หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป

บทที่ 6 ไม่ได้มาตี



บทที่ 6 ไม่ได้มาตี

ที่ตามติดเธอมีสาวใช้สองคนที่สายตาดุร้าย และแม่นมร่างกาย ขาสองคน พวกนางมีกระบอกไม้ที่หนาเท่าแขนอยู่ในมือ

ดูท่า ไม่ได้มาดี!

หลานซิวหยุนเดินเข้าไปในบ้านอย่างรังเกียจ เดินเข้าไปไม่กี่ ก้าว ก็พบว่าในบ้านผิดปกติ หลังจากนั้นก็มีน้ำฝนหยดลงบนหัว และร่างกายเธอ

สาวใช้ด้านหลังเมื่อเห็นเข้า ก็รีบวางกระบอกไม้ก่อนแล้วกาง ร่มให้เธอ

“หลานเยสเยา เจ้าตายยากมีประโยชน์อะไร? แม้แต่สวรรค์ ยังไม่ชอบเจ้า ทำให้ห้องเจ้าเป็นสภาพแบบนี้ ๆๆ เจ้าดูสารรูป เหมือนหมาตกน้ำของเจ้าตอนนี้ ทำไมไม่ตายไปซะล่ะ?”

“หลานเยสเยา เจ้าตายยากมีประโยชน์อะไร? แม้แต่สวรรค์ ยังไม่ชอบเจ้า ทำให้ห้องเจ้าเป็นสภาพแบบนี้ ๆๆ เจ้าดูสารรูป เหมือนหมาตกน้ำของเจ้าตอนนี้ ทำไมไม่ตายไปซะล่ะ?”

โดดผาก็ไม่ทำให้นางตาย ดูท่าคงต้องเป็นๆ ให้ตาย!

เมื่อวานเห็นหลานเขาเขากลับมา หลานชีวหยุนก็อารมณ์เสีย มากแล้ว และเมื่อวานหลานเขาเขาก็เปลี่ยนไปจากคนที่อ่อนแอ ขลาดก่อนหน้านี้ แล้วพูดเรื่องที่ถูกบังให้โดดผาออกมา ยังทำให้ ท่านพ่อไม่เชื่อเรื่องที่เธอหนีตามผู้ชายไป
ท่านพ่อยัง ท่านแม่ด้วยเรื่องนี้

เกลียดนัก!

วันนี้ยังไงเธอต้องทำให้หลานเขาเขาตายให้ได้ หลังจากนั้นก็ ให้ท่านพ่อคิดว่าหลานเยาเยาตายเพราะตายพิษบาดแผล

ดังนั้นเวลานี้ สายตาหลานซิวหยุนมองหลานเขาเขาเหมือนแค่ เพียงคนที่ตายแล้วคนหนึ่ง

หลานเขาเยาถอนหายใจเบาๆ เงยหน้าสบตาโต้ตอบเธอ ยัก

คิ้วยังช่วยไม่ได้ หัวเราะออกมา

“ถ้าข้าตายคงน่าเสียดาย หลังจากนี้คนที่เก็บความลับเจ้าก็คง

ไม่มี”

ได้ยินมา!

หลานซิวหยุนจ้องด้วยดวงตาสวย โกรธขึ้นมาทันที

เธอคิดว่าเมื่อวานเป็นเพราะท่านพ่อและองค์ชายราชทายาท อยู่ในสถานการณ์ด้วย หลานเยาเขาถึงได้กล้าอธิบายเหตุผลให้

กับตนเอง

เสียดายที่ไม่มีใครเข้าข้าง………

หลานเยาเยาตรงหน้าได้รับบาดเจ็บสาหัส และไม่มีหมอรักษา เธอยังพาคนมาเยอะขนาดนี้ หลานเขาเขาต้องคุกเขาก้มหัว ยอมรับผิดอย่างโดยดี ร้องไห้ร้องขอชีวิตจากเธอ

แต่คิดไม่ถึงหลานเขาเขาจะพูดจาแบบนี้กับเธอ รหาที่ตาย
“หลานเยาเยา นางสารเลว ข้าจะฉีกปาดเจ้า

ใครจะรู้!

“โอ๊ย……

เสียงกระแทกพื้นอย่างแรงดังขึ้น พร้อมกับเสียงคร่ำครวญ

อย่างเจ็บปวด

“ว้าว! ล้มลงได้งดงามเช่นนี้ ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก ถ้า งั้น…….เจ้าล้มอีกครั้งให้ข้าดูได้หรือไม่?”

