บทที่ 15 โรงแรมร้างเทียน

บทที่ 15 โรงแรมร้างเทียน

ผู้ชายที่อยู่ข้างๆตื่นเต้นกันหมด รอบอดี้การ์ดมาถอด เสื้อของหลินเสี่ยวเข่อและเพื่อนของเธอ บางคนเอา โทรศัพท์ออกมาด้วย เตรียมจะถ่ายรูปและคลิปวิดีโอ

“หยุด! หยุดเดี๋ยวนี่” มีเสียงผู้หญิงตะโกนขึ้นมา ทำให้ทุก คนมองไปในทางเดียวกัน

มีผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อสูทกระโปรงสั้นวิ่งมาฝั่งนี้ นี้คือผู้ จัดการร้านอาหารหลี่หง เธอดูสีหน้าตกใจ เหมือนเจอผี

“ประธานหลี่ พวกเขา…” ผู้จัดการเดินขึ้นมาฟ้อง

เจี๊ยะ! ทำให้ทุกคนตกใจ เธอยังคิดว่าไม่พอ ตบอีกสอง ครั้ง แล้วดึงหูของเขา ลากเขาไปหาสองสาว

หลี่หงขอโทษและเอาแต่เช็ดเหงื่อ เธอรู้ลึกกังวล

“คุณหลิน คุณหย่วน ขอโทษค่ะๆ นี่คือความผิดของฉัน อภัยให้ฉันได้ไหม ไอโง่ คุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้ แกอยากมี ชีวิตอยู่ต่อไหม”

ผู้จัดการล็อบบี้ได้ยินอย่างนั้นจึงคุกเข่าทันที
ทุกคนต่างพากันงง

หลินเสี่ยวเข่องงมาก คิดในใจว่าหย่วนเซอหวู่ลุกจากคน ที่มีอำนาจใหญ่ใช่ไหม ทำไมอยู่ในเมืองไห่หยูนยังกล้า ขนาดนี้ หย่วนเซอหวู่ก็งง เพราะว่าเธอยังไม่ได้โทรออก เกิดอะไรขึ้น?

“คุณหลี่ครับ คุณรู้สึกอะไรผิดหรือเปล่ะ”จ้าวหย่วนฮะอืม

“ไม่ค่ะ คุณชายจ้าวคะ ขอโทษจริงๆ ห้องนี้เราให้คุณ ก่อนก็จริง แต่ว่าในภายหลังมีแขกที่สำคัญมา ดังนั้นเจ้า นายของพวกเราก็เลยเปลี่ยนให้คนอื่น ขอโทษด้วยนะคะ ถ้ามีคําถาม ไปถามเจ้านายของพวกเราได้ค่ะ”

หา?

จ้าวหย่วนรู้สึกแปลกใจ ในใจของประธานป่าย สองหญิง นี้สำคัญกว่าเขาอีกเหรอ แค่เป็นสองคนใจแคบ เขาไม่ สามารถเข้าใจจริงๆ แต่ก็ไม่กล้าถามประธานป่าย เขาคือ คนที่ทรงพลังมาก เขาไม่กล้า

“เฟยเฟย แกบอกฉันว่าผัวแกอยู่เมืองไห่เทียนกล้ามาก หรอก นี่คืออย่างไง VIPของเธอโดนคนอื่นแย่ ยังไม่กล้า พูดอะไรอีกเหรอ?”หลินหวั่นฉิงรู้สึกโกรธมาก
“คุณชายจ้าวคะ นี้…”หลิวเฟยเฟยรวมความกล้าที่จะ

ถาม

*ไอนัง หยุดพูด จ้าวหย่วน มองเธออย่างดุร้าย เธอเงียบ ทันที

หย่วนเซอหวู่เมื่อกี้ตกใจอย่างมาก ตอนนี้มีมือบน กล้า หาญขึ้นด้วย การก้าวไปข้างหน้าก็ตบสองครั้งที่ใบหน้า ของผู้คุ้มกัน ถ้าเธออยากตีอีก หลินเสี่ยวเข่อหยุดเธอ

“ พอแล้ว พวกแกก็รู้แล้วว่าเข้าใจผิดอะไร ลุกขึ้นเถอะ”

หลี่หงได้ยินแบบนั้น ตะโกนทันที “ไอโง่ ตั้งแต่หลินเสี่ยว เข่อยกโทษให้พวกแก รีบมาขอบคุณเธอส

