ตอนที่6ท้องแล้วแถมยังเป็นแฝด

“นายนอนไปสองปีซานายยังโดนพื้นไม่ได้ เกสรเดินเข้ามาอย่าง รีบเร่งนวดให้เขาพร้อมกับถามเขาไปด้วย เป็นยังไงบ้างรู้สึก อะไรไหม?”

ชนาพยักหน้ายังรู้สึกซาเล็กน้อย

ได้ยินเขาพูดแบบนี้เกสรก็โล่งอกไปงั้นขาคงไม่มีปัญหาอะไร แล้วล่ะ

ชนายังพื้นไม่เต็มที่แต่เกสรก็จะมาโรงพยาบาลเพื่อนวดให้เขา ทุกๆสัปดาห์ตอนไม่อยู่ก็จะถามอาการจากพยาบาลเพราะถ้าไม่ ได้นวดนานเธอกลัวขาเขาจะไม่ยืดหยุ่น

“พี่ครับผมหลับไปสองปีจริงๆหรอ?”ชนาคิดไปถึงอาการคุณ หมอที่ดูโอเวอร์เมื่อเห็นเขาฟื้นขึ้นมาจนต้องถามออกไป แต่ผม ทำไมรู้สึกเหมือนผมตื่นมาจากการหลับไปของเมื่อวานล่ะ?”

เกสรพยักหน้าแล้วพูดว่า “ตอนนั้นนายโดนแทงไปสิบกว่าแผล แผลที่หลังหัวนั้นอันตรายที่สุดจนเกือบตายก็คือเหมือนคุณหมอ เป็นคนฉุดนายขึ้นมาจากความตายแต่อาการโคม่าไม่รู้ว่าฉัน กับแม่เป็นห่วงนายขนาดไหนกลัวว่าชีวิตนี้นายจะฟื้นขึ้นมาไม่ได้ อีกแล้ว”

หลังฟังจบชนาเอามือตัวเองไปจับแผลที่หลังหัวเขารู้ว่ามีแผล เป็นอยู่หลังจากนั้นก็เห็นหน้าของเกสรที่เต็มไปด้วยน้ำตารู้สึกผิดมาก พี่ผมขอโทษเป็นเพราะผมทำให้พี่กับแม่ต้องเหนื่อย

“ไม่เป็นไรตอนนี้นายไม่ได้ฟื้นขึ้นมาแล้วหรือไง? “เกสรเช็ด น้าตาออก” นาต่อจากนี้นายก็อย่าทําอะไรแบบนั้นอีกถ้านาย เป็นอะไรไป จะทำยังไง?

“อนาคตผมจะเป็นทหารเข้าไปช่วยคนที่เดือดร้อนคือเรื่องไม่ สมควรหรอ?”ชนาพูดอีกอย่างตอนที่พี่ลำบากผมก็อยากเป็นคน ที่ช่วยเหลือพี่”

แม้ว่าความเป็นห่วงเป็นใยของน้องชายจะทำให้เธอซาบซึ้ง ก็ตามแต่พอคิดถึงสองปีที่ผ่านมานี้ความทุกข์ทรมาณที่นับไม่ ถ้วนในแต่ละวันเธอตัดบทโดยพูดไปว่า”ฉันบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ ได้ถ้านายยังทำแบบนี้อีกนายกับฉันนับว่าไม่รู้จักกัน

“โอเคโอเค อย่าโกรธไปผมทำตามที่เห็นว่าเกสรโกรธจริงๆ ชนาเลยรีบปลอบ: สิ่งที่พี่ไม่อนุญาติผมจะไม่ทำอย่างแน่นอนผม สัญญา!”

สีหน้าเกสรเปลี่ยนเป็นดีขึ้น

โจ๊กที่พยาบาลเอามาให้รสชาติจืดชืดกินไปชนารู้สึกไม่ชอบ แต่ว่าเกสรบังคับยังไงก็ต้องกินชนาถามออกไป “เอ่อพี่ทำไมมีแค่ พี่แม่ล่ะ?”

