สายเปย์อันดับหนึ่งเป็นผม?!

บทที่ 9 ใครช่วยพวกเราไว้



บทที่ 9 ใครช่วยพวกเราไว้

บทที่ 9 ใครช่วยพวกเราไว้

เฉินเกอเล่าเหตุการณ์ในทันที

หลี่เจิ้นกั๋วรีบตอบรับทันที

“ใช่แล้ว พี่เจิ้นถั่ว พี่รู้จักกับคนที่ชื่อหนิงผ่านหรือเปล่า? ครอบครัวเขาเปิดภัตตาคารที่ถนนการค้า! ”

นาทีนี้ เฉินเกอขมวดคิ้วแน่นด้วยความสงสัย

เดิมทีเขาก็ไม่ได้เป็นคนจิตใจเลวทราม

แต่หนิงผ่านนี้ ออกความคิดเห็นให้กลุ่มลู่หยาง สวี่ตงพวกเขา มาแย่งหยางเสวไป ทั้งยังทำให้ตัวเองต้องอับอายมากขนาดนี้

เฉินเกออยากรู้มากเลย สมมุติว่าวันหนึ่ง หาก หนิงผ่านพวกเขา กลายเป็นคนจน พวกเขาจะเป็นอย่างไร?

“หนิงผ่าน? ผมรู้จัก พ่อของเขาเป็นลูกน้องของผม ภัตตาคาร ร้านนั้น เป็นกิจการที่อยู่ภายใต้ชื่อของท่าน! เขารุกรานท่าน หรอ?”
น้ำเสียงหลี่เจิ้นถั่วระมัดระวังขึ้นมา

ผ่านไปชั่วขณะ

หลี่เจิ้นถั่วพูดว่า : “คุณชายเฉินผมรู้แล้วว่าควรทำอย่างไร ท่าน วางใจได้เลย!”

เฉินเกอไม่รู้ว่าลำดับต่อไปหลี่เจิ้นถั่วจะจัดการอย่างไร เพราะแม้แต่เฉินเกอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไร

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอใช้สถานะของตัวเองไปบีบบังคับคนอื่น แม้ในใจจะแค้นมาก แต่หลังจากที่บีบบังคับแล้ว มักจะมีความ รู้สึกไม่สบายในใจแปลกๆ

เฉินเกอไม่ได้คิดมากไปกว่านี้

หลังจากที่เก็บโทรศัพท์มือถือ ออกจากห้องน้ำ เดินกลับเข้าไป ในห้องสูท

แต่ว่าในห้องสูท ณ ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เมื่อครู่นี้ จ้าวยีฟานหม่าเสี่ยวหนานพวกเธอต่างก็กำลังโทรศัพท์ ติดต่อเพื่อนๆที่ตัวเองสามารถติดต่อได้

เพื่อขอความช่วยเหลือวิธีแก้ไขปัญหา

ผลปรากฏว่าตอนนี้ หลี่เฟยหงวิ่งมาอย่างฉับพลัน

โค้งคำนับให้กับคนที่อยู่ในห้องสูท เพื่อแสดงการขอโทษที่ลึก

ซึ้ง!

ความเสียหายของตู้ปลาฮวงจุ้ย ก็ไม่ต้องชดเชยค่าเสียหายแล้ว

ทุกคนต่างก็มึนงงไปหมด

กระทั่งพวกเขาเห็นหนิงผ่านเดินเข้ามา

ทุกคนต่างก็นึกขึ้นมาได้ทันที

“พี่หนิงผ่าน พี่หรอ?”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถามด้วยความหลงใหล
ตัวหนิงผ่านเองก็ยังสงสัย อันที่จริงเมื่อครู่นี้เขาออกไปแอบ แต่ เมื่อเห็นหลี่เฟยหงวิ่งไปที่ห้องสูทด้วยความร้อนรน

เขาก็ตามเข้ามา

ผลปรากฏว่า กลายเป็นแบบนี้

หนิงผ่านไม่ได้บอกว่าที่จริงไม่ใช่ตนเอง

เพียงยิ้มแล้วพูดว่า : “พี่เฟยหงเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของพ่อผม ไม่ใช่คนนอก!”

“ว้าว! พี่หนิงผ่านสุดยอด!

“พี่หนิงผ่าน หล่อมากเลย!

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งต่างก็เป็นแฟนคลับของหนิงผ่าน

จ้าวยีฟานตอนนี้มองไปที่หนิงผ่าน มองตาขวางไม่หยุด

รู้สึกหลงรักในใจมากๆ

สรุปนี้เป็นหนึ่งในกิจการของถนนการค้าจินหลิง อยู่ถนนการค้าจินหลิงสถานที่แบบนี้ มีหน้ามีตาเหลือเกิน!

และในตอนนี้ ประตูของห้องสูทเปิดออก เฉินเกอเดินเข้ามาจาก

ข้างนอก

“ฮี คนไร้ความสามารถนี้ เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วเพิ่งจะกลับมา!”

