ตอนที่ 2 ใบมีดคม

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร ข้างหูมีเสียงร้องไห้ดังขึ้นมา

นางค่อยๆลืมตาขึ้นมา ตรงหน้ามีใบหน้าทรงกลม ที่บอบช้ำแย่ไม่ออก นางรู้ดีว่าคนตรงหน้านี้คือใคร “เย็นเอ๋อร์?”

สาวใช้ของเจ้าของเดิม เย็นเอ๋อร์

“คุณหนู ข้าน้อยไม่สามปกป้องท่านได้ ขออภัย ด้วย!”เย็นเอ๋อร์ร้องไห้ได้น่าอนาถนัก

หลีโม่ทนความเจ็บปวดที่แสบร้อนบนร่างกาย ค่อยๆ ลุกยืนขึ้นมา เดินทีละก้าวอย่างลำบากไปอย่างเก้าอี้ที่ คุณนายหลินหลงนั่งเมื่อกี้นี้ ขาทั้งสองและหลังของนาง บาดเจ็บอย่างหนัก นั่งอยู่บนเก้าอี้เช่นนี้ เท่ากับนั่งอยู่บน พื้นหนาม แต่ว่า ความเจ็บปวดที่ชัดเจนเช่นนี้ สามารถ ทำให้สมองของนางมีสติ

ในสมองมีเสียงโหยหวนดังขึ้น “ถึงข้าตายกลายเป็นผี ก็ไม่ปล่อยพวกเจ้าไว้แน่ ”

นางรู้ดี นั้นคือเสียงเฉพาะของเจ้าของเดิม

สองมือกำเป็นมัด สัมผัสกลางนิ้วมือที่มีโลหะที่หนาว เย็น นางตกตะลึง ก้มหัวอย่างรวดเร็ว กำไลสะกดจิต? นี้กำไลสะกดจิตตามมาด้วยหรือนี้?
กําไลสะกดจิตคือตอนที่นางอยู่หน่วยพิเศษ คืออาวุธ ที่นักวิทยาศาสตร์คิดค้นออกมา ด้านในมีซิปอยู่แผ่นนึง สามารถดูดไฟฟ้าในแสงอาทิตย์และอากาศ กลายเป็น อาวุธที่จมตีมนุษย์

“งานแต่งกำหนดการเมื่อไร?”หลีโม่สายตาเยือกเย็น ขยับหมุนกำไลสะกดจิต ถามเย็นเอ๋อร์ที่กำลังร้องไห้ เสียใจอยู่

เย็นเอ๋อร์ร้องไห้ตอบ “คุณหนู คือพรุ่งนี้ ”

พรุ่งนี้!

หลีโม่ค่อยๆหลับตาลง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงนี้ ทั้งหมด เหมือนดั่งภาพยนตร์ที่ฉายอยู่ในสมองซ้ำๆ

เมื่อฉายครั้งนึง ความโกรธโมโหในใจก็เพิ่มขึ้นอีก ใจ ที่อยากแก้แค้นแทนเจ้าของเดิมก็เพิ่มพูนยิ่งขึ้น

“ท่านแม่ละ?”หลีโม่ถามด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

เย็นเอ๋อร์กดฟันแน่นกล่าว “คุณนายตอนที่คุณนาย หลินหลงจับท่านไป จึงไปโวยวายที่ห้องคุณนายใหญ่ มาทำให้คุณนายใหญ่โมโห เลยจับคุณนายขังอยู่ใน ห้องลับ “

คุณนายใหญ่?ในสมองของหลีโม่มีใบหน้าที่แก่ชรา แต่เกรงขามลอยผ่านมา หญิงชราผู้นึงที่ไม่สนใจผู้ใด เพื่อเกียรติยศของตระกูล
“ไปบอกคุณนายใหญ่กับคุณท่านเลี้ยง ว่าข้ายอมขึ้น เกี้ยวแต่งงาน แต่ต้องปล่อยท่านแม่ของข้าก่อน “หลีโม่ พูดด้วยน้ำเสียงสันติ

เย็นเอ๋อร์ฟังถึงตรงนี้ ร้องไห้เศร้าใจหนักยิ่งขึ้น นางรู้ ว่าคุณหนูไม่มีหนทางแล้วจริงๆ ถ้าไม่แต่ง คงมีแต่ตาย สถานเดียว

เย็นเอ่อร์ไปไม่ถึงครึ่งยาม หลี่ซื่อก็กลับมาแล้ว

นางโดนหามเข้ามา คุณนายใหญ่จัดการสำนักอย่าง เข้มงวด ย่อมไม่ให้หลี่ซื่อโวยวายแน่นอน สั่งการให้ตี ลงโทษชุดนึง ตีจนเกือบตาย

คุณนายหลินหลงส่งหลี่ซื่อกลับมาด้วยตัวเอง นางมอง หลีโม่อย่างพึงพอใจ “ช้าเร็วก็ต้องตกลงอยู่แล้ว ตกลง เร็วหน่อย ก็สามารถทนความเจ็บปวดน้อยหน่อย เพื่อ อะไร?หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ!”

