ตอนที่ 9

พูดจบก็เดินไปที่ไร่ชา เบญญามองตามด้วยความรู้สึก บางอย่างที่ต้องเก็บไว้ข้างใน ทุกครั้งที่เห็นของขวัญแวะ เวียนมาที่นี่หล่อนก็แทบไม่อยากอยู่บ้าน ไม่อยากอยู่ เห็นภาพที่ของขวัญนั่งคุยกับเผ่าเพชรทั้งที่คุณอาหนุ่ม ของหล่อนยังไม่ได้แสดงท่าทีว่าเป็นคนรักของผู้หญิงคน นั้น แต่ก็ทำให้เด็กสาวเกิดคาวมอิจฉา ไม่รู้ทำไมถึงได้คิด อะไรอย่างนั้น หลายครั้งหลายหนเบญญาก็ไม่อยากคิด เลยว่าหล่อนกำลังดึงผู้ปกครองที่ให้ความเมตตาหล่อนมา ตั้งแต่อายุสิบสาม เบญญารีบสลัดความคิดนั้นออกไปแต่ พอหันไปทางเพื่ออนสนิทก็ต้องแปลกใจที่เห็นเตยก็ยืน มองเหม่อไปยังไร่ชาราวกับว่าสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“เตย…มองไรอ่ะ…ทําไมทำหน้าอย่างนั้น

“อ่ะ…อ๋อ…ปละ…เปล่า…เตยแค่สงสัยว่าผู้หญิงที่มาเมื่อกี้ นี้ คุณของขวัญอ่ะเป็นไครเหรอ?”

“อ๋อ….คุณของขวัญเป็ลูกสาวเจ้าของที่ดินติดกับไร่ของ อาเผ่า เขาแวะมาหาคุณอาบ่อย ๆ”

“เขาชอบอาเผ่าจิ้นเหรอ?”

“สงสัยมั้ง ก็แวะมาหาเกือบทุกวัน”
“แล้วอาเผ่าชอบคุณขวัญหรือเปล่าเบญ

เบญญาส่ายหน้า “ก็ดูไม่ออก แต่ก็เห็นเขาคุยกัน ดู ๆ แล้วก็เหมาะสมกันดีนะ”

“อืม…ช่าย…ก็คุณของขวัญเธอสวยออกขนาดนั้น สวย น่ารัก มีเสน่ห์”

“นี่อย่าบอกว่าเตยชอบคุณขวัญนะ ดูทำหน้าเหมือน กําลังแอบฝัน”

“เฮ้ย…จะชอบได้ไง เพิ่งเจอกันไม่ถึงห้านาที มันจะปั๊บ อะไรขนาดนั้น”

“แต่เบญเห็นสายตาของเตยมันกำลังตื่นเต้น มองคุณ ขวัญวิบวับออกขนาดนี้

“รู้มาก…รู้ดีจริงนะเบญ ฮ่าๆๆๆ

เตยขยี้ผมเพื่อนสนิทและหัวเราะพร้อม ๆ กับเบญญา แต่แล้วทั้งสองก็ต้องหยุดเสียงหัวเราะเมื่อเห็นร่างสูงที่ เดินเข้ามาและมองทั้งสองที่กำลังหยอกเย้าเล่นกัน ร่าง สูงสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์เปื้อนคราบดินและใบไม้ ทั้งใบหน้าหล่อเหลาของเผ่าเพชรก็ชุ่มเหงื่อแต่เขากลับ ดูดีและดึงดูดสายตาของเบญญาที่จ้องมองได้อย่าง ประหลาด ขณะนั้นพอเห็นเจ้าของไร่ชาเตยก็รีบยกมือไหว้