ตอน 5

“อ่า…เรียบร้อยค่ะ” คุณแมวตอบรับไม่เต็มปาก

“ดีดี ดีมาก”

“วันนี้คุณยักษ์จะอยู่ดูการถ่ายทำหรือคะ” Producer ชื่อแมว สอบถามไปอย่างนั้น เพราะถึงเวลาเกือบสิบเอ็ดโมง นางแบบ สาวสวยเซ็กซี่ที่ติดต่อผ่านโมเดลลิงชื่อดังไว้กลับยังไม่โผล่หน้า มา

“นี่ก็ได้เวลาถ่ายแล้วทำไมยังไม่เริ่ม

“คือ…” คุณแมวเหมือนอมแอปเปิ้ลไว้ในปาก “นางแบบยังไม่ มาค่ะ เรากำลังรอ

“วะ…ว่าไงนะ โทร.ตามหรือยัง”

“ค่ะๆ จะโทร.เดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ” คุณแมวหันไปหาลูกน้องในทีม งาน “โทร.หานางแบบซิ” พอบอสมาทุกคนแทบจะวิ่งทำงาน จากทีแรกทำงานกันสบายๆ ว่าได้อย่างไรคุณยักษ์เป็นเจ้านายที่ เนียบระดับเบอร์สุด ขืนทำงานกันเหลาะแหละได้โดนชุดใหญ่ นี่ นางแบบไม่มาไม่ใช่ไม่ร้อนใจ ทุกคนเชื่อว่าน้องผัดฉ่า ไม่เคย เหลวไหลผู้จัดการโมเดลลิงยืนยันมาแบบนั้น

“พี่แมว” ลูกน้องหน้าตื่นถือโทรศัพท์วิ่งมา

“ว่าไงจูน”
“น้องผัดฉ่าเข้าโรงพยาบาลเมื่อกี้นี้ค่ะ”

“เป็นอะไร”

“ท้องเสีย กินส้มตำปูปลาร้า กับยำปูม้ามากไป ท้องร่วงจน ต้องหามส่งโรงพยาบาลค่ะ

“ติดต่อไปที่โมเดลลิงอื่นหรือยัง”

“โทร.แล้วค่ะ”

“ว่าไง นางแบบไม่อยู่สักคน รับงานออกไปทำงานกันหมดเลย

คะ”

“ฉิบหาย…” แมวหันมาทางเจ้านาย “คุณยักษ์คะ….เอ่อ…วันนี้

เราคงต้องยกกอง

“ทําไม”

“นางแบบป่วย ส่วนนางแบบคนอื่นๆ หรือในโมเดลลิงอื่น ติด งานกันหมดค่ะ รอให้น้องผัดฉ่า หายป่วยเราค่อยถ่ายกันดีไหม

คะ”

“เมื่อไหร่”

“วันนี้ค่ะ”

“ผมหมายถึง ผัดฉ่าจะหายเมื่อไหร่

“ไม่ทราบค่ะ”

“ในทางกลับกัน ถ้างานผมเสร็จไม่ทันกำหนด ต้องรอนางแบบหายป่วย หมายกำหนดการที่กำหนดไว้ เสียหายคุณจะรับผิด ชอบไหม ทำยังไงก็ได้หานางแบบมาถ่ายแทนให้ได้ ภายในวันนี้ เดี๋ยวนี้ด้วย” ผมสั่งการออกไป คนพวกนี้ไม่รู้หรอกว่าผมต้องจ่าย เงินออกไปเท่าไหร่ในแต่ละวัน เล่นทำงานกันเหลาะแหละแบบนี้ เจ๊งระนาวกันพอดี

ผมเดินไปทิ้งก้นลงนั่งบนเก้าอี้ผู้กำกับหงุดหงิดอยู่สักหน่อย รู้ ว่าตัวเองต้องทำงาน ดันไปแดกของพรรค์นั้นได้ ไม่ห่วงสุขภาพ จะส่งผลกระทบกับงาน ระหว่างคิดสายตามองไปทางหนึ่ง เห็น ทีมงานวิ่งวุ่น บ้างยกไฟยกฉาก

“ว๊าย !!” ลวดเส้นหนึ่งบนเสาเหล็กที่ทีมงานช่างไฟ กำลังช่วย กันยกไปวางที่หน้าฉาก เกี่ยวตาข่ายห่อผมวีรอร เธอหันตามแรง ลวดเกี่ยวกระชาก ฉับพลันตาข่ายห่อผมหลุดกระเด็น พร้อมกับ เส้นผมที่ถูกมวยห่อไว้ ปลิวสยายกระจายตามแรงสะบัดใบหน้า

เส้นผมดกดาสยายแผ่ราวกับโฆษณาแชมพูซันซิลไบโอติน คอมเพล็กซ์ กลุ่มเส้นผมเงางามเหล่านั้นแผ่ความยาวเต็มแผ่น หลัง สวยงามดุจเส้นไหม

“ขอโทษครับ” ทีมงานยกไฟกล่าวขอโทษ

“ค่ะๆ ไม่เป็นไร” เธอไม่ได้รับอันตรายอะไร เพียงแต่ตกใจ เท่านั้น หญิงสาวก้มลงหยิบกิ๊บติดผมตาข่าย “ตายจริงมันพัง ของใช้งานไม่ได้ เธอจึงปล่อยผมยาวหน้าม้าสยายเป็นธรรมชาติ

