ฝันหรือจริงกันนี่

“โอ๊ะ…ที่รัก อีกนิดค่ะ…ใกล้แล้วค่ะ” อ๊ะ..อ้าว..แดนนี่ขา คุณสุดยอดมากค่ะที่รัก คืนนี้กุ๊กไก่มีความสุขที่สุดเลย ค่ะ” ผมก็มีความสุขครับ อ๊ะ.. โอ้ววกุ๊กไก่ของผม คุณเป็นผู้ หญิงที่สุดยอดมาก”ค่ำคืนแสนหรรษาของชายหญิงคู่ หนึ่งกำลังส่งเสียงครวญคราง ผลัดกันมอบความสุขให้กัน จนารุ่งของอีกวัน……..

กุ๊กไก่…กุ๊กไก่..ยกุ๊กไก่!! ฟ้าสว่างแล้วนะ ตื่นหรือยัง ลูก’… เสียงสวรรค์มาปลุกตื่นแต่เช้าเลยนะ หญิงสาว ที่นอนหลับฝันถึงเรื่องเดิมๆซ้ำๆ จนเหมือนติดอยู่ใน ฝันตอบแม่กลับไปว่า”ค่าาแม่ กุ๊กไก่ตื่นแล้วค่าา”…กุ๊ก ไก่ หญิงสาวผู้มีผิวสีน้ำผึ้ง จมูกเล็กๆนั้นหน่อยๆ ขนตา ยาวเป็นแพ ค่อยๆตื่นจากความฝัน “ฝันแบบนี้อีกแล้วนะ ทําไมเราฝันแบบนี้บ่อยจัง อี้ย?..แล้วเราจะทําแบบนั้นได้ รึเปล่า”คิดไปตัวเองไป คิดแล้วกุ๊กไก่ก็ลุกไปอาบน้ำ ไปเตรียมตัวทำงาน “แม่ขา เดี๋ยวกุ๊กไก่ทำงานก่อนนะ คะว่าแล้วก็หอมแก้มนวลแม่ก่อนจะเตรียมออกไป เสียง ของแม่ก็กลับมาว่า”ไม่ค่ะ…ลูกขา มาทานข้าวฝีมือแม่ ก่อน วันนี้แม่ทำข้าวต้มปลากรายของโปรดลูกเลยนะ จ๊ะ” “แม่รู้ทันกุ๊กไก่ทู้กที หนูไดเอทอยู่ค่ะแม่เอาไว้ก่อนได้ มั้ยคะ”….”ไม่ได้ค่ะลูก ข้าวต้มของโปรดลูก แค่ถ้วยเล็กๆ เอง อีกอย่าง อาหารเช้าคือมื้อสำคัญของวันนะลูก…ทาน นะ นิดเดียวก็ได้….งั้นถ้ารักแม่แล้ว ไม่กินก็ได้ลูก “…แม่เอ่ยเสียงน้อยใจ กุ๊กไก่อดอมยิ้มไม่ได้ กอดแม่ ขี้ใจน้อยแล้วเอ่ยว่า”ได้ค่ะแม่ขา…งั้นกุ๊กไก่ขอถ้วยใหญ่ๆว” แม่ได้แต่ยิ้มเดินออกไปห้องครัวเพื่อตักข้าวต้มที่ เตรียมไว้มาให้ลูกสาว”วันนี้กุ๊กไก่เริ่มงานวันแรก แม่ อวยพรให้กุ๊กไก่ได้ไหมคะแม่ขา” แม่ยิ้มแล้วตอบ ว่า “ลูกสาวแม่ทำได้อยู่แล้วลูก…แม่เชื่อว่าลูกทำได้” “ขอบคุณค่ะแม่” สองแม่ลูกกอดกันอย่างรักใคร่

“เดินทางปลอดภัย ขอให้เจอเจ้านายใจดีนะลูก”

“ค่ะแม่ กุ๊กไก่ไปก่อนนะคะ”

แล้วขับรถมุ่งตรงไปสนามบินสวรรณภูมิ

กุ๊กไก่อาศัยอยู่กับแม่สองคนที่บ้านสวน พ่อของเธอได้ ไปอยู่บนสวรรค์ตอนกุ๊กไก่อายุ 17 ปี ตั้งแต่นั้นมาแม่ ก็เป็นทั้งแม่และพ่อ คอยดูแลและส่งกุ๊กไก่เรียนจนจบ ปริญญาตรีการบัญชี แม่ทั้งและและห่วงเธอที่สุด แม่ สอนเธอเสมอเรื่องรักนวลสงวนตัว เธอจึงไม่เคยมีแฟน เลย เพื่อให้แม่สบายใจ และสัญญาไว้กับตัวเองว่า จะไม่มี แฟนจนกว่าจะเรียนจบ

ขณะขับรถพลางนึกไปถึงเพื่อนสนิทของกุ๊กไก่มีชื่อว่า

จันจิ

จันจิไปเรียนต่อต่างประเทศ

แต่ก่อนไปได้ชวนกุ๊กไก่ไปทำงานที่บริษัทของพ่อ ซึ่งตอนแรกกุ๊กไก่เกรงใจและปฏิเสธ จันจิจึงบอกว่าเพื่อน ของอาที่อยู่ต่างประเทศกำลังจะมาลงทุนเปิดบริษัทอสัง หาที่กรุงเทพสาขาแรก และอยู่ใกล้กับบ้านสวนของกุ๊กไก่

