บทที่6ฮีโร่ช่วยสาวสวย

หลูโก้ถามขณะจ่ายเงินใช้ยังไง? ”

“ซงกับน้ำ”หญิงอ้วนยังคงพูดจาหนักแน่น

หลูโก้นึกถึงรอยยิ้มของจ้าวเห้อที่เข้าไปซื้อเครื่องดื่มในใจเขา ก็เต้นแรง

ไม่ได้การละดูเหมือนว่าจ้าวเห้อจะเอามันให้หลีหวั่นดื่ม หลูโก้เอากล่องนั้นใส่ไปในกระเป๋าเสื้อแล้ววิ่งร้อยเมตรไป อย่างรวดเร็ว

เมื่อถึงหน้าห้องหลีหวั่นเอากุญแจที่เธอให้เขาออกมาเปิดประ ค่อยๆเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง

และแล้วก็มีใบหน้าที่ทำให้คนรู้สึกหน้าแดงออกมาจากห้อง หลีหวั่นหอบเสียงดังเธอหายใจแรงพูด”จ้าวเห้อนายจะทำ อะไร!

จ้าวเห้อยิ้มแล้วพูด“เธอไม่ให้ฉันแตะต้องตัวเธอไม่ใช่หรือฉัน ก็แค่ให้เธอกินอะไรนิดหน่อยเธอดูตอนนี้เธอก็รู้สึกอยากได้มาก แล้วให้ความร่วมมือกับฉันสบายใจได้ฉันจะทำให้เธอไม่มีวันลืม ครั้งแรกเลย! ”

หลูโก้ค่อยๆเดินเข้ามาในห้องและเห็นฉากที่ทำให้หน้าแดง เสื้อเชิ้ตของหลีหวั่นถูกดึงออกแล้วจ้าวเห้อยื่นมือไปปลดเสื้อในของหลีหวั่น

เสื้อในมีสีฟ้าผิวของหลีหวั่นขาวดั่งหิมะจ้าวเห้อยื่นมือปลดเสื้อ ในของหลีหวั่นแล้วหน้าอกทั้งสองข้างถูกปลดปล่อยแล้ว

เวลาเดียวกันหลูโก้ก็รู้สึกร้อนลุ่มขึ้นมาได้นั้นของเขาก็ตั้งขึ้น มาแล้ว

ร่างที่เรียวบางของหลีหวั่นสัมผัสกับอากาศจ้าวเห้อน้ำลาย ไหลพร้อมกับยื่นมือไปจับเวลานี้หลูโก้ก็ดึงสติกลับมาได้

แม้ว่าเขาจะนึกภาพเขากับหลีหวั่นแต่มันก็แค่ความคิดชั่ววูบ เท่านั้นไม่เคยคิดที่จะทำอะไรหลีหวั่นเลยอีกอย่างหลีหวั่นก็เป็น หญิงสาวที่ไร้เดียงสาถึงอยากได้ร่างกายเธอก็ต้องอยู่ในสถานะ ที่เธอยินยอมพร้อมใจถึงจะถูก

แต่ไอ้จ้าวเห้อคนนี้น่าตัวเมียจริงๆ ถึงขนาดต้องใช้วิธีวางยา การกระทำนี้หลูโก้ยิ่งมองว่าไม่ยุติธรรมเลย

“ปล่อยมือจากเธอ! “ร่างกายของเขาเร็วกว่าความคิดหนึ่ง ก้าวหลูโก้ตะโกนให้จ้าวเห้อหยุดการกระทำตรงหน้า

ความรู้สึกเหมือนฮีโร่มาช่วยสาวสวยก็ผุดขึ้นมาวันนี้จะยอม ให้หลีหวั่นถูกจ้าวเห้อายไม่ได้

จ้าวเห้อตกใจเมื่อเห็นหนูโก้แล้วมือก็รีบหยิบเสื้อของหลีหวั่น ปิดไปที่หน้าอกของเธอปิดบังการกระทำที่เขากระทำต่อเธอ

หลังจากรู้ว่าคนที่มาคือหลูโก้อาการตกใจของจ้าวเห้อ เปลี่ยนเป็นความโกรธทันที “ทำไมถึงเป็นแกแกเข้ามาได้ยังไง! ”

จ้าวเห้อจำได้ว่าตอนที่ตัวเองเข้ามาได้ปิดประตูแล้วหรือว่า…… ไอ้เด็กนี่มีกุญแจ?

