เทพสงครามเป็นพ่อนม

บทที่20 บัตรวีไอพีสูงสุด



บทที่20 บัตรวีไอพีสูงสุด

บทที่20 บัตรวีไอพีสูงสุด

“ถึงตอนนี้ ยังจะพูดอีก ไอ้ยาจกอย่างหมอนั่น ยังมีเซอร์ ไพร์สอีก”

หลิวลานเมิ่งกอดอกและพูด”เสี่ยวซิน วันนี้เป็นวันตัด ริบบิ้นของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ฉันต้องไป ก่อนนะ รองานนี้จบ ฉันจะไปแจ้งความ”

หลังจากพูดจบ ก็เดินจากไป

ร่างกายของอิ่นซินยืนอย่างไม่มั่นคง เมื่อคืนนี้เธอตัดสิน ใจที่จะยอมรับฉินเฟิง แต่ไม่คิดว่าวันนี้จะมาเกิดเรื่องแบบ นี้ขึ้น

“หนูลูก งานตัดริบบิ้นนั่นยังจะไปอยู่ไหม? ”

อิ่นหยวนถอนหายใจ แล้วถามอิ่นซิน

“ไปค่ะ”

อิ่นซินกัดฟันแน่น สายตาของเธอแน่วแน่ ไม่ว่ายังไง เธอ ก็จะไปที่นั่น เธอไม่อยากหนี
จากนั้นเมื่อครอบครัวกลับไป อิ่นซินก็หยิบบัตรสีดำขึ้น มามองไปที่บัตรสีดำที่เขียนว่า “บริษัทเฟิงซึ่งกรุ๊ป วีไอพี ทันใดนั้นเธอก็ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกยังไง”

“คุณเอาการ์ดนี้ให้ฉัน แล้วทำไมถึงมาทรยศฉัน

อินเนบิบการ์ดอย่างแน่น

พิธีตัดริบบิ้นในวันนี้ไม่ใช่ใครๆก็จะเข้าไปได้ ต้องมีบัตร วิไอพี เธอไม่สามารถได้มันมาด้วยตัวคนเดียว

เธอทำได้เพียงไปพึ่งพาคุณปู่ เข้าไปพร้อมกับคุณท่า นอื่น

เมื่อถึงประตูบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป เฉินเฟิงกำลังมองไปที่เธอ จากชั้นบน อย่างไม่ละสายตา

“คุณน้องสาว น้องสาว มาเช้านะวันนี้”

อิ่นป่ายก็มาที่นี่เหมือนกัน เดินเข้ามา หัวเราะเยาะและ พูดว่า : “น้องสาว แกไม่รู้ใช่ไหม ว่าวันนี้ไม่มีบัตรวีไอพี ไม่สามารถเข้าไปได้ และวันนี้คุณปู่ไม่มาด้วย บัตรวีไอพี อยู่ในมือของฉัน ”

อิ่นป่ายดึงการ์ดออกมาแสดงท่าทางภาคภูมิใจสุดๆ ในเมืองเจียงเฉิงหนึ่งบริษัทจะมีบัตรวีไอพีหนึ่งใบ และบัตร ของบริษัทซานหยวนกรุ๊ปอยู่ในมือของเขา ดังนั้นถ้าอิ่นซิ นอยากเข้าไป ก็จำเป็นต้องขอร้องเขา

“อ้นป้าย ทุกคนคือครอบครัวเดียวกัน เธอรีบเอาบัตร ไอพีให้พวกเราเข้าไป

จางลั่มองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างสูงของ

ชายคนนั้น ทันใดนั้นก็หันไปพูดกับอิ่นป่าย

“ได้นะได้ แต่….ฉันอยากให้น้องอิ่นซิน มาขอร้องฉัน”

อิ่นป่ายหันไปมองอิ่นซิน ทุกคนต่างรู้กันดีว่า อิ่นซินเป็น คนที่มีความเย่อหยิ่งที่สุด โดยปกติแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ เลยที่จะขอร้องใคร ถ้าให้อิ่นซินขอร้องสักครั้ง ก็ถือว่าเจ๋ง มาก

“บัตรวีไอพี ฉันก็มี

อิ่นซินดึงการ์ดวีไอพีที่ฉินเฟิงให้มาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “อันนี้ ฉินเฟิงเป็นคนให้ มันจะเป็นของจริงรึป่าว? ”

อิ่นหยวนยืนสงสัยอยู่ด้านข้าง
“ฮ่าฮ่าฉินเฟ้งให้ ตลกละ ฉินเฟิงเป็นคนประเภทไหนกัน บัตรวีไอพีหนึ่งบริษัทมีแค่ใบเดียว ฉินเฟิงจะหาใบนี้มา

