ตอนที่ 201 อีกแค่ก้าวเดียว

หญิงสาวจะลืมไปเสียสนิทว่าด้านหน้าสู่เซ่อมีกระจกแก้วอยู่ ดังนั้นเมื่อเชื่อเงยหน้าขึ้น จึงเห็นหลงเจียยืนยิ้มอยู่ข้าง หลังเขา ใบหน้าเธอเขมันมองมา ทำเอาเขาขนลุกเกรียว

เชื่อหันกลับมาเอ่ยถาม “ทำไมคุณถึงเอาแต่แอบมองผม ล่ะครับ”

ได้ยินคำถามนั้น ใจหลงเจียก็พลันว่างเปล่า ใบหน้าแดง แปร๊ดเป็นลูกมะเขือเทศ เธอก้มหน้าลงโดยไม่รู้ตัว

เช่อ ตาโง่เอ๊ย นายนี่อีคิวติดลบหรือไงกันนะ ทำไมถึง

ถามอะไรน่าอายและตอบได้ยากลำบากแบบนั้นกับฉันกันเล่า

นายไม่ชอบที่ฉันมองนายแบบนั้นจริงๆ เหรอ ใจหลงเจีย แอบเชื่ออย่างนั้น

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ ก็มาก พอแล้วสําหรับเธอ เธอจะคาดหวังอะไรมากกว่านี้อีกล่ะ

เมื่อคิดเช่นนั้น หลงเจี่ยจึงรักษาท่าที แต่ขณะที่เธอเงยหน้า กลับขึ้นมาอ่านสัญญาของถังหนึ่งต่อนั้น ใบหน้าหล่อเหลา ปรากฏตรงหน้าเธอ หลงเจียตกใจสุดขีด เธอรีบก้าวถอยหลัง ไปทันที “นะ…นายทำอะไรน่ะ

“ก็ให้คุณได้เห็นหน้าชัดๆ ไงครับ จะมีประโยชน์อะไรถ้ามองแค่จากด้านหลัง

หลงเจียพยายามควบคุมอาการใจเต้นโครมครามเพราะ ความตระหนก ยิ่งตอนที่เธอมองเข้าไปในดวงตาวิ้งวับของ เซ่อ เธอยิ่งไม่รู้จะทำตัวอย่างไร ไม่รู้เลยว่าเชื่อกำลังจงใจ แกล้งเธอหรือคิดจริงๆ ว่าเธออยากจะเห็นหน้าเขาชัดๆ

อย่ามาแกล้งกันแบบนี้สิ! หลงเจียแอบบ่นในใจ

เธออยากจะโผเข้าตะครุบเขาแทบแย่

ลู่เช่อจ้องหลงเจียอยู่ชั่วครู่ หลังจากคิดว่าเธอมองเขาเสร็จ แล้ว เขาจึงลุกขึ้นเอ่ยว่า “นั่งตรงข้ามผมสิครับ เวลาผมรู้ว่ามี ใครมองหลังอยู่แล้วผมขนลุกน่ะ”

หลงเจี่ย “.….”

ตาที่มนี้ไม่รู้จริงๆ เหรอว่าทำไมฉันถึงแอบมองเขา มีอีคิว ติดลบนี่มันเป็นโรคที่รักษาไม่หายจริงๆ ด้วยสินะ

หลงเจียออกจะฉุนๆ เธอคว้าเอกสารสัญญาตรงหน้าแล้ว เดินไปนั่งตรงที่เชื่อเคยนั่ง เธอก้มหน้าลงเล็กน้อยและเข้าไป ในโลกส่วนตัวของเธออย่างรวดเร็ว ไม่แอบมองลู่เชื่ออีกต่อไป

ไม่ช้าก็เร็ว หากได้อยู่รอบๆ คนอย่างเชื่อต่อไป เธอต้อง ปวดหัวจนหัวระเบิดตายเป็นแน่

เชื่อกัดปากกา ตามองแผ่นหลังหลงเจีย มุมปากเขายก ขึ้นเล็กน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ คุณได้รับอนุญาตให้มองผมอยู่ คนเดียวหรือไง ผมก็อยากจะมองคุณเหมือนกันนี่นา…
สองวันต่อมา ถังหนึ่งเสร็จจากงานของเจเค ในที่สุด แล้ว หันมาให้ความสำคัญกับการถ่ายแบบปกนิตยสารระดับโลก ของเธอ เธอทำงานหนึ่งเสร็จ อีกงานก็ตามมา หลายๆ ครั้งเธอ ต้องเดินทางไปกองถ่ายหลายแห่งเลยทีเดียว

