หวานเป็นลมขมเป็นยา

บทที่ 9 ถากถางฉันหรอ



บทที่ 9 ถากถางฉันหรอ

.” สีหน้าของเขามืดมนในชั่วพริบตา

ราวกับทามทอย คาดเดา กาได้ถึงสีหน้าของเขาในตอนนี้ พูดติดตลก “โธ่เอ๊ยๆ ฉันรู้ข่าวการหย่าของนายจากการ ค้นหายอดนิยมโดยไม่คาดคิด เป็นไงบ้าง ความรู้สึกที่ โดนสวมเขามันดีไหม?”

“…ไปให้พ้น

“ฮาๆ มายมิ้นท์เป็นผู้หญิงที่ดี นายมันไม่รู้จักเห็นคุณค่า เธออดทนกับความดื้อรั้นของนายมาหกปี ถ้าเป็นคนอื่น คงทิ้งนายไปนานแล้ว”

เปปเปอร์ไม่ชอบใจ “ฉันไม่ได้ชอบเธอ

“ใช่ๆ นายชอบส้มเปรี้ยวคนนั้นใช่ไหม?”

ทามทอยเคยเจอส้มเปรี้ยวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

ต่างพูดว่าคนอยู่ในสนามจะมองไม่ทะลุ แต่คนนอก สนามจะมองได้ทะลุปรุโปร่ง เขาแค่มองก็ดูออกว่าคุณหนู ตระกูลภักดีพิศุทธิ์นั้นเรื่องเยอะ

แต่เปปเปอร์…
ทามทอยกลับมีความประทับใจต่อมายมิ้นท้มาก เธอ เพรียบพร้อมต่อเปปเปอร์ แถมยังดูแลตระกูลนวบดินทร์ เป็นระเบียบเรียบร้อย อดทนต่อความยากลําบากและ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ น่าเสียดาย

เปปเปอร์หน้าบึ้งเล็กน้อย “นายแค่โทรมาเพื่อถากถาง ฉัน?”

“ฉันน่ะ แค่จะมาบอกนายว่า เมียเก่าของนายใช้เงิน จำนวนมากเหมาทั้งชั้นของโกลเด้นทาวน์ ฉันรู้สึกเป็น เกียรติมากที่ถูกเธอเชิญไปร่วมงานเลี้ยง เอาล่ะไม่คุย แล้ว ฉันจะไปดูเต้น”

ปลายสายวางไป

เปปเปอร์มองมือถือด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นจึงยุ่ง กับเอกสารต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ในเวลาต่อมา ผู้ช่วยเหมันตร์ก็เข้ามาอย่างกะทันหัน “คุณผู้ชาย ท่านย่า กลับมาแล้วครับ”

ภายในโกลเด้นทาวน์
การที่มายมิ้นท์เชิญทามทอยมา แท้จริงแล้วมีจุด ประสงค์

น้อยคนมากที่รู้ว่าทามทอยเป็นลูกชายคนที่สองของ รองนายกเทศมนตรี อุตสาหกรรมหลักของเขาอยู่ต่าง ประเทศ การกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อเป็นสัญญากับเทนเดอร์ กรุ๊ป

อย่างไรเสียผู้คนในบอร์ดบริหารของเทนเดอร์กรุ๊ปก็ ดูถูกดาวดวงใหม่ที่ค่อยๆ ถือกำเนิดขึ้น เอาแต่ปิดประตูใส่

เธอรู้ว่า โอกาสของตนเองมาถึงแล้ว

มายมิ้นท์ถือแก้วเหล้า เดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม “คุณทาม ทอย ไม่เจอกันปีหนึ่ง คุณยังหล่อไม่เปลี่ยนเลย

ทามทอยมีหางตาแหลมชี้ มีเสน่ห์เฉพาะตัว และมีรอย ยิ้มบนใบหน้าโดยกำเนิด “เป็นคุณมายมิ้นท์ที่ทำให้ผม ตะลึงมากกว่า ยากจะจินตนาการถึงความสวยเซ็กซี่ตรง หน้า ผู้หญิงที่สง่างามละเอียดอ่อนเป็นคนเดียวกับคนเมื่อ สองปีก่อน”

มายมิ้นท์โยกแก้วเหล้า รอยยิ้มที่มุมปากไม่ลดลง “คน เราเปลี่ยนกันได้ ต้องมองไปข้างหน้าจริงไหม?”
ทามทอยจงใจขยับเข้าไปใกล้เธอ ลดเสียงลง พูด ติดตลก “ความจริงแล้วผมไม่เข้าใจคุณมายมิ้นท์รู้ดีว่าผม คือเพื่อนสนิทของเปปเปอร์ ทำไมยังเชิญผมมา? หรือว่า คุณมายมิ้นท์หลงใหลภาพลักษณ์ภายนอกเท่ๆ ของผม?”

มายมิ้นท์รู้ว่าผู้ชายคนนี้ชอบพูดเล่น จึงไม่โกรธ แต่ถือ โอกาสขยับเข้าไปใกล้หูของฝ่ายชาย

พูดประโยคหนึ่งออกมาเบาๆ สีหน้าของทามทอยจริงจัง ในพริบตา

เขาใช้แววตาที่ซับซ้อนมองเธอ “คุณเป็นผู้หญิงฉลาด แบบนี้ เปปเปอร์เจ้านั่นจะต้องเสียใจแน่นอน”

รอยยิ้มมุมปากของมายมิ้นท์จืดจางลง “เขาเป็นอดีตไป แล้ว จะพูดถึงเขาทำไม”

“ก็จริงนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะดีเป็นที่หนึ่ง ของโลก! ถ้างั้นคุณมายมิ้นท์คนสวย เต้นกับผมได้ไหม ครับ?” ทามทอยยิ้มแก้มปริต่อ เพิ่งจะยื่นแขนออกไป ก็ ถูกเสียงหนึ่งขัดจังหวะ

ราเม็งก้าวเท้ายาวๆ เข้ามา ถือแก้วน้ำผลไม้ ไม่มองทาม ทอยเลยสักนิดเดียว แลกกับแก้วเหล้าในมือของมายมิ้นท์ ทันที “พี่ครับ ดื่มมาเดี๋ยวจะปวดหัว”
สิ่งที่ทำให้ทามทอยประหลาดใจคือ ไม่คาดคิดว่ามายมิ้ นท์จะไม่ปฏิเสธเลยสักนิด รับแก้วน้ำผลไม้มาโดยปริยาย

เขาหันไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง ชะงักงันไป

ชายหนุ่มคนนี้หน้าตาดี บุคลิกยอดเยี่ยม คู่ควรกับการ เป็นนายแบบยอดนิยมที่มีชื่อเสียงมาก

ดูเหมือนเขาจะคาดการณ์ความน่าเวทนาของเปปเปอร์ ในภายภาคหน้าได้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