ตอนที่ 96 ไม่สําคัญเท่าคุณ
อย่างไรก็ตาม ไม่ถึงเข้าใจดีว่าถังหนึ่งไม่ชอบใช้ทางลัด เธอ ชอบทำสิ่งต่างๆ ไปทีละขั้นทีละตอน
หากเขาให้เธอมาอยู่ในไหนุ่ย เธออาจรู้สึกได้ว่าตำแหน่ง ของเธอไม่ได้มาจากการทำงานหนักของตัวเอง และจะรู้สึกไม่ สบายใจ ไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ ให้เขาก้าวไปพร้อมกับที่เธอ ก้าวหน้าขึ้น นี่คงเป็นทางที่ดีกว่า และการทำเช่นนี้ก็จะทำให้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาแนบแน่นขึ้นด้วย
สายตาที่สงบและแหลมคมของเขาละออกจากโทรทัศน์ พร้อมกับไอออกมาเบาๆ เมื่อเห็นเช่นนั้น เชื่อก็รีบถามเขา ทันที “ท่านประธานยุ่งตลอดทั้งคืนเลย ทำให้ตอนนี้ป่วยหรือ เปล่าครับ”
ไม่ถึงเอามือแตะหน้าผากเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลาราวรูป สลักฉายแววเหนื่อยล้าอย่างชัดเจนภายใต้แสงไฟ แต่กระนั้น เขาก็ยังคงสั่งเชื่อว่า “อย่าบอกถึงหนึ่ง
“ท่านประธานครับ คุณทำงานหนักเกินไปแล้วจริงๆ” ลูเช่ อกล่าวเตือนไม่ถึงขณะขยับกรอบแว่นตาสีดำบนจมูก
“ยกเลิกการประชุมคืนนี้” โม่ถึงตอบกลับเรียบๆ ก่อนจบ
บทสนทนา เชอพยักหน้าและออกจากออฟฟิศไป เขาหยิบ โทรศัพท์ออกมาแล้ว แต่เมื่อนึกถึงคำสั่งของโม่ถึง เขาก็ทำได้แค่ถอนหายใจ
ผู้ชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ไม่เคยอนุญาตให้ใครเห็นด้านที่ อ่อนแอ แม้แต่กับคนที่ใกล้ชิดเขามากที่สุดก็ตาม
หลังจากถังหนังปล่อยแถลงการณ์เกี่ยวกับการฟ้องร้อง เทียนแล้ว เทียนก็ไม่ได้ตอบกลับเป็นเวลาค่อนข้างนาน เพราะคนที่มารับช่วงต่อจากนั้นอผ่านไม่เคยมีประสบการณ์ ในการจัดการเรื่องเร่งด่วนแบบนี้มาก่อน
ไม่เป็นหนี้บุญคุณกันอีกต่อไปแล้ว จะเป็นแบบนั้นไปได้ยัง
จากหลักฐานที่แฟนคลับส่งมา พบว่าเทียน หลอกใช้ถัง
ไง
หนิงหลายครั้ง เพื่อทำให้พวกเขาบรรลุเป้าหมายของตนเอง
จากเหตุการณ์การเปลี่ยนตัวในงานมงกุฎดาราจนถึงตอน นี้ ทุกความเจ็บปวดที่ถังหนึ่งพบเจอมานั้นหนักหนาเกินกว่าที่ ใครจะทนรับได้ แต่เธอก็ยังใจดีมากพอที่จะบอกเทียนว่า พวก เขาไม่เป็นหนี้บุญคุณกันอีกแล้ว
แม้ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันที่ถูกสบประมาทอย่างต่อ เนื่องจนไม่อาจแม้แต่จะปกป้องตนเอง แต่เธอก็สามารถออกมา จากเทียนได้อย่างอิสระ นี่เป็นการพิสูจน์อย่างชัดเจนว่า เธอ ไม่มีอะไรเหมือนกับข่าวลือแย่ๆ นั่นเลย ดังนั้น งานแสดงต่างๆ ที่ก่อนหน้านี้ยกเลิกกับถังหนิงไปก็ติดต่อกลับมาและกล่าว ขอโทษ
ในขณะนั้นเอง สถานีวิทยุชื่อดังก็เชิญถึงหนึ่งไปเป็นแขก รับเชิญพิเศษของพวกเขา
ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี ถึงแม้ว่าจะยังมีความเห็นด้านลบ กระจัดกระจายอยู่บ้าง แต่ถ้าเทียบกับการถกเถียงทั้งหมด หลายวันที่ผ่านมา หลงเจียมองเห็นว่าเรื่องต่างๆ สดใสมากขึ้น ตระหนักได้ว่าถังหนึ่งหลุดพ้นจากพายุแล้ว และท้องฟ้าที่ปลอด โปร่งก็รออยู่ข้างหน้า
เวลาสิบเก้านาฬิกา ถังหนึ่งออกจากบ้านเพื่อเดินทางไป ยังสถานีวิทยุสำหรับการประชุมเร่งด่วน ทว่าเมื่อเธอโทรศัพท์ หาไม่ถึง เชือกลับเป็นคนรับสายแทน เขาบอกว่าไม่ถึงกำลัง ประชุมอยู่ แต่ถังหนึ่งได้ยินเสียงไอเบาๆ จากปลายสาย
เสียงนั้นไม่ชัดเจน แต่ฟังดูแหบแห้ง และแม้ว่าลูเซ่อจะรีบ วางสายไป ถังหนึ่งก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“หลงเจี่ย กลับรถแล้วไปที่ไม่รุ่ย” ถังหนิงสั่งอย่างปุบปับ
“แต่…เราต้องไปถึงสถานีวิทยุตอนสองทุ่มนะคะ ถ้าไปไม่ รุ่ยตอนนี้ เราจะไปไม่ทันเอานะ” หลงเจียมองนาฬิกา เธอไม่ เข้าใจเจตนาของถังหนิงเอาเสียเลย
“ไปที่ไห่รุ่ยก่อน” ถังหนิงพูด
หลงเจี่ยแปลกใจอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ก่อนกลับรถอย่างเชื่อฟัง “ให้ฉันไปสถานีวิทยุเพื่อยื้อเวลาพวกเขาก่อน แล้วให้คุณขับรถ ไปเองดีไหมคะ”
“ถังหนึ่ง คุณเพิ่งกู้ชื่อเสียงคืนมาได้เองนะ และสถานีวิทยุ วันนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะไปทำให้ไม่พอใจได้ ช่วงนี้คุณอย่ามีข่าว ว่าทําตัวเย่อหยิ่งเลยนะคะ
ถังหนึ่งคิดสักพักก่อนจะพยักหน้า “ขอบคุณนะหลงเจีย
“ฉันเข้าใจค่ะ คุณไม่ใช่คนประเภททำอะไรบ่มบ่าม ฉันจะ ออกไปก่อนนะ” หลงเจียโบกมือเป็นเชิงว่าเธอไม่ได้ถือสา เพราะเธอรู้ดีว่าถังหนึ่งเป็นคนแบบไหน ในช่วงเวลานี้เธอช่วย อะไรถึงหนึ่งไม่ได้มากนัก แต่ตอนนี้เธอมีโอกาสที่หาได้ยากที่ จะแสดงความสามารถของตนเองแล้ว
ถังหนิงมองหลงเจียอย่างขอบคุณ ก่อนย้ายไปนั่งที่นั่งคน ขับ ยี่สิบนาทีต่อมาเธอก็มาถึงชั้นล่างของไหนุ่ย และจอดรถไว้ ในที่ลับ
ตอนที่ลูเชื่อได้รับโทรศัพท์จากถังหนึ่ง เขารู้สึกสับสน อย่างมาก แต่พอลงมาที่ชั้นล่าง เห็นถึงหนึ่งยืนอยู่ข้างลิฟต์ เขา ก็รีบต้อนรับเธออย่างตะกุกตะกักทันที “คุณผู้หญิง ทำไมมาที่นี่ ล่ะครับ เกิดอะไรขึ้น
“ไม่ถึงอยู่ไหน พาฉันขึ้นไป
“ท่านประธานกำลังประชุมอยู่ครับ”
“งั้นฉันก็จะขึ้นไปรอเขา” ถังหนึ่งยืนกราน
ลูเชื่อไม่มีทางเลือก และไม่สามารถทิ้งถังหนิงไว้ที่นี่ได้ จึง พาเธอไปทางเข้าลับเพื่อขึ้นไปยังออฟฟิศท่านประธาน และในที่สุดถึงหนึ่งก็เห็นไม่ถึงนอนซมอยู่บนโซฟา มือข้างขวาของเขา ปิดบังดวงตาเอาไว้จากแสงจ้า