มองหลานซิวหยุนที่ล้มอยู่กับพื้น มองหน้ากางแขนขา สวย มากจริงๆ หลานเยาเยาเกือบจะปรบมือแล้ว

บทพื้นรอบๆ ถูกเทลงด้วยน้ำมันหล่อลื่น น้ำมันหล่อลื่นนี้ยัง เป็นของขวัญพิเศษ ตอนเปิดตัวยาชั้นที่หนึ่ง

“หลานเยาเยา ข้าจะต้องลอกหนังเจ้าให้ได้”

หลานชิวหยุนจ้องที่เธอด้วยความโกรธ ดูเหมือนจะกลืนกิน เธอทั้งเป็น

แต่!

บนพื้นลื่นมาก ไม่ว่าหลานชิวหยุนจะพยายามลุกขึ้นยังไง ลุก ขึ้นมาอย่างยากลำบาก สักพักก็” พริบ ล้มลงไปอีก
“จ๊ๆๆๆ บอกให้ล้มเจ้าก็ล้ม เองมาก เหมือน หว่างฉาย ที่ข้า

เลี้ยงเลย”

จากนั้น เหมือนจะทนดูไม่ไหว กวาดสายตามองไปยังคนที่

ยืนงงอยู่ปากประตู

“นี่ๆๆๆ พวกเจ้าสี่คนเป็นอะไร ยามนี้เป็นยามแสดงความ จงรักภักดี พวกเจ้าทั้งสี่ไปยืนเหม่อลอยอะไรตรงนั้น? ยังไม่รีบมา พยุงคุณหนูของพวกเจ้าอีก?”

ค่าพูดคำเดียวทําให้คนสะดุ้ง!

สี่คนนั้นถึงมีสติขึ้นหลังจากที่หลานชิวหยุนล้ม รีบเดินหน้าเพื่อ ต้องการจะพยุงหลานชิวหยุน ใครจะไปรู้ว่าที่พื้นลิ้นมาก

ไม่มีใครโชคดี ล้มทั้งสี่คนเลย

เสียง พริบๆๆ” กระทกพื้นดังและเสียงคร่ำครวญ” โอ๊ยๆๆ ลงตัวอย่างไร้ที

หลายคนพยายามอยู่นาน ก็ยังลุกไม่ขึ้น ยังล้มลงหลายครั้ง เลยต้องคลานไปยังข้างประตูถึงจะลุกขึ้นได้ หลานซิวหยุนมอง มองเสื้อผ้าที่ทั้งเปียกและมันเยิ้ม โกรธราวกับหมาป่าตัวเมีย หน้าหลานเขาเขากล่าวอยากดุเดือด

“นางสารเลว ดีมาก เจ้าหลบแล้วทำให้ข้าล้ม และยังทำชุดข้า สกปรก ข้าจะถลกหนังเจ้า ดื่มเลือดของเจ้า กระชากเป็นเจ้า ทำให้เจ้าตายทั้งเป็น

พูดจบก็มองสาวใช้ทั้งสองที่พยุงเธอ มองดุดัน ใส่พวกเธอ และมองกระบอกไม้ที่กระจัดกระจาย แล้วหรี่ตาลงทันที

“ไร้ประโยชน์สิ้นดี ยังไม่รีบไปหาก้อนหินมาอีก”

ดูเหมือนความยาวของกระบอกไม้ทำอะไรนางสารเลวหลาน เยาเขาไม่ได้ไม่ดีเท่ากับการเอาก้อนหินมาขว้างใส่นางให้ตาย

เนื่องด้วยสาวใช้และแม่นมล้มจนเจ็บปวดทั้งตัว ยิ่งโกรธแค้น หลานเขาเขามากขึ้นไปอีก พอได้ยินคุณหนูของตนพูดขึ้น ก็รีบ ไปหาก้อนหินอย่างรวดเร็ว

การเคลื่อนไหวของพวกเธอคล่องแคล่วมาก จากนั้นครู่หนึ่งก็ ยกตะกร้าก้อนหินมา

หลานชิงหยุนดูก้อนหินพวกนั้น พูดอย่างได้ใจ

“ฮ่าๆๆ นางสารเลว ข้าดูว่าเจ้าจะตายอย่างไร? ” จากนั้นออก คำสั่งกับสาวใช้และแม่นม” ขว้างใส่มัน ปาแรงๆ ยิ่งปาแรงเท่า ไหร่ของก๋านัลตอบแทนก็ยิ่งมาก

