ตอน 2

อินทุอรมีแฟนเล่น ลวง หลอก เลอะเทอะไปเรื่อย กระทั่งเมื่อ สองปีที่แล้ว อินทุอรพบรักกับพ่อเลี้ยงทางเหนือ เขามีทรัพย์สิน มากมายมหาศาล ดลบันดาลทุกอย่างให้กับอินทุอรได้ไม่ขาด อินทุอรตัดสินใจเพียงลำพังเพื่อจะได้แต่งงานกับธีรพงศ์

ด้วยความเป็นคนฟุ้งเฟ้อ คาสโนวีมั่วไม่เลือก นอนกับใครก็ได้ เพื่อเงินเพียงเพื่อความสุขทางกายชั่วครั้งชั่วคราว สุดท้ายธีร พงศ์จับได้คาหนังคาเขาว่าเธอลักบอบคบชู้สวมเขาให้ เขาจึงงด จ่ายเงินเลี้ยงดู กักบริเวณไม่ให้ออกไปไหนห่างตา งานเดินแบบ ยังไม่ยอมให้ไป ธีรพงศ์หวงอินทุอรมาก มากเสียจนผู้หญิงที่ไม่ เคยหยุดนิ่งทนอยู่กับเขาไม่ไหว อินทุอรคิดหาทางออกทุกวิธีเพื่อ หนี ธีรพงศ์ กระทั่งหลบไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศพักใหญ่

ช่วงเวลานั้นอินทุอรได้พบกับครุธบ่อเงินบ่อใหม่ แถมบ่อนี้ ใหญ่กว่าเดิม ประทานชีวิตฟุ้งเฟ้อให้กับเธอได้ ไม่ต้องทน ดักดานอยู่บ้านป่าเมืองเถื่อนกับธีรพงศ์อีกต่อไป ยิ่งครุธ หลงใหลในเสน่ห์ยั่วยวนที่อินทุอรหว่านโปรย ศรุธถึงกับถอนตัว ไม่ขึ้น

เมื่อได้ลิ้มรสสวาทจากเธออย่างเหนือชั้นขั้นเทพกว่าผู้หญิงทั้ง หลายทั้งมวลที่เขาพานพบ ศรุธตัดสินใจขออินทุอรแต่งงาน อินท อรสมใจฉะนั้นต่อให้มีอุปสรรคมากมายแค่ไหน อินทุอรต้องได้ แต่งงานกับครุธ
“เลือกเลยจ้ะพี่เอิร์น เต็มที่ไม่ต้องห่วงอินจ่ายเอง”

“พี่เลือกไม่เป็นนี่จ๊ะอิน และพี่เองก็ยังไม่รับปากจะช่วยอิน ทำไมต้องพาพี่มาซื้อของมากมายอย่างนี้ด้วยล่ะ

“ถ้าพี่เอิร์นรักอิน พี่เอิร์นต้องช่วยอิน คิดดูสิถ้าคุณรู้ว่า อิน….เอ่อ…เคยมีสามีมาแล้ว เขาต้องยกเลิกงานแต่งงานนี้ แน่นอน มันมีความหมายกับอินมากเลยนะ พี่เอิร์นคงไม่คิดจะ ทำร้ายอินด้วยวิธีนี้ใช่หรือไม่ ขอแค่ไปเป็นตัวแทนของอิน หลัง เสร็จงานแต่งงาน พี่เอิร์นก็สามารถกลับมาอยู่ที่กรุงเทพได้ตาม ปกติ ดูแลคนป่วยปางตายจะไปยากอะไร” ยากมากสําหรับ อินทุอร

“เอ่อ….พี่ไม่เคยคิดแบบนั้น ไม่เคยคิดทำร้ายน้องสาวของพี่ สาบานได้”

“ถ้าอย่างนั้น พี่เอิร์นต้องช่วยน้องสาวคนนี้ แค่เดือนเดียวเอง ไม่นานหรอก” อินทุอรรู้จักพี่สาวของเธอดี ใจอ่อน มีเมตตา แวว ตาเฉียวจ้องมองพี่สาวอย่างมีความหวัง ทว่ากลับรู้สึกสะใจใน ส่วนลึก หลอกง่ายชะมัด

“ก็ได้จ้ะ” ผีป่า เจ้าที่องค์ใด ง้างปากให้อริสาตอบรับกับน้อง สาวแบบนั้น ทั้งที่ความจริงไม่เคยรู้จักมักจี่สนิทสนมกับน้องเขย บ้านไร่เป็นการส่วนตัว หน้าตาเคยเห็นแค่ผ่านสื่อ ที่พากัน ประโคมก่อนงานแต่งงานของอินทุอรเมื่อสองปีก่อน

แม้แต่งานแต่งยังไม่ได้ไปร่วม มีเพียงมารดาแวะไปอวยพร แล้วเธอล่ะตอนนี้รับปากจะเดินทางไปดูแลผู้ชายที่กลายเป็นอดีตสามีน้อง คุ้มกันแล้วหรือ มารดาที่เสียไปด้วยโรคมะเร็งในต่อม น้ำเหลืองเมื่อสองเดือนที่แล้ว จะไม่ตำหนิอย่างนั้นหรือ คงเพราะ สายเลือด อริสาจึงต้องการช่วยน้องทั้งที่ไม่เต็มใจ

