ตอนที่ 63 ถูกหลอกอีกครั้ง

ขณะที่ลิฟต์ตรงดิ่งขึ้นไปยังออฟฟิศของโม่ถึง ถังหนึ่งไม่ต้อง รู้สึกกังวลว่าจะไปบังเอิญเจอพนักงานของบริษัทไม่รุ่ยระหว่าง ทางเลย เธอเห็นออฟฟิศอันใหญ่โตโอ่โถงของโม่ถึงทันทีที่ก้าว ออกจากลิฟต์ เห็นอย่างนั้นแล้วก็รู้สึกโล่งใจ

ออฟฟิศถูกตกแต่งในสไตล์ที่ต่างออกไปจากบ้านที่ดู เหมือนพระราชวังแบบสเปนของพวกเขา ออฟฟิศของโม่ถึงเป็น สไตล์มินิมัลตกแต่งด้วยวัสดุที่เป็นเหล็กตามมุมต่างๆ แสดงให้ เห็นถึงความสง่างาม ความกระชับ และความสามารถในการ ทำงานของเขา ไม่แปลกที่ผู้ที่มาเยี่ยมเยียนห้องนี้จะรู้สึกเคารพ เขาโดยจิตใต้สํานึก

ในตอนนี้ ชายผู้อยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานกำลังตั้งใจเซ็น เอกสารจํานวนมากตรงหน้า ไฝที่ใบหูซ้ายทำให้เขาดูจริงจังแต่ ก็ยังคงความยั่วยวนอยู่ อย่างที่ใครเคยพูดเอาไว้ว่า “ชายหนุ่ม จะดูดึงดูดที่สุดก็เมื่อจริงจัง ถังหนึ่งยืนห่างๆ ด้วยความ งงงวย… กระทั่งไม่ถึงเงยหน้ามาสังเกตเห็นเธอ…

“ไปนั่งรอที่โซฟาเดี๋ยวหนึ่งนะ” ไม่ถึงพูดอย่างอ่อนโยน แล้วหันไปสั่งลู่เช่อ “ไปเตรียมชาดำอังกฤษกับขนมอบมาหน่อย แล้วก็หยิบผ้าห่มมาด้วยล่ะ

“ครับท่านประธาน”
ถังหนึ่งมองไม่ถึงเซ็นเอกสารตรงหน้าอย่างเร่งรีบและเดิน มานั่งข้างๆ เธอ “ทำไมคุณไม่พาหลงเจียขึ้นมาด้วยล่ะ

“เธอบอกว่าเธอไม่อยากมาเป็นก้างขวางคอน่ะค่ะ”

ลู่เช่อเดินกลับมาพร้อมกับขนมอบและยื่นผ้าห่มให้ไม่ถึง เขาคลุมขาของเธอด้วยผ้าทันที “แอร์ห้องนี้ค่อนข้างเย็นนะ

ถังหนึ่งยิ้มก่อนจะยกแขนขึ้นมาดันไม่ถึง “ไปทำงานของ คุณก่อนค่ะ อย่าขัดจังหวะความสุขในการชมทิวทัศน์ที่สวยงาม ของฉันสิคะ”

“ทิวทัศน์ไหน”

“ก็ภาพคุณกำลังทำงานยังไงล่ะคะ…”

โม่ถึงไม่มีทางเลือกนอกจากลุกขึ้นและเดินกลับไปทำงาน ที่โต๊ะต่อ ขณะเดียวกัน ถึงหนึ่งก็พยายามต่อต้านความเหนื่อย ล้าของเธออยู่สักพักก่อนจะเอนตัวบนโซฟาและเผลอหลับไป โม่ถึงลุกขึ้นมาจัดท่าให้เธอใหม่ให้นอนราบไปกับโซฟา สอด หมอนให้เธอหนุนและห่มผ้าให้เธอ ที่จริงแล้วเธอจะอยากอยู่ เป็นเพื่อนเขาแม้จะเหนื่อยมากจากการทำงานก็ตาม…

ผู้คนมากมายเข้าออกออฟฟิศของโม่ถึง ไม่ได้มีเพียงแค่ เชื่อเท่านั้น แต่รวมถึงเลขาของเขาและผู้บริหารระดับสูงสอง สามคน ทุกคนที่เข้ามาไปล้วนมีปฏิกิริยาแตกต่างกันออกไป ขณะเดินออกจากห้อง

ตอนเข้าไป พวกเขาก็มีท่าทีสงบนิ่ง แต่ตอนเดินออกมา ก็ต่างประหลาดใจเสียจนลูกตาแทบหลุดออกมา

มีคนได้ใจนายใหญ่ไปแล้ว!

ผู้หญิงสวยๆ ในออฟฟิศนายใหญ่คนนั้นคือใครกันนะ มีคนกล้ามากพอจะหลับในออฟฟิศของนายใหญ่ด้วย

แฮะ!

สายตาที่นายใหญ่มองสาวสวยคนนั้น มันนุ่มนวลราวกับ สายน้ำเลย!

