เมียน้อยหรอ? ฉันเมียหลวงต่างหาก

ตอนที่10เขาชอบแบบที่อ่อนโยนและเชื่อฟัง



ตอนที่10เขาชอบแบบที่อ่อนโยนและเชื่อฟัง

“เกสร!”

ไม่ถึงสิบนาทีประตูห้องพักผ่อนของเกสรก็ถูกเปิดออก พลอยเดินเข้ามาพร้อมกับใบหน้าที่โกรธเคืองและรอบบน แขนฉายแววเจ้าเล่ห์

เกสรมองเห็นเธอผ่านกระจกและอ่านบทต่อไป

เมื่อถูกเมินก็ทำให้พลอยยิ่งโมโหตรงเข้าไปแย่งบทของเธอ พูดด้วยความโกรธว่า “ที่เธอสาดน้ำยาล้างมือลงบนพื้นเธอ ตั้งใจให้ฉันลื่นล้มใช่ไหมจงใจทำฉันใช่ไหม?!”

“คุณพลอยถึงข้าวจะกินมั่วชั่วได้แต่คำพูดจะพูดมั่วไม่ได้นะ คะ”เกสรหัวเราะแสดงออกด้วยความใจเย็น “ฉันไม่ได้มีความ โกรธแค้นอะไรคุณพลอยทำไมต้องทำแบบนั้นล่ะ อีกอย่างฉันยัง ไม่ได้ไปห้องน้ำเลย

“แกแกแก้แค้นฉัน!”พลอยชี้หน้าเกสรไม่ว่าเกสรจะพูดยังไง หล่อนก็จะคิดว่าเกสรเป็นคนทำอยู่ดี”คนอื่นเขาไม่ทำเรื่องทั่วๆ แบบนี้หรอก!”

เกสรยังยิ้มอยู่เหมือนเดิมแล้วพูดด้วนน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ฉัน บอกแล้วฉันไม่ได้โกรธแค้นอะไรคุณพลอยเรื่องที่ใครเป็นคนทำ เรื่องทั่วๆนี้คุณพลอยไปเช็คกล้องวงจรปิดดูสิคะ”
เกสรยังจ้องไปยังเกสรด้วยความเกลียดชัง

มุนนั้นของห้องน้ำเป็นมุมที่อับกล้องเธอจะไปเช็คก็คงไม่เจอ

อะไร

“เกสรเธออย่าคิดว่าเธอมีคนหนุนหลังแล้วจะมาจองห้องแบบ นี้ได้นะ”พลอย มือแน่น อีกไม่นานหรอกฉันจะให้สื่อเล่นงาน เธอให้ได้”

เอิ่มอะไรจะขนาดนั้น?

เกสรหลุดหัวเราะออกมายื่นมือแกล้งไปปัดฝุ่นบนไหล่ของ พลอย”คุณพลอยเธอก็มีคนคนรวยช่วยเธอมาอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ หรอแล้วยังจะคิดทำลายฉันด้วยวิธีนี้อีกหรอหรอ?”

ที่ฟิลาเดลเฟียเธอไม่เห็นว่าจะมีใครจะกล้าต่อกรกับเยอรมัน ได้

สําหรับพลอยแล้วเธอเกลียดเกสรมากปัดมือเธอออกอย่าง แรงยิ้มอออกมาอย่างเยือกเย็น จะบอกอะไรให้ลูกพี่ลูกน้องฉัน กำลังจะแต่งงานกับคุณเยอรมันแล้วถึงตอนนั้นฉันจะให้พี่ฉันช่วย ฉันเล่นงานเธอทันที

เกสรนิ่งไปสักพักหลุดหัวเราะออกมา

ทำให้พลอยหงุดหงิดมากพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เธอหัวเราะอะไร คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้งั้น?”

