าการออกแบบของเธอครั้ง แรก รถสปอร์ต “ปีกแห่งรัก” ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวด ออกแบบนานาชาติ ขนาดรถสปอร์ตคันนี้ยังไม่ออกสู่ท้อง ตลาด ลูกค้าผู้มีอิทธิพลต่างก็แย่งกันจับจอง แต่ได้ยินว่าแคท เธอจะผลิตแค่เพียงสองคัน มูลค่านั้นยิ่งแพงมา งมหาศาล แต่ อย่างไรก็ตามอภิมหาเศรษฐีมากมายต้องการลงเงินเพื่อที่จะ จับจอง

วันนี้ได้รับความร่วมมือจากบริษัทกรุปจำกัด แคทเธอรี มาที่เมืองชลธีด้วยตัวเอง บุริศร์เองก็ชอบรถสปอร์ตเป็นอย่าง มาก พฤษจึงแจ้งเขา ในเรื่องนี้ ถ้าหากสามารถให้แคทเธอรี มาอยู่กับบริษัทฮวยกรุปจำกัดได้ ถ้าอย่างนั้น

นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของบริศร์ค่อยๆฉายแววขึ้นอีกครั้ง

เขาหยิบข้อมูลของแคทเธอรีขึ้นมาดูอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเขาได้ เห็นชื่อจีนของแคทเธอรีแล้วทันใดนั้นเขาก็เหมือนถูกสะกดเอา ไว้