“ ขอบคุณคุณหลินครับ ขอบคุณคุณหย่วนครับ” ผู้

จัดการล็อบบี้คอยเช็ดเหงื่อ

“ไปทำงานไป!” หลี่หงจ้องตา ผู้จัดการล็อบบี้กับผู้คุ้มกัน ก็วิ่งหนีเลย

“ไป เราไปกินข้าวกัน ฉันมีเรื่องจะถามเธอ”หลินเสี่ยว เข่อผลักหย่วนเซอหวู่ ตอนนี้เธอมีคำถามเยอะมากที่ อยากถามโดยเฉพาะคนนั้นที่ทรงพลังมาก
ณ ตอนนี่ จ้าวหย่วนรู้สึกขายหน้า ก็ไม่อยากอยู่ที่นี่อีก ก็ เลยหนีไป หลิวเฟยเฟยทั้งสองคนก็เดินตามเขา เหลือแค่ หลินหวั่นฉิงจ้องไปที่หลินเสี่ยวเบ่ออย่างดุเดือด

“หลินเสี่ยวเข่อ ฉันรู้จูหมิงไปที่ไหนแล้ว แกอยากรู้ไหม”

หา? หลินเสี่ยวเบ่อตกใจอย่างมาก หย่วนเซอหวู่ก็งง เหมือนกัน แม้ว่าเธอก็ไม่รู้ หลินหวั่นฉิงรู้ได้ยังไง

ทั้งสามคนเลยนั่งในห้อง หลินหวั่นฉิงกับหย่วนเซอหวู่ มองไปรอบ ๆ สรรเสริญหลายครั้ง ห้องVIPดีจริงๆ

ผนังก็เป็นหินอ่อนที่สวยงามแกะสลักเส้นสีเข้ม เครื่อง ใช้บนโต๊ะอาหารยังเป็นทองด้วย มองออกไปจากหน้าต่าง มันคืออ่าวไห่หยูน ที่สวยงาม

“หวั่นฉิง จูหมิงไปไหนแล้ว?” หลินเสี่ยวเข่ออดไม่ได้แล้ว

ถาม

หลินหวั่นฉิงหัวเราะและถอนสายตาที่จ้องมองไปยัง อ่าวไห่หยูน ลดเสียงลงอย่างตั้งใจ”ฉันก็ไม่อยากบอกแก หรอก แต่เมื่อเห็นแกน่าสงสารมากฉันถึงจะพูดให้แกใน ความเป็นจริงผู้ชายวันนั้นที่อยู่วั่นเส็ง พลาซ่าก็คือจูหมิง แกก็มีความสุขพอแล้ว แต่น่าเสียดาย!…
“แกพูดสิ จูหมิงไปไหนแล้ว” หลินเสี่ยวเข่อกัดฟันและตา ของเธอแดงระเรื่อ แต่ หย่วนเซอหวู่ ดูประหลาดใจและ รู้สึกแย่แล้ว

หลินเสี่ยวเบ่อยิ่งวิตกกังวล หลินหวั่นฉิงก็ยิ่งภูมิใจมาก ขึ้น พูดช้ามาก

“แกรู้มั้ยเงินที่เยอะขนาดนั้นจูหมิงเอามาจากไหน นี่คือ สาเหตุที่เขาหายตัวไป เพื่อที่จะตระหนักถึงความฝันของ แก เขายืมเงิน 3 ล้านจากฉลามเงินกู้ ไอผู้ชายคนนั้นก็คือ โง่ ถูกจับเพราะไม่มีเงินจ่ายหนี้ ได้ยินมาว่าจะต้องจ่าย ชีวิตของเขาไปแทน แกเข้าใจความหมายของฉันเนาะ

“แกรู้ได้ยังไง” หัวใจของหลินเสี่ยวเข่อเต้นรัวจนแทบ สำลัก

“เรื่องนี้ลุกลามไปทั่ว ถ้าแกไม่เชื่อ ลองไปถามคนใดคน หนึ่ง โอ้ย น่าสงสารจริงๆ เอาชีวิตคนตัวเองไปตระหนักถึง ความฝันของแก จูหมิงโง่จริงๆ”

หลินหวั่นฉิงถอนหายใจ หยิบขนมขึ้นมาทานอย่าง

ออกรส

หลินเสี่ยวเข่อรู้สึกเศร้ามาก เธอคิดว่าเรื่องที่ หลินหวั่น ฉิงพูดอาจจะถูก ไม่งั้นจะอธิบายยังไง จูหมิงนอกจากยืมเงิน เอาเงินเยอะขนาดนั้นได้ที่ไหนอีก และจูหมิงพูดแบบ นี้มากกว่าหนึ่งครั้งว่า เขายินดีที่จะทําทุกอย่างเพื่อเธอ

ดังนั้น ทั้งหมดมันเป็นเพราะตัวเธอเอง ถ้าไม่ใช่เธอ ทำไมถึงจะไปขอเงินด้วยชีวิต เพียงแค่ความปรารถนาที่ ไม่สำคัญ แต่เสียชีวิตของจูหมิง

ปรากฎว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการตำหนิเธอตัวเอง

ความสํานึกผิดในใจของเธอกระชับขึ้นทันทีและความ เจ็บปวดก็เสียดแทง หลินเสี่ยวเบ่อกุมหน้าอกเธอ ปวดใจ จนและรู้สึกหายใจไม่ออก น้ำตาเม็ดโตร่วงหล่นจากมุม ตาและกระทบโต๊ะหินอ่อน

