บทที่ 1 เจ้าบ่าว เจ้าสาวหนีงานแต่ง

บทที่ 1 เจ้าบ่าว เจ้าสาวหนีงานแต่ง

เสียงดังเอะอะอึกทึกของผู้คน ในห้องโถงใหญ่ชั้นหนึ่งของ โรงแรมห้าดาวที่หรูหราที่สุดในเมืองA บรรยากาศครึกครื้นเป็น อย่างมาก หลายคนนั่งเว้นกันพูดคุยกันไปมา หัวข้อการสนทนา คือการแต่งงานของบริษัทซูชื่อกับบริษัทโล่ชื่อในวันนี้

“คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า หัวมังกรอย่างบริษัทซูซื่อ จะแต่งานเพื่อ ธุรกิจกับบริษัทโล่ซื่อ”

“บริษัทโล่ อช่างโชคดีจริง ๆ เพียงแต่ไม่รู้ว่าคนของบริษัทโล่ ชื่อกับบริษัท ซีอจะเป็นใครที่ได้แต่งงาน

“เหมือนว่าจะเป็น โล่หยิวชิว ลูกสาวบุญธรรมคนสวยของ ประธานบริษัทโล่ซื่อ…

ด้านนอกคึกคักอย่างมาก ในห้องแต่งตัวเจ้าสาวยิ่งเสียงดัง อีกทีกขึ้นกว่าเดิม

สาเหตุคือเดิมทีผู้หญิงที่ต้องแต่งงานคือโล่หยิวชิว กลับหนีออก นอกประเทศไปตั้งแต่เมื่อคืน แต่ โล่ชิงไป๋เพื่อที่จะให้การแต่งงาน นี้ดำเนินต่อไป ต้องให้ลูกสาวแท้ๆ ของเขา โล่เฟยเอ๋อแต่งงานแทน โล่หยิวชิว

“พ่อ ฉันไม่แต่งงานแทนพี่

มีผู้หญิงคนไหนเต็มใจแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้าที่แม้แต่หน้า ก็ไม่เคยเจอ อีกอย่าง เดิมทีคนนี้ยังเคยเป็นเจ้าบ่าวของพี่สาว บุญธรรม

“งานแต่งครั้งนี้ เธอต้องแต่ง ไม่มีการเจรจา” โล่ชิงไป๋ตอบอย่าง สีหน้าเย็นชา

โล่เฟยเอ๋อโกรธ พูดอย่างไม่คิด “ฉันไม่แต่ง อยากแต่งคุณไป แต่งกับเขาเอง”

ได้ยินที่โล่เฟยเอ๋อพูด โล่ชิงไปโกรธจนหน้าดำคร่ำเครียด เขา ยกฝ่ามือขึ้นเตรียมจะตบลงไปที่หน้าของโล่เฟยเอ๋อ

“ชิงไป์ คุณห้ามตีเฟยเอ๋อ” ผู้หญิงที่สวยแต่งหน้าสวยเรียบ ๆ ยืนอยู่ข้างโล่ชิงไป๋ กอดแขนของโล่ชิงไป๋ไว้จากนั้นมองโล่เฟย เอ๋ออ่อนโยนแล้วพูด “เฟยเอ๋อ เธออย่าทำให้พ่อเธอโกรธ รีบ ขอโทษพ่อเธอเร็ว”

ได้ยินคำพูดของผู้หญิงคนนั้น โล่เฟยเอ๋อกลัดกลุ้มจนขอบ ตาแดงกร่ำ “คุณป้าเหยา ฉันไม่มีทางขอโทษเขา อีกอย่างฉันก็ไม่มีทางแต่งงานแทน

“นี่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเธอ” โล่ชิงไป๋เบิกตาโตจ้องไปที่โล่เฟยเอ๋ออ ย่างโมโห

ในตาของผู้หญิงฉายแววตาแผนการอันชั่วร้ายสำเร็จแล้ว แต่ไม่ นานเธอก็หลบซ่อนสายตานั้น ดวงตาของเธอมีแสงจากน้ำในตา ของเธอ อยากจะพูดแต่ก็ไม่พูด แต่แล้วก็พูดกับโล่ชิงไป๋ “ชิงไป หรือว่าจะล้มเลิกงานหมั้น…

เขาพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกโล่ชิงไปด่า “งานแห่งนี้ เขาอยากแต่ง ก็แต่ง ไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง” พูดจบเขาก็ชี้ไปที่ชุดเจ้าสาวที่ แขวนอยู่ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อถึงเวลาก็ออกไปดำเนินพิธี