ได้ยังไง ใบนี้เป็นของปลอมรีป่าว”

อั๋นป่าย รู้สึกประหลาดใจในตอนแรก แต่เมื่อได้ยินว่า ฉินเฟิงเป็นคนให้ ก็หัวเราะออกมาทันที

“ฉันจะให้พวกคุณดู ว่าบัตรวีไอพีจริงๆ เป็นแบบไหนกัน”

อิ่นป่ายยกบัตรวีไอพีขึ้น จากนั้นก็วางมันลงบนเครื่อง ยักคิ้วขึ้น

แต่ วินาทีถัดไป เครื่องดังออกมา :”ติ๊ง บัตรใบนี้ไม่ถูก ต้อง”

“อะไรนะ? ”

อิ่นป่ายตกใจ จนกรามค้าง

“บัตรของฉัน…มีปัญหา…………..ไม่ได้…นก็คือบัตร ใบนี้.………..
หน้าตาอิ่นป่ายดูเหลือเชื่อ รีบตรวจสอบบัตรของตัวเอง

แน่นอนว่าเขาไม่รู้ ว่าฉินเฟิงเพิ่งให้คนมาปรับ

แต่ในขณะนี้ ผู้จัดการล็อบบี้ออกมา พูดกับอินซิน “สวัสดีครับ คุณผู้หญิง คุณสามารถให้ผมดูบัตรวีไอพี ของคุณไหม?”

ได้สิ

อิ่นซิ่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ส่งมันออกไป

“ฮ่า ฮ่า ของเธอก็เป็นของปลอมเหมือนกัน ขนาดผู้ จัดการยังออกมาเลย ต้องปลอมแน่ ๆ !”

อื่นป่ายชี้ไปที่อิ่นซินและพูดในทำนองเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ผู้จัดการล็อบบี้ตรวจสอบ เรียบร้อยแล้ว ก็โค้งตัวลงและกล่าวว่า “สวัสดี คุณผู้หญิง นี่คือบัตรวีไอพีสูงสุดของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ไม่จำเป็นต้อง ผ่านเครื่อง โปรดตามฉันมา”

“อะไรนะ? ”
ทุกคนต่างตกตะลึงกัน

วงไปที่บัตรวีไอพีโบนั้น นี่เป็นที่ไอ้ยาจกฉินเฟิง ทุกคนมอง นั่นเป็นคนให้ไม่ใช่หรอ ทำไมมันถึงกลายเป็นบัตรVIP สูงสุดได้ล่ะ?

“ผู้จัดการครับ มีข้อผิดพลาด ต้องมีข้อผิดพลาดแน่ ผม รู้ว่าใบนี้ใครเป็นคนให้ เป็นไอ้คนจนๆคนหนึ่ง มันจะเป็น บัตร VIPสูงสุดได้ยังไง ผมสงสัยว่าพวกเขาขโมยมา” อื่น ป้ายพูดออกมาทันที

“ขออภัย บัตรวีไอพีสูงสุด มีเพียงใบเดียว ซึ่งเป็นของ ประธานของเราเท่านั้น”

คำพูดนี้ของผู้จัดการล็อบบี้ ทำเอาคนถึงกับงง

ประธาน?

ฉินเฟิง?

เป็นไปไม่ได้!

ในใจของพวกเขาปรากฏสามคำนี้ออกมา เป็นไปไม่ได้
“ทุกท่าน เชิญครับ

ผู้จัดการล็อบบี้ยกมือขึ้น ส่งสัญญาณให้อื่นซินเพื่อเชิญ พวกเขาเข้าไป

พวกอิ่นซินเดินเข้าไป และอื่นป่ายก็อยากเดินเข้าไป ด้วย แต่ถูกรปภ.ห้ามไว้ด้านนอก รปภ.หนึ่งในนั้นพูด ว่า “คุณผู้ชาย ผมเพิ่งเห็นชัดๆเมื่อกี้ว่า คุณไม่ได้มากับ พวกเขา”

“ให้ตายเหอะ ต้องเป็นหลิวลานเมิ่งแน่ หลิวลานเมิ่งที่ อาศัยร่างกายของตัวเอง ขโมยบัตรวีไอพีของประธาน บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป และให้อิ่นซิน ต้องเป็นอย่างนั้นแน่”

อิ่นหยวนกัดฟัน ยืนยันคำตอบนี้

และแล้ว เมื่ออิ่นซินเดินเข้าไป ใบหน้าของเธอก็สับสน เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ทำไมบัตรวีไอพีของฉินเฟิง กลาย เป็นบัตรวีไอพีของประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ?