แต่หลังจากการแสดงอันเยี่ยมยอดของเธอที่ลอนดอน แฟชั่นอีก บุคคลสำคัญในวงการแฟชั่นหลายคนก็เริ่มสังเกต เห็นความงามอย่างเอเชีย

หลังจากวันทำงานอันยาวนานของถังหนังจบสิ้นลง ก็เป็น เวลาที่ไม่ถึงจะกลับปักกิ่ง คืนนั้นถึงหนึ่งกลับไปถึงคฤหาสน์ ก็ พบว่า โม่ถึงจัดกระเป๋าเดินทางไว้เรียบร้อยแล้วและกำลังยืนพิง รถรอเธออยู่

เพราะได้พักผ่อนติดต่อกันหลายวัน พละกำลังของโม่ถึงก็ ฟื้นคืนกลับมาอย่างสมบูรณ์ ความเหนื่อยล้าบนใบหน้าหล่อ เหลาของเขาได้คลายหายไปแล้วหมดสิ้น ถังหนึ่งรู้สึกพอใจ เป็นอย่างมาก เธอกอดไม่ถึงด้านหน้ารถและจูบเขาอย่างรัก ใคร่

“ถ้าฉันกลับไปเมื่อไร ฉันจะไปอยู่เคียงข้างคุณเองค่ะ” ถัง หนิงเอ่ยคำสัญญาพลางซบอกไม่ถึง “ถ้าฉันให้สัญญาอะไรคุณ แล้ว ฉันจะทำตามสัญญาอย่างแน่นอน”

โม่ถึงเอื้อมมือมาลูบผมภรรยาที่รักของเขา บรรจงจูบหน้า ผากเธออย่างแผ่วเบา “ผมจะทิ้งบอดีการ์ดไว้ให้คุณสักสองสามคนนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามลืมว่าต้องติดต่อผม เป็นคนแรกเท่านั้น

“เข้าใจแล้วค่ะ” ถังหนึ่งพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด

“รีบกลับบ้านเรานะครับ…”

“ถ้าบ้านคือที่ที่มีคุณ ฉันคงไม่ที่ไหนอีกไม่ได้แล้วค่ะ ว่า แล้วถังหนิงก็เขย่งเท้าประทับจูบบนริมฝีปาก ไม่ถึง ชายหนุ่ม คล้องแขนรอบคอเธอ แล้วเพิ่มความเสน่หาเข้าไปในจูบนั้นจน ทั้งสองหายใจไม่ทัน

แต่ทว่า ทั้งคู่ไม่ได้สังเกตเลยว่าด้านหลังกำแพงที่ ห้อมล้อมนั้น มีนักข่าวคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนต้นไม้ แอบถ่ายรูป ของพวกเขา

เพราะเป็นเวลากลางคืนและเขาอยู่ค่อนข้างไกลจากทั้ง สอง นักข่าวจึงไม่สามารถจับภาพใบหน้าชายคนนั้นชัดๆ ได้ แต่การจูบของพวกเขานั้นชัดเจนมากจนไม่ว่าใบหน้าทั้งสองจะ เบลอแค่ไหน การกระทำของพวกเขาก็ไม่สามารถหนีจากกล้อง ถ่ายภาพได้

นักข่าวหวาทรงรู้สึกเสียดายที่ถ่ายหน้าชายคนนั้นเอาไว้ ไม่ได้ แต่อย่างน้อย เขาก็ได้ภาพที่ถังหนึ่งกำลังจูบใครบางคน

นักข่าวหัวร่อ ในใจ หลังจากต้องเผชิญความยากลำบาก มามากมายก่อนหน้านี้ ในที่สุดเขาก็ได้รับในสิ่งที่เขาปรารถนา

ถังหนิง มารอดูกันว่าคุณจะอธิบายกับทุกคนยังไงกันดีกว่า

หลังจากส่งไม่ถึงแล้ว ถังหนึ่งจึงกลับไปยังคฤหาสน์ เธอ มองโซฟาที่พวกเขาเพิ่งนั่งด้วยกันอย่างเงียบเชียบ แล้วพลัน รู้สึกเหงาขึ้นมา

คนที่เพิ่งเจอกันเมื่อครู่นั้นหายไปแล้วตอนนี้ นาทีนี้หัวใจ เธอซักคิดถึงเขาอย่างดื้อรั้น กระนั้นถึงหนึ่งก็เข้าใจดีว่าหากจะ เป็นซูเปอร์โมเดล เธอต้องได้เดินรันเวย์ระดับโลกอีกสักสอง สามครั้ง นี่เป็นความสำเร็จที่ทำไม่ได้ในปักกิ่ง