“คุณพลอยพูดด้วยน้ำสียงจริงจังแบบนั้นฉันต้องเชื่ออยู่แล้ว” เกสรพูด “หากว่าลูกพี่ลูกน้องเธอสามารถแต่งงานกับคุณเยอรมันได้ภูมิหลังครอบครัวเธอก็คงดีมากแล้วทำไมเธอถึง……

“นั่นเพราะฉันไม่อยากพึ่งครอบครัว!”พลอยยืดตัวขึ้นพร้อมรีบ แก้ตัว “ฉันจะยืนอยู่ในวงการบันเทิงด้วยความพยายามของตัว เอง”

เกสรเบะปาก พูดว่าไม่อยากฟังครอบครัวแต่ไปฟังผู้ชายเนี่ยไม่ไม่เรียกว่า

พึ่งหรือยังไง?

ในตอนนั้นคนดูแลพลอยมาตามพลอยไปถ่ายต่อ

ตอนจะไปพลอยหันมามองเกสรอีกครั้งด้วยสายตาที่เกลียด เธอเข้ากระดูก “เกสรเธออย่าได้ใจไปเลยมันจะต้องมีวันที่เธอได้ เล่นเป็นคนรับใช้แนถึงวันนั้นฉันจะต้องคนเสริฟชารินน้ำให้ฉัน

มุมปากของเกสรยกขึ้นพูดออกมาอย่างชอบใจ “ฉันจะรอวัน

นนนะ”

“39!”

หลังจากที่ประตูถูกปิดอย่างดังด้วยมือพลอยสีหน้าของเกสร เงื่อนลงในหัวคิดถึงสิ่งที่พลอยพูดมีทั้งเชื่อและไม่เชื่อ

ดูจากท่าทางพลอยแล้วดูไม่เหมือนเธอจะพูดมั่วชั่วดังนั้นเขามี คู่หมั้นแล้วใช่ไหมเนี่ย?

“พอคิดแบบนี้ไม่รู้ว่าทำไมใจของเกสรรู้สึกเจ็บขึ้นมา”เจ็บ ชะมัดเธอใช้มือจับไปที่ท้องในใจคิดว่าถ้าเขาจะแต่งงานความสัมพันธ์ของทั้งสองก็คงต้องจบลงแล้วใช่ไหม?

“งั้นเรื่องลูกจะทำยังไง?

ท้องแฝดหลุดไปแค่คนเดียวแล้วที่ยังอยู่จะทำยังไง?

เกสรรู้จักนิสัยของเยอรมันดีและเธอคิดว่าไม่มีอะไรจะมารับ ประกันเธอได้แม้เขาแต่งงานไปจริงๆเธอก็ก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้ก็ เลยหยุดคิดเรื่องที่พลอยพูด

ไม่กี่วันมานี้เยอรมันยุ่งอยู่ที่บริษัทไม่ต้องการให้เธอดูแลอะไร เธอเลยใช้เวลานอกจากถ่ายละครอยู่ที่โรงพยาบาลพาชนาท กายภาพบำบัด

ช่วงนี้ขนาได้ทานอาหารที่ดีบวกกับการทำกายภาพเลยทำให้ เขายืนบนพื้นแล้วตอนที่ยืนบนพื้นเขาใช้มือจับไปที่หน้าผากบอก ว่ายังดีที่เขาไม่ล้มลงเกสรก็ตื่นเต้นมาก

ตอนนี้เธอมีเรื่องไปบอกแม่แล้ว

“พี่ผมยังอยากไปเป็นทหาร”ชยาพูดคุยกับพี่สาวตัวเองหลัง ทํากายภาพเสร็จ “ผมเห็นว่าเขาเปิดรับสมัครแล้วพี่คิดว่ายังไง?”

“ไม่ได้เธอเพิ่งจะฟื้นต้องพักผ่อนอีกหนึ่งปี!”เกสรปฏิเสธทันที พูดอย่างเสียใจว่า อีกอย่างที่มีเงินที่สามารถเลี้ยงนายให้สุข สบายไปทั้งชาติทำไมนายยังจะอยากไปเป็นทหารอีกเหนื่อย ขนาดนั้น”

“ก็แม่บอกว่าลูกผู้ชายต้องลองเป็นทหารเพื่อฝึกความอดทน ชนาจับไปที่หัวแล้วพูดด้วยเสียงแหบ อีกอย่างผมเป็นผู้ชายต้องปกป้องพี่สาวทำไมต้องให้พี่มาเลี้ยงล่ะ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