บทที่ 2

ฟรานเซสโก้ เดอร์มาซี เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ด้านสายการ บิน ให้บริการเครื่องบินส่วนตัวสุดหรูแก่เศรษฐีทั้งหลายเลิกคิ้ว แปลกใจ เมื่อได้รับรายงานจากเลขาว่า ลิซ่าพี่เลี้ยงลูกชายของ ตนขอเข้าพบ ลิซ่าไม่เคยมาหาเขาที่ทำงาน มีอะไรจะพูดที่บ้าน หรือไม่ก็พูดคุยทางโทรศัพท์ การที่เธอมาหาเขาที่บริษัทคงเป็น เรื่องด่วนที่สำคัญ ไม่เช่นนั้นคงไม่มา

“นั่งสิ มาถึงนี่มีธุระอะไร” ฟรานเซสโก้ไม่รีรอ เขารีบถาม “ฉันจะมาคุยกับคุณเรื่องอัลบาโร”

“คุยเรื่องลูกชายฉัน” เขายิ่งทำหน้าแปลกใจมากขึ้น “เรื่อง อะไร”

“คุณคงลืมไปแล้วว่าฉันทำหน้าที่พี่เลี้ยงอัลบาโรแค่สุด สัปดาห์นี้ เพราะฉันต้องเตรียมตัวแต่งงาน ต้องไปจัดการเรื่อง บ้านและอีกหลายเรื่อง คุณหาพี่เลี้ยงคนใหม่ได้หรือยังคะ” ลิซ่า บอกจุดประสงค์ให้เจ้านายหนุ่ม ฟรานเชสโก้อึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง เขาลืมเรื่องนี้เสียสนิท เมื่อลิซาเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายก็รู้ได้ทันที “คุณลืม ใช่ไหมคะ”

“ใช่ ฉันลืม” ฟรานเซสโก้ยอมรับตามตรง “เธอมีใคร แนะนำไหม”

“มีค่ะ แต่ฉันคิดว่าเธอคงไม่รับงานนี้ เพราะเคยมาหาฉันของคุณของเขาไม่

“ไม่เป็นฉันเอง” เขาคิดไม่เรื่องยากจะพี่เลี้ยงใหม่ เงินอย่างสบายร้อยแปดอย่าง

“ฉันเคยบอกคุณแล้วว่า หาก่อนที่ฉันออกสักครึ่งเดือน หรือไม่ก็หนึ่งอาทิตย์ อัลบาโรจะได้ปรับตัวกับพี่เลี้ยงคนใหม่ เลี้ยงจะเรียนรู้นิสัยใจคอของวันฉันไม่อยู่ แล้วจะสอนงาน”

“ฉันคิดว่า ฉันจัดการได้ เลี้ยง

“ใช่ค่ะ หายาก แต่หามีน้ำอดและเลี้ยงลูกคุณได้ น่ะคะ

มีใครข้อนี้เท่าลิซ่า เนื่องด้วยเธอผ่านอะไรมากมาย การเลี้ยงเด็กคนนี้ คิดไม่เรื่องง่ายสำหรับเลี้ยง คนใหม่ที่รับมือเด็กเอาแต่ใจและฤทธิ์เดชสูงอย่างอัลบาโร ได้

“หาไปเรื่อยจนกว่าเจอที่ทนฉันได้ มีเงินซะ อย่าง…สบาย

เขาทำปากดี ทว่าในกังวลสูง ลิซ่าหยุดพูดเรื่องเมื่อความพูดคุยไปเรื่องหนึ่ง
“ที่ฉันมาวันนี้ไม่ได้มาพูดแค่เรื่องนี้ค่ะ ฉันหาโอกาสคุยกับ คุณหลายวันแล้ว แต่คุณทำตัวไม่ว่างเลย

“ว่ามาสิ”

“ฉันพูดตรงๆ ในฐานะพี่เลี้ยงอัลบาโร เลี้ยงแกมาตั้งแต่สาม เดือนจนถึงตอนนี้ห้าปี ฉันรู้นิสัยอัลบาโรดีทุกอย่างและทนแกได้ ที่แกมีนิสัยแบบนี้ส่วนหนึ่งมาจากคุณ คุณเป็นพ่อ แต่ไม่เคยทำ หน้าที่พ่อ ที่คุณเลี้ยงดูแกเพราะคือหน้าที่เท่านั้น คุณไม่เคยให้ ความรัก ความอบอุ่นหรือแม้แต่หน้าที่ที่แท้จริงของพ่อ ไม่แปลก ค่ะที่ลูกคุณนิสัยแบบนี้ ฉันแนะนำว่าถ้าคุณไม่อยากมีปัญหาเรื่อง หาพี่เลี้ยงบ่อยๆ ซึ่งมันเกิดขึ้นแน่ หากคุณไม่ปรับเปลี่ยน พฤติกรรมที่คุณทำอยู่ คุณสนใจแกบ้าง ให้ความอบอุ่นกับแกอีก สักนิด แล้วคุณจะไม่มีปัญหาเรื่องหาพี่เลี้ยงลูกมากวนใจ

