ตอนที่ 157 สมบูรณ์แบบ!

ผู้กำกับหลิวตกตะลึงอยู่ชั่วครู่พลางลูบคางอย่างใช้ความคิด “ถังหนังฝึกซ้อมมาก่อนหน้านี้ การแสดงของเธอดีมาตั้งแต่เริ่ม แล้ว ส่วนท่านประธานโม่ ผมไม่ได้สังเกตสีหน้าเขา แต่ไม่ว่า พวกเขาจะเป็นคู่รักกันหรือเปล่า นั่นก็เรื่องส่วนตัวของพวกเขา ถ้าคุณอยากอยู่รอดในปักกิ่งไปอีกนานละก็ ผมขอแนะนำว่า อย่าไปยุ่งเลยดีกว่าครับ”

ตัวแทนจากแอลเอ็มหัวเราะเบาๆ มือเกาท้ายทอยอย่าง เคอะเขิน “ผมแค่รู้สึกว่าพวกเขามีออร่าของคู่รักเท่านั้นเอง”

“นั่นก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับแอลเอ็มครับ

ฉากแรกของโฆษณาสำเร็จอย่างรวดเร็ว ดังนั้นทีมช่าง ภาพจึงรีบรวมตัวกันที่โลเคชันถัดไปทันที

ฉากที่สองเป็นฉากคู่รักวิ่งไปที่โบสถ์ ระหว่างทางเจ้าสาว เกิดข้อเท้าแพลง เจ้าบ่าวจึงมาช่วยถอดรองเท้าออกให้ ก่อนจะ แบกเจ้าสาวขึ้นหลังแล้วเดินขึ้นบันได ไม่ไกลออกไปเท่าไร โบสถ์สวยงามสไตล์ยุโรปตั้งอยู่บริเวณรีสอร์ต ตลอดการถ่าย ทำจะเห็นโบสถ์อยู่ไกลๆ

แต่นี่ไม่ได้บดบังความสวยงามของภาพที่รังสรรค์ขึ้น เลย…

ครั้งนี้ถังหนิงต้องสวมชุดแต่งงานจริงๆ
ภายในห้องแต่งตัว ด้วยความช่วยเหลือจากช่างแต่งหน้า ถังหนิงจึงแต่งหน้าเสร็จอย่างรวดเร็ว ถัดจากเธอมีชุดแต่งงาน แขนกุดสีแชมเปญสวยงามที่เธอต้องสวมแขวนไว้อยู่ มันไม่ใช่ ชุดแต่งงานที่สวยที่สุด มีเพียงแค่ชั้นผ้าโปร่งหลายชั้น ปราศจากเพชรหรืออัญมณี ทว่ามีการปักมือเป็นลวดลาย ละเอียดประณีต ส่งให้ชุดดูหรูหราจับตาได้อย่างน่าประหลาด นอกจากนี้ชุดก็ไม่ได้ฉูดฉาดมากเกินไป เป็นออกแบบที่เรียบ ง่าย เพราะแอลเอ็มไม่ต้องการให้มันดูเยอะจนเกินไป อย่างไร ก็ตามสำหรับถังหนึ่งแล้ว ชุดนี้ช่างเหมือนกับความสัมพันธ์ของ เธอกับโม่ถึง ไม่จำเป็นต้องสวยหรู

หลงเจียอดใจไม่พูดพร่ำ จนกระทั่งถึงหนึ่งเปลี่ยนชุดแล้ว และมายืนอยู่หน้ากระจก เธอจึงอุทานว่า “คุณสวยจังเลยค่ะ”

“ฉันเห็นด้วยค่ะ ชุดแต่งงานก็ค่อนข้างธรรมดา แต่คนสวม ทำให้ชุดสวยขึ้นมามาก” ช่างแต่งหน้าชื่นชม หลังจากช่วยถัง หนิงจัดแจงชายผ้าของชุดให้เข้าที่แล้ว ช่างแต่งหน้าก็ออกจาก ห้องไป ในเวลานี้หลงเจียเข้าหาถึงหนึ่งด้วยรอยยิ้มรื่น “คุณคิด จะฉวยโอกาสเอารูปถ่ายจากงานนี้มาชดเชยรูปแต่งงานที่คุณ ไม่ได้ถ่ายกับนายใหญ่อยู่ใช่ไหมคะ

ถังหนึ่งยิ้ม เธอไม่ได้ปฏิเสธ

“แหม ก็นายใหญ่เป็นสามีคุณ คุณจะทำอะไรก็ได้ที่ ต้องการ แต่ฉันต้องบอกว่าคุณสวยมากค่ะ…

ถังหนิงเคยเดินแบบชุดแต่งงานมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ความรู้สึกที่มีตอนทำงานพวกนั้นไม่อาจเทียบได้กับสิ่งที่เธอ รู้สึกตอนนี้ได้เลย เพราะคนที่เธอจับคู่ด้วยครั้งนี้ คือคนที่ใกล้ ชิดที่สุดในชีวิตเธอ