พระเจ้า! นี่มันข่าวใหญ่ชัดๆ!

อย่างไรก็ตาม เมื่อออกจากออฟฟิศแล้ว พวกเขารู้สึก เหมือนภูเขาไฟจะปะทุ เพราะพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้นินทา ได้ ผู้หญิงคนนี้ต้องวิเศษขนาดไหนกันนะถึงทำให้นายใหญ่หลง รักได้ เป็นไปได้ไหมว่าเธอจะเป็นซูเปอร์สตาร์หน้าใหม่

ถังหนึ่งกำลังพักอย่างสงบ หลับสบายไม่รู้เลยว่าตัวเอง ทำให้คนในไร่รุ่ยคลั่งแค่ไหน

เวลาสองทุ่ม เมื่องานเสร็จสิ้น โม่ถึงก็อุ้มถังหนึ่งออกจาก ตึกไปขึ้นรถโรลส์รอยซ์ ตอนนั้นเองที่ถึงหนึ่งสะดุ้งตื่นเพราะ เสียงข้างนอกค่อนข้างดัง เธอลืมตาขึ้นมองไม่ถึงอย่างอ่อน โยน “ทํางานเสร็จแล้วหรือคะ”

“คุณอยากทานอะไร” ไม่ถึงถามเธออย่างนุ่มนวลขณะส ตาร์ตรถ

“คุณเลือกเลยค่ะ” ถังหนิงเอียงคอไปซบไหล่พร้อมเกาะแขนขวาของเขาก่อนจะสืบต่อ

รถสปอร์ตขับออกจากที่จอดรถชั้นใต้ดิน ในขณะเดียวกัน เบื้องหลังของพวกเขาก็เต็มไปด้วยกลุ่มไทยมุงของไห่รุ่ยที่ สงสัยเรื่องราวที่เกิดขึ้น แม้พวกเขาจะนินทาไม่ได้ แต่อย่างน้อย ที่สุดก็อยากแอบดู ไม่จำเป็นว่าจะเห็นชัดหรือไม่ อยากรู้เพียง ว่าใครกันที่กำลังมีความรักกับไม่ถึง…

โม่ถึงไม่ได้พาถังหนึ่งไปร้านอาหาร แต่เขากลับตัดสินใจ ทำอาหารและเตรียมมื้อนี้ด้วยตัวเอง ถังหนึ่งมองร่างอยู่ไม่สุข ของโม่ถึงแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพุ่งไปหาเขาทางด้านหลังเพื่อกอด เขาไว้ “ทำไมคุณถึงดีกับฉันแบบนี้กันนะ…

“ก็คุณเอาใจง่ายนี่นา…แค่มื้ออาหารธรรมดาๆ คุณก็ ซาบซึ้งแล้ว…

ถังหนึ่งไม่ได้ตอบอะไร แต่มือของเธอรุกล้ำเข้าไปในเสื้อ เชิ้ตของ โม่ถึงก่อนจะลูบไล้กล้ามอกของเขา “คุณโม่คะ ฉันหิว จังเลยค่ะ…”

“อาหารกำลังจะเสร็จแล้ว…

“แต่ฉันอยากกลืนกินคุณทั้งตัวเลย

ไม่ถึงหยุดชะงัก เขาหันกลับมารวบตัวถังหนึ่งไว้ในอ้อม แขนแล้วเดินออกไปจากห้องครัวโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง ไม่ว่า ภรรยาของเขาจะขออะไร แน่นอนว่าเขาจะต้องทำให้เธอ สมปรารถนาทันที…
ช่วงตึก ในค่ำคืนเดียวกันนั้น มีข่าวพูดถึงงานคืนจรัสแสงที่ กำลังจะมีขึ้นในอีกสามวัน หลังจากมองผ่านๆเพียงครู่เดียว ไม่ ถึงก็ก้มหน้าลงถามถึงหนึ่งที่อยู่ในอ้อมแขน “ผมดูรายชื่อแขกที่ จะไปงานคืนจรัสแสงแล้ว ทั้งคุณและไม่อโหรวต่างก็ได้รับ เชิญนี่”

“งานคืนจรัสแสงเหรอคะ” ถึงหนิงเงยหน้าขึ้นด้วยความ สับสน

“ดูเหมือนว่าเทียนจะยังไม่ได้บอกคุณเรื่องนี้สินะ และ อาจตั้งใจจะไม่บอกด้วย…” เมื่อเห็นปฏิกิริยาของถังหนึ่ง เสียง โม่ถึงก็ค่อยๆ เบาลง

งานรางวัลนางแบบแห่งปีเป็นหนึ่งในงานที่ใหญ่ที่สุดของ ปี รางวัลท็อปเทน โมเดลนั้นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น สิ่งที่ สำคัญที่สุดคือรางวัลพวกนั้นที่จะตกเป็นของนางแบบชื่อดัง หลายๆ คน แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของรางวัลมักจะตกเป็นของนาง แบบจากไหรียหรือซิงหวง