พูดจบไม่รอให้โล่เฟยเอ๋อตอบกลับ โล่ชิงไป์ก็ลากผู้หญิงคนนั้น ออกไป

หลังจากที่พวกเขาออกไป ในห้องแต่งตัวก็เงียบลง โล่เฟยเอ๋อม องไปยังชุดเจ้าสาวอันสวยงามที่แขวนอยู่ ขอบตาก็ค่อยค่อยแดง ขึ้นมาทีละน้อย ก้นบึ้งของหัวใจยิ่งกลัดกลุ้มมากขึ้น…

ทําไม หนีออกนอกประเทศแล้ว ก็ต้องให้เธอแต่งงานแทนด้วย
เธอเพิ่งจะเรียนจบมหาลัย เพิ่งจะได้เข้าทำงานที่บริษัทที่ใฝ่ฝัน ชีวิตของเธอเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น เธอยังไม่ได้สารภาพรักกับคนในใจ ตอนนี้กลับให้เธอแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้าเหรอ

“ไม่ ฉันไม่ยอม” โล่เฟยเอ๋อกัดริมฝีปากแรงๆ จากนั้นหมุนตัว เดินไปที่ประตูใหญ่ทีละก้าว

เปิดประตูให้เป็นช่องเล็ก ๆ อย่างระมัดระวัง มองเห็นด้าน นอก โล่เฟยเอ๋อกลัวว่าเธอจะหนี เลยจัดเตรียมคนให้มาเฝ้าไว้ แล้ว

มือเธอกำลูกบิดประตูไว้แน่น จากนั้นค่อยค่อยปิดประตูลงเบาๆ

โล่เฟยเอ๋อใช้แรงเม้มปาก จากนั้นยกเก้าอี้บนโต๊ะแต่งหน้า ทุบ ไปที่ผนังกระจกอย่างแรง

เสียงดัง ปัง’ แม้ถือว่าไม่ดังมาก แต่ในคืนนี้กลับเสียงใสชัดเจน

มาก

ผนังกระจกไม่ได้แตกละเอียดในทันที แต่กลับปรากฏรอยร้าว เหมือนใยแมงมุม
มีผลักประตูดังมาจากด้านนอก “คุณโล่ คุณกำลังทำอะไร…”

โล่เฟยเอ๋อไม่ตอบ ยกเก้าอี้ในมือขึ้น ทุบแรงๆไปที่ผนังกระจกที่ มีรอยร้าวหลาย

ตามด้วยเสียงกระจกแตก ผนังกระจกแตกออกเป็นช่องใหญ่ ใน เวลาเดียวกันกระจกที่สาดกระเซ็นก็กระเด็นถูกตัวโล่เฟยเอ๋อเล็ก น้อย

เศษกระจกบาดกระโปรงที่เธอใส่อยู่ขาด และบาดตามแขนและ ขาที่โผล่ออกมานอกเสื้อผ้า บางบาดแผลบาดลึกมาก แต่โล่เฟย เอ๋อกลับไม่สนใจบาดแผลพวกนี้ เพราะว่ามีเสียงถีบประตูมาจาก ด้านหลังเธอ

เธอยกกระโปรงขึ้น เหยียบเศษกระจกที่แตกบนพื้น ออกจาก ช่องผนังกระจกที่แตกอย่างเร่งรีบ…

และในเวลาเดียวกัน อีกด้าน ที่หน้าผนังกระจกห้องพักผ่อนของ เจ้าบ่าว ซูซีปู จ้องมองไปที่แสงนีออนที่สว่างไสวอยู่นอกหน้าต่าง

ร่างกายแสดงความเย็นชาห่างออกไปหลายพัน

ผู้ช่วยโจวเฉิงยืนโค้งตัวอยู่ไม่ไกลจากด้านหลังของเขา ไม่กล้าแม่แต่หายใจ

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ในที่สุดซูซี ก็เอ่ยปากพูด “งานแต่ง ทําไมต้องมาจัดในวันนี้

เห็นได้ชัดว่าเสียงของไพเราะน่าฟังจนเกือบจะทำให้หูตั้งท้อง ได้ชัดเจนว่าเขาพูดอย่างอ่อนโยน แต่น้ำเสียงแบบนี้กลับทำให้ โจวเฉิงที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาตัวสั่น

“โล่หยิวชิวถูกเห้อจิ้นเหยาจัดเตรียมการให้ออกนอกประเทศไป ตั้งแต่เมื่อคืน แต่โล่ งไปให้โล่เฟยเอ๋อแต่งงานแทน

“โล่เฟยเอ๋อ ? “น้าเสียงของเขาเรียบเฉย เหมือนกับบ่นกับตัว เองว่าพรุ่งนี้เช้าจะกินอะไร แต่ตัวหนังสือในระหว่างบรรทัดกลับมี พลังแห่งการบีบบังคับ