หลีโม่จ้องหน้าที่พึงพอใจนั้น ข้อมูลของคุณนายหลิน หลงก่อตัวขึ้นในสมอวของนาง

คุณนายหลินหลง ซูหลินหลง ในนามแม่หม้าย แต่งงานเข้ามาในสำนักเสี้ยง หลังเข้ามาในสำนักก็ได้ คลอดบุตรฝาแฝด ลูกสาวเสี้ยโล่เย่ว ลูกชายเสี้ยหลิง เพราะเช่นนี้จึงได้รับความโปรดปรานจากเฉิงเสี้ยง เสี้ยอย่างมาก เป็นเพียงตำแหน่งภรรยารอง แต่ป่าว ประกาศต่อนอกว่านามคุณนายหลินหลง ชิงตำแหน่งแม่ หลักในบ้านไปโดยตรง
และเมื่อกี้ ก็เป็นนางที่สั่งการลงโทษด้วยมือ ลงมือ ทุบตีข้ากับเจ้าของเดิมชุดนึง

หลีโม่จ้องนางด้วยสายตาอาฆาต ยกมือขึ้นมา ใช้แรง ทั้งหมดของร่างกาย ตบลงหน้าของคุณนายหลินหลง อย่างแรงทีนึง

คุณนายหลินหลงตกตะลึง ไม่กล้าเชื่อเลยว่าเสี้ยหลี โม่ตบนางไป

“เจ้าอยากตายหรือ?”ความโมโหพุ่งขึ้นสายตาที่ เกลียดชังของนาง แทบจะฉีกกลืนกินหลีโม่สดๆไปยัง ไงอย่างงั้น

หลีโม่กล่าวอย่างเย็นชา “ตบนี้ คือดอกเบี้ย ที่เจ้าติด หลีโม่ ข้าจะค่อยๆทวงคืนมาทีเละเรื่องเอง

“ดี ต่อต้านแล้ว มาสิ… “ในขนาดที่คุณนายหลินหลง กำลังจะเรียกคน หลีโม่มือนึงดึงปั่นบนหัวลงมา แล้วรีบ นำปิ่นไปจี้ไว้ตรงคอของคุณนายหลินหลงอย่างรวดเร็ว

“เจ้ากล้าหรือ?”คุณนายหลินหลงสูบลมเย็นๆเขาทีนึง มองหลีโม่อย่างไม่น่าเชื่อ

หลีโม่หัวเราะขึ้นมา “อย่างไงก็แค่ตาย คุณนายจะ เอาชีวิตที่สูงส่งของคุณนายมาเลี้ยงกับชีวิตต้อยต่ำหรือ ไม่?”

คุณนายหลินหลงอาการถดถอยเล็กน้อย

“เจ้าต้องการอะไร?”

“เชิญหมอมาคนนึง มารักษาท่านแม่ข้า ไม่เช่นนั้น ถึง ข้าตาย ก็ไม่ขึ้นเกี้ยวแต่งงานแน่!”พูดจบ นางก็ถอยปิ่น ผมลง ค่อยๆม้วนเส้นผมที่ปล่อยอยู่ตรงไหล่ขึ้น ม้วนเป็น ทรงผมที่สะดวกเรียบร้อยทรงนึง

ใต้สายตาคุณยายหลินหลงมีความเคียดแค้น แทบ อยากจะหันหลีโม่เป็นชิ้นๆ แต่นางก็รู้ดีว่าเวลานี้ไม่ เหมาะที่จะยั่วโมโหเขา ไม่เช่นนั้นนางก็คงปฏิเสธขึ้น เกี้ยวแต่งงานแน่นอน ความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นพระ ชายาเอกของโล่เย่วก็พังทลายแน่

นางถอนเสียงหายใจ “รอก่อนเถอะ!”รอนางแต่งงาน ไปตำหนักอ๋องเหลียงแล้ว ที่รอนางอยู่เป็นชีวิตที่ยังไม่ เท่าหมูหมาเลย

พูดจบ ก็สะบัดชายเสื้อแล้วจากไป

คุณนายหลินหลงเชิญหมอมาให้หลี่ซื่อจริงๆ หลีโม่ จึงได้พวกยาขาวกับยาแก้ช้ำในมากินด้วย ในกล่องยา หมอมีกระเป๋าเข็ม นางให้เงินไปสามตำลึง ซื้อกระเป๋า เข็มไว้

หมอเห็นบาดแผลบนกายของหลีโม่ มีความสงสัยเล็ก น้อยว่าทำไมนางยังสามารถยืนขึ้นได้ อาการบาดเจ็บ เช่นนี้ อย่างน้อยก็ต้องพักอยู่บนเตียงสักครึ่งเดือนได้