ครั้งนี้เครื่องประดับที่เธอต้องนำเสนอเป็นเครื่องประดับที่ เจ้าสาวจึงมี คือสร้อยคอและต่างหู ผมสีดำ หมึกของหญิง สาวประดับด้วยรัดเกล้าคริสทัล มีผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวยาวลง มาด้านหลัง

เธอเดินออกจากห้องแต่งตัวด้วยลุกขณะที่ทุกคนต่างก็ ชื่นชมเธอด้วยความตะลึงพรึงเพริด ทางด้าน โม่ถึงที่เปลี่ยนชุด เสร็จเรียบร้อยก่อนหน้านี้แล้ว ก็ยืนอยู่ไม่ไกล กำลังจ้องมองเธอ หัวใจเขาเต้นแรง เพราะไม่ว่าเขาจะจินตนาการภาพถังหนึ่ง ใส่ ชุดแต่งงานบ่อยครั้งเพียงไร แต่เมื่อได้เห็นของจริงแล้วก็ทำให้ ดวงตาเขาเบิกกว้างขึ้นอย่างไม่รู้ตัว….

ตัวแทนจากแอลเอ็มสังเกตสีหน้าของพวกเขา ก็ก้มหน้าลง แอบยิ้มโดยไม่พูดอะไร

ทั้งหมดนี้หมายความได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

หากนี่ไม่ใช่ความรัก แล้วจะเป็นอะไรได้อีก

“เอาละ เตรียมตัวสำหรับฉากที่สอง

สิ้นเสียงสั่งของผู้กำกับ ทั้งสองคนก็ไปประจำตำแหน่งของ ตนอย่างรวดเร็ว และค่อยๆ ปรากฏตัวต่อหน้ากล้องอย่างช้าๆ พวกเขาคือคู่หมั้นที่รีบเร่งจะแต่งงาน ทว่าเพราะวิ่งเร็วเกินไป เจ้าสาวจึงสะดุดล้มข้อเท้าแพลง เจ้าบ่าวรีบคุกเข่าต่อหน้าเจ้าสาว แบกเจ้าสาวไว้บนหลัง ถอดรองเท้าของเธอออกโยนทิ้ง ลงพื้น

ถังหนิงซบแผ่นหลังกว้างของไม่ถึง หัวใจก็เริ่มเต้น ระส่ำระสาย ดูเหมือนไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่เพียง แค่คิดถึงชายคนนี้ แค่สัมผัสบางเบา หรือแค่สังเกตเห็นว่าเขา ปฏิบัติกับเธอดีมากแค่ไหน ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอยิ้ม อย่างไร้เหตุผลออกมา โดยไม่ได้ตั้งใจ

ผู้กำกับเห็นดังนั้นก็รู้สึกว่ามันดีงามเหลือเกิน

ไม่ว่าเธอจะอยู่เฉยหรือขยับกาย ความงดงามของถังหนึ่ง นั้น… ก็เพริศแพร้วเป็นธรรมชาติ ทว่าไม่ได้เด่นจนเกินไป เธอ ไม่ได้ขโมยความสนใจไปจากเครื่องประดับอันระยับจับตาที่ สวมอยู่เลย

การถ่ายทําเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว ทว่า…ไม่ถึงยังคงให้ถึง หนิงขี่หลังและเดินไปต่อไม่หยุด

ถังหนิงตีไหล่เขาเบาๆ “คุณไม่เหนื่อยหรือไงคะ”

“ผมอยากจะอุ้มคุณไปจนสุดปลายขอบโลกเลย… คุณนายโม่ครับ ผมบอกหรือยังว่าคุณใส่ชุดแต่งงานแล้วสวย มาก” โม่ถึงยังคงเดินต่อไปข้างหน้า โดยไม่ได้มองกลับมา

“คุณโม่คะ ฉันยังไม่ได้บอกคุณอย่างแน่นอนว่าคุณหล่อ มากตอนสวมชุดสูทสีขาว จนผู้ชายทุกคนต้องอิจฉา

ทั้งคู่ถ่ายทำทั้งสองฉากแล้วเสร็จอย่างรวดเร็ว และผู้กำกับก็มากทีเดียว นี่หมายความพวกเขาไม่ต้องใช้ เวลาจะทำให้พวกเขาเวลาพักผ่อนช่วงกลางคืน

นานหลังจากนั้นทั้งสองคนแยกกันมาตำแหน่ง เดิมของตนเอง และเริ่มพูดคุยเกี่ยวฉากที่สาม ที่สามนั้น เป็นที่สำคัญที่สุด…

