บทที่10 ตรวจความสัมพันธ์ฟอลูก

อุ้มมาตกใจลืมตาตัวโต ไม่สามารถควบคุมร่างกาย ได้ จึงได้แต่มองพนังที่ร่างกายกำลังจะหงายหลัง กระแทกใส่……..

“อุ้ม!” จูเนียร์ตกใจหนัก ยืนขาไปลองไว้จ รับตัว เขามาที่อ้อมกอดได้ทัน: “ คุณเป็นไงบ้าง?

“ฉัน……….มถึงกับเหงื่อแตกบนหน้าผาก มึงทั้ง สองข้างจับที่ท้องไว้ : “ เจ็บ…ท้องของฉันเจ็บมากพี่จู เนียร์ ลูกของเรา ต้องช่วยลูกของเรานะ….

ถ้าจะบอกว่าหักมีความเชื่อใจที่มีต่อสุรภามาก่อนนี้ ณ ตอนนี้มันไม่มีแล้ว

เขาอุ้มตัวอุ้มขึ้นมา ปลอบใจว่า: “ ไม่เป็นไรครับ ผมเชื่อคุณ ผมเชื่อว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเราจริงๆ!

อุ้มเขาขึ้นแล้วเดินไปข้างหน้า จูเนียร์ใช้สายตา แสนจะเย็นชามองไปที่สุรภา: “ เพราะอุ้มกับลูกเขาเป็น อะไรขึ้นมา คุณชุของคุณพรเด็กที่อยู่ในท้องของคุณ ผมสาบานเลย อย่าคิดที่จะรอด

พอพูดจบ เขาก็เดินออกไปด้วยความโกรธแค้น

คำพูดและกิริยาที่เขาแสดงออกมานั้น ไม่มีแม้แต่ความสงสาร สุรภายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ไปกับคำคนนั้นไม่กี่ วินาที จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมา เธอตลกตัวเองกลับ ความหมดหวังนี้

นี่แหละนิสัยตัวจริงของเขา

ทําเขาเจ็บโดยได้ไม่ต้องคิด ทำเขาเหมือนกับคนที่

ไม่รู้จัก

เขาก็ไม่ได้ลังเลอะไร เรียกรถแล้วตามจูเนียร์ไปที่ โรงพยาบาลเลยหรอคะ

ณ โรงพยาบาล

อืมถูกนำตัวไปตรวจ

สุรภามองไปที่ห้องนั้นด้วยความเงียบ พร้อมคุยกับ จูเนียร์ที่อยู่ข้างข้า : “ ฉันจะให้คุณดูว่าฉันไม่เคยหัก หลังคุณ จากนั้นก็เดินไปที่ห้องตรวจครรภ์ทำการเจาะ น้ำคร่ำ

เขาเพียงแค่บอกข้อมูลของจูเนียร์ หมอก็รีบ จัดการตามที่ขอ

พอทำการเจาะน้ำคร่ำเสร็จ สุรภาก็นอนด้วยบนเตียง แล้วมองไปบนเพดาน เพดานช่างใสสะอาด บริสุทธิ์ เขาหลับตาลงรอเวลาที่ผลจะออกมา

การรอเป็นสิ่งที่ยากท่าสุด

ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก

เวลาผ่านไปเป็นวิเป็นนาที มันแสนนานมาก

ภายในห้องเงียบเหมือนป่าช้า

ไม่มีแม้แต่เสียงของคนหรือเครื่องต่างๆ

เขาเหมือนคนเป็นที่ถูกฝังไว้ในป่าช้านี้

เวลาผ่านไปแล้วหลายชั่วโมง

ประตูห้องถูกเปิดออก มีคนถีบประตูเข้ามา

ทำเอาสุรภาตกใจมาก รีบตื่นขึ้นมาจากเตียง ก็เห็น จูเนียร์มีอาการโกรธทุ่มเขามา ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร อยู่ เดินเข้ามา เอาเอกสารชุดหนึ่งปาไปที่หัวเขาแล้วพูด ว่เ : “ สุรภา ผมแม่งเกือบจะเชื่อคุณแล้ว!”

กระดาษบางบางตกลงมาจากพวกเขา
สุรภาไม่เข้าใจก็เลยรีบเก็บแล้วเอามาดู แค่มอง แล้วทำให้เลือดของเขาเหมือนทุ่มเข้ามาไปที่สมองฟ

ผลที่ออกมาแสดงว่าลูกของเขากับจูเนียร์ไม่มี ความสัมพันธ์ใดใด

เค้าจับใบแสดงผลไว้หนึ่งตัวสั่น แม้แต่เสียงก็กลัว จนสั่นไป เขาโกรธจนโยนเอกสารนั้นทิ้ง : “ เป็นไปไม่ ได้! เป็นไปไม่ได้แน่นอน เด็กในท้องเป็นของคุณ ฉัน เคยมีกับคุณแค่คนเดียว ก็คือคืนนั้นที่ktv……………..

พอพูดจบเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขาชี้ไป ที่จูเนี่ยเราพูดว่า : “คุณเป็นคนเปลี่ยนใบแสดงผลนี้ ใช่มั้ย? ใบนี่มันไม่ใช่ของฉันแน่นอน คุณเอาใบผิดใช่ ไหม?”

ทั้งทั้งที่มีไม่เคยมีผู้ชายคนอื่น

พอสุรภาว่าต่อว่าแบบนั้น. จูเนียร์ก็ยิ้มออกมาด้วย ความเฉยชา พร้อมความโกรธ กำมือไว้แน่นแน่นกว่า ครั้งที่แล้วที่เจอกับจับชู้. เกลียดจนอยากจะฆ่าเขาใน ตอนนี้เลย

“เรื่องมันถึงขั้นนี้แล้ว ความจริงมันก็ปรากฏให้เห็น ผมไม่คิดว่าคุณยังจะโกหกอยู่!”

” ฉันไม่ได้พูดโกหก ถ้าไม่ใช่คุณ ก็ต้องเป็นอุ้มที่ทํา!”

ผู้หญิงที่จิตใจโคตรร้าย

สุรภาดึงผ้าห่มออก แล้วลงจากเตียง: “ คนที่ แสดงออกมานี้ฉันไม่เชื่อ ฉันจะไปตรวจใหม่อีกรอบ ฉัน ชื่ออยู่ข้างคุณหมอตลอดที่ทำ จูเนียร์ คุณกล้าที่จะท้า ให้ฉันทำอีกครั้งไหม ฉัน..…….….”