ถังหนิงลุกนั่งหลังตรงทันที เธอเริ่มรู้สึกเครียดเล็กน้อย

ไม่ถึงสังเกตเห็นปฏิกิริยาของเธอแล้วจึงรีบลูบผมเธอ พลางปลอบอย่างนิ่มนวล “งั้นมาแกล้งทำเป็นว่าคุณไม่รู้เรื่องดี กว่า ให้พวกเขาคิดว่าคุณจะไม่เข้าร่วม แต่ในวันนั้นผมจะส่งคน ไปต้อนรับคุณบนพรมแดง หนึ่ง คุณก็คิดถึงความเป็นไปได้ทุก ทางไว้แล้ว อย่าให้เรื่องนี้ทำคุณหงุดหงิดเลย….”

ถังหนิงค่อยๆ ใจเย็นลงพลางพยักหน้าอย่างอ่อนโยน “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงโดนหลอกอีกรอบแล้ว!”

“จะไม่มีคำว่า “ถ้า’ ตราบใดที่คุณมีผม

ถังหนิง โอบรอบเอวของโม่ถึงเอาไว้อย่างแนบแน่น เขา เป็นที่พักพิงที่ปลอดภัยที่สุดในโลกของเธอ…

เช้าวันถัดมา ถังหนึ่งแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยตามที่ตกลง กันไว้ขณะก้าวเข้าไปยังเทียน พร้อมหลงเจีย ภายในออฟฟิศ หันอผ่านกำลังอารมณ์ดีสุดขีด หลังจากที่สู้รบตบมือกับถังหน งมาหลายครั้งหลายครา พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะหัดแอบซ่อน เจตนาที่แท้จริงของตัวเอง ดังนั้น พวกเขาจึงไม่โอ้อวดอวดตน ต่อหน้าเธออีกและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“หลังจากการทํางานร่วมกับไอเอสเอ็นเสร็จลงแล้ว คุณจะ ทำงานอื่นต่อเลยไหม มีนิตยสารมากมายเลยที่ยื่นข้อเสนอเข้า มาให้คุณ คุณตัดสินใจได้บ้างหรือยังว่าจะทำกับที่ไหนบ้าง

“ฉันอยากร่วมงานกับที่คิวค่ะ” ถังหนึ่งวางแผนการร่วมมือ กับทีคิวไว้ตรงหน้าหันอผ่าน

หันอผ่านประหลาดใจไปชั่วครู่ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไม ถังหนึ่งถึงเลือกทีคิว แม้มันจะเป็นนิตยสารระดับสูง แต่ถ้าพูด กันเรื่องยอดขายหรือชื่อเสียงแล้วละก็ มันเทียบกับนิตยสา รอื่นๆ ไม่ได้เลย ทำไมเธอถึงยืนยันที่จะเลือกที่นี่ล่ะ

“คุณแน่ใจนะ” หันอผ่านไม่เข้าใจเลยว่าถังหนึ่งกำลังคิด อะไรอยู่ เธอเพิ่งจะก้าวไปหาความสำเร็จได้ แต่แทนที่จะเกาะ กระแสเพื่อเปิดตัวต่อสาธารณะให้มากขึ้น เธอกลับเลือกสิ่งที่แสนธรรมดาซึ่งเป็นทางเดินที่ไม่มีใครมั่นใจกับมันเลย

“แน่ใจค่ะ…” ถึงหนึ่งพยักหน้า “ไม่อโหรวกำลังจะได้รับ รางวัลอยู่แล้ว ฉันเชื่อว่าคุณจะใช้ทรัพยากรทั้งหมดที่คุณมีเพื่อ สนับสนุนเธอ ไม่มีเหตุผลที่คุณจะมาก้าวก่ายกับสิ่งที่ฉันอยาก จะทำนี่ถูกไหมคะ”

“คุณกลัวผู้บริการระดับสูงคนอื่นจะปฏิเสธงั้นเหรอ” หันอ ฝานถามด้วยความเย็นชา “ถังหนึ่ง คุณคิดมากไปหน่อยแล้ว มั้ง ถ้าคุณอยากทำงานนี้ งั้นก็ทำเลย ผมจะโน้มน้าวพวกผู้ บริหารให้เอง แต่ถึงยังไง ก็ต้องตระหนักถึงอันตรายจากการ ตัดสินใจที่คุณทำลงไปด้วยนะ

“ฉันตระหนักดีค่ะ…” พูดจบถังหนึ่งก็ลุกขึ้นยืน เธอไม่มี อะไรจะพูดกับหันอผ่านอีก

“ถังหนึ่ง คุณต้องอยากทำลายตัวเองมากเลยสินะ จะ

ทําให้ความปรารถนาของพวกเราเป็นจริงหรือไง”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสียงฝีเท้าของถังหนึ่งก็หยุดลงชั่วครู่ “ฉันว่าคุณควรสนใจเรื่องของคุณกับโม่อโหรวก่อนนะ…