ถังหนิงรีบปิดไฟดวงหลัก ก่อนเดินเข้ามายืนข้างไม่ถึง เงียบๆ แล้วยังมือบนหน้าผากเขาเบาๆ
“มีไข้ ไปหาหมอหรือยัง
ตอนแรกลูเชอคิดว่าถังหนึ่งมาพบไม่ถึงเพราะเธอมีปัญหา แต่เมื่อดูจากสีหน้าที่เป็นกังวลแล้ว เขาก็ตระหนักได้ว่าเธอต้อง จับได้ระหว่างที่คุยโทรศัพท์กันแน่ๆ เพราะอย่างไรเสียถึงหนึ่งก็ ไม่เคยเป็นคนประเภทที่เรียกร้องอะไรจากไม่ถึง
“ขอโทษครับคุณผู้หญิง…” ลูเชื่อขอโทษอย่างจริงใจ “ท่านประธานไม่ยอมไป… บอกว่าปล่อยไว้แล้วจะหายไปเอง ครับ”
“เขาคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งจริงๆ สินะ…” ถึงหนิงถอน หายใจ “แล้วคุณหมอประจำตระกูลล่ะ โทรหาเขาหรือยังคะ
ลูเซ่อ
ขณะที่ถังหนิงกำลังจะโทรหาคุณหมอ ไม่ถึงก็ตื่นขึ้นมา พอดี เมื่อเห็นถึงหนิงเขาก็ถามเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ คุณมีนัดตอนสองทุ่มไม่ใช่เหรอ”
“คุณไม่เห็นบอกเลยว่าคุณป่วย พอรู้เรื่องฉันก็เป็นกังวลนะ สิคะ” ถังหนิงตอบ
“ก็แค่มีไข้นิดหน่อย เดี๋ยวผมขับรถไปส่งคุณตอนนี้เลยว่าแล้ว ไม่ถึงก็ทำท่าจะลุกขึ้น แต่ถึงหนึ่งก็ผลักเขาลงไปนอน เหมือนเดิมเบาๆ
“เรื่องอื่นไม่สำคัญเท่าคุณหรอกค่ะ” เมื่อพูดจบดวงตาถัง หนิงก็แดง แม้แต่เธอเองยังประหลาดใจที่ตัวเองกังวล มากมายขนาดนี้ตอนที่รู้ว่าไม่ถึงไม่สบาย และยิ่งไปกว่านั้นคือ ตอนที่เธอโกรธหลังจากที่รู้ว่าเขาพยายามปิดบังเธอ
ไม่ถึงนิ่งไป พลางมองดวงตาถึงหนึ่งที่เริ่มแดงเรือ ชาย หนุ่มตอบสนองทันทีด้วยการยื่นมือไปสัมผัสใบหน้าเธอ “ผม แค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยจริงๆ นะ คุณไม่ต้องเป็นห่วงเลย ที่ ผมไม่บอกคุณเพราะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
“มาเถอะ ให้ผมขับไปส่งนะ”
ครั้งนี้ทั้งหนึ่งไม่ได้ปฏิเสธ เธอช่วยพยุงไม่ถึงให้ลุกขึ้น “ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคุณ ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม มัน สำคัญสำหรับฉันเสมอค่ะ
“อีกอย่างคนเป็นสามีภรรยากัน ก็เพราะไม่ใส่ใจเรื่อง เล็กๆ สุดท้ายแล้วก็จะค่อยๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่
“ฉันจะยอมไป แต่ระหว่างทางคุณต้องซื้อยามากิน และฉัน ต้องเห็นด้วยว่าคุณกินจริงๆ
ถ้อยคำของถึงหนึ่งช่างหนักแน่น ไม่ถึงมองเธอแล้วก็รู้สึก ราวกับว่าเกราะป้องกันของเขากำลังถูกกะเทาะออก เขาไม่ได้ โกรธและทำได้แต่เพียงยอมรับความพ่ายแพ้…ตอนก่อนหน้า
ตอนต่อไป
กลับไปหน้าเรื่อง
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