ดูแล้ว คุณหนูใหญ่ตระกูลเสี้ยนี้ เป็นผู้มีจิตแข็งแกร่งมากเลยทีเดียว

หลังหมอไปแล้ว หลี่ซื่อค่อยๆฟื้นขึ้น เห็นลูกสาว ตนเองที่มีบาดแผลเต็มหน้าเต็มตัว นางห้ามความเศร้า ใจไว้ไม่อยู่ เพราะแม่ที่ทำให้เจ้าเป็นเช่นนี้ ”

หลีโม่กุมมือนางไว้ น้ำตาพุ่งขึ้น เธอไม่เคยเป็นผู้ที่ ร้องไห้ออกมาง่ายๆ แต่เห็นสายตาลึกๆที่เป็นห่วงเป็นใย ของหลี่ซื่อ ทําให้เธอที่ไม่เคยได้รับความรักจากแม่นั้น ทนความหวั่นไหวในใจไว้ไม่อยู่

ข้างหู มีเสียงที่ดังขึ้นไม่หยุดข้าไม่ยอม ข้าเกลียด นัก ถ้ามีคนช่วยข้าแก้แค้น ชาติหน้าข้ายอมเป็นม้าเป็น ควายตอบแทน

เธอรู้ว่าความแค้นของเจ้าของเดิมเสี้ยหลีโม่ไม่จาง ยังวนเวียนอยู่ในสมอง

เธอชิดข้างหูของหลีซื่อ กระซิบกล่าว “ท่านแม่ ไม่ ต้องกลัว พวกเรายังวางแผนการได้ทัน ”

หลี่ซื่อตกใจ มองเธออย่างนิ่งๆ

“วางแผนการ?”

ปากของหลี่โม่ยิ้มขึ้นอย่างเยือกเย็นโหดเหี้ยม “ใช่ แล้ว วางแผนการ ให้ผู้ที่ทำร้ายเราสองแม่ลูก ส่งลงนรก ไปทีละคน ”

เธอเป็นแพทย์ทหารอยู่ในหน่อยพิเศษ แต่บางทีก็ต้อง ออกปฏิบัติหน้าที่ ยุคปัจจุบัน มือของเธอก็เปื้อนเลือดเต็มไปหมด ผู้คนที่ฆ่านั้น ล้วนเป็นคนที่ชั่วช้ามาก

หลี่ซื่อค่อยๆลุกนั่งมา ดวงตาจองหลีโม่ไว้

ในใจนางมีความกังวลเล็กน้อย แต่ความกังวลเช่นนี้ ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นที่น่าแปลกอย่างนึง ความตื่นเต้นที่กำลังจะแก้แค้นอย่างนึง

เพื่อแน่ใจว่าหลี่โม่จะขึ้นเกี้ยวแต่งงานอย่างราบรื่น คืน นั้น เฉิงเสี้ยงเสี้ยมาแล้ว

หลีโม่กินยาแล้ว มึนมึน ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ข้างหู เธอนั้นแทบจะลืมตาขึ้นมาทันที

“ถ้าเจ้าเชื่อฟังดีๆ ท่านพ่อจะไม่ทำร้ายท่านแม่เข้าเจ้า อยู่แล้ว แต่ถ้าพรุ่งนี้เจ้าเล่นตุกติกอะไร ก็อย่ามาโทษข้า โหดเหี้ยมละกัน!”

พูดจบ ทิ้งใบหย่าไว้ใบนึง แล้วกล่าวอย่างเย็นชา “ถ้า เจ้าขึ้นเกี้ยวแต่งงานแล้ว ใบหย่านี้ก็โมฆะไป ถ้าไม่ขึ้น ใบหย่านี้ก็จะประกาศไปทั่วแผ่นดิน ”

พูดจบ แม้แต่มองยังไม่มองหลีชื่อเลยสักครั้ง แล้วหัน หลังออกไป

หลีซื่อหยิบใบหย่านั้นขึ้นมา ดูแต่ละอักษรอย่าง ชัดเจน ในใบหย่าว่านางไม่รักดี คบชู้กับคนใช้เป็น ข้อหา รู้กันทั่วแผ่นดิน หย่าไล่ออกจากจะตระกูล เป็น ตายร้ายก็ไม่เกี่ยวข้องกัน
นางค่อยหลับตาลง คิดถึงเมื่อสิบแปดปีก่อน ชายหนุ่ม ที่หน้าตาหล่อเหลาพูดกับนางด้วยความหลงใหล ชาตินี้ จะรักเพียงเจ้าคนเดียว ไม่มีวันแยกจากกัน

เพราะการซื้อของเขา นางถึงได้ใจอ่อนยอมรับ แต่ แล้ว นางแต่งงานมาไม่ถึงปี ทุกอย่างก็แปรเปลี่ยนไป หมด

นางกำลังจะฉีกใบหย่านั้น แต่หลีโม่กลับแย่งมา เก็บ ไว้ในกระเป๋าชายเสื้อ กล่าวกับหลี่ชื่อว่า “ใบหย่าฉบับ นี้ เป็นใบมีดคมเล่มนึง เจ้าต้องถือกำใบมีดไว้ แทงเข้า กลางใจของผู้ที่ทำร้ายเจ้า “