เมียหวานของประธานเย็นชา

บทที่012 นักบูรพาวัตถุโบราณ



บทที่012 นักบูรพาวัตถุโบราณ

เป็นเทียนเทียนนั่งอยู่บนโซฟา สักพักก็พ่อบ้านเดินเข้ามา

“คุณหนูเจียง คุณผู้ชายเรียกพบคุณหนูครับ เมื่อได้ยินชื่อจี้จึงเป็นเงินเทียนเทียนก็ตกใจจนตัวสั่นขึ้นมา

แต่พอนึกถึงเงื่อนไขที่เธอได้ตกลงกับเจียงหงซึ่งแล้ว เธอจึงลุก ขึ้นแล้วเดินไปหาจี้จึงเป็น

ภายในห้องหนังสือกว้าง จึงเป็นซึ่งยืนอยู่ที่ริมหน้าต่างห้อง

ด้านนอกหน้าต่างเป็นภูเขาทอดยาว ป่าไม้อันกว้างใหญ่ ทิวทัศน์อันกว้างใหญ่นั้นแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของจึง

เขาได้ยินเสียงเป็นเทียนเทียนเปิดประตูเข้ามาเลยหันหลังมาดู จากนั้นสายตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้น

เป็นเทียนเทียนหลบสายตาแล้วยืนนิ่งอยู่กับที่

จี้จึงเป็นหัวเราะเบาๆ

“ดูๆ แล้วพ่อแม่ของคุณก็อบรมคุณได้ไม่เลวน

เป็นเทียนเทียนกำหมัดแน่น

“คุณเรียกพบฉันมีอะไรเหรอ?”

จึงเป็นมองเธออย่างสงสัย ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาในมือหมัดแน่น สีหน้าเขียว

“คุณกลัวผมเหรอ?”

“เปล่า” เป็นเทียนเทียนรีบตอบ

จิ้งเซินขมวดคิ้วขึ้น ยื่นมือไปจับหน้าเธอเงยขึ้นมา

“มองหน้าผมสี”

เป็นเทียนเทียนทำตาเลิกลัก สุดท้ายก็ต้องไปที่ใบหน้าของจึง

เช่น

จี้จึงเป็นขยับตัวเข้าไปใกล้ แม้ว่าเขารู้อยู่แก่ใจว่าผู้หญิงคนนี้

กำลังแสดงละครตบตาเขาอยู่

นัยน์ตาเขาเปล่งประกายราวมีดวงดาวอยู่ในนั้น

จี้จึงเป็นขยับเข้าไปใกล้ๆ…….

“คุณ!”เวินเทียนเทียนพูดแทรก

จี้จึงเป็นหยุดชะงักลง ร่างทั้งสองใกล้ชิดกันมาก ริมฝีปากทั้ง สองสัมผัสกัน จนกระทั่งเขาได้กลิ่นหายๆ หอมๆ ของเงินเทียน

เทียน

เขาเป็นอะไรไป?

จี้จึงเป็นขมวดคิ้วขึ้น แล้วรีบผลักตัวเป็นเทียนเทียนออก

เขาหันหลังให้เป็นเทียนเทียน

“ออกไป! ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ
เขาเป็นคนที่อยากเจอเธอเอง และอยู่ๆ ไม่อยากเจอซะอย่าง

นั้น

แต่ไม่เห็นหน้าเธอก็ดีเหมือนกัน

เงินเทียมเทียนเดินออกจากห้องไปอย่างไม่ลังเล

ผ่านไปครู่หนึ่ง ซึ่งเป็นรู้สึกว่าเงียบๆ เขาเลยหันหลังกลับไป

มอง กลับพบว่าเธอออกไปแล้ว

ไปแล้วเหรอ?

จี้จึงเซินเกิดความโมโหขึ้นภายในใจ

แค่บอกให้ออกไปก็ออกไปแล้วเหรอ?

ผู้หญิงคนนี้เชื่อฟังดีจริงๆ !

เขาหรี่ตาลง จากนั้นก็เอามือกดสัญญาณโทรศัพท์หาจงหลี

“จงหลี เดี๋ยวจะไปบริษัทนะ!”

เป็นเทียนเทียนเดินออกมาจากห้องหนังสือ จากนั้นสายตาเธอ ถูกดึงดูดด้วยภาพวาดวัตถุโบราณมากมาย

“นี่ใช่ภาพวาดของเว็บสเตอร์น ”

ภาพวาดเหล่านี้ได้ดึงดูสายตาเธอ เธอเดินดูภาพไปตลอดทาง อย่างช้าๆ

ยิ่งทำให้เธอยิ่งตกใจ!

ระเบียงทางเดินมีภาพวาดมากกว่าในภาพ ภาพวาดบางภาพก็ถูกประมูลมาจากเมืองนอก ในมูลค่ามากกว่าหมื่นล้าน บาง ภาพก็ดูเหมือนเป็นภาพวาดธรรมดาทั่วไป แต่ภาพวาดทั้งหมด ล้วนเป็นภาพวาดที่ตกทอดมาจากทศวรรษที่แล้วทั้งสิ้น

เป็นเทียนเทียนเดินตามทางเรื่อยๆ จนไปถึงห้องรับแขก สายตาของเธอสะดุดหันไปเห็นโต๊ะที่อยู่ในมุมห้อง

เธอถลึงตามองด้วยความตกใจ

“นี่คือ……หินกดกระดาษหงหยวนนิ!”

เธอเดินเข้าไปอย่างใจจดใจจ่อ ก้มลงมองกระดาษสีเขียว มรกตที่วางอยู่บนโต๊ะ

หินกดกระดาษสีเขียวรวมตัวเข้าด้วยกัน มันถูกแกะสลักมา จากหยกทั้งชิ้น โดยมีมังกรสีเขียวอยู่ด้านบน คล้ายกับจะออกมา โลดเล่นได้

เป็นเทียนเทียนหยิบมันขึ้นมาดูอย่างระมัดระวัง

เธอชอบศึกษาเกี่ยวกับวัตถุโบราณ เธอมีความฝันอยากจะ เป็นนักบูรพาวัตถุโบราณ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