“งั้นถอดชุดเชยๆ นี่ออกซะ อินจะเปลี่ยนพี่เอิร์น ให้กลายเป็น คนๆ เดียวกันกับอินซะที วางใจเถอะ จะไม่มีใครจับได้ รวมทั้งพ ธีด้วย” แววตาน่าเกลียดน่ากลัว โลภโมโทสันของอินทุอรช่างน่า แขยง หล่อนคิดใช้พี่สาวให้ไปเผชิญกับสถานการณ์อันเดาไม่ได้ จะต้องพบเจออะไร ธีรพงศ์ป่วยเป็นโรคอะไร ขั้นรุนแรงแค่ไหน ไม่รู้ด้วยซ้ำ คนป่วยจะออกฤทธิ์ออกเดชกับเมียเก่าผู้ที่หน้าด้าน ทิ้งเขาไปมากน้อยสักแค่ไหน อินทุอรจับอริสาแต่งตัว ทำผม แต่ง หน้าโฉบเฉี่ยวตามใจชอบ

“เห็นมั้ย อินบอกแล้วพี่เอิร์นต้องสวย ดูสิมีอะไรที่แตกต่างจาก อินบ้าง ไม่มี” มือบางหมุนร่างพี่สาวให้เผชิญหน้ากับเธอ ต้อง มองด้วยสายตาตื่นตะลึง ลูกเป็ดลอกคราบ ไม่อยากจะเชื่อ สายตา พี่สาวจะสวยเท่าเทียมเธอได้ขนาดนี้ จากหน้าจืดชืดครั้น ได้แต่งแต้มกลับสวยสะดุดตาขึ้นมาได้ราวกับคนละคนเมื่อครู่

“เหลือเชื่อราวกับไม่ใช่พี่คนเดิม” อริสาเองตาตื่นมองตัวเอง ผ่านกระจก ด้วยไม่อาจเชื่อสายตา ป้าแว่นหน้าเชยหายไป

“เห็นหรือยังพี่เอิร์นสวยจะตาย เพียงแต่เก็บเนื้อเก็บตัว บ้า แต่งตัวเชยๆอยู่ได้ ลาออกซะด้วยงานเลขา ไปดูแลคนป่วยตั้ง หนึ่งเดือน เขาคงไม่ให้ลาพักร้อนนานขนาดนั้นแน่” รีบแนะนำพี่ สาว
“ให้พี่ลาออกจากงาน แล้วพี่จะเอาเงินที่ไหนใช้จ่าย บ้านหลัง นี่ยังต้องผ่อน ภาระค่าใช้จ่ายเยอะแยะ

“อินจะให้เงินเดือนพี่เอิร์น ในระหว่างที่สวมรอยไปดูแลพิธี หลังจากนั้นจะหางานให้ใหม่ งานที่บริษัทคุณรุธเป็นไง แค่พี่ เอิร์นแสดงเป็นอินให้แนบเนียนเท่านั้นพอ อ้อ…อย่าลืม ห้ามให้ ทางนั้นจับได้เด็ดงาน จนกว่างานแต่งงานของอินจะเรียบร้อย” แม้ธีรพงศ์ซึ่งอยู่กินกับอินทุอรร่วมสองปี ไม่เคยรู้เลยว่าอินทุอรมี พี่น้องฝาแฝด เธอปกปิดประวัติเรื่องราวเลวร้ายภายใน ครอบครัว ครั้งที่แต่งงานมีเพียงเพื่อนสนิทไม่กี่คนเดินทางไป ร่วมด้วย บิดาและมารดาร่วมเป็นสักขีพยานเท่านั้น

“พี่กลัวจะทำให้อินต้องผิดหวัง เกรงจะตายด้วยโดนเขาจับ ได้ด้วยความใสซื่อ ใครจะมีจริตมารยาร้อยเล่มเกวียนอย่างอื่นท อรเล่า

“มั่นใจหน่อยสิจ๊ะพี่เอิร์น คิดซะว่าตัวอินอยู่ในตัวพี่ อย่าลืม เราเป็นฝาแฝด” ฝาแฝดที่ไม่มีอะไรเหมือนกัน นอกจากหน้าตาน นะ อินทุอรไม่คิดจะขอร้องให้พี่ชายผู้อยู่ในโลกความสงบต้อง ช่วยเหลือ เธอปากกัดตีนถีบด้วยตัวเองมาตลอด แต่เรื่องนี้จน ปัญญา