เป็นไปได้ยังไง?

และในตอนนั้น ที่เข้าห้องโถงใหญ่ ไม่เพียงแต่เฝิงกาง จะมาจัดพิธีตัดริบบิ้นด้วยตัวเอง หลังจากจัดงานแล้ว
ก็เข้าสู่พิธีที่สำคัญ มอบของขวัญ ก็คือสรุปโปรเจคแรก ของการร่วมงานกัน

ทุกคนพร้อมที่จะเคลื่อนไหว

ในตอนนั้นเอง อิ่นป่ายกับฟางเย้นก็เข้ามาพร้อมกัน อิ่น ป้ายเดินมา และยิ้มเยาะอิ่นซิน”น้องสาว อย่าคิดว่าพึ่งพา หลิวลานเมิ่งแล้วจะได้เปรียบ พี่จะบอกอะไรให้แกรู้ไว้นะ ว่า บริษัทซานหยวนกรุ๊ปและบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปเราได้ร่วม มือกันแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแก แกไม่สามารถเอาโปร เจคนี้กลับมาได้ แกจะรู้ผลที่ตามมาเอง”

“พวกพี่สมรู้ร่วมคิดกัน ”

อิ๋นซินมองสองคนนี้ด้วยความรังเกียจ และรู้สึกอ้างว้าง เล็กน้อย

“ทุกท่าน อีกสักครู่ท่านประธานของเรา จะเป็นคนเลือก เองว่าของขวัญชิ้นไหนที่ถูกใจที่สุด ”

หลังจากที่เฝิงกางแนะนำ จากนั้นหลิวลานเมิ่งก็เดินออก มา ในฐานะที่เป็นดอกไม้แห่งฝ่ายประชาสัมพันธ์ แน่นอน ว่าต้องมาเพื่อเป็นพิธีกรในเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

“ลูกขา หนูจะเอาอะไรไปมอบให้เหรอคะ?”
พ่อแม่ของอื่นซินต่างมองไปที่อื่นขืน

“วันนี้หนูไม่ได้เอาอะไรมาสักอย่าง นอกจากขวดเอ้อก้ว โถวที่ฉินเฟิงวางไว้ในกระเป๋าถือของหนูเมื่อคืน

อินซินหยิบเอ๋อกัวโถวออกมาจากกระเป๋าถือของเธอ ขวดหนึ่ง เธอเดินไปนั่งประจำที่ของเธอ เพื่อต้องการจะ แต่งหน้า และเธอก็สังเกตเห็นว่าในกระเป๋าถือของเธอยัง มีหนิวหลันซานเอ้อกัวโถวขวดเล็กอยู่ขวดหนึ่ง

ทันใดนั้น เธอรู้สึกซับซ้อนในความรู้สึกขึ้นมา

“เอ้อกัวโถว? ฉินเฟิงยังเป็นคนใส่เองหรอ บ้าไปแล้วเห รอ”

พ่อแม่ของอิ่นซิน ด่าออกมาทันที ด่าว่าฉินเฟิงที่ไร้น้ำใจ

เวลานี้ยังจะมาก่อเรื่องวุ่นวายแบบนี้อีก

ฮ่า ฮ่า ฉันจะขำจะตายอยู่แล้วนะ เอ้อกัวโถวเนี่ยนะ ฉิน เฟิงยังเป็นคนใส่มันเอง ฉินเฟิงคิดยังไงกัน หรือเขาอยาก ทำให้คุณชื่อเสียงป่นปี้งั้นเหรอ?

ฉันคิดว่าฉินเฟิงจะมีแนวโน้มที่ดีละนะ ไม่คิดว่ายังเป็น คนไร้ประโยชน์คนนึงอยู่
เมื่ออื่นบ้ายที่อยู่อีกฝั่งได้ยินเช่นนี้ ก็หัวเราะออกมา เต็ม ไปด้วยการเยาะเย้ย

ก่อนหน้านี้เขาถูกขังอยู่ข้างนอก และบัตรวีไอพีของเขา ก็ใช้ไม่ได้ เขาต้องรอจนฟางเย็นมาถึง เขาถึงกลับเข้ามา ใหม่

เมื่อเขาเข้ามาและได้ยินคำพูดนี้ เขาก็ดีใจมาก

นี่คือการที่อิ่นซินเลิกหวังไปแล้ว

“ฉันเฟิง”

อิ๋นซินถือเอ้อกัวโถวไว้ขวดนึง ด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่ ว้าวุ่น ที่ผสมปนเปตีกันไปหมด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