ตอนที่ 5

นาราภัทรท่าตาม ปลดเชือกคาดใบหูออก เผยให้เห็นใบหน้า อันแท้จริง คนมองนิ่งงันราวกับถูกมนต์สะกดภายใต้หน้ากากนั้น แอบซ่อนความงดงามไว้อย่างหมดจด ทำเอาเขาหัวใจเต้นไม่ เป็นเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมาอยู่บนเรือลำนี้ ไม่ได้เป็น ดารานางแบบหรือนางเอกละครแน่หรือ

ภีมพลพยายามเก็บอาการ ปกติแล้วใบหน้าของเขาเรียก สาวๆ ได้ผลนัก ไม่ต้องเสียเงินก็มีสาวยอมทอดกายให้เชยชม อาจเพราะชื่อเสียงของเขาด้วยกระมัง ที่ทำให้สาวๆ พากัน ต้องการ แต่กับผู้หญิงคนนี้ สิ่งเดียวที่เจ้าตัวหวังคงเป็นเงิน แน่นอน และเขาจะเอามันมาหลอกล่อให้เธอติดกับดัก

คนถูกมองกัดริมฝีปาก ไม่ชอบแววตาสีหน้าเวลาเพศตรงข้าม จ้องมา มันเหมือนต้องการปลดเปลื้องอาภรณ์แล้วลากเธอขึ้น เตียง พยายามรักษาตัวเองอย่างดีที่สุดมาตลอด เธอไม่มีวัน พลาดให้ตนเองต้องตกต่ำ เกลือกกลั้วกับพวกด้านมืดหรอก สัก วันเธอต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้

“จะเล่นต่อไหมคะ” เธอถามเพื่อทำลายความเงียบ และให้อีก ฝ่ายรู้ตัวว่ากำลังเสียมารยาทกับเธอมากเกินไป

เขาชะงักเล็กน้อย “ได้สิ ผมจะเขย่าอีกรอบแล้วกัน”แกร๊ก
เสียงแผ่วเบาเพียงครั้งเดียวทำเอาหญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหา กัน แล้วช้อนสายตามอง

“คุณจงใจแกล้งฉันหรือเปล่าคะ!” นาราภัทรเริ่มไม่พอใจ

“ถ้าคุณเก่งจริงไม่ว่าผมเขย่าแบบไหนคุณน่าจะทายถูกไม่ใช่ เหรอ”

คนถูกปรามาสนั่งแล้วคิดหนัก การเขย่าของเขามันทำให้เธอ หงุดหงิด ผู้ชายคนนี้เหมือนต้องการกลั่นแกล้งกัน แต่ช่างเถอะ อย่างไรเธอก็ได้เงินจากเขามาไม่น้อยในตอนนี้

“สูง!” ตอบอย่างรวดเร็ว และรออย่างใจจดใจจ่อ

เขาเปิดออกมา แต้มออกเป็น สีหน้าคนทายนิ่งไป เหลือบ มองผู้ชนะแววตาหวาดหวั่น เห็นรอยยิ้มฉาบในใบหน้านั้น เหมือนอีกฝ่ายกำลังคุมเกม และอยู่เหนือกว่าทุกทาง

“เดรสของคุณ ผมขอได้ไหม” ภีมพลพูดจบยื่นมือไปด้านหน้า

เพื่อรอรับเดรสที่กำลังจะถูกปลด

มือบางเริ่มสั่นเทา แต่เธอต้องยอมทำ ไม่เช่นนั้นอาจเกิด ปัญหาขึ้น เธอรูดซิบด้านหลังแล้วรูดชุดเดรสออกทางปลายเท้า วางชุดนั้นไว้บนมือฝ่ายชนะ และนั้นมันทำให้ทรวดทรงเธอเผยอ อกมาต่อสายตาชายแปลกหน้า บราเซียเกาะอก รวมถึงซับใน ลูกไม้สีเดียวกับชุด ชวนให้หลงใหล อยากยกมือปกปิดทว่า นาราภัทรเลือกทำตรงกันข้าม เธอหย่อนกายลงนั่งตามเดิม เชิด หน้าประดุจนางพญา หากเราไม่เกรงกลัว ชายคนนี้คงไม่กล้าทำ อะไร
ทรวดทรงปรากฏต่อสายตา ภีมพลสอบกลืนน้ำลายลงคอ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแต่ไม่เคยพบใครคนไหน หุ่นและหน้าตา ช่างบาดหัวใจแบบนี้ ไม่อยากคิดหากได้มานอนกกกอด จะมี ความสุขสักแค่ไหนกัน ถ้าต่อรองให้เธอมาขึ้นเตียงได้ คงดีไม่ น้อยเลย เสียกล้านเขาก็ยอม แต่มันติดตรงที่แววตาเจ้าตัวบ่ง บอกอย่างดี คนอย่างเธอไม่มีวันขายตัวเพื่อเงินแน่นอน

“อยากเล่นต่อหรือเปล่าครับ เพราะถ้าคุณแพ้อีกครั้งต่อไปคุณ อาจจะลำบากใจ ที่จะถอดชิ้นส่วนติดตัวสองชิ้นนั้น เขาส่ง สายตาไปทางทรวงอกซึ่งโผล่พ้นบราเซียออกมากับซับในตัวจิ๋ว ที่ปกปิดดอกไม้งามแทบไม่มีด

เธอไม่อยากยอมแพ้ ผู้ชายคนนี้น่าหมั่นไส้นัก เห็นก็เอาไปไม่ ได้ เป็นไงเป็นกันชนะสักตาเธอก็ได้เงินเพิ่มมาอีกแสนแล้ว เท่านี้ ก็มีเงินใช้หนี้ให้ชัยวุฒิมากพอ

“ยัง!”

ชายหนุ่มลอบยิ้ม แล้วเขย่าลูกเต๋าต่อ คราวนี้เสียงกระทบแก้ว ดังสามครั้ง แล้ววางลงตรงหน้า รอให้อีกฝ่ายทาย

“ตา!” เธอมั่นใจมาก