บทที่19ผู้หญิงสวยอันตราย

“วางใจได้ผมมีแผน หลูโก้ยิ้มดวงตาที่เบิกโตไม่นานก็ดึงดูด ลูกค้าได้แล้วหนึ่งคน

เป็นคุณป้าคนหนึ่งคุณป้าเดินเข้ามาก็เห็นป้ายที่แขวนไว้ได้

อย่างชัดเจน

“สวัสดีครับคุณพี่ต้องการดูสินค้าตัวไหนครับ? “หลูโก้รีบเดิน ไปต้อนรับคุณป้าในวัยห้าสิบกว่าแต่เขากับเรียกว่าการทักทาย ที่อ่อนน้อมทำให้ป้าถึงกับอึ้งแววตาที่รู้สึกดีมองไปที่หลูโก้

“วันครบรอบแต่งงานของฉันกับสามีฉันอยากจะซื้อแหวนคู่ดู ยังไง? ที่นี่ยังมีแหวนที่ลดราคาขาย? ฉันมองมาก็เห็นแล้วคุณ ป้าเหมือนจะไม่เชื่อ

“ไม่ครับแหวนก็ยังเป็นแหวนแต่จะแถมของอีกชิ้นให้หลูโก้ ไปที่สร้อยข้อเท้า

“สร้อยข้อเท้า? “คุณป้าดูออกทันที แถมสร้อยข้อเท้ามีอะไร ดี? ”

“คุณป้าครับมันเป็นแบบนี้สร้อยข้อเท้าก็ไม่เลวนะครับมันอยู่ที่ ว่าเราจะใส่มันยังไงถ้าคิดว่ามันเป็นสร้อยข้อเท้ามันก็คือสร้อยข้อ เท้าแต่ถ้ามองว่าเป็นสร้อยข้อมือมันก็กลายเป็นสร้อยข้อมือ ไม่มีใครกําหนดว่าสร้อยข้อเท้าไม่สามารถใส่ที่ข้อมือได้อีกอย่าง ลักษณะของมันก็คล้ายๆกันแล้วที่สร้อยข้อเท้าก็ไม่ได้เขียนว่าฉันเป็นสร้อยข้อเท้า คำพูดของหลูโก้ทำให้คุณป้าขาออกมาเลย

“ที่พูดก็มีเหตุผลแต่ฉันต้องการซื้อแหวน

“ใช่ครับเราไม่ได้ขายสร้อยข้อเท้าเราขายแค่แหวนแต่แถม สร้อยข้อเท้าให้ครับหลูโก้พูดจบก็รู้สึกเจ็บที่เอวเพราะหลือเอา มือมาบิดเอวเขา

หลูโก้ยื่นมือไปด้านหลังแล้วจับไปโดนมือที่นุ่มเล็กของหล่อ พอดีหลูโก้เลยบีบมือของเธอหลูโก้ตั้งใจใช้นิ้วชี้วนเป็นวงกลม อยู่ที่ฝ่ามือของเธอจั๊กจี้จนทำให้หลลื่อรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกำลังจะ มีอะไรไหลออกมา

“ปล่อยปล่อยมือ เห็นว่าหล่อที่ดูแข็งแรงแต่กับการกระทำ แบบนี้เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งโดนผู้ชายจับมือแน่น ขนาด หน้าเธอก็แดงแล้ว

หลูโก้ยิ้มเล่ห์ในใจให้เธอบีบฉันแล้วก็ดึงมือกับมาพูดกับคุณ ป้า”คุณป้าฟังไม่ผิดครับซื้อแหวนแถมสร้อยข้อเท้า

หลูโก้พูดจนคุณป้าเริ่มใจอ่อนถึงแม้จะไม่ค่อยมีคนใส่สร้อย ข้อเท้าแล้วแต่ถ้าเอามันมาใส่ที่มือก็ไม่มีใครว่าอีกอย่างลักษณะ ก็คล้ายๆกันถ้าไม่ดูดีๆก็ไม่รู้

