บทที่ 13 ขอโทษครับ ช่วยไม่ทันครับ…..
“เธอ….หมายความว่าะไร?” สีหน้าขอกันต์ก็
เปลี่ยนไปกระทัน “อะไรคือไตของดุจดาว?”
เอมิกาหัวเราะ “ต๊ะ…..ยัยนั่นไม่ได้บอกนาย หรอ? ไตที่นายถูกเปลี่ยน คือของยัยนั่น?”
“นายคิดว่า ฉันจะเชื่อหรอ? ฟ้าใสเป็นคน
เปลี่ยนให้ฉันเอง ถ้าไม่ใช่เพราะ——
“ฟ้าใส?” เอมิกาเหมือนใช้เวลานานมากกว่า จะคิดได้ว่าฟ้าใสคือใคร “ต๊ะ….คนที่เธอพูดคือฟ้า ใสคนนั้นใช่ไหม? เป็นฟ้าสายที่เปลี่ยนไตให้นาย เฮอะ กันต์ นายไม่เพียงแต่ตาบอด แต่ยังโง่อีก”
กันต์มองไปทางหน้าเธอ “เอมิกา–”
ในตอนที่เขายังพูดไม่จบ ประตูห้องผ่าตัดก็ เปิดออกมา
ทั้งสองอึ้งไปซักพัก แล้วเดินไปตรงหน้าห้อง
พร้อมกัน
คุณหมอรอบนี้ยังคงเป็นคุณหมอรอบที่แล้วอยู่คุณหมอเฟรม
“….เป็นไงบ้าง?” เอมิกาทนไม่ไหวทนดึงไปที่ แขนเสื้อของคุณหมอ เธอมองหน้าคุณหมอที่เหนื่อย ล้า และพูดอะไรไม่ออก
คุณหมอดึงผ้าผิดปากลง สีหน้าซีดจาง และทั้ง หน้ามีแต่ความรู้สึกที่แย่ “ขอโทษครับ….มีดปอก ผลไม้แทงเข้าไปลึกเกิน และยังเป็นการทำร้ายรอบ ที่สองอีก….ช่วยไปแล้วแปดชั่วโมง แต่ว่า…..”
…..โกหก! ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ ยัยนั่นบอกว่าเธอ จะอยู่ถึง80ปี ยังจะไปเที่ยวรอบโลกอีก!” เอมิกา ตกใจจนปากสั่นไปหมด เธอจับแขนของคุณหมอไว้ อย่างแน่น “คุณโกหกฉันใช่ไหม? หมอ หมอโกหก ฉันแน่ๆเลย ฉันขอร้องนะ บอกฉันเถอะ….ยัยนั่น ยัยนั่นถูกช่วยกลับมาแล้วใช่ไหม?”
มองดูผู้หญิงที่ร้องไห้ต่อหน้า เฟรมเองก็เจ็บใจ เรื่องของดุจดาวเขาก็พอรู้บ้าง และไม่ได้โอเคกับ สามีดุจดาวที่อยู่ตรงหน้านี้มากเท่าไหร่
เขาปลอบใจเอมิกา และไม่ได้ลืมว่า ก่อนที่ผู้ หญิงคนนี้จะสิ้นลมหายใจ ความหวังสุดท้ายของเธอ คืออะไร
เฟรมมองไปทางกันต์ที่ยืนอยู่ที่เดิม แล้วพูดออกมาเบาๆว่า “ก่อนที่ผู้ป่วยจะเสีย เธอมีสติขึ้นมา สักพัก เธอให้ฉันบอกคุณกันต์ว่า..”
สายตาของกันต์ก็มองไปยังเขา
“เธอบอกว่า สิ่งที่เธอติดคุณ เธอคืนหมดแล้ว แต่ว่า สิ่งที่คุณติดบ้านโยธิน ทั้งชีวิตนี้ คุณก็คืนไม่ หมด
“ฉันติด….บ้านโยธิน? เฮอะ ดุจดาวนี่——” แต่ จะว่าไปก็เป็นสิ่งที่ควรได้รับอยู่แล้ว
เธอเอาหัวใจของฟ้าใสไป!
ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้น–!
“อีกอย่าง สิ่งที่เธอบอกว่าเธอจะคืนคุณ พวก เราใส่ไว้ที่ห้องผ่าตัดแล้ว คุณสามารถไปดูได้” กันต์อึ้งแล้วอึ้งอีก จากนั้นก็พูดต่อว่า “พวกเธอ สามารถเข้าไปดูเขาครั้งสุดท้ายได้”
จากนั้น ขาของกันต์ก็อ่อนลง
ส่วนเอมิกาก็นั่งลงบนพื้นทั้งตัว
เสียชีวิตแล้ว….
ดุจดาวจะเสียชีวิตอย่างนี้เลยหรอ?
…..เป็นไปได้ไง ยัยนั่นเคยพูดว่า ไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้น เธอก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไป….เธอเคยพูด….
กันต์ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะกันต์——!
เอมิกาเงยหน้าขึ้น มองไปทางกันต์—-
แต่จุดที่กันต์เคยยืนตอนนี้ไม่มีคนแล้ว ตอนที่ เธอมองไป ก็สังเกตว่ากันต์เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว
“กันต์! นายไม่สามารถเข้าไปได้! ชาตินี้ทั้ง ชาติ ดุจดาวไม่อยากเห็นนายอีก นายห้ามเข้าไป!”
เอมิกาลุกจากพื้น เธอวิ่งไปข้างในเหมือนกันคน บ้า แต่สิ่งที่เธอเห็นคือประตูห้องผ่าตัดปิดต่อหน้า เธอ ปั้ง——
กันต์ขังตัวเองไว้ในห้องผ่าตัด เขายืนอยู่หน้า ประตู แล้วมองไปทางผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง ผู้ หญิงที่ไม่มีชีวิตแล้ว….
และข้างๆของเตียง ก็มีสิ่งหนึ่งที่เต็มไปด้วย เลือดวางอยู่….หัวใจ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