ลิซ่ารู้ดีว่า ไม่มีใครหรือสิ่งใดเปลี่ยนแปลงฟรานเซสโก้ได้ เขารักอิสระ ไม่ชอบผูกมัด ยิ่งมีลูกแบบไม่ทันตั้งตัว ลูกที่ไม่ได้ เกิดมาจากความตั้งใจหรือความรัก ยิ่งทำให้ความรักความ ผูกพันไม่มี กลายเป็นคนคุ้นเคยที่แปลกหน้า

ข้อนี้ฟรานเซสโก้รู้ตัวดี เขารู้ว่าตนไม่ใช่พ่อที่ดี หรืออาจพูด ได้ว่า เป็นพ่อใครไม่ได้ แล้วไม่รู้ว่า คนเป็นพ่อต้องทำอย่างไร นั่น ไม่เท่ากับว่า เขาไม่ใส่ใจทำหน้าที่พ่อ ฟรานเซสโก้สะอึกไปคโต แย้งลิซ่าไม่ได้เพราะมันคือเรื่องจริง

“วันนี้ฉันไปส่งอัลบาโรที่โรงเรียน แกมองเพื่อนๆ ที่มีพ่อแม่ มาส่ง แกมองเห็นเพื่อนอยู่ในอ้อมกอดของพ่อกับแม่ แกอยากซึมซับความรู้สึกแบบนั้นบ้าง ถ้าคิดว่าแกเป็นและไม่ ต้องการให้ระยะห่างความสัมพันธ์มีมากทำหน้าที่นั้นแค่ขาดความรักความอบอุ่นเท่านั้นลิซ่ายิ่งพูด เอสง สารอัลบาโร คุณย้อนมองตัวคุณสิคะ ตอนคุณมีทั้งพ่อ และได้รับความรักความอบอุ่นจากท่าน คุณความสุขหรือ เปล่า หากถามตัวเองแล้วได้ตอบว่าอัลบาโรก็ต้องการมัน เช่นค่ะ แกแม่ไปคนหนึ่งแล้ว อย่าแกรู้สึกขาดพ่อ ทั้งพ่อไม่จากแกไปไหน อยู่บ้านเดียวกันด้วยซ้ำไป

ลิซ่าพูดในเรื่องที่ตนอยากพูด เมื่อพูดจบก็สุดแต่ใจฟรานเซส โก้ว่า ทำอย่างไร เพราะไปข่มขู่หรือเขียวเข็ญอีกไม่ได้ จะ

“ขอบใจนะ สําหรับคำแนะนํา

“เด็กเหมือนขาวคะ อัลบาโรตอนนี้เหมือนผ้าหม่นทำให้เป็นขาวได้ ถ้าคุณทิ้งขว้างแบบเติบโตมาเป็นสนิท พอถึงตอนนั้นคนจะเสียใจที่สุดคือ คุณค่ะ” ลิซ่ายังคำทิ้งท้ายที่ทำให้ฟรานเชสโก้ถึงกับพูดออก “คุณอาจไม่เสียใจได้เพราะคุณใส่ใจ สนใจผ้าผืน นั้นจะเป็นสีอะไร คุณทำให้แกเกิดนี้ค่ะ ขอบคุณนะสละเวลาฉัน ได้พูด ฉันขอตัวนะคะ

ลิซ่าออกจากห้องฟรานเซสโก้พักหนึ่งแล้ว ทว่าเจ้าของยังคงจมอยู่กับความคิดของตนเอง เขารู้ตัวดีว่าเป็นพ่อที่ไม่ดี แต่ ไม่เคยรู้สึกแย่มาก่อน วันนี้เป็นวันแรกที่เขารู้สึกเช่นนี้ เขาให้ทุก อย่างกับอัลบาโร ไม่ว่าจะเป็นเงิน ของเล่น ข้าวของเครื่องใช้ ราคาแพง ทุกอย่างที่ลูกร้องขอ แต่ไม่เคยให้ความรัก ความ เอาใจใส่ดูแลอย่างแท้จริง

ความคิด ความรู้สึกของฟรานเซสโก้ถูกระงับลงชั่วคราว เมื่อ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น อึดใจต่อมา อเลสซานโดร บุรุษผู้มี ศักดิ์เป็นอาเดินเข้ามาในห้อง