“ที่รัก…” หลินเสี่ยวเข่อทุบหน้าอกของตัวเอง หายใจไม่

ออก

“เสี่ยวเข่อ….”หย่วนเซอหวู่ตื่นตกใจอย่างมาก ตบหลัง เธออย่างรวดเร็วเพื่อให้หลินเสี่ยวเข่อได้พักหายใจ

หลินหวั่นฉิงเย้ยหยัน” เพิ่งรู้สึกเสียใจตอนนี้หรอ ทำไม แกถึงปล่อยให้เขายืมเงินตั้งแต่แรก? แค่เงิน3 ล้าน ตอน นี้แกสามารถนำเงินนั้นออกจากเงินโครงการได้อย่าง ง่ายดาย แต่ว่าสายเกินไปแล้วนี่คือจุดจบของผู้หญิงเลว!
“ไอ วอย่าพูดเรื่องไร้สาระ เสี่ยวเข่อ อย่าไปเชื่อเธอ เธอบอกแบบนี้ตั้งใจ เพื่อทำให้แกเสียใจ จูหมิง ไปยืมเงิน ได้อย่างไร? เธอโกหกแก ”

“แล้วแต่ ถ้าพวกแกไม่เชื่อ ก็กลับไปเมืองไห่เทียนไป ถามคนอื่น ในวันนั้นมีคนเห็นจูหมิงถูกพาตัวไปโดยคนที ถือปืนสี่คน นั่งเฮลิคอปเตอร์ไปด้วย

หลินหวั่นฉิงยิ้มและหันหน้าหนี ปฏิกิริยาของ หลินเสี่ยว เข่อทําให้เธอมีความสุขมาก

เฮลิคอปเตอร์?

หลินเสี่ยวเบ่อแทบจะเป็นลม เมื่อวันนั้นเปลี่ยนเสื้อผ้า ในห้องรับรอง เธอเห็นเฮลิคอปเตอร์บินผ่าน ตอนที่ หลิน หวั่นฉิง พูดอย่างนั้น เธอก็เชื่อแล้ว

ที่รัก ฉันขอโทษ ตอนนี้คุณอยู่ไหน คุณจะกลับมาเร็วๆ ได้ไหม

หลินเสี่ยวเบ่อกอดตัวเองร้องไห้อย่างเสียใจ

จูหมิงเดินเข้าไปในร้านอาหารโรงแรมร้างเทียนกับคนผู้ หญิงที่สวยงาม ผู้หญิงคนนั้นสูงมาก แค่เตี้ยกว่าจูหมิงครึ่ง นิ้ว รูปร่างอวบเอวเรียว เหมือนซูเปอร์นักแบบ ใบหน้าเล็ก นั้นงดงามยิ่งขึ้น คุณสมบัติที่ลึกซึ้งดั้ง จมูกสูงและดูเหมือนลูกครึ่ง และความงามเป็นที่น่าอัศจรรย์

“คุณชายสาม ทำไมถึงคิดว่าจะมาหาฉัน ฉันมีความสุข มาก” สีหน้าของป่ายเหลียนฮัวปรากฏความดีใจ

“ ถ้าไม่ใช่การฝึกที่บ้าน ผมคงมาตั้งนานแล้ว ฮ่า คุณ ยังสวยขนาดนั้น ได้ยิงข่าวว่าคุณไปVictoria’s Secret Show เมื่อไม่นาน นักแบบคนอื่นๆก็ไม่สวยเท่าคุณ”จูหมิง ยิ้มจาง ๆ

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะสนใจฉันมากขนาดนี้ มา พวกเรานั่งนี่ สามารถเพลิดเพลินกับ อ่าวไห่หยูน ฮึ? ห้อง นี่มีคนอื่นอยู่แล้วหรือ?”ป้ายเหลียนฮัวขมวดคิ้ว

และข้างในมีเสียงร้องไห้ด้วย

“ไม่เป็นไร ถ้าอยู่กับคุณ นั่งไหนก็เหมือนกันหมด”จูหมิงพูดเบาๆเมื่อที่พูดจบ เสียงร้องไห้ข้างในก็หยุดลงทันที

ป้ายเหลียนฮัวรู้สึกเขินมาก กำลังจะเรียกเขา ก็เห็นเขา เปลี่ยนสีหน้า แล้วเดินไปที่ลิฟต์อย่างรวดเร็ว เลยงง เดิน ตามทีหลัง“คุณไปไหนคะ”
จูหมิงเพิ่งเข้าไปในลิฟต์ ประตูของห้องก็เปิดทันที ใบหน้าของหลินเสี่ยวเบ่อเต็มไปด้วยน้าตา เธอปรากฏตัว ที่ประตู มองไปรอบ ๆ อย่างกังวล

“คุณสามี คือคุณใช่ไหม อย่าไปสิคะ…………….….