ตอนที่9 เจ้าหญิง

ความรู้สึกเช่นนี้ราวกับนางได้มายังโลกที่ไม่คุ้นเคยอย่าง สิ้นเชิง……

ไม่ว่าในกรณีใดความตื่นตัวและทักษะการประเมินที่ แม่นยำของสายลับกำลังบอกนาง เมื่อความแข็งแกร่งฟื้นฟู ขึ้นมา ทักษะในการรับมือและหลบหนีพร้อมที่จะเผชิญหน้า กับอันตราย เพียงแต่เรื่องราวยังไม่กระจ่างจึงไม่เหมาะที่จะ ลงมือผลีผลาม ดังนั้นนางจึงแสร้งทำเป็นหมดสติ

เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อเนื่องหลายวันมานี้ ทำให้นางตื่น ตระหนกรุนแรง!

ทุกวันจะมีแพทย์เฉพาะทางมาช่วยวินิจฉัยอาการป่วยของ นาง อีกทั้งยังป้อนน้ำแกงโอสถแสนขมให้กับนางอีกด้วย….

และในทุกวันจะมีคนรับใช้มาปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ำ ผลัดเปลี่ยนเสื้อชำระร่างกายนาง

ไม่มีศัตรู!

ไร้การข่มขู่ต้อนให้จนมุม!

ยิ่งปราศจากการทรมานที่เขย่าขวัญผู้คน

นางเพลิดเพลินกับการต้อนรับที่ประหนึ่งกับ…..เจ้าหญิง
ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินกว่าขอบเขตการจินตนาการของซิ นเหยา นางสับสนโดยสมบูรณ์

“ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?

นางตระหนักว่าหากต้องการจะเข้าใจสภาพแวดล้อมของ ตน หนทางเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือการเรียนรู้ภาษาของคน แปลกหน้าเหล่านั้น!

นางเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถทางภาษา ยามที่แสร้ง หลับก็พยายามลอกเลียนอย่างตั้งใจ ศึกษา เรียนรู้คำพูด ของทุกคน

ครึ่งเดือนให้หลัง นางก็เชี่ยวชาญพื้นฐานทักษะทางภาษา ของโลกนี้

นางยังทราบถึงข้อเท็จจริงอย่างช้าๆ

ตื่นตระหนกไร้ที่เปรียบ กับความจริงอันน่าเหลือเชื่อ

นางข้ามโลกมา

คาดไม่ถึงว่านางได้กลายเป็นผู้เดินทางข้ามโลกที่นิยมกัน มากที่สุดในยุคปัจจุบัน!

นี่ใช่โลก(เดิม)ของนางหรือไม่นางไม่แน่ใจ หนึ่งเดียวที่ นางพอจะมั่นใจก็คือ นางอาศัยอยู่ในช่วงยุคสมัยที่ไม่ปรกติ ไม่ใช่ยุคคริสตศักราชแต่เป็นยุคสมัยราชวงศ์เทียนสัง
อำนาจทางการเมืองของประเทศนี้ขับเคลื่อนด้วยราช วงศ์เทียนส่ง เป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์อย่างมากมาย อาณาเขตกว้างใหญ่ กองทัพเต็มประสิทธิภาพ กว่าหนึ่งร้อย ปีที่แล้ว จักรพรรดิหลายพระองค์แห่งราชวงศ์เทียนสังริเริ่ม ศึกสงครามต้าซิ่งตระเตรียมไพร่พล ทหารม้า เข้าตียึดผืน แผ่นดินใหญ่ ร้อยกว่าปีที่ผ่านมานี้ ประเทศล้วนไร้การศึก สงคราม เศรษฐกิจและวัฒนธรรมภายในประเทศได้รับความ ก้าวหน้ามหาศาลการพัฒนาการยิ่งยวด

ในโลกนี้การให้ความสำคัญด้านการทหารเปรียบเป็นกระ แสลมขับเคลื่อน กำลังการทหารอันเกรียงไกรคือรากฐาน การปกป้องประเทศอันมีประสิทธิภาพ

ไม่ว่าบุรุษหรือสตรี ทุกคนล้วนต้องร่ำเรียนวิชายุทธ์ แม้ กระทั่งเด็กเล็กปฐมวัยสามขวบล้วนต้องฝึกฝน ที่ประเทศ เช่นนี้จึงปรากฏผู้เชี่ยวชาญด้านวิชาการต่อสู้นับไม่ถ้วน ที่ ได้รับการขนานนามมีชื่อเสียงมากที่สุดคือสามตระกูลแห่ง วิชาการต่อการต่อสู้ จวนจื่อจินโจว๋อ๋อง ตระกูลเปียวฉีป้าย โหว* จวนเฉิงเซี่ยงถางเป็น*

(โหว* บรรดาศักดิ์ขุนนางจีนราชสำนัก/ เฉิงเซี่ยง* เสนาบดี)

จวนจื่อจินโจว์อ๋องควบคุมกองกำลังทหารเสือชั้นหัวกระทิ หนึ่งแสนนาย เป็นอ๋องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งทิศเหนือ

ตระกูลเปียวฉีป้ายโหวครอบครองกำลังทหารสามแสน นาย คุ้มครองจักรวรรดิฝั่งทิศใต้ ชื่อเสียงน่าเกรงขามทั่วดินแดนเขย่าขวัญใต้หล้า

จวนเสนาบดีถางเป็นควบคุมอำนาจทหารและทหาร องครักษ์ที่คุ้มครองเมืองชั้นในหนึ่งหมื่นนาย รับผิดชอบ พิทักษ์ความปลอดภัยเมืองหลวงแห่งจักรวรรดิ และในฐานะ เสนาบดีที่สืบทอดสกุลถางเปิ่น จึงได้ควบคุมเส้นเลือด สำคัญทางการค้าและภาษีของพระราชสำนักทั้งหมด ร่ำรวย อิทธิพลเรืองอำนาจ

สาเหตุที่สามตระกูลใหญ่มีอำนาจเกรงขามสะเทือนใต้ หน้าต่อเนื่องมาหลายศตวรรษ นอกเหนือจากทรัพย์สินยศ ถาบรรดาศักดิ์ที่เหนือล้ำ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือทักษะยุทธ์ อันเหนือชั้น

ทรัพย์สมบัติสามารถหดหาย อำนาจสามารถถดถอย ทว่า วรยุทธ์ชั้นยอดนั้นกลับมากพอที่ทำให้สามตระกูลใหญ่ยืน หยัดชั่วนิรันดร์ ห้อมล้อมอยู่ภายใต้ราชวงศ์มหรง ปกครอง ใต้หล้า

ที่แท้จวนอ๋องโจว์เฉกเช่นอำนาจฝ่ามือปิดผืนฟ้า

ซินเหยาตกตะลึงอยู่เงียบๆ

แล้วที่น่าตกตะลึงยิ่งไปกว่านั้นก็คือ เห็นได้ชัดว่าคนของ จวนอ๋องโจว์ได้ปฏิบัติว่านางเป็นคุณหนูเก้าที่สาบสูญไปจาก จวนอ๋องเมื่อยี่สิบปีก่อน…ปี้หรง

ซินเหยาแสร้งหมดสติเพื่อลอบฟังข่าวสาร ปะติดปะต่อทีละชิ้นทีละส่วนก็พอเข้าใจได้คร่าวๆ

ที่แท้คุณชายสี่แห่งจวนอ๋องโจว์ โจว๋หยุนถึงบังเอิญพบซิน เหยาที่ถนน……