ตอนที่ 208 การยกเลิกสัญญาอย่างเป็นทางการ

เช้าวันถัดมา ช่องข่าวบันเทิงกำลังถ่ายทอดสดบรรยากาศที่ สนามบินปักกิ่ง สถานีโทรทัศน์ทุกสถานีรวมอยู่ที่นั่นเพื่อ รายงานสด

“ดิฉันเกรงว่านี่น่าจะเป็นครั้งแรกเลยนะคะที่ดิฉันได้เห็น ภาพเช่นนี้ ไม่ใช่เพียงตลอดช่วงการทำงาน แต่เป็นตลอดชีวิต ของฉันเลยค่ะ บรรดาแฟนคลับมารวมกันที่นี่ไม่ใช่เพราะความ ชื่นชอบแต่เป็นเพราะความเกลียดชังค่ะ

“ทุกท่านที่รับชมถ่ายทอดสดอยู่จะเห็นว่ามีป้ายและแถบ ประกาศอยู่เป็นจํานวนมากเลยค่ะ พวกเขาพยายามแสดง ความโกรธเกรี้ยวที่มีต่อนางแบบที่ชื่อถังหนิง”

เมื่อพูดจบ นักข่าวหญิงก็มองไปที่นาฬิกาข้อมือของเธอ

ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง “เท่าที่ทางเราทราบ เที่ยวบินของ

คุณถึงหนึ่งจะเดินทางมาถึงตอนสิบโมงเช้าค่ะ ซึ่งอีกประมาณ

ยี่สิบนาทีก็จะได้เวลาแล้ว ตอนนี้ที่สนามบินกำลังเตรียมการ

รักษาความปลอดภัยอย่างเร่งด่วนค่ะ ในนามนักข่าวที่อยู่ที่นี่

ณ ตอนนี้นะคะ ดิฉันหวังว่าคุณถึงหนึ่งจะเดินทางออกจากสนาม

บินไปได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บค่ะ”

เมื่อเห็นข่าวนั้น หลงเจียก็ยกรีโมตขึ้นมากดปิดทีวีแล้วหันกลับไปมองนายสาวที่กำลังยืนเต็มดอกไม้อยู่ข้างโต๊ะทาน อาหาร

“ฉันจัดการให้ทนายส่งจดหมายยกเลิกสัญญาจ้างไปแล้ว นะคะ ครั้งนี้ฉันเดาว่ามันจะไปส่งถึงมือของหลานเลย” หลง เจี่ยบอก

ถังหนังนิ่งเงียบพลางจัดดอกไม้ต่อ

“คุณถึงหนึ่งคะ….คุณรู้ไหมคะว่าเมื่อคืนฉันเข้าไปดูพวก ความเห็นในเน็ตพวกนั้น รู้ไหมคะว่าฉันหงุดหงิดแค่ไหน ดูสิ! ตาฉันบวมเพราะร้องไห้เลยเนี่ย…” หลงเจียงอแงเอามือ ดวงตาที่บวมเป่งของเธอ

“ก็สมควรแล้วนี่” ถังหนึ่งตอบนิ่งๆ

“ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อคุณไม่ใช่เหรอคะ แน่นอนว่าคุณโดด เด่นกว่าคนอื่น แต่ขณะที่แฟนคลับของศิลปินคนอื่นๆ ไปเฝ้ารอ ศิลปินที่ตัวเองชอบที่สนามบินเพื่อต้อนรับและมอบความรักให้ กับพวกเขา ดูแฟนคลับของคุณสิคะ พวกเขาพากันถือป้ายบอก ให้คุณตายไปซะ ไหนจะออกคำสั่งให้คุณออกมาขอโทษแล้ว แช่งให้คุณตายอีก…

“ดูเหมือนว่าหลังจากศึกครั้งนี้ ชื่อของฉันจะถูกจารึกไว้ใน ประวัติศาสตร์เลยสินะ” ถังหนึ่งยืนเต็ม ใบกุหลาบในมือต่อก่อน จะจัดแจงลงในแจกันแก้วอย่างสวยงาม

ถังหนึ่งพอจะเดาได้ว่าหลงเจียพยายามจะทำอะไร ผู้ช่วย สาวเพียงแค่อยากจะเช็กอารมณ์ของเธอเท่านั้นเอง
หลังจากผ่านช่วงขาขึ้นและขาลงมาตลอด เธอก็ไม่สนใจ ความเสียหายที่เกิดจากข่าวลืออีกต่อไปแล้ว ครั้งหนึ่งเธอเคย จมอยู่กับความเจ็บปวด แต่ตอนนี้เธอก็แค่ไม่สนใจอีกแล้ว