“ว่าแต่พี่จะต้องเดินทางไปที่นั่นเมื่อไหร่

“ทางนั้นเร่งให้ไปเร็วๆ อาการของพิธีทรุดหนักแย่มาก เห็นว่าอย่างนั้นนะ ในจดหมายฉบับสุดท้ายนัดวัน เวลา สถาน ที่มาเรียบร้อยแล้ว อินเองพยายามติดต่อเพื่อจะขอส่งพยาบาลหรือผู้เชี่ยวชาญทางด้านดูแลคนป่วยไปดูแลพิธี แต่ก็จนปัญญา ทางนั้นปิดทางอินซะหมด อินจนใจ” ในเมื่อมีเงื่อนงำกันนัก เธอ ฉลาดพอที่จะไม่เอาตัวเข้าไปเสี่ยง วิธีนี้คิดอยู่นาน แม้จะเสี่ยงแต่ ก็คุ้มกับการได้แต่งงานใหม่ อินทุอรซ่อนแววตาเจ้าเล่ห์ภายใต้ ใบหน้ายิ้มแย้ม

“พี่ธีเขียนจดหมายพวกนี้เองหรืออิน

“มีคนเขียนให้ คงเป็นผู้ดูแลหรือไม่คงพวกแต่ไม่เข้าเรื่องนั้น ล่ะ พี่เอิร์นอย่าใส่ใจเลย” คนดูแลที่จุ้นจ้านกับเรื่องของอดีตผัว เมียน่ารำคาญ แถมพูดเรื่องหนี้เรื่องสินอะไรสารพัด อินทุอรหลีก เลี่ยงจะกล่าวถึงจดหมายอีกฉบับไว้ไม่ยอมเปิดเผยให้อริสา ทั้งหมด แล้วไอ้หนี้สินที่เขียนมาในจดหมายเธอไม่เคยจะรู้เรื่อง คนรวยอย่างธีรพงศ์จะมีหนี้สินอะไรมากมายปานนั้น โกหก ทั้งเพ…..

“พี่เอิร์นต้องไปพรุ่งนี้เลย

“พะ…พรุ่งนี้ !!”

“เร็วขนาดนี้ พี่จะลางานกันหรือ

“ไม่ต้องเป็นห่วง อินจะจัดการให้เอง วางใจเถอะ”

“ทำไมมันด่วนขนาดนั้นล่ะจ๊ะอิน” อริสาชักไม่แน่ใจ เธอไม่มี เวลาเตรียมตัวรับกับสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าจะพบเจออะไรนอกรั้ว บ้านหลังเล็กของตัวเอง คิ้วโก่งขมวดมุ่น ครุ่นคิด
“ความจริงอินได้รับจดหมายนานแล้ว แต่ไม่คิดจะใส่ใจกระทั่ง ทางนั้น…” อินทุอรไม่กล้าพูดจบประโยคว่าทางนั้นจะมา อาละวาดเธอถึงที่หากไม่ยอมไปดูแลอดีตสามี ขืนปล่อยให้เป็น เช่นนั้น ชีวิตที่กำลังโรยด้วยกลีบกุหลาบมีอันต้องจบเห่แน่ เรื่อง อะไรจะยอมลงทุนมาตั้งขนาดนั้น ต้องเดินไปให้สุดเส้นปลาย สายรุ้ง

“พี่นึกว่าจะมีเวลาทำใจมากกว่านี้

“ทำใจบนรถแล้วกันนะคะพี่เอิร์นขา

“ยังงั้นเลยหรืออิน”

“น่านะ รับปากจะช่วยน้องแล้วก็ต้องช่วยให้จบๆ

ทั้งสองกลับไปที่บ้านของอริสา เพื่อเก็บข้าวของจำเป็น อินท อรมันอาสาช่วยอริสา สิ่งของที่อินทุอรเก็บลงกระเป๋าเดินทาง ล้วนแล้วแต่เป็นของที่อินทุอรซื้อให้ทั้งนั้น เพียงเพื่อต้องการ เปลี่ยนให้เป็นตัวเธออย่างสมบูรณ์แบบ อริสาแอบเก็บเสื้อผ้าใส่ สบายของเธอลงกระเป๋าบ้าง บ้านนอกต่างจังหวัดแบบนั้นเขาคง ไม่ใส่ชุดสายเดี่ยว เดรสสั้นยาวกันทุกวันหรอกน่า

ในวันเดินทางที่อริสายังประหม่า กังวลกับชุดสวยบนสารร่าง ร่างบางที่เปลี่ยนไปคนละคนกับที่เธอรู้จักในกระจกทุกๆวัน หย่อนก้นลงนั่งกับเบาะรถทัวร์มุ่งหน้าออกจากกรุงเทพสู่ดินแดน ไร่คมพิทักษ์ ไร่ที่เธอไม่เคยได้ยินชื่อไม่เคยไป ดินแดนแห่งนั้นจะ มีสิ่งใดรอหญิงสาวอยู่กันนะ แค่คำพูดที่น้องสาวบอกว่าไปดูแล คนป่วยปางตาย ด้วยเวทนาอดีตสามีนั้น
อริสาหวั่นว่าจะมีอะไรมากกว่านั้น แต่นิสัยมองโลกในแง่ดี รัก น้องมากกว่าตนเอง ยิ่งทนคำออดอ้อนไม่ไหวด้วยแล้ว ผลจึงออก มาเช่นนี้ นิดๆ เธอต้องมานั่งอยู่บนรถทัวร์ เพื่อเตรียมออกเดิน ทางไปยังสถานที่ๆ ตัวเองไม่รู้จัก