ตอนที่ 7

“สวัสดีฮะอาเผ่า ดีใจที่ได้เจอคุณอาวันนี้นะฮะ”

“ครับ…สวัสดีครับ”

เผ่าเพชรรับไหว้แต่นึกในใจว่า เตย เพื่อนของเบญญา ใส่ชุดนักศึกษาหญิงแต่ท่าทางกระโดกกระเดกและพูดจา เหมือนผู้ชาย เขายิ้มให้นักศึกษาใหม่ทั้งสองก่อนวิ่งรถ ออกไป เตยหันมาพูดกับเพื่อนสนิทว่า

“นั่นน่ะเหรอคุณอาเผ่าเพชรที่เบญเคยเล่าให้เตยฟังอ่ะ โอ้ว…หล่อมาก เตยนึกว่าเขาเป็นเทรนเนอร์ด้วยซ้ำ กล้าม เป็นมัด ๆ เลย”

“อาเผ่าทํางานในไร่ทุกวัน ออกแรงทุกวันก็เลยหุ่นดี ว่า แต่…ไหนเตยบอกว่าจะใส่กางเกงมาเรียนไง แล้วนี่ใส่ กระโปรงก็น่ารักดีนะ”

“เบญอย่าเสียงดังไปซี เตยจะใส่กระโปรงมาลองเชิงสัก อาทิตย์ ผ่านรับน้องไปก่อนแล้วค่อยออกลาย

คำตอบนั้นทําเบญญาหัวเราะออกมา เพราะหล่อนรู้ดีว่า เตย เพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมัธยมปลายเป็นยังไง เตยเป็น สาวห้าวและชอบทำตัวทอมบอย สนิทกับหล่อนจนคนอื่น คิดว่าเป็นแฟนกันไปเสียได้ แต่เบญญาก็ไม่ได้คิดอะไร มากเพราะชอบอยู่กับ สาวทอมอย่างเตยที่ชอบเทคแค หล่อนเหมือนเป็นคนสําคัญทั้งที่ไม่เคยแสดง ความรักเหมือนหนุ่มสาวทั่วไปหรอก แต่ก่อนจะเดินไปตึก คณะเตยก็พูดขึ้นว่า

“เบญ….จะว่าอะไรไหมถ้าเตยอยากไปเที่ยวที่ไร่ชาของ อาเผ่าเพชรสักหนอ่ะ” “จริงดิ…ทําไมจู่ ๆ นึกอยากไปเที่ยวที่ไร่ล่ะ ที่นั่นเป็นไร่

ชา มีแต่คนงานไม่สนุกหรอกนะเตย”

“โอ๊ย…เห็นเตยเป็นพวกคนเมืองเบื่อชนบทไปได้ จะบอก ให้ว่าเตยอยากไปเที่ยวไร่แบบนั้นตั้งนานแล้วแต่ไม่ได้ บอกเบญสีกที ว่าแต่เบญจะให้เตยไปหรือเปล่า หรือว่า เบญเกรงใจอาเผ่าก็ไม่เป็นไรหรอกนะ”

“อาเผ่าไม่ว่าหรอก ที่เบญพูดกับเตยอย่างนั้นเพราะกลัว ว่าเตยจะไม่ชอบไปที่เงียบๆ ที่ไร่ชามันเงียบ ถึงมีคนงาน เขาก็จะทำงานของเขา ไม่ได้มีอะไรน่าตื่นเต้น”

“เตยไม่ได้อยากไปที่น่าตื่นเต้น เตยอยากไปเที่ยวไร่ที่ เบญอยู่ มันอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ไม่ใช่หรือ จริง ๆ แล้วเสาร์ อาทิตย์ขี้เกียจอยู่บ้าน หาเรื่องไปเที่ยว ไปนั่งคุยนอนคุ ยกับเบญแก้เหงาดีกว่า”