“แล้วแหวนเท่าไหร่? “คุณป้าจ้องมองแหวนที่มีแสงเป็น ประกายแล้วถาม

หลูโก้ชนิ้วห้านิ้วขึ้นมาห้าร้อยหยวน

แหวนเงินแหวนทองไม่ได้อยู่แล้วแหวนวงเล็กนิดเดียวอีกอย่างก็ไม่ใช่เงินแท้ถึงจะไปร้านจิวเวลรี่ทั่วโลกที่ไม่มีสินค้าที่เป็น เงินหรือทองแท้เลยอยู่ที่จะผสมมากหรือน้อยแค่นั้นแหวนไม่กี่ กรัมขายถึงห้าร้อยหยวนถือว่าแพงมากแล้ว

“แพงไปหรือเปล่า?

“คุณป้าขมวดคิ้วพูด

หลูโก้รู้อยู่แล้วว่าป้าต้องพูดแบบนี้แล้วพูดแบบนิ่งๆ ถึงแม้จะ แพงกว่าแหวนรุ่นอื่นๆ แต่คุณป้าก็เลือกที่จะมาร้านเราก็เท่ากับว่า คุณป้าเป็นคนมองสินค้าออกร้านเราเป็นที่รู้จักมากในวงการ อุตสาหกรรมนี้…..”ต่อมาก็ต้องอวดอ้างสินค้าของตัวเองที่ดีกว่า สินค้าอื่นอย่างไรมีดีตรงไหนก็เป็นคำพูดที่พนักงานขายต้องพูด กันอยู่แล้ว

“แต่คุณป้าครับเราขายแหวนแถมสร้อยข้อเท้านะครับห้าร้อย หยวนเมื่อเทียบกับราคาสินค้า ในช่วงลดหนักขนาดนี้ถือว่าแพง หรือครับ? เพียงแค่ห้าร้อยหยวนก็สามารถเติมเต็มวันครบรอบ วันแต่งงานของในสมบูรณ์และเป็นที่น่าจดจำไม่ใช่หรือครับ? หลูโก้สามารถพูดกระตุ้นความรู้สึกคนได้

อีกอย่างในยุคนี้ห้าร้อยหยวนก็ถือว่าไม่มากแล้วเอามาสร้าง ความทรงจําที่ดีแค่ห้าร้อยหยวนถือว่าคุ้มค่ามาก

อีกอย่างหนูโก้ยังสามารถพูดกินใจคนทั่วๆไปได้ด้วย

ปกติราคาของแหวนจะอยู่ประมาณสองถึงสามร้อยหยวน สร้อยข้อเท้ากราคาประมาณนี้แต่สร้อยข้อเท้าขายไม่ค่อยได้ขาย รวมกันไปทีเดียว ในราคาห้าร้อยหยวนคนอื่นก็ไม่ได้มองว่า เป็นการหลอกลวงแต่ปัญหาคือถ้าซื้อแยกก็คงไม่มีใครซื้อสร้อยข้อเท้านี่ก็เป็นกลยุทธ์ของการตลาดแต่วิธีนี้ต้องเป็นคนที่พูดจา เก่งพูดดึงดูดความสนใจคนได้ถึงจะทำให้คนซื้อรู้สึกอยากได้

เห็นได้ชัดว่าหลูโก้ก็เป็นคนแบบนั้นถึงเขาจะเพิ่งเข้ามาเป็น พนักงานขายแค่วันเดียวเพิ่งเข้ามาทำงานวันแรกแต่เขาก็เคย เห็นพนักงานขายของในทีวียิ่ง โดยเฉพาะการพูดจาเกลี้ยกล่อม อย่างซื้อหนึ่งแถมสามซื้อสามแถมห้าบลาๆพอได้ฟังนานเข้าก็ คงจะเข้าใจนิดๆหน่อยๆไหม?