โจวเฉิงเข้าใจว่า ซูซีฟูอยากรู้ว่าโล่เฟยเอ๋อเป็นใคร ก็รีบอธิบาย ทันที “โล่เฟยเอ๋อเป็นลูกของเมียเก่าโล่ชิงไป๋ อายุน้อยกว่าโล่ห ยิวชิวสองเดือน ภายนอกโล่หยิวชิวคือลูกบุญธรรม แต่ในความ เป็นจริงโล่หยิวชิวเป็นลูกสาวแท้ๆของโล่ชิงไป๋กับเห้อจิ้นเหยา เพียงแต่โล่ชิงไปกลัวอิทธิพลบ้านแม่เมียเก่ามาตลอด ดังนั้นเขา จึงประกาศกับภายนอกว่าโล่หยิวชิวคือลูกบุญธรรมขอเขา….

โจวเฉิงยังไม่ทันได้พูดจบ ซูซี ก็โบกมือขัดจังหวะเขา “ตาแก่นั้นจัดคนมาเฝ้าไว้ด้านนอกกี่คน

โจวเฉิงใช้เวลาสองวิ ถึงตามความคิดอันรวดเร็วของท่าน ประธานได้ทัน “ยี่สิบกว่าคน

ซูซีฟูถอนหายใจ ฮึ ทีหนึ่ง “ยอมลงทุนมากจริง ๆ

โจวเฉิงอ้าปากค้าง ในที่สุดก็ไม่พูดอะไร

ตาแก่นั้นกว่าว่าท่านประธานจะหนีงานแต่งงาน ดังนั้นก็เลยใช้ บอร์ดี้การ์ดยี่สิบกว่าคนมาเฝ้าท่านประธานไว้

อีกทั้งเฝ้าอย่างแน่นสนิท แม้แต่ผู้ช่วยเล็ก ๆ ของเขามาส่ง เอกสาร ก็ต้องผ่านด่านตรวจเป็นชั้น ๆ

เคร่งขรึมอยู่หลายวิ ซูซีฟูถึงถามขึ้น “ก่อนหน้านี้ฉันให้นาย เตรียมคนเข้ามา จัดการเรียบร้อยดีหรือยัง”

“เรียบร้อยดีครับ” พูดถึงเรื่องนี้ โจวเฉิง แอบละอายใจจนเหงื่อ ตก พวกประธานซูเพื่อที่จะหนีจากการแต่งงานครั้งนี้ แต่เตรียม ความพร้อมเพียงพอ

ใช้แผนการให้ฝ่ายหญิงเป็นคนหนึ่งานแต่งก่อน เพราะว่าเกิด เหตุการณ์ไม่คาดคิด ดังนั้นจึงใช้คนที่เตรียมไว้ก่อนหน้าหนีงานแต่งงาน

ซูซีมู่ถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ไปแจ้งพวกเขาไป

“ครับ” โจวเฉิงพยักหน้า จากนั้นรีบเดินออกไปจากห้องพักผ่อน อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ออกไปจากห้องพักผ่อนได้ห้านาที ด้านนอกก็เริ่มมีเสี นงอึกทึกและเสียทะเลาะวิวาทดังเข้ามา

ตามด้วยประตูห้องพักผ่อนถูกผลักออกจากด้านนอก โจวเฉิงเข้า มาจากด้านนอกอย่างรีบร้อน “ประธานซู ไปกันได้แล้ว”

ซูซีปูพูด ‘อึม’ อย่างเรียบเฉยคำหนึ่ง จากนั้นก็ตามโจวเฉิงออก ไปจากห้องผักผ่อน บนทางเดินยุ่งวุ่นวาย คนอัดแน่นอยู่ด้วยกัน อย่างระเกะระกะ

ซูซีมู่หน้านิ่ง ถูกโจวเฉิงอารักขาผ่านฝูงชนออกไป

หลังจากที่ซูซีฟูจากไปไม่กี่นาที มีเสียงร้องอย่างตกใจดังมากฝั่ง ตรงข้าม “แย่แล้ว เจ้าสาวหนีไปแล้ว”

ตามด้วยเสียงตะโกนเสียงหนึ่ง ด้านนั้นก็มีเสียงดังมา “แย่แล้ว เจ้าบ่าวหนีไปแล้ว”
แขกที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ได้ยินสองข่าวนี้ก็ต่างพากันตกตะลึง เกิดอะไรขึ้น เจ้าบ่าวและจ้าสาวหนีไปในเวลาเดียวกันเหรอ พวก เขานัดกันไว้เหรอ