ผู้หญิงทั้งหลายพูดและจ้องไปที่เฉินเกอ

จ้าวยีฟานยิ่งแสดงสีหน้าที่รังเกียจ

“เสี่ยวหนาน ฉันรู้สึกแปลกใจมาก เธอไปรู้จักกับคนแบบนี้ได้ อย่างไร?”

จ้าวยีฟานส่งเสียงฮ็อย่างเย็นชา

เฉินเกอเพิ่งจะรู้ว่า

หลี่เจิ้นกั๋วจัดการธุระเร็วมาก เมื่อครู่นี้หลี่เฟยหงวิ่งลงมา จัดการ

เรื่องนี้ให้จบลงได้ด้วยดี

ต้องจัดการแน่นอน ว่าไปแล้ว นี่เป็นกิจการของตัวเอง
แต่เมื่อเห็นสายตาที่ทุกคนมองมาที่ตัวเอง เฉินเกอก็เข้าใจ ดูท่า แล้ว พวกเธอจะเข้าใจตัวเองผิด และคิดว่าเป็นผลงานของหนิง ฝาน!

อธิบาย?

เหอะเหอะ เฉินเกอคิดว่าไม่มีความจำเป็นหรอก พูดตามตรง เดิมทีเขาเห็นจ้าวยีฟานสวยดี สวยมากเลยจริงๆ แต่ตอนนี้ เขาไม่มีความสนใจในตัวจ้าวยีฟานเลยสักนิด ที่ช่วยเหลือในครั้งนี้ ก็เพราะเห็นแก่หม่าเสี่ยวหนานเท่านั้น และอีกอย่าง แม้ตัวเองจะอธิบาย จะมีคนเชื่อหรอ? เฉินเกอไม่อยากจะไปพูดเรื่องที่น่าเบื่อแบบนี้หรอก

“โอเค โอเค ในเมื่อเรื่องนี้ถูกแก้ไขแล้ว พวกเราเปลี่ยนที่เที่ยว กันเถอะ? ครั้งนี้ผมเลี้ยง

เขามองไปที่จ้าวยีฟานและสาวสวยสองสามคนที่อยู่ข้างเธอ
“ดีเลยดีเลย!”

คนกลุ่มหนึ่งตอบกลับด้วยความดีใจ

จ้าวยีฟานก็ยิ้มเล็กน้อย

เมื่อเทียบกับสวี่ตงแล้ว เธอรู้สึกว่าหนิงผ่านไม่เพียงแค่หล่อ เท่านั้น ทั้งยังมีความบรรลุนิติภาวะ ที่สำคัญคือ วันนี้จ้าวยีฟาน ถือว่า ได้เห็นผลประโยชน์ที่ได้จากการเข้าสังคม

การเข้าสังคมของหนิงผ่าน สุดยอดเหลือเกิน!

ส่วนหม่าเสี่ยวหนานกลับมีสีหน้าที่แย่และพูดว่า : “พวกเรายังจะ ไปเที่ยวอีกหรอ ใกล้จะ4 โมงเย็นแล้ว ฉันว่าสู้พวกเรากลับกันไม่ ดีกว่าหรอ……

หม่าเสี่ยวหนานผ่านเรื่องราวเมื่อครู่นี้มา ทำให้ไม่มีอารมณ์แล้ว

หยางฮุยพยักหน้า : “อืม พวกเราไม่ไปแล้ว พวกนายไป

เถอะ….….

ที่จริงกลุ่มเพื่อนในหอของเฉินเกอก็ค่อนข้างเสียความรู้สึก
เดิมทีพูดกันไว้แล้วว่า อาศัยวันเกิดของเสี่ยวหนาน เชื่อมความ สัมพันธ์กับสาวสวยของหอพักจ้าว ฟาน

แต่ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าหอพักของพวกเขาเป็นส่วนเกินต่อหน้า ทุกคน

“เหอะ เหอะ ก็ดี สถานที่ที่พวกเราจะไปหลังจากนี้ คาดว่าทั้งชีวิต นี้พวกนายไม่มีโอกาสได้เข้าไปหรอก ส่วนชาติหน้า ผมก็พาคน เข้าไปมากมายขนาดนี้ไม่ได้ ไม่ไปยังจะดีเสียกว่า !”

หนิงผ่านจ้องมองไปที่หยางฮุยกับเฉินเกอพูดด้วยความเย็นชา

“หา? ไปไหนหรอ? อย่าบอกนะว่าไปโรงแรมของครอบครัวพี่

หนิงผ่าน?”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเงยหน้าขึ้นมา

หนิงผ่านชูนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้วแกว้างไปมา : “ไม่ใช่ คลับบันเทิง เงินฉวนซาน? พวกเธอเคยได้ยินไหม?”

คลับบันเทิงเวินฉวนซาน?”