แต่สายตาของคุณป้าก็ยังแสดงออกถึงความลังเลครุ่นคิดอยู่ นานแล้วก็พยักหน้า”งั้นป้าเอาหนึ่งคู่

“ครับผม! “หลูโก้ยิ้มได้สดใสมากรีบเอาแหวนกับสร้อยข้อ เท้าออกมาอย่างละคู่ให้หล่อเอาไปใส่ถุง

“ใช้ได้เลยนะต่อหน้าพี่ยังทำตัวซื่อๆ ใช่ไหม? ตอนนั้นยังเผลอ เชื่อคำพูดกะล่อนของนายอีกนึกว่านายจะเป็นแค่เด็กกะโปโล หลีหวั่นเห็นสินค้าขายออกไปได้ก็รู้สึกดีใจแล้วกระซิบพูดข้างหู หลูโก้

เสียงที่อ่อนหวานผ่านเข้าไปในหูทำให้หลูโก้รู้สึกสบายไปทั้ง ตัวแล้วรู้สึกเสียวแล้วมองดูท่าทางที่สง่าของหลีหวั่นหลูโก้ก็รู้สึก ร้อนลุกเป็นไฟขึ้นมา

เฮ้อผู้หญิงสวยมักมาพร้อมความอันตราย ตลอดบ่ายวันนี้หลูโก้ปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องจิวเวลรี่

ก็เกี่ยวกับเรื่องยอดขายของเคาน์เตอร์คริสตัลนี้
แผนกคริสตัลที่แสนจะธรรมดาไม่รู้เป็นเพราะอะไรวันนี้ยอด ขายพุ่งไปถึงสามร้อยเปอร์เซ็นต์

พูดง่ายๆก็คือยอดขายสูงมากกว่าปกติถึงสามเท่า

หรือว่ามีลูกค้ากระเป๋าหนักมาหลายคนหรือ?

เมื่อพนักงานแผนกอื่นๆลงมาดูก็เห็นคนเข้าแถวยาวเหยียดไป ถึงหน้าประตูแล้วเห็นทั้งสี่คนที่กำลังยุ่งมากก็รู้สึกตะลึง

จู่ๆทำไมพวกเขาถึงได้ขายดีขนาดนี้?

เรื่องนี้คงต้องถามหลูโก้แล้วล่ะเขาหาวิธีเพื่อที่จะได้ขายนิดๆ หน่อยๆ ขอแค่อย่าขาดทุน ใครจะไม่คิดว่าวันนี้จะขายดีขนาดนี้ และยังดึงดูดคนมากมายตอนแรกก็มีแค่คนสองคนที่เข้ามาดูแต่ คนด้านนอกเห็นป้ายลดกระหน่ำแล้วและเห็นคนกำลังยืนดูที่จะ ซื้อสินค้าเพื่อจะมีสิทธิพิเศษอะไรบ้างเลยเข้ามาดูคนก็ยิ่งอยู่ยิ่ง เยอะเยอะขึ้นเยอะขึ้นและคนด้านนอกก็ไม่รู้ว่าด้านในเกิดอะไร ขึ้นเห็นคนเข้าแถวก็เข้าแถวตาม

แม้ว่าบางคนจะเข้ามาเพื่อความบันเทิงแต่ก็สามารถดึงดูดคน ได้ระดับหนึ่งก็ถือว่าไม่เลวเลยนะถึงคนส่วนใหญ่จะไม่อยากซื้อ แต่เมื่อเห็นคนอื่นซื้ออีกอย่างตัวเองก็เข้าแถวแล้วก็รู้สึกเกรงใจก็ เลยจำใจต้องซื้อนี่เป็นการกระตุ้นการซื้ออย่างหนึ่งก็เหมือนตอน ยังเด็กที่ชอบเปรียบเทียบกัน

หัวค่ำแผนกบัญชีรวมยอดออกมาแผนกขายเพชรมียอดขาย แปดเปอร์เซ็นต์และแผนกขายทองมียอดขายสิบห้าเปอร์เซ็นต์ แผนกคริสตัล……..
ได้ยินว่าบัญชีที่กำลังดื่มน้ำเข้าไปเมื่อเห็นยอดขายของแผนก คริสตัลแล้ว ก็พุ่งออกจากปากออกมาเลย

ในช่วงบ่ายเพียงแค่ตลอดช่วงบ่ายแผนกคริสตัลสามารถทำ ยอดขายได้สูงถึงหนึ่งพันสามร้อยเปอร์เซ็นต์!!! สร้อยข้อเท้าที่เพิ่งเอาเข้ามาขายหมดเกลี้ยงเลยและแหวน

ขายออกไปได้เยอะพอสมควรวันนี้แผนกคริสตัลมียอดขายสูงถึง สองแสนกว่าหยวน!!

