ตอนที่6 สตรีงามดุจเทพธิดา

สายตาตามุ่งไปที่ห้องใหญ่ที่ทั้งมืดและเงียบสงัด…นาง กำลังพิจารณาว่าจะเสียงหรือไม่เสี่ยงพุ่งเข้าไป คว้าชายสัก คนแล้วขนใจมัน!

ถ้าหากนางพุ่งเข้าไปจริง ก็สามารถหากล่องเครื่องมือ อัจฉริยะพบก่อนอกจะแตกตาย

เซรุ่มแก้พิษที่อยู่ข้างในสามารถช่วยนางถอนได้สารพัด พิษ อย่าว่าแต่ยาเสน่ห์ขี้ปะติ๋วนี่เลย

ทว่านางกลับไม่รู้เลยว่าบ้านรกร้างแห่งนี้แท้จริงแล้วคือที่ ประดิษฐานกล่องอัจฉริยะของนาง

โชคชะตาก็มักจะบังเอิญเช่นนี้

“เจ้าพวกไร้ค่า! แม้กระทั่งสตรีนางเดียวก็จับไว้ไม่ได้!”

ภายใต้โทสะของฮ่องเต้ กระทั่งสังหารขันทีและยามไป หลายสิบนายที่ละเลยการปฏิบัติหน้าที่ หลังจากตัณหาและ ความดิบเถื่อนสงบลง เขาจึงได้ใคร่ครวญอย่างสงบ เหตุใด ภายในวังหลวงจึงปรากฏสตรีงามดุจเทพธิดาอย่างกระทัน ห้น?

เป็นนักฆ่าจริงหรือ?

แต่ถ้านางต้องการจะลอบฆ่า เหตุใดจึงต้องหลบหนีไป?
หรือว่าจุดประสงค์ของนางก็คือ….กล่องศักดิ์สิทธิ์งั้นอย่าง งั้นหรือ?

มู่หรงฉี่นำทหารองครักษ์ในชุดเต็มอัตราศึกกลุ่มหนึ่งมุ่ง ตรงไปยังตำหนักเทพประตูทางเข้าตำหนักเทพมู่หรง ให้ ทหารองครักษ์ทั้งหมดรออยู่ที่ด้านหน้าประตูและเดินเข้าไป ข้างในเพียงคนเดียว!

ตำหนักเทพเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มากที่สุดของ พระราชวัง นอกจากองค์จักรพรรดิแล้วผู้ใดก็ไม่อาจเข้าถึง ใครที่บุกเข้าตำหนักเทพล้วนต้องถูกประหารสถานเดียวเพื่อ บูชาต่อเทพเซียน

คนในพระราชวังโดยปกติก็ล้วนไม่ใช่คนที่รักการใช้ แรงงาน ดังนั้นตำหนักเทพจึงกลายเป็นที่แสนสุดเปลี่ยวร้าง ของพระราชวัง

มู่หรงฉีผลักประตูเดินเข้ามา

ต้นเหมย*ยังคงทรุดโทรม ส่วนหญ้าวัชพืชกลับเจริญ งอกงามมากขึ้น…..

มู่หรงฉี่ขมวดคิ้วมุ่นพุ่งตรงเข้ามาในตำหนักเทพ สายตา สำรวจว่ากล่องศักดิ์สิทธิ์นั้นยังอยู่หรือไม่

ซินเหยาที่อดกลั้นจนถึงขีดจำกัดทันทีที่เห็นบุรุษเย็นชารูป งามบุกเข้ามา ในใจปิติยินดียิ่งนัก!
“ก็หล่ออยู่นะเนี่ย!”

“ดูเหมือนสวรรค์จะไม่ทอดทิ้งฉัน!”