สาวใช้และแม่นมได้รับคำสั่ง ทั้งหมดก็ยิ้มแสดงออกถึงสีหน้า อำมหิต หยิบหินขึ้นมาแล้วขว้างไปทางหลานเขาเขา

การเผชิญหน้ากับหินที่บินเข้ามาเหล่านั้น ดวงตาหลานเขาเขา เย็นชา หยิบกระบอกไม้ที่ตกกับพื้นขึ้น ตีหินที่บินมาตีกลับไป

“โอย…..
หินที่ตกลับไปทำให้สาวใช้และแม่นมรองคร่ำครวญ แต่หลาน เยาเยาก็ไม่ตั้งใจจะตีหินเข้าที่ใบหน้าหรือมือ ที่ทำเช่นนั้นแน่นอน เพราะเธอมีเหตุผล

หลานชิวหยุเหมือนเห็นผี ตกใจจนต้องหลบอยู่ด้านหลังแม่นม

คนหนึ่ง

“เป็นไงล่ะ? รสชาติดีไหม? “

ยังดีที่ตีเข้าที่ล่าตัวของพวกนาง ไม่ได้เข้าที่หัว ถ้าหากตีเข้าที่

หัวคาดว่าหัวดงแตกเลือดไหลแล้ว!

หลานเขาเขามองดูบาดแผลที่เลือดซึมออกเนื่องจากการใช้ แรงกระตุ้นถูกโดนแผล ดวงตาของเธอเย็นซากว่าเดิม

อยากทําให้เธอตายหรือไง?

ไม่มีทาง!

“นางสารเลว เจ้ากล้าเอาคนงั้นหรือ? ”

เห็นลักษณะท่าทางที่ดูถูกของหลานเขาเขา คนที่กลัวเล็กน้อย อย่างหลานชิวหยุนก็เดือดโมโหขึ้นมาอีกครั้ง “ขว้างอีก ทั้งสี่ ขว้างพร้อมกัน ขว้างให้ถึงปานตาย ปาให้นางตาย ทุกคนจะได้ รับเหรียญเงินสิบตำลึง

เธอไม่เชื่อหรอกว่า คนขว้างหินพร้อมกัน จะขว้างไม่ถูกนาง สารเลวนั่นเลย ?
หินที่ตกลับไปทำให้สาวใช้และแม่นมรองคร่ำครวญ แต่หลาน เยาเยาก็ไม่ตั้งใจจะตีหินเข้าที่ใบหน้าหรือมือ ที่ทำเช่นนั้นแน่นอน เพราะเธอมีเหตุผล

หลานชิวหยุเหมือนเห็นผี ตกใจจนต้องหลบอยู่ด้านหลังแม่นม

คนหนึ่ง

“เป็นไงล่ะ? รสชาติดีไหม? “

ยังดีที่ตีเข้าที่ล่าตัวของพวกนาง ไม่ได้เข้าที่หัว ถ้าหากตีเข้าที่

หัวคาดว่าหัวดงแตกเลือดไหลแล้ว!

หลานเขาเขามองดูบาดแผลที่เลือดซึมออกเนื่องจากการใช้ แรงกระตุ้นถูกโดนแผล ดวงตาของเธอเย็นซากว่าเดิม

อยากทําให้เธอตายหรือไง?

ไม่มีทาง!

“นางสารเลว เจ้ากล้าเอาคนงั้นหรือ? ”

เห็นลักษณะท่าทางที่ดูถูกของหลานเขาเขา คนที่กลัวเล็กน้อย อย่างหลานชิวหยุนก็เดือดโมโหขึ้นมาอีกครั้ง “ขว้างอีก ทั้งสี่ ขว้างพร้อมกัน ขว้างให้ถึงปานตาย ปาให้นางตาย ทุกคนจะได้ รับเหรียญเงินสิบตำลึง

เธอไม่เชื่อหรอกว่า คนขว้างหินพร้อมกัน จะขว้างไม่ถูกนาง สารเลวนั่นเลย ?
พอเห็นหลานเงินเข้า พวกเธอคุกเข่าลงรีบทันที……

( จบบทนี้)


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