หลงเจียมีความสุขกับผลลัพธ์ที่ได้จากการกระเช้าเย้าแหย่ เจ้านาย เธอพยายามแหญ่ถึงหนึ่งเป็นอย่างหนัก แต่นายสาวก ลับสงบนิ่งอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นเธอจึงค่อยๆ ปลดปล่อยความ วิตกกังวลที่มีออกไปอย่างช้าๆ

ตอนนั้นเอง หลงเจียตัดสินใจเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปเป็น เรื่องที่จรรโลงยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม จู่ๆ ถังหนึ่งที่มีสายเข้าจาก หลานชี

เมื่อเห็นเบอร์โทรศัพท์บนหน้าจอ หลงเจียจึงถามถึงหนึ่ง ว่าอยากจะรับสายหรือไม่ ถังหนึ่งวางกรรไกรในมือลงและรับ โทรศัพท์จากมือหลงเจีย

“เธอกลับมาหรือยังน่ะ” หลานถาม เธอรู้ว่าหากถังหนึ่ง ยังอยู่บนเครื่อง ไม่มีทางเลยที่ถังหนิงจะรับสายได้

หลาน เพิ่งได้รับจดหมายยกเลิกสัญญาจ้างจากถังหนึ่ง จึงคาดว่าถึงหนึ่งน่าจะกลับมาถึงประเทศจีนแล้ว วิธีของถังหน งก็เป็นแบบนี้ อย่างกับว่าเธอจะให้โอกาสพวกแอนตี้แฟนได้ ห้อมล้อมและขวางทางเธออย่างนั้นแหละ

“ฉันกลับมาเมื่อคืนค่ะ” ถึงหนึ่งตอบนิ่งๆ ไม่พยายามแอบ

ซ่อนอะไร

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ บุคคลทั้งสองที่เคยแข่งเกมชักเย่ออันยาวนานกันมาก่อน กลับสนทนากันด้วยความสงบ อย่างคาดไม่ถึง

หากแต่แรกเริ่ม หลานซีไม่ตัดสินใจแบ่งแยกความ สัมพันธ์ของพวกเขาเป็นความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้นสูงกับ หากพวกเขายังเป็นแค่เพื่อนกัน ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจไม่มาถึง จุดที่พวกเขาอยู่ในทุกวันนี้ก็เป็นได้

“ฉันได้รับจดหมายยกเลิกสัญญาของเธอแล้วนะ… หลาน มองจดหมายในมืออีกครั้ง เธอมีความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน แท้ที่จริงแล้ว เธอไม่รู้ว่าเธอต้องพูดอะไรกับถังหนึ่งในตอนนี้ แต่ในฐานะประธานบริษัท เธอมีความรับผิดชอบในการแสดง จุดยืนของเอเจนซี่ “ถังหนึ่ง เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอทำให้ เฉิงเถียนต้องลำบากและต้องเผชิญกับความสูญเสีย

“คุณควรไปคุยกับคนที่ปล่อยข้อมูลพวกนั้นออกมาต่าง หากค่ะ” ถึงหนึ่งกล่าวถึงลัวเฮาเป็นนัย

“เรื่องปัญหานั้น เฉิงแถียนยังไม่ได้ช่วยเหลือหรือออกมา แสดงความรับผิดชอบใดๆ จริง ดังนั้นระหว่างเธอกับฉัน ข้อผิด พลาดได้ถูกกระทำลงไปแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้ ฉันจึง อนุมัติการยกเลิกสัญญาของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ขอบคุณค่ะ” ถังหนิงตอบ

“หลังจากนี้ เพิ่งเรียนจะประกาศไล่เธอออกจากเอเจนซี ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากทำแบบนี้ เพราะถึงยังไงฉันก็เป็นนัก ธุรกิจ”
“คุณไม่ต้องหาข้ออ้างให้ความไร้ยางอายของคุณหรอก ค่ะ หลังจากเงียบไปชั่วขณะ ถังหนึ่งก็พบสิ่งที่เหมาะจะพูด ได้ เห็นฉันมาไกลถึงขนาดนี้ คุณคงมีความสุขมาก เพราะถึงยังไง คุณก็ชนะแล้วแถมคุณยังทำลายอาชีพที่ฉันสร้างมาอย่าง เหน็ดเหนื่อยได้อีก”

ความสุข? หลานไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลยสักนิด

“ถังหนึ่ง ฉันรู้แล้วว่าฉันผิดเองที่ชอบเอาชนะ แต่นิสัยของ เธอก็ไม่เหมาะกับวงการบันเทิงและแฟชั่นนะ เธอขวางทางคน อื่นมากเกินไป ทำให้คนรอบตัวเธอดูสกปรกและน่าอับอาย ผล ก็คือ มีคนมากมายที่อยากจะเห็นนางแบบคุณธรรมสูงส่งคน หนึ่งทำสิ่งที่ไม่น่ารื่นรมย์หรือถูกกลั่นแกล้งจนต้องละอาย

“ดังนั้น ผลลัพธ์ในวันนี้นะ เธอก็สมควรได้รับแล้วยังไงล่ะ!”