พวกเขาต้องนำเสนอแหวน

ตัวแทนแอลเอ็มแนะนำให้พวกถ่ายแต่งงานเลย จะได้ต้องเปลี่ยนชุด

แต่กำกับสึกว่าไม่ถูกต้อง เขารู้สึกว่าการนำเสนอสาม ขั้นของ

ถังคิดถ้าเรานำเสนอ

ความรักเราแหวนแต่งงานยังคงอยู่

ตลอดไป คุณคิดว่ายังไงคะ”

“ตกลง…เอาเป็นตอนอีกสิบต่อมา” กำกับ

เห็นด้วย

ฉากนี้จบการถ่ายทำสะพานไม้ที่ป่าเขียวชอุ่มอยู่ ไกลออกไป สีสันเจิดจ้าแต่สะอาดตา

ครั้งไม่ถึงแต่งกายด้วยสูทเย็บมือสีท่า แผ่นหลังของ เขาเข้าหากล้องดังเช่นเคย แม้กระนั้นเขายังความสง่างามมีภูมิฐาน ไม่ชายมาจากฉากหน้านั้นที่แอบตามเจ้าสาว หรือโยนรองเท้าเจ้าสาวลงพื้นอีกต่อ ไป เขาดูสูงสง่าน่าเชื่อถือ ดูมั่นคงดั่งภูเขา

สำหรับถังหนึ่งที่ยืนเคียงข้างเขา เธอไม่มีความร้อนใจ หรือความผิดหวังของหญิงสาวอีกต่อไป ไม่มีความตื่นเต้น ความกังวลใจเช่นที่มีในวันแต่งงาน ณ ตอนนี้สิ่งที่เธอ แสดงออกมา คือความสงบสุขและความอิ่มเอมใจ

ทั้งคู่หันหลังให้กล้องขณะเชยชมทัศนียภาพเบื้องหน้า สิ่ง ที่เห็นคือมือซ้ายของโม่ถึงที่กุมมือขวาของถังหนึ่ง นำเสนอ แหวนแต่งงานอันประณีตต่อหน้ากล้อง ณ เวลานั้น ถังหนึ่งเป็น เฉกเช่นผู้หญิงตัวเล็กๆ เอนลงซบไหล่ไม่ถึง…..

“สมบูรณ์แบบ! นี่มันช่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ สวยงามมาก เหลือเกิน…” ผู้กำกับชื่นชมอย่างตื่นเต้น

เขามองไปที่คนอื่นๆ ก็เห็นว่ายังคงดื่มในห้วงความ

รู้สึกระหว่างคู่รัก ขณะพยายามกอบโกยความสุขแห่งช่วงเวลา

กระทั่งทั้งคู่แยกออกจากกัน ทุกคนถึงหลุดออกจากภวังค์

ได้ในที่สุด… นี่เป็นแค่โฆษณา

พระเจ้า! โฆษณาตัวนี้จะต้องได้รับความนิยมล้นหลาม ทุกคนปรบมือจากใจจริง บางคนก็กรีดร้องอย่างตื่นเต้น

ถังหนึ่งกลับคืนสู่สภาพนางแบบ และไม่ถึงก็กลับมาเป็น ประธานบริษัทที่ยิ่งใหญ่ของไหนุ่ยดังเดิม เกิดระยะห่างระหว่างทั้งสองขึ้นได้อีกครั้ง….

“ถังหนึ่ง คุณทำได้น่าทึ่งมาก และแน่นอนว่าพวกเราต้อง ขอขอบคุณท่านประธานโม่ที่อุตส่าห์มาเป็นแขกรับเชิญด้วย ครับ ทุกอย่างออกมายอดเยี่ยมมากๆ” ผู้กำกับหลิวประดังคำ พูดออกมาอย่างเบิกบาน คำชมของเขานั้นมาจากใจจริง

ไม่ถึงพยักหน้าขณะมองถึงหนึ่ง “ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว”

“คุณช่วยเหลือเราครั้งใหญ่จริงๆ! พวกเรารู้สึกขอบคุณ เป็นอย่างมากเลยครับท่านประธานโม่” ตัวแทนจากแอลเอ็มบ โค้งแสดงความขอบคุณ

“อย่าลืมที่คุณสัญญาว่าจะเก็บตัวตนของผมเป็นความลับ ด้วยล่ะ แล้วก็อย่าลืมจัดการกับไฝที่ติ่งหูผมด้วย

“อย่าห่วงเลยครับ มันจะไม่เป็นประเด็นแน่นอน” ผู้กำกับ

พยักหน้า

“ถ้าคุณยังอยู่ ก็ควรรีบกลับออฟฟิศนะคะ” ถึงหนึ่งหันไป แนะโม่ถึง

โม่ถึงไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่พยักหน้า และเมื่อกลับถึง บ้าน พวกเขาจะได้ช่วยกันเลือกรูปที่ชอบ…

ถังหนึ่งเข้าใจสายตาของเขาและยิ้มให้น้อยๆ …ว่าแต่ ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับหลิงเฟิงกันล่ะ