ตอนที่ 1 ถือว่าโดนหมากัด

ณ ห้องสูทที่หรูหรา

วรินทรยันร่างกายที่ปวดเมื่อยลงจากเตียง

หยิบเสื้อในรัดนมจากกองเสื้อผ้าบนพื้นมาใส่ พันหน้าอกที่ อวบอิ่มนั้นจนมองไปแล้วราบเรียบ

หลังจากที่ใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็วแล้ว เธอหันกลับไปมอง ผู้ชายยังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนั้น ดวงตาที่บวมแดงเพราะ ร้องไห้ของวรินทร เต็มไปด้วยวุ่นวายสับสน

ทาวัต ว่าที่สามีของพี่สาวเธอ และเป็นผู้ชายที่มีชื่อเสียงที่สุด ในเมืองเจียง

ทาวตรับช่วงต่อกิจการของบริษัทเพ็งอุดมกรุ๊ปจำกัดตั้งแต่ อายุสิบแปดปี จากนั้นใช้เวลาไม่ถึงสิบปีก็ทำให้กิจการขยาย ใหญ่ไปทั่วโลก อณาจักรที่เกี่ยวข้องกว้างมากขึ้น ขอบเขตเล็ก เช่นการกินการนอน ขอบเขตใหญ่ไปจนถึงเทคโนโลยีทาง อวกาศ

แต่เธอเป็นแค่เพียงคนต้อยต่ำเหมือนเศษฝุ่น ต้องปลอมตัว เป็นผู้ชายถึงจะเอาตัวรอดได้

ถ้าวันนี้ไม่ใช่งานหมั้นของเขาและพี่สาว ถ้าวันนี้ไม่ได้เห็นว่า เขาเมา แล้วใจดีเข้ามาช่วยประคองเขา เธอก็คงไม่มีอะไรกับ เขาเลยสักนิด
สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ เธอไม่สามารถเรียกร้องความ ยุติธรรมให้กับตัวเองได้แม้แต่หน่อย เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ ปลอมตัวเป็นผู้ชาย

วรินทรเช็ดรอยน้ำตาบนหน้า เธอไม่กล้าคิดเลยว่าถ้ามีคนรับรู้ เรื่องนี้ ผลลัพธ์ที่รอเธออยู่คืออะไร

เธอทำได้เพียงปิดบังความขมขื่นทั้งหมดนั้นไว้คนเดียว

วรินทรไม่กล้าอยู่ที่นี่นานเกิน เธอจะจากไปอย่างเงียบเชียบ ในขณะที่ทาวัตกำลังหลับสนิทอยู่

สำหรับคืนนี้ วรินทรทำได้เพียงปลอบตัวเองอยู่ในใจเท่านั้น

ถือซักว่าคืนนี้ถูกหมากัดไปแล้วกัน แค่เพียงว่า….ครั้ า…ครั้งแรกของ เธอไม่สามารถเหลือไว้ให้สามีในอนาคตของเธอแล้ว

ตอนทาวัตตื่นขึ้นมา ในห้องมีแต่เขาคนเดียว

กลิ่นน้ำหอมจางๆที่ยังวนเวียนอยู่ในห้องกระตุ้นความจำของ

เขา

เขาจําได้ว่างานหมั้นเมื่อคืน เขาถูกวางยาและไม่สามารถ ควบคุมตัวเอง เลยเอาตัวผู้เหญิงคนหนึ่งไป

ผู้หญิงคนนั้นตะโกนร้องไห้เขาปล่อยเธอ แต่เขากลับเอาเธอ เหมือนสัตว์ป่าที่ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย คงเป็นเพราะนี่เป็นครั้ง แรกของเขา เลยเอาเธอไปหลายครั้ง

เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ผู้หญิงคนหายไปแล้ว
เหลือไว้แต่รอยเลือดเหมือนดอกไม้บนเตียงนอนเท่านั้น เขาหรี่ดวงตา ผู้หญิงที่จากไปอย่างเงียบๆ ทำให้เขาเริ่มสนใจ ขึ้นมา

ในเมืองเจียง คนอย่างทาวัต ไม่รู้มีผู้หญิงอีกสักเท่าไหร่ที่ อยากจะขึ้นมาเตียงนอนของเขา แต่ผู้หญิงคนนี้กลับหายไปอย่าง

เงียบเชียบหลังจากเสียบริสุทธิ์กับเขา น่าสนใจนะ

“ตรวจสอบกล้องวงจรปิดเมื่อคืน” ทาวัดบอกกับผู้ช่วยที่เอา เสื้อผ้าสะอาดมาให้ “ผมอยากรู้ว่าใครกันที่กล้ามาวางขาให้ผม น้ำเสียงของเขาเชื่องช้า แต่กลับเต็มไปด้วยอานุภาพ ไม่มีใคร กล้ากําเริบเบสาน