“ฉันเดาว่าคุณคงตื่นเต้นที่ได้จินตนาการว่าฉันจะต้องใช้ ชีวิตเหมือนกับหนูท่อที่ไม่มีใครต้องการสินะคะ คุณคิดหรือว่า ฉันจะถูกทำลายไปโดยไม่มีทางฟื้นคืนกลับมาได้อีก” ถาม คำถามนี้แล้ว ถังหนึ่งก็เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะยิ้มออกมา

“อย่างน้อยเธอก็ยังใช้ชีวิตหลบๆ ซ่อนได้ยังไงล่ะ…ฉันเลย ตัดสินใจไม่ให้เธอต้องมาชดใช้ความสูญเสียที่เธอก่อให้บริษัท คิดซะว่านี่เป็นของขวัญจากมิตรภาพอันดีของเราก็แล้วกันนะ

ถึงหญิงหัวเราะออกมาทันที ที่จริงแล้ว เสียงเธอเริ่มดังก้อง ขณะที่เธอหัวเราะจนเจ็บท้อง “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็คงต้องขอบคุณคุณที่ปล่อยฉันไปจริงๆ นั่นแหละค่ะ “เฉิงเถียนจะออกมาประกาศบ่ายวันนี้

ตอนนั้นหลาน คาดว่าการประกาศนั้นจะเป็นการโจมตีอัน โหดร้ายที่ถังหนิงต้องน้อมรับ

“อยากทำอะไรก็เชิญค่ะ” ถังหนึ่งพูดอย่างคนไม่แพ้ ที่จริง แล้ว เธอฟังดูไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย

หลานซีเดาว่าถังหนึ่งกำลังพยายามอัดอั้นความโกรธเอา ไว้ คิดว่าตนเองเข้าใจถึงหนึ่ง แม้เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่าง ผู้ หญิงคนนี้ก็จะคงความยโสเอาไว้เสมอ

หลังจากวางสาย หลานก็หันกลับไปมองตัวเฮาผู้กำลังนั่ง อยู่ข้างๆ เธอ และเอ่ยอย่างไม่เต็มใจ “สัญญาของถังหนึ่งถูก ยกเลิกแล้ว ไปจัดการเรื่องที่เหลือซะ ยังไงซะ เอเจนซี่นี้จะมีหรือ ไม่มีฉันมันก็ดูไม่ต่างกันเท่าไรอยู่แล้วนี่

“ผมไม่เคยตั้งใจจะบังคับคุณเลยนะ ผมก็แค่ไม่อยากให้ คุณโอนอ่อนเกินไปเท่านั้นเอง”

“บอกตัวเองไปเถอะ ถ้าหมดเรื่องแล้วก็ไปซะ” หลังจากสั่ง ด้วยเสียงกราดเกรี้ยว หลานก็หันกลับมาสนใจกับเอกสาร ตรงหน้า

เธอจะยอมให้ชะตาของบริษัททั้งบริษัทตกอยู่ในมือของผู้ บริหารศิลปินได้อย่างไรกันล่ะ

ลัวเฮารู้ดีว่าครั้งนี้เขาไม่ได้เพียงแต่เหยียบเส้นขีดจำกัดของหลาน…เขายังเหยียบไปบนหัวใจอันเยือกเย็นของเธอ ด้วย

“ถึงแม้คุณจะรู้สึกขยะแขยงจากการกระทำของผม…แต่ ตลอดเวลาหลายปีมานี้ผมก็ไม่เคยคิดทรยศคุณหรือเฉิงเถียน เลย แม้ผมจะทำอะไรหลายๆ อย่างไปเพื่อผลประโยชน์ของตัว เอง แต่อย่าบอกนะว่าคุณไม่ได้สังเกตเลยว่าผมใส่ใจคุณ เหมือนเพื่อนคนหนึ่งจริงๆ

หลานรู้สึกว่าเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ฉันน่ะโคตรขยะแขยง

เลยต่างหาก”

“ฉันว่านายไปโฟกัสเรื่องจัดการปัญหากับถังหนึ่งดีกว่า ไม่งั้นฉันจะไม่เชื่อคำพูดที่ออกจากปากนายแม้แต่คำเดียว