เธอคือแสงสว่างเดียในความมืดมน

บทที่ 14 กระอักเลือดออกมา



บทที่ 14 กระอักเลือดออกมา

นี่คือของที่ให้เขา…..

นี่ก็คือของที่เธอจะคืนให้เขา….

กันต์ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงไอกระทันหัน ทั้งแรง ทั้งหนักมาก ไอจนเขาเจ็บไปทั้งตัว

จนกระทั่ง–

เขาไอเป็นเลือดออกมา

เขาถึงจะรู้ว่าเธอในเมื่อกี้ได้ผ่านอะไรมาบ้าง

ส่วนข้างนอก เอมิกาก็กำลังทุบประตู เธอทั้ง ตะโกน และสาปแช่งเขา

แต่กันต์ก็เหมือนไม่ได้ยินอะไร เขายืนนิ่งอยู่ที่ ข้างๆของผู้หญิงที่ถูกผ้าคลุมสีขาวปิดไว้

เขาบอกกับตัวเองว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่มีทาง

เป็นดุจดาว เธอเป็นผู้หญิงที่มีการวางแผนคลอด ถึงแม้จะเอามีดแทงตัวเอง นั่นก็เป็นเพราะผ่าน กระบวนการคิดเธอมาแล้ว เธอไม่มีทางฆ่าตัวเอง

เธอรักษาชีวิตตัวเองขนาดนั้น พื่อที่จะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อ เธอยังฆ่าฟ้าใสเพื่อเอาหัวใจเลย เธอจะ ฆ่าตัวตายได้ไง?

ดังนั้น ทั้งหมดนี้ ก็แค่การแสดงเท่านั้น

เป็นการแสดงที่ดุจดาวใช้มันมาหนีออกจาก

แต่ทำไม มือที่อยู่บนนั้นของเขาถึงไม่กล้าวาง

ทำไมเขาถึงไม่กล้าไปเปิดผ้าคลุมสีขาวนั้น

เขากำลังกลัวอะไร?

กันต์นายกำลังกลัวอะไร!

–ไตของดุจจดาวใช้ดีไหม?

–สามปีก่อน โรงพยาบาลที่ดุจดาวเปลี่ยน ไต….กับโรงพยาบาลที่เจ้านายอยู่ เป็นโรงพยาบาล เดียวกัน

ในสมองเขาก็มีเสียงต่างๆนาๆเข้ามา
–นายคืนพี่ชายให้ฉันได้ไหม?

–พี่ชาย….ไม่ต้องกลัว ฟ้าใสจะปกป้องพี่….

มือของกันต์สั่นอย่างไม่หยุดยั้ง

“ดุจดาว….เธอคิดแผนการไว้แล้วสินะ ถึงแม้ ตายแล้ว ก็ยังจะหว่านเมล็ดพวกนี้ไว้ในใจฉัน…”

ทันใดนั้น แววตาของเขาก็เปลี่ยนไป “แต่ฉัน จะไม่ให้เธอสมหวัง! ฉันไม่โดนเธอหลอกหรอก! เธอ ไม่มีทางตาย เธออย่าคิดว่าแค่ใช้หัวใจปลอมๆนี้ก็ สามารถรอดไปได้ ดุจดาว คนอย่างเธอจะยอมตาย ได้ไงล่ะ–!”

เสียงของคำพูดยังไม่ทันจบ กันต์ก็ดึงผ้าคลุมสี ขาวบนตัวเธอออก

และคำพูดที่ยังพูดไม่จบก็หายไป

ขณะที่มองผู้หญิงที่ซีดจาง ไม่มีเลือดซักหยด นอนอยู่ตรงนั้น ปากที่ร้ายกาจของเขา ก็—-

กระอักเลือดออกมา
เป็นเธอ

เป็นดุจดาว

แล้วเขาก็มองไปทางหัวใจที่ไม่ได้เต้นแล้ว

และหัวใจดวงนั้น เป็นเหมือนกันที่เฟรมบอก เลยว่า ข้างบนมีลอยมีดสองเส้น ทั้งลึกทั้งชัด…

เฮอะ ดุจดาว เธอนี่ร้ายจริงๆ

กับตัวเองยังร้ายถึงขนาดนี้

ทำไมเธอถึง….ร้ายได้ขนาดนี้–

ปั๋ง เสียงดังสนั่น ทั้งตัวของกันต์นั่งลงกับพื้นใน ห้องผ่าตัด

แต่สายตาก็ยังหยุดอยู่ที่หัวใจดวงนั้น และมี ความเจ็บปวดที่ใจ จนถึงตอนสุดท้าย เจ็บจนเขา หายใจลำบาก เจ็บจนเขาร้องตะโกนออกมา

นั่นเป็น….หัวใจของฟ้าใส

นั่นเป็นฟ้าใสของเขา เขา…เขาเก็บฟ้าใสไว้ในที่ๆสูงสุดของหัวใจ เป็นผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด….

แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่ได้ยินเสียงเต้นหัวใจของฟ้า ใสแล้ว

ฟ้าใส…รอบนี้เธอได้จากโลกนี้ไปแล้วจริงๆ

ฟ้าใสของเขา….เป็นเพราะดุจดาวหายไป

ป้ง–!

ประตูห้องผ่าตัดถูกคนพังเข้ามา

เอมิกาและคุณหมอ พยาบาลเดินตามเข้ามา ในตอนที่เธอเห็นกันต์ เธอก็รีบวิ่งเข้ามาผลักเขา แล้วนำผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเอามาไว้ข้างหลัง เธอ

“กันต์ นายรอไว้นะ ฉันจะ——แก้แค้นนาย แก้ แค้นบ้านไชยวงค์ ฉันจะให้บ้านไชยวงค์คืนทั้งหมด ที่พวกเขาเคยทำไว้! ทุกอย่างที่ดุจดาวเคยผ่านมา ฉันจะแก้แค้นบนตัวของพวกนาย!” เอมิกาทนกับ ความเจ็บไม่ไหว เธอกัดฟัน น้ำตาไหลเต็มหน้า “ถ้า นายจะปกป้องบ้านไชยวงค์ งั้นก็ต้องปกป้องดีๆแล้ว ล่ะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