..เกสรที่ปลอกแอปเปิ้ลอยู่ชะงักไปสักพักท่าทางดูสับสน สองปีก่อนตอนที่หมอบอกว่าชนาเป็นเจ้าชายนิทราอีกทั้งยังป่วยเป็นโรคติดเชื้อที่รักษายากมีโอกาสรอดต่ำมากแม่ของทั้ง สองร้องไห้แล้วร้องไห้อีกโรคเก่าๆ ก็กำเริบขึ้นมาให้คืนนั้นทำให้ ช่วยไว้ไม่ทัน

แม่ของทั้งสองเลิกกับสามีตั้งแต่ทั้งสองอยู่ในท้องเลี้ยงดูจน เติบใหญ่ด้วยตัวคนเดียว

แม้ว่าชนาจะดื้อแต่เขาก็เชื่อฟังแม่มากเขาเพิ่งฟื้นขึ้นมาถ้ารู้ว่า

แม่ตายแน่นอนว่าในใจเขาต้องรับไม่ได้แน่ๆ

เกสรก็คงยอมรับไม่ได้หากต้องเสียคนที่รักไปอีกคน

“แม่แม่ท่าน……

“เป็นอะไร?”เห็นเกสรลังเลชนาถึงบางอย่างผิดปกติไปโจ๊กก็ ไม่กินแล้วตาจ้องมองไปที่พี่สาวของตน แม่จากเราไปแล้วใช่ ไหม?”

“ไม่ใช่!”เกสรปฏิเสธทันทีเรื่องที่แม่ตายยังไงก็ต้องให้ขนาด

ขึ้นแล้วค่อยบอก

ชนาขมวดคิ้ว แล้วแม่ไปไหนล่ะ?”

เกสรแสร้งยิ้มต้องปิดเรื่องโกหกเมื่อกี้ไว้ก่อนท้องเธอเริ่มเจ็บ ขึ้นมาอีกครั้งเธอทนไม่ไหวซุดลงบนเก้าอี้ทันที

“พี่!!”เห็นเกสรที่หน้าซีดล้มลงบนพื้นสีหน้าชนาเริ่มเสียแต่ขา

เขาขยับไม่ได้สะดวกได้แต่แค่รีบกดปุ่มฉุกเฉินเพื่อเรียกหมอ

ไม่ถึงนาทีหมอกับพยาบาลรีบนำตัวเกสรขึ้นบนรถเข็นเข็นออกไป

ชนาขอเก้าอี้ผู้ป่วยเพื่อที่จะพาตัวเองไปหาเกสรแต่โทรศัพท์ก็ ดัง นก่อนเขาออกไป

มันคือโทรศัพท์ของเกสร

ชนาขึ้นมาเหลือดูเยอรมันซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนร่วมงานของ เกสรหรือป่าวลังเลไม่นานเขาก็เลือกที่จะรับโทรศัพท์”สวัสดี

ครับ”

เยอรมันเห็นว่าคนที่รับโทรศัพท์ไม่ใช่เกสรเสียงกดต่ำ ลง”เกสรล่ะ?”

“พี่สาวผมเธอเป็นลมไปเมื่อถูกส่งไปยังห้องฉุกเฉิน”ชนา ตอบไปตามตรงแล้วถามต่อว่า “คุณคงเป็นเพื่อนร่วมงานของพี่ สาวผมมีเรื่องด่วนอะไรหรือป่าว? ให้ผมช่วยคุณบอกไหม?”

“ไม่ต้อง”

พูดจบก็วางสายทันทีทำให้ขนาสงสัย

ทำไมรู้สึกเพื่อนร่วมงานของพี่สาวดูมีอำนาจมาก

ชนาเข็นรถเข็นผู้ป่วยไปยังห้องฉุกเฉินผ้าม่านได้ถูกพยาบาล เลื่อนออกใบหน้าของเกสรที่นอนอยู่บนเตียงยังซีดไม่หายเขาอด ไม่ได้ที่จะถาม:”พี่พยาบาลครับพี่สาวผมเป็นยังไงบ้าง?

“พี่สาวนายท้องแถมได้ลูกแฝดด้วย!”เห็นชนานอบน้อมแบบนี้ พยาบาลเลยอดไม่ได้ที่จะคุยกับเขาต่อสองประโยค แต่เหมือนท้องพี่สาวนายถูกกระแทกทำให้กระทบถึงหัวใจเด็กในท้อง