“คุณยักษ์คะ หานางแบบไม่ได้เลยค่ะ เราคงต้อง… แมว รายงานอีกครั้งจนปัญญาหานางแบบคุณสมบัติร้อนแรง แบบเดียวกับน้องถ่ายแฟชั่นชั้นท็อปซีเครส คอลเล็ คชั่นใหม่ของแบรนด์ AS (Anderson) ซีรีส์นางฟ้า ผู้หญิงที่ สวมใส่ยกทรงรุ่นจากสาวหวาน สาวจืด สาวเซย หน้าอกเล็ก ไข่ดาว จะกลายนางฟ้าน่าคนหาทันที ทั้งอวบอิ่ม ผู้ชายหันมองตา

ส่วนเทรนด์สาวอวบอิ่ม หน้าอกสวยแล้ว ยิ่งส่งเสริมเพิ่ม เสน่ห์ให้พวกเธอมั่นใจเกินร้อยเข้าอีก คิดค้นนวัตรกรรม โดย คุณยักษ์ บอสใหญ่เลยทีเดียว

บอสยกนิ้วชี้ฉากประกาศนางแบบแล้วนะสายตาจ้องมองจุดหนึ่งละสายตา

“ไหนคะ

“โน่น” บอสมัยหน้าไปเลขาสาว ดวงจับจ้องมองอยู่ที่ เดิม แมวจึงมองตาม

เลขาหรือคะ เอ่อ…มะไม่ไหวมั้ง หน้าจืดซะขนาดนั้น เอ่ออย่าโกรธนะค่อนข้างแมวเพิ่งว่าตัวเองพูดเยอะไป เลขา

“พาไปแต่งหน้าทําผมซะ

“บอสคุยกับเธอแล้วหรือ” แมวเกรงว่าจะไม่ยอม

“รอห้า” บอสลุกจากเก้าอี้กำกับ เดินจาไปหาเลขาตัวเอง …เขาเลขาเสียงเข้ม
“คะ…จะกลับแล้วหรือคะ” วีรอรหันมาทางบอสหน มาไม่ทันไร จะกลับแล้วหรือ เธอกำลังเพลินกับการดูการจัดฉากถ่ายแบบอยู่ เลย

“ยัง…ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ เอ่อ…ข้อร้องนะ” เกลียดเธอแต่ จะให้เธอทำงานสำคัญ ไอ้ยักษ์เอ๊ยกูเห็นอะไรในตัวแม่ชีวะ ผม จําเป็นต้องถามตัวเองด้วยคำถามนี้ เอาน่า…ผมรับผิดชอบเอง ถ้าสินค้าล็อตนี้จะเจ๊ง ก็เพราะการตัดสินใจของผมขอให้มันเจ๋ง ไป

ผมกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ เล่าความต้องการของตัวเอง พร้อมกับชี้ให้เห็นว่าวันนี้ถ้าเลิกกองเราจะเสียหายมากมายแค่ ไหน ตัวผมเองอาจจะโดนฟ้องเนื่องจากร่อนโปรดักส์ไม่ทันตาม กําหนด

“ไม่เด็ดขาดยังไงก็ไม่” Gotta be kidding (นี่ต้องล้อเล่นกัน แน่ๆ) แม่ชีปฏิเสธเสียงหลง อย่างไรก็ไม่ขอรับงานนี้ ไม่มีนาง แบบก็แค่ยกกอง พรุ่งนี้ถ่ายใหม่ไม่เห็นต้องเดือดร้อนขนาดนั้น เลขาก้าวขาตั้งใจเดินหนีบอสที่เอาแต่คิดถึงประโยชน์ของตัวเอง เป็นหลัก โดยไม่สนใจความรู้สึกคนอื่น เธอไม่คิดจะถ่ายรูปอะไร แบบนี้ ชุดชั้นใจมันต้องอยู่ข้างใน ขึ้นถ่ายก็ได้เห็นไปทุกอย่างต่อ ให้มันหุ้มจุดสำคัญ สายตาคนเยอะแยะแบบนั้น ใครกล้าถ่าย ไม่ เอาด้วยหรอก

“ไหนบอกว่ามือผาชีพอย่างเธอทำงานได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเจ้า นายจะสั่งให้ไปขึ้นมาลงช้างที่ไหนไงล่ะ”
“นั่นมันเรื่องงานใหม

“นี่ก็งาน แถมถ้าฉันไม่ถ่ายฉันก็ต้องขาดทุน ตามที่บอกเธอไว้ เธอคงดีใจสินะที่ฉันต้องหมดตัว

“ถึงขนาดหมดตัวเลยหรือ” No Way ไม่มีทางที่ฉันจะถ่าย มัน คนละเรื่องกับเรื่องงาน ฉันถูกว่าจ้างมาทำหน้าที่เลขา ไหงไปๆ มาๆ เลขาต้องมาเป็นนางแบบ เธอจะสามารถเรียกร้องความ ยุติธรรมจากที่ไหน ศาลไคฟงงั้นสิ

“เพราะอย่างนี้เช้” ผมเดินรอบตัวเลขา ใช้สายตาดูถูกสํารวจ รูปร่างของเธออย่างเปิดเผย

“อะไรของบอส เสียมารยาทมองคนอื่นแบบนนี้ได้ไง” เกลียด การกระทำไม่ให้เกียรติคนอื่นจากผู้ชายหน้าหม้อคนนนี้ชะมัด