“สวัสดีครับคุณอา ไหนบอกว่าจะมาตอนค่ำไงครับ” ฟรานเซส โก้ลุกขึ้นมาต้อนรับขับสู้คุณอา

“อานัดเพื่อนไว้ตอนบ่ายนะ เขามาจากฝรั่งเศสก็เลยมาก่อน เวลา” คนเป็นอาตอบ ทรุดกายลงนั่งบนโซฟารับแขก “เป็นไง

สบายดีไหม แล้วอัลบาโรล่ะซนหรือเปล่า”

“ผมสบายดีครับ ส่วนอัลบาโรก็ดื้อ ซนตามประสาเด็ก

“ความดื้อความซนอยู่คู่กับเด็ก แต่อย่าให้แกกลายเป็นเด็ก แข็งกระด้าง ไม่ฟังใคร โตขึ้นจะคุมและสอนลำบาก ช่วงนี้แกก็ ต้องดูลูกให้ดีหน่อยนะ อย่าทำตัวเป็นคนโสดไม่มีลูก อย่าสนใจ แต่สาวๆ ล่ะ”

อเล็สซานโดรรู้นิสัยหลานคนนี้ดี เป็นอย่างไรเป็นอย่างนั้นไม่มี เปลี่ยน แล้วยังรู้เรื่องการดูแลลูกของฟรานเซสโก้ที่ให้เงิน มากกว่าความรักด้วย เขาเองเคยบอกเคยเตือนหลายครั้ง ทว่า พ่อมาลัยลอยชายไม่ปรับปรุงตัว จนบางครั้งอยากจะปล่อยๆ ไม่อยากยุ่ง แต่ก็อดไม่ได้

“คุณอาพูดแบบนี้ ทำให้ผมคิดว่า ผมเป็นพ่อที่แย่มาก” วันนี้มี คนทำให้ฟรานเซสโก้รู้สึกไม่ดีในเวลาไล่เลี่ยกันถึงสองคน แต่ละ คนก็พูดถูก พูดทิ่มกลางใจทั้งสิ้น

“แล้วมันจริงหรือเปล่าล่ะ อเลสซานโดรดักทางถาม

“จริงครับ” ฟรานเซสโก้ยืดอกรับ “ผมพยายามปรับปรุงตัวอยู่ ครับ”

“อาได้แค่เตือนนะ ไปข่มขู่หรือเขียวเข็ญแกมากก็ไม่ได้ โตๆ กันแล้ว อัลบาโรเป็นเด็กน่าสงสาร ขาดแม่ไม่พอ ยังรู้สึกว่าตัว เองขาดพ่ออีก” อเลสซานโดรยิ่งพูด ยิ่งอิ่มใจฟรานเซสโก้ “เป็น พ่อคนไม่ใช่เรื่องยาก แต่เป็นพ่อที่ดียากกว่า อาไม่อยากให้แก ศักดิ์แต่ว่าทำให้เขาเกิดมาแล้วไม่เลี้ยงดูให้ดี อาเป็นห่วงแกนะ ถึงได้เตือน”

“ครับคุณอา ผมเข้าใจครับ และรู้ตัวว่าตัวเองเป็นพ่อที่ไม่ดี” ฟ รานเซสโก้ทําหน้าสลด “ลิซ่ากำลังแต่งงาน เธอต้องย้ายไปอยู่ กับสามีที่เมืองอื่นเลยดูแลอัลบาโรไม่ได้ ผมเลยต้องหาพี่เลี้ยง คนใหม่ ผมไม่รู้ว่าพี่เลี้ยงคนใหม่จะทนฤทธิ์ลูกชายผมได้หรือ เปล่า คุณอาพอจะมีใครแนะนำให้ผมได้ไหมครับ”

“พี่เลี้ยงน่ะหาไม่ยาก แต่จะหาคนที่ทนฤทธิ์อัลบาโรได้นี่สิยาก กว่า”

ชื่อเสียงเรื่องนิสัยของอัลบาโร เขารู้ดี และกังวลอยู่ไม่น้อย หากไม่มีใครอบรมบ่มนิสัย อัลบาโรจะเติบใหญ่เป็นคนก้าวร้าวเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ฟังใคร ตระกูลเดอมาร์ชแม้ว่าจะเป็นตระกูล มาเฟีย และหลายคนมีนิสัยเอาแต่ใจตัวเอง ทว่ายังรับฟังใคร บ้าง ไม่ใช่เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ตอนนี้นิสัยอัลบาโรไม่ ถึงขั้นนั้น แต่หากไม่มีใครอบรมบ่มนิสัย รับรองว่า ในอนาคตหา กอัลบาโรเป็นมาเฟีย เขาจะเป็นมาเฟียใจโฉดที่หาความดีไม่ได้