จันจิบอกว่า เธอมีความสามารถทั้งยังได้เกรดนิยมติด มาอีกด้วย ซึ่งบริษัทกำลังเปิดรับตำแหน่งบัญชีเพิ่มพอดี กุ๊กไก่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ เธอจึงส่งใบสมัครรูปถ่าย และแนบเอกสารต่างๆไปทางอีเมล์ส่วนตัวของแอนโท นี่ จนเมื่อสามวันที่แล้ว ได้รับกลับมาว่า “กระผมแอนโทนี่ ยินดีต้อนรับคุณนวพร เสร็วสูตรเทเวศ เข้าทํางาน เบื้อง ต้นอยากให้คุณมาช่วยงานด้านเลขาให้ผมก่อนนะครับ เพราะเรากำลังขยายสาขา รายละเอียดเพิ่มเติม อีกสาม วันเจอกันที่ตึก..เวลา9.00 น.แถวสยามดิสครับ”เธอจึงได้ ตอบกลับไป..”ขอบคุณค่ะ”แค่นั้น

ความตั้งแรกที่จะปฎิเสธเพราะกุ๊กไก่ไม่เคยทำงานเลขา เธอจบบัญชีมานะ จะให้มาทำเลขาได้ยังไง จนได้รับ โทรศัพท์จากจันจิเพื่อรักของเธอ

“หวัดดีจ้ายัยกุ๊กไก่ อาโทนี่ส่งเมล์กลับแล้วใช่ไหม อย่า ปฎิเสธนะเธอ เพราะงานดีๆหายาก เงินเดือนก็สูง อีก อย่างอาเพิ่งขยายสาขาไปเปิดที่โน้น ยังไงช่วยอาโทนี่เรา ไปก่อนนะจนกว่าเราจะจบอีกสองปีเอง”

“จันจิ..เราไม่มีความรู้งานเลขาเลยนะ”กุ๊กไก่ตอบกลับไป “แต่เหมาะสมและเราไว้ใจที่สุด เราชอบอาโทนี่มานานแล้วนะ เราจะฝากเธอดูแลแทนเราหน่อยนะ นะกุ๊กไก่

เราขอนะ” จันจิเอ่ยด้วยเสียงขอร้อง

“เดี๋ยวพอเราเรียนจบเลขา เราจะกลับมาทำต่อกับกุ๊กไก่ เองน้าา นะนะ แล้วกุ๊กไก่ก็ไปทำบัญชีต่อก็ได้ เราไม่ไว้ใจ คนอื่นอ่ะ ถ้าเป็นกุ๊กไก่เราไว้ใจที่สุดเลย ถ้ากุ๊กไก่ชอบอา โทนี่เรายกให้ได้ เพราะเรารักทั้งสองคนเลย”

“บ้าเหรอจันจิ อาโทนงโทนี่เรายังไม่เคยเห็นหน้าเลย แล้วเราจะชอบได้ยังไง” กุ๊กไก่ ตอบเพื่อนรักไป อดขำ เพื่อนไม่ได้ เดี๋ยวนี้เป็นแม่สื่อแม่ชัก

“จริงๆนะกุ๊กไก่ อาโทนี่โคตรเก่ง หล่อ สมาร์ทเท่ห์มาก เลยแหล่ะ เรายังชอบมากๆเลย แต่อาโทนี่ไม่เคยแลไม่ สนใจเด็กกะโปโลอย่างจันจิเลย ไม่แน่นะ อาอาจจะชอบ แบบกุ๊กไก่ก็ได้ ตัวเล็ก ผิวสีน้ำผึ้ง ฝรั่งชอบ เรานี่หมวย ขาว อาเลยไม่สนใจ

“พอเลยจ๊ะยัยจันจิ แค่นี้ก่อนนะ เราตอบตกลงอาโทนี่ ไปละ แล้วจะคอยดูนะว่าอาเธอน่ะ จะหล่อแบบเธอคุย ไว้หรือเปล่าแค่นี้นะ เตรียมตัวไปเรียนที่ได้แล้ว ไว้คุยกัน ใหม่ ขอบคุณมากๆนะจ๊ะจันจิ แล้วอย่าเอาแฟนฝรั่งกลับ มานะ ยังไงชายไทยแท้ย่อมดีกว่าฝรั่งผมทองนะเธอ”กุ๊ก ไก่พูดเล่นๆ

“บ้า เธอน่ะรู้ใจเราไปหมด ยังไงฝากดูแลอาโทนี่ด้วยอย่าให้สาวๆมาใกล้นอกจากเธอหล่ะ บายจ๊ะกุ๊กไก่”

สนทนาครั้งสุดท้ายที่ทั้งจันจิและกุ๊กไก่ ได้คุยกันจนมา ถึงวันนี้ วันที่กุ๊กไก่ได้เริ่มงาน งานแรกคือการไปรออาโทนี่ ผู้ซึ่งไม่เคยหน้าตาจะต้องไปรอก่อนเครื่องลง 9.00น.วันนี้ เหตุเพราะเครื่องบินดีเลย์ จริงๆแล้วอาควรมาถึงเมื่อวาน ละ เลยมาช้ากว่ากำหนด ส่งเมล์มาให้เธอไปรับ แทนที่กุ๊ก ไก่จะได้เริ่มที่ออฟิตแทน