แค่คิดว่าหลีหวั่นเอากุญแจให้เขาข้าวเห้อก็ยิ่งโมโห

เขาตกหลุมรักหลีหวั่นตั้งแต่แรกพบตามจีบอยู่นานกว่าหลี หวั่นจะยอมเปิดใจเรียนรู้ซึ่งกันและกันแต่หลีหวั่นก็รักนวลสงวน ตัวดั่งหยกที่มีค่ามากสุดก็ให้เขาได้จับมือแค่นั้นจนถึงวันนี้แค่จูบ แรกของเธอเขาก็ยังไม่ได้สัมผัสเลย

แต่กับเด็กไร้ยางอายคนนี้กลับได้รับความเชื่อใจจากหลีหวั่น ถึงขั้นให้กุญแจกับเขาจะไม่ให้เขาอิจฉาได้อย่างไร?

“ฉันจะเตือนแกให้นะหลีหวั่นเป็นแฟนของฉันมาทางไหนกลับ

ไปทางนั้นเรื่องระหว่างเราสองคนแกไม่มีสิทธิ์มายุ่ง! “มือสอง

ข้างของจ้าวเห้อกําหมัดแน่น

หลูโก้อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายข้าวเห้อสูงเกือบร้อยเก้าสิบ เมตรรูปร่างทั้งสูงทั้งใหญ่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลูโก้แต่ตอนนี้เขา ยืนอยู่บนความยุติธรรมจะยอมอ่อนข้อง่ายๆไม่ได้

“คุณใช้วิธีสกปรกแบบนี้เพื่อให้ได้ตัวเธอคุณคิดว่าคุณยังมี ความเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือ! “หลูโก้ยืดอกขึ้นมาพยายามทำให้ ตัวเองดูสง่าและดูน่าเกรงขามแต่จ้าวเห้อไม่สนใจด้วยซ้ำ

เขาลูบมือและกำหมัดค่อยๆเดินเข้าใกล้หลูโก้ใบหน้าก็ขยับ เล็กน้อยให้หลูโก้เตรียมพร้อมที่จะสู้กับเขานี่คือการแสดงออกต่อหน้าคู่ต่อสู้ดุดันและสง่า

ทันใดนั้นหนูโก้รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยถ้าตัวเองโดนจ้าวเห้อต่อย แล้วแถมอยู่ในเมืองที่ไม่มีคนรู้จักแค่คนที่จะพาไปส่งโรง พยาบาลยังไม่มีเลยเพื่อผู้หญิงที่รู้จักเพียงวันเดียวมันคุ้มค่าแล้ว หรือ?

นึกภาพตัวเองนอนพันผ้าอยู่บนเตียง โดยไม่มีคนดูแลหลูโก้ รู้สึกหนาวสั่นแล้ว

หรือว่าจะหันหลังแล้ววิ่งออกไปแล้วปิดประตูให้จ้าวเห้อแล้ว แต่เขาจะทำอย่างไรกับหลีหวั่น ในเมื่อพวกเขาเป็นแฟนกันทำไม ตัวเองต้องเข้ามายุ่ง

หลูโก้ที่กำลังคิดหาวิธีหนีกำลังคิดว่าจะหนีจากที่นี่ให้ ปลอดภัยอย่างไรก็มีคำพูดที่ยังไม่ได้สติเท่าไหร่ของหลีหวั่นดัง มาจากบนเตียงน้ำเสียงที่เบาแต่ทำให้หลูโก้รู้สึกฮึดสู้ขึ้นมาทันที

“จ้าวเห้อนายปล่อยหลูโก้ไปถ้าวันนี้นายกล้าแตะต้องเขา แม้แต่ปลายผมให้ตายยังไงฉันก็จะไม่ปล่อยนายไว้แน่

จ้าวเห้อหันกลับไปพูดกับหลีหวั่นแล้วยิ้มอย่างเย็น ชา สบายใจได้เลยรอให้ฉันจัดการไอ้เด็กนี่ก่อนฉันจะให้เธอได้ ตายแน่ฮือ!