ตอนที่ 11ทำให้เธอชาชนไปทีละนิด

ไม่ว่าชนาจะพูดยังไงเกสรก็ไม่เห็นด้วย

ตอนนี้คนที่เธอรักก็เหลือแค่ขนาว่าเขาจะฟื้นมาก็ไม่ใช่เรื่อง ง่ายยังไงก็ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดถ้าชนาไปเป็นทหารคงไม่ได้เจอ กันสี่ห้าปี

ชนาไม่อยากให้เกสรโกรธคิดว่ายังไงก็มีเวลาถามไปกี่ทีเธอก็ ไม่เคยใจอ่อนเขาเลยไม่ถามอีกคิดว่าไม่แน่ว่าอีกไม่นานเธอก็จะ ใจอ่อน

“พี่เอาจริงๆแม่อยู่ไหน?”ชนาถามถ้าไม่ได้เจอแม่มานานมาก เลยคิดถึงมากๆ”ที่นั่นมันไกลจนแม้แต่โทรศัพท์ก็ไม่มีเลยหรอ?”

“ใช่แล้วที่นั่นไม่สามารถใช้โทรศัพท์ได้”เกสรพูดไปตาม

น้ำ เพราะนายนอนไม่ฟื้นอยู่นานมากแม่เลยไปขอพรให้นายไกล

ขนาดนั้นไง”

ชนาขยับปากอยากจะพูดออกมา

เกสรพูดขัดขืน “ฉันจะติดต่อแม่ให้แม่รีบกลับมาฉันจะให้นาย เจอกับพี่เขยนายเอาไหม”

ชนาชงักไปครู่หนึ่งแต่ก็โดนหลอกถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ว่า”จริงหรอพี่เขยกลับมาแล้วหรอแล้วหลังจากที่พี่เขยรู้ว่าท้อง เขาตอบสนองยังไงบ้าง?
“เขาดีใจมาก”ตาเกสรหลุบ กลัวถูกจับได้จับไปที่หัวของ ชนา”พี่เขยนายก็ดีใจมากที่นายฟื้นเขาก็อยากเจอนาย

“โอเค ก็นัดเวลาละกัน”

เกสรหยักหน้าด้วยร้อยยิ้ม

ไม่ว่าจะยังไงก็ขอแค่ขนาไม่ถามถึงแม่ก็พอ

พอรอเยอรมันกลับมาเกสรก็บอกเรื่องทั้งหมดกับเขาและขอ ให้เขาช่วยเยอรมันบอกแค่ว่าต้องดูก่อนว่าวันไหนที่บริษัทไม่ยุ่ง แค่เท่านี้เกสรก็รู้สึกขอบคุณเขามาก

หลังจากที่เยอรมันยุ่งมาหลายวันทำงานทั้งวันทั้งคืนเธอผู้ไม่ ได้สําคัญอะไรกับเขาได้รับความช่วยเหลือกับเขาได้รับเวลา เล็กๆน้อยจากเขาเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย

พลอยไม่มายุ่งวุ่นวายกับเกสรตั้งแต่นั้นมาถ่ายทำกันปกติแต่ แสดงสีหน้าของเธอที่นับวันนับได้ใจโดยเฉพาะต่อหน้าเกสร

เหมือนกับตั๊กแตนที่ฟื้นจาการโดนทับตาย

ถึงเกสรจะมองเห็นแต่ก็ไม่เก็บมาใส่ใจในใจมาแต่เรื่องการ ฟื้นตัวของชนาอีกอย่างเธอให้คนทำความสะอาดไปทําสะอาด คอนโดที่เพิ่งซื้อตั้งแต่เช้า

เธอเอาเงินมาจากเยอรมันที่เหลือจากการรักษาชนาเธอก็เก็บ ไว้ปีที่แล้วเห็นตึกที่เขตตกดูไม่เลวเลยซื้ออพาร์เม้นผ่านเพื่อนมา ชุดนึง
ชนาอาการดีขึ้นเร็วมาก ใช้เวลาไม่นานก็สามารถเดินเหมือน คนปกติได้แล้วหมอตรวจแล้วไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงสามารถออก จากโรงพยาบาลได้แล้วเกสรเลยพาเขาไปอยู่ที่เขตตก

เมื่อเธอถึงอาพาร์เม้นที่เขตตกเธอถึงรู้ข่าวจากเยอรมันว่าเขา

ว่าง

เกสรให้ขนาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ชนาตื่นเต้นเป็นพิเศษเมื่อได้รู้ว่าเขาจะได้เจอพี่เขยในอนาคต ของเขายังอยากพูดเรื่องการซื้อเสื้อผ้าแต่เกสรก็พาเขามายังห้อง นอนพอเปิดตู้ก็เจอกับชุดสูทและชุดออกกำลังกายเต็มตู้ ชนาอึ้ง “พี่ซื้อทั้งหมดนี้ให้ผมเลยหรอ?

“แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ? “เกสรมองบนชุดพวกนี้ฝุ่นเกาะ เพราะไม่ได้ใช้มาเป็นปีแล้วคราวนี้มันไม่มีฝุ่นเกาะอีกต่อไป ครั้งหน้าเราไปช็อปปิ้งกันที่จะซื้อให้นายอีก

เกสรพยายามปกปิดไว้แค่ในตาเธอกลับแดงขึ้น

ชนารู้ว่าทำให้เกสรต้องเป็นห่วงมานานโอบไหล่เธอและพูด อย่างตั้งใจว่า “พี่วางใจได้หลังจากนี้ผมจะเป็นคนยืนอยู่ข้างๆ ตลอดไปดูแลพี่และแม่ให้ดีจะไม่ทำให้พี่เป็นห่วงอีก

“รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว”เกสรปัดมือเขาออกหมุนตัวเดินออกไป ด้วยความอบอุ่นในใจ

ปีนี้ชนาอายุแค่สิบเก้าแต่สูงถึงร้อยแปดสิบเจ็ดร่างเผาบาง เผยเสน่ห์ออกมาจากชุดสูทที่สวม ในตาอันคมเข้มเหมือนคนในตระกูลสูงศักดิ์

เกสรช่วยเขาผูกเนคไทแล้วขับรถออกไปกันสองคน

เยอรมันไม่ชอบกินข้าวนอกบ้านฉะนั้นเกสรจะซื้อกับข้าวมาทำ กินที่บ้านขนาอยากช่วยเกสรทำเพราะกลัวเธอเหนื่อยแต่ถูกผลัก ออกไป

ชนาไม่มีอะไรทําปากแทะแอปเปิ้ลไปพร้อมกับสำรวจอพาร์ท เม้นหรูโซฟาหนังแท้โคมไฟราคาแพงแจกันสาดลที่มีดอกปักอยู่ ทุกๆที่เต็มไปด้วยความหรูหรา

ดูไปดูมาชนารู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล

ที่นี่ทำให้รู้ว่ามีคนอาศัยสองคนแต่ของของฝ่ายชายดูน้อยเกิน ไปรองเท้าไม่กี่คู่ในตู้ชุดสูทไม่กี่ชุดที่เหลือเป็นชุดผู้หญิงทั้งหมด หรือว่าพี่สาวกับพี่เขยจะมีปัญหากัน