จ้าวยีฟานหนังตากระตุกเล็กน้อย : “ก็คือส่วนหัวของถนนการค้าจินหลิง ที่นั่นเป็นวิลล่าบันเทิงที่รวมตัวของคนร่ำรวย?”

หนิงผ่านพูดถูก สำหรับบางคน คาดว่าทั้งชีวิตก็อย่าหวังว่าจะ ได้เข้าไปที่นั่น!

จ้าวยีฟานฐานะทางครอบครัวก็ดีมาก ครั้งก่อนคุณพ่อ อาศัย ญาติที่เป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่ง จึงจะได้เข้ามาเปิดหูเปิดตาเช่นกัน!

คาดไม่ถึงว่า หนิงผ่านมีความสามารถแบบนี้อย่างคาดไม่ถึง

“โอเคสาวสวยทั้งหลาย ผมไปเอารถมาก่อน ไปรอพวกเธอที่ หน้าประตูนะ!”

หนิงผ่านกวักมือเรียกทุกคน จากนั้นก็เดินออกไป

วันนี้ สีหน้าของจ้าวยีฟานทำให้หนิงผ่านรู้สึกตกตะลึงจริงๆ เป็นวิธีการจีบหยางเสวีที่เขาสอนลู่หยาง ทุ่มด้วยเงิน เขาเชื่อว่า ไม่มีสาวคนไหนที่ทุ่มด้วยเงินแล้วจะจีบไม่ติด!

“เสี่ยวหนาน เธออย่าทำให้เสียบรรยากาศสิ เธอไม่ไปใช่ไหม อย่างไรเสียวันนี้ก็เป็นวันเกิดเธอนะ เมื่อก่อนเธอเคยพูด ไม่ใช่หรอ จะเร็วหรือช้าก็ต้องไปสัมผัสคลับบันเทิงเงินฉวนซาน สักครั้งไม่ใช่หรอ ตอนนี้มีโอกาสแล้ว! ”

จ้าวยีฟานดึงมือของหม่าเสี่ยวหนาน

“ใช่แล้ว พวกเราก็ไม่เคยไปวิลล่าเป็นฉวน เสี่ยวหนาน ไปด้วย กันเถอะ วันนี้อาศัยเธอ! ไม่เป็นไร มีพี่หนิงผ่าน บนถนนการค้าจิน หลิง เมื่อเกิดเหตุอะไรขึ้นเขาก็สามารถแก้ไขได้ ความสามารถ ของพี่ฝานเมื่อครู่นี้เธอก็เห็นแล้วนี่

สวีตงยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหวัง

แต่หม่าเสี่ยวหนาน ขมวดคิ้ว

“ที่ฉันคิดไม่ตกเลยก็คือเรื่องนี้! ยีฟาน เรื่องเมื่อครู่นี้ หรือพวก เธอไม่รู้สึกแปลกๆสักนิดเลยหรอ?

จ้าวยีฟานขมวดคิ้วที่สวยงาม: “แปลกหรอ? หมายความว่า อย่างไร? เธอพูดเรื่องตู้ปลาฮวงจุ้ยหรอ”

“อืมอืม!” หมาเสี่ยวหนานขมวดคิ้ว : “เมื่อกี้นี้ทุกคนต่างก็เห็น ชัดเจนแล้ว ท่าทางของหลี่เฟยหงก่อนหน้านั้นหยาบแค่ไหน ไม่ ไว้หน้าหนิงผ่านต่อหน้าผู้คนมากมาย ส่วนหนิงผ่านอยู่ต่อหน้าเขา เหมือนเด็กน้อย!

“แต่ว่า ในระหว่างนั้นห่างกัน10นาที ท่าทางของหลี่เฟยหงเกิด การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่พลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน! ทั้งยังเดินมาโค้ง คำนับพวกเราด้วยตัวเขาเอง พวกเธอไม่รู้สึกสิ่งเหล่านี้ผิดปกติ หรอ?”

หม่าเสี่ยวหนานพูดประโยคนี้ออกมา

ทันใดนั้นในห้องสูทเงียบลง

หยางฮุยพูด : “ถูกต้อง ผมก็รู้สึกแปลก หลี่เฟยหงคนนี้ดูแล้วก็ ไม่น่าจะยั่วยุ แม้ว่าพ่อของหนิงผ่านจะสุดยอดขนาดไหน ห เฟยหงกับพ่อของเขามีความเสมอภาคกัน เวลาสั้นขนาดนี้เป็นไป ได้หรอ ที่จะเข้ามาโค้งคํานับให้พวกเรา?”

ความหมายของพวกเธอคือ คนที่ช่วยพวก มีคนอื่นอีกหรอ?”

จากที่พูดแบบนี้จ้าวยีฟาน ก็รู้สึกว่าเรื่องราวเมื่อครู่นี้ ไม่ค่อยสม เหตุสมผลเท่าไหร่

เมื่อครู่นี้ เธอมัวแต่ชื่นชมบุคลิกของหนิงผ่าน ละเลยเรื่องราวนี้ ทั้งหมด……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