นางพลางเก็บหินก้อนหนึ่งขึ้นมาจากพื้น หลังจากนั้นก็ รวบรวมพละกำลังในร่างเฮือกสุดท้าย ร่างพุ่งรวดเร็วดั่งคัน ลูกธนูออกจากแล้ว ใช้คมหินแหลมจ่อที่ลำคอบุรุษ “ถ้าหาก นายชี้ชั้วตะโกนฉันจะฆ่านาย!”

ฮ่องเต้ควบแน่นกําลังภายใน นัยย์ตาเย็นเยียบสาด ประกายเขย่าขวัญผู้คน

“นักฆ่าหรือ?”

เขารู้สึกถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น ฝ่ามือรวบรวมกำลัง ภายใน ขณะที่ฝ่ามือกำลังจะบุกจู่โจมอวัยวะภายในอย่าง รวดเร็ว!

แต่ทันใดนั้นกลับได้ยินเสียงอันคุ้นเคยสายหนึ่ง..……..

ถึงแม้ว่าเขาจะฟังคำพูดของฝ่ายตรงข้ามไม่เข้าใจแม้แต่ น้อย แต่ทว่าเสียงนั้นเขากลับจำมันได้ นี่คือเทพธิดาที่หนี ออกมา….

เขาฝืนกดปราณสังหารและรั้งกำลังภายในไว้

“คุณพระ! หนุ่มหล่อเหลาผู้นี้ช่างหนอมเหลือเกิน สะอาด สะอ้าน อ่อนโยน บนร่างแผ่กลิ่นหอมชวนหลงบางอย่างที่ผสมผสานกลิ่นอายความแข็งแกร่งของบุรุษ…

ภายในร่างซินเหยาลุกโชน เตรียมจะกระทำมิดีมิร้าย…….

“หนุ่มหล่อ ฉันต้องการยืมตัวนายสักคืน วางใจเถอะ ฉันไม่ ให้นายเหนื่อยฟรี ฉันจะให้เงินนายด้วย!” ซินเหยาถึงแม้ว่า จะเป็นสาวพรหมจรรย์คนหนึ่ง แต่ทัศนคติกลับไม่ใช่พวก อนุรักษ์นิยม

ถึงแม้ว่านางจะไม่ใช่คนสำส่อน แต่การที่ควบคุมไม่ได้ ในขณะที่ตกอยู่ในห้วงยาเสน่ห์ก็ยังเป็นเรื่องที่ไร้ปัญญาใช้ หนุ่มบริการสักครั้งแล้วกัน

นางรู้จักผู้หญิงมากมาย ครั้งแรกก็เรียกใช้หนุ่มบริการกัน ทั้งนั้น

เนื่องด้วยว่าทักษะของหนุ่มบริการในการทำเรื่องอย่าง ว่านั้นล้วนเชี่ยวชาญ อีกทั้งต้องเปย์เงินซือความสุข การ ปรนนิบัติของหนุ่มบริหารนั้นละเอียดใส่ใจมาก อ่อนโยนโร แมนติก…เช่นนี้แล้วครั้งแรกนั้นคงจะไม่เจ็บปวดเกินไป

คํากล่าวของซินเหยา ฮ่องเต้ทรราชย์มิอาจฟังเข้าใจ

ซินเหยาเห็นว่าเขาไม่พูดอะไรก็คิดว่าตกลงยอมรับ ดังนั้น จึงเอื้อมมือถอดเสื้อผ้าของเขา แล้วโอบร่างเขากลิ้งเข้าพง หญ้า

ฮ่องเต้ลืมความโกรธหมดสิ้น กลิ่นหอมอันหวานล้ำทำให้เขาปราชัยด้วยความมัวเมา……

ด้วยทักษะของฮ่องเต้ที่ผ่านสตรีมานับไม่ถ้วนย่อมเหนือ ล้ำกว่าหนุ่มบริการอย่างสิ้นเชิง ริมฝีปากร้อนแรงสลับกลับ แขกเป็นเจ้าบ้าน เผยอเปิดปากรูปผลอิงเถาของนางอย่าง เชี่ยวชาญ..….…..