บทที่ 8 เธออยู่ที่ไหน? ยังไม่รีบใสหัวกลับมาอีก

“อะไรนะ?”

วารินเงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่ถูกตบเมื่อกี้ก็แดง และบวมขึ้นมา แต่น้ำเสียงของเธอยังคงชัดเจนอยู่

“ฉันพูดว่า เราหย่ากันเถอะ”

เพทายรีบจับมือเธอขึ้นมา ภายใต้ท้องฟ้าที่อึม ครึ้ม เขาจ้องเธอ เหมือนพายุและฟ้าฝนกำลังจะพัด ผ่านเข้ามา

แต่วารินกลับไม่รู้สึกอะไรเลย เธอแค่หันหลัง แล้วเดินตรงออกไปข้างนอก

แล้วเธอก็มองเห็นคุณย่าที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนัก เธอเดินตรงไปแล้วพูดกับคุณย่าอย่างชัดเจน และ พูดต่อหน้าทุกคน

“คุณย่าคะ หนูกับเพทาย ตัดสินใจจะหย่ากัน แล้วค่ะ”

คนในงานต่างก็อึ้งกันไปหมดเลย

คุณย่าจ้องเธอด้วยสายตาที่โหดเหี้ยม เหมือนอยากกลืนเธอลงไป
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย……..

“ดูหน้าสิ ยังบวมอยู่เลย คงไม่ใช่การลงโทษ ภายในบ้านหรอกมั้ง?”

“คุณย่าคงไม่เห็นด้วยหรอก…….

วารินยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน และคำพูดคำ วิจารณ์พวกนั้น ต่างก็ทับถมลงบนตัวเธอ

มือของเธอวางอยู่บนท้อง เธอสาบานไว้ว่า ถึง แม้เธอจะไม่เหลืออะไรแล้วก็ตาม เธอก็ไม่มีทางแยก ออกจากลูก และไม่มีทางให้ลูกเรียกผู้หญิงคนนั้นว่า แม่!

แต่ทันใดนั้น ข้างหลังก็มีแรงขนาดใหญ่พุ่งเข้า มา เหมือนจะไม่ให้โอกาสเธอได้หลบหลีกเลย แล้ว ดึงเธอเข้าไปยังห้องพักผ่อน

เพทายโมโหมาก เขาโยนเธอลงบนเตียง

โดยตรง!

“เธอกลัวว่าโลกนี้ยังยุ่งไม่พอหรอ!”

วารินจับท้องของตัวเองไว้อย่างระมัดระวัง เธอไม่พูดแม้แต่สักคำ

เรื่องมาถึงทุกวันนี้ เธอยังมีอะไรที่พูดได้อีกล่ะ

เพทายขมวดคิ้ว คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะ ประกาศหย่าต่อหน้าแขกในงาน

มีเสียงพึมพำของคนในงานผ่านเข้ามา เธออ้า ปากจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก ส่วนคนข้างนอกก็วุ่นวาย ไปหมด

“คุณย่า คุณย่าต้องรีบออกไปพูดให้ชัดเจน……. รีบไปเถอะ”

“รู้แล้ว”

เพทายตอบรับ แล้วจ้องผู้หญิงบนเตียงอย่าง เย็นชา จากนั้นก็หันหลังแล้วเดินจากไป

เสียงเท้าเดินค่อยๆหายไป จากนั้นวารินถึงจะ ค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วจับเสื้อผ้าไว้ จากนั้นก็ แอบออกไปจากประตูหลัง

แล้วติดต่อยิปซี
“แกพูดแล้วหรอ?”

ยิปซีขมวดคิ้ว “เพทายไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ แบบนี้แน่ อีกอย่าง…..แกทำใจได้แล้วหรอ?”

เมื่อก่อนมีคนต่อหลายคนพูดกับเธอว่า เพทาย ไม่ใช่คนดี แต่เธอก็ไม่สนใจแล้วเดินเข้าไป จนถึงวัน นี้ที่เต็มไปแต่บาดแผลและความเจ็บปวด

“ในใจของฉัน ก็ยังชอบเขาอยู่ ชอบจนไม่ สามารถควบคุมได้ แค่คิดว่าจะต้องจากเขาไป หัวใจของฉันก็เจ็บจนไม่สามารถหายใจได้ ยิปซี ฉัน โง่มากเลยใช่ไหม……

ยิปซีถอนหายใจเบาๆ “เอาหน่า ไปตรวจ สุขภาพที่โรงพยาบาลก่อน ยังไม่ต้องพูดเรื่องอื่น แก กับลูกสำคัญที่สุด โอเคไหม?”

“โอเค”

สีหน้าของสกายแย่มาก ภายใต้ของกระจก แว่นมีความเจ็บปวดซ่อนอยู่
“วาริน สถานการณ์ของลูกไม่ค่อยดี

“ทำไมล่ะ….……..”

วารินลุกขึ้นมานั่ง แล้วจับที่ท้องอย่าง ระมัดระวัง

“ร่างกายของเธอไม่แข็งแรงอยู่แล้ว ตอนนี้เด็ก คนนี้มีผลกระทบต่อเธอมาก ถ้ายังอยากเก็บไว้ ช่วง นี้ต้องรักษาตัวอย่างเงียบๆ

แต่จะมีโอกาสรักษาตัวเงียบๆได้ไงล่ะ นอกจาก จะบอกคุณย่า แต่ถึงอย่างนั้นจะสามารถเก็บลูกไว้ ได้ แต่พอลูกคลอดออกมาแล้วลูกก็ต้องเผชิญกับ แพรวาอยู่ดี

สกายถอนหายใจเบาๆ สองสามวันนี้เขาก็ได้ ยินข่าวลือมาบ้าง แต่แค่คิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงที่ตัวเอง เคยนำมาใส่ไว้ในใจ หลังจากแต่งเป็นภรรยาของคน อื่นแล้วจะถูกโต้ตอบด้วยความเย็นชาแบบนี้

เขาพยายามเปิดปากจะพูด เขานั่งลงตรงหน้า เธอ แล้วพูดว่า “นี่คือยาบำรุง ต้องกินทุกวันนะ อีก อย่าง ถ้าในบ้านมีเรื่องอะไร หรือถ้าเขาไม่ดีต่อเธอ ก็หาฉันได้ตลอดนะ”
วารินพยักหน้า ดวงตาทั้งสองข้างของเธอแดง ไปหมด “รู้แล้วหน่า

เธอก้มหัวลง จากนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แล้วเธอก็รับสาย

“เธออยู่ไหน? ยังไม่รีบใสหัวกลับมาอีก!”

น้ำเสียงของเพทายดุร้ายมาก ไม่มีความสงสาร แม้แต่ครึ่งเดียวเลย……..