นี่เป็นยอดขายที่แผนกคริสตัลไม่เคยทำได้เลยอีกอย่าง คริสตัลแต่ละชิ้นก็แค่ไม่กี่ร้อยหยวนคนที่ขายเก่ง ให้ตายก็ได้แค่ พันหยวนขายได้สองแสน ในเวลาแค่ครึ่งวันบ่ายนี่มันเกิดอะไร ขึ้น?

มันช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ

หลูโก้เห็นรอยยิ้มของสามสาวที่กำลังนับสต๊อกสินค้าอยู่ก็นึก คำพูดขี้โม้ขึ้นมาได้

ถ้าสวรรค์จะขัดขวางฉันฉันก็จะสู้กับมันเหมือนวันนี้

“หลูโก้คุณรู้ไหมยอดขายวันนี้ของเราเป็นยอดสูงสุดของ บริษัทเลยนะแผนกคริสตัลที่มียอดขายดีที่สุดวันหนึ่ง หลังจากลง สต๊อกหมดแล้วหลีหวั่นก็วิ่งเหมือนเด็กน้อยมาข้างๆหลูโก้จับแขน ของเขาส่ายไปส่ายมาหน้าอกของเธอก็ขยับไปมาตามร่างกาย ของเธอแม้ว่าหน้าอกเธอจะไม่ใหญ่มากแต่เมื่อใส่ชุดรัดรูปแล้ว เนินอกขาวนวลที่โผล่ออกมาก็ทำให้หลูโก้หายใจถี่ขึ้น
“เอาล่ะเอาล่ะเห็นไหมพวกเธอมีความสุข” หลูโก้ก็ยิ้มขึ้นมาถึง เถียนและหล่ำลื่อก็พูดเยินยอไม่หยุดเห็นได้ชัดว่าตอนที่หลูโก้บอก ว่าจะลดราคาขายพวกเธอยังมีคำถามในหัวอย่างไม่น่าเชื่อ

“คอมมิชชั่นของแผนกเราคือห้าเปอร์เซ็นต์สองแสนเราทุกคน ก็จะได้คนละหนึ่งหมื่นหยวนเลยนะ! “ถังเถียนยิ้มหวานอย่างมี ความสุขแล้วพูด

หลูโก้ก็รู้สึกดีใจมากไม่คิดว่าจะหาเงินง่ายขนาดนี้หนึ่งหมื่น หยวนก็มาอยู่ในมือแล้ว

แต่จบออกมายังไม่เคยหาเงินได้เยอะขนาดนี้มาก่อนเลย

“เอาล่ะใกล้จะเลิกงานแล้วพวกเราไปกินข้าวด้วยกันดีกว่า”หลี่ ลื่อพูดขึ้นยอดขายดีขนาดนี้ต้องยกความดีความชอบให้หลูโก้ ดังนั้นหลลื่อจึงอยากจะเลี้ยงขอบคุณหลูโก้แต่จะชวนแค่หลูโก้ก็ดู ไม่ดีเลยชวนทุกคนเลย

หลูโก้กำลังจะพูดว่าเมื่อไหร่ก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงเดินมา แต่ไกล

“หลูโก้นายไปที่ห้องทำงานฉันหน่อยจ้าวซินหยีเดินบิด สะโพกมาแผนกคริสตัลของพวกเขาแล้วกระพริบตาให้หลูโก้

สายตาที่แสดงออกมามองหลูโก้ทั้งสามสาวเห็นแล้วถึงกับ

ขมวดคิ้ว

“ยัยป้าแจกันคงจะรู้เรื่องยอดขายของพวกเราแล้วอีกหล่อนก็ เป็นหัวหน้าแผนกเราดูท่าแล้วเหมือนจะอยากกินหลูโก้เข้าไปให้ได้เลย ถังเถียนบ่นเสียงเบาหลีหวั่นได้ยินก็มองไปที่หลูโก้