แน่นอนว่านอกจากถังหนึ่งแล้ว หลงเจียเองก็รู้สึกเศร้าเล็ก

น้อย

แม้ว่าการได้ใช้เวลาร่วมกับลู่เชื่อสองสามวันจะหมายถึง การที่เธอต้องต่อสู้กับตาที่มอีคิวคนนี้ แต่อย่างน้อยเธอก็ได้

เจอเขา

ในตอนนี้เมื่อเขาจากไปแล้ว ไม่ว่าเธอจะงานยุ่งแค่ไหน เธอก็ไม่มีใครมาฟังเธอบ่นว่าเหนื่อยอีกแล้ว…

“โอเคค่ะ พรุ่งนี้คุณต้องโฟกัสเรื่องงานอีกนะคะ เวลางาน ยุ่ง คุณก็จะไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น” หลงเจียรู้ว่าถังหนึ่งคิดถึงไม่ ถึง เธอจึงตบบ่าปลอบเจ้านายเบาๆ

ถังหนิงเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะหันมาหาหลงเจียและเอ่ยว่า

“เธอก็ด้วย”
หลงเจี่ยแก้มแดง….

หญิงสาวเริ่มพูดติดอ่าง

“คะ…คะ…คุณพูดเรื่องอะไรกัน

เธอจำเป็นจะต้องบอกโต้งๆ ด้วยเหรอ

ถึงหญิงยิ้มออกมาบางๆ

เวลาเพียงสองวันสั้นๆ แต่ข่าวของเฉิงเถียนก็ถูกกลบด้วย ข่าวฉาวเรื่องใหม่ แม้คลิปเสียงนั้นจะยังอยู่เป็นอันดับแรกของ พาดหัวข่าว แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจจากชาวเน็ตอีกต่อไปแล้ว

สองสามวันมานี้ หลานยุ่งอยู่กับการวิ่งพล่านขอความ ช่วยเหลือจากเส้นสายเก่าๆ พยายามกู้คืนงานกลับมา สภาวะ ของเฉิงเถียนค่อยๆ ดีขึ้นทีละน้อย หลักๆ เป็นเพราะถึงหนึ่งยัง เป็นนางแบบของที่นี่

อย่างไรก็ตาม สถานที่ที่ตัวเฮาไปในช่วงสองสามวันนี้นั้น ค่อนข้างผิดปกติ เขาใช้เวลาทั้งหมดทุ่มความสนใจไปกับ สถานการณ์ของหันซินเอ๋อร์ โดยเฉพาะกับเพื่อนผู้ผดุงความ ยุติธรรมของเด็กสาวคนนี้

เขาเล่าเรื่องโกหกมากมายให้เธอฟัง โดยเฉพาะเรื่อง เกี่ยวกับถังหนึ่ง พยายามทำให้เธอเข้าใจผิดให้มากที่สุดอย่าง ไม่ลดละ

ยกตัวอย่างเช่น ณ ตอนนี้ เขาโผล่ไปที่บ้านของเธอพร้อมกับเงินก้อนโต “ถังหนึ่งเป็นนางแบบ จึงเป็นเรื่องปกติที่เธอจะ ต้องปกป้องร่างกายตัวเอง เธอหวังว่าในเออร์จะเข้าใจ

“แต่เธอสัญญากับซินเอ๋อร์แล้วนะว่าจะช่วย!” ตัวเฮา กระตุ้นต่อมความโกรธของเด็กสาวเข้าไปเต็มๆ

“หยวนยวน คุณจําเป็นต้องเข้าใจนะครับ ถังหนึ่งเป็นนาง แบบ เธอจะละทิ้งงานของตัวเองไม่ได้ มันเป็นการละเมิดสัญญา ครับ”

“ฉันไม่สนใจเรื่องสัญญาของยัยนั่น อย่างเดียวที่ฉันรู้ก็คือ ถังหนึ่งไม่รักษาคำพูด” เด็กสาวที่ชื่อหยวนส่วนตอบด้วยความ กราดเกรี้ยว “เธอไม่ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับซินเอ๋อร์ เธอ ไม่สมควรได้เป็นนางแบบระดับท็อป เอาเงินพวกนี้กลับไปคืน เธอเถอะ ถ้าอยากจะคุยเรื่องเงินละก็ ฉันเองก็มีเงินเหมือนกัน!