ตอนที่ 153 นายใหญ่เป็นคนสั่งทำหรือ

“แต่เราเซ็นสัญญาไปแล้วนะ…” ผู้จัดการของหลิงเฟิงกล่าว เตือนพลางขมวดคิ้วเดินตามไปข้างหลัง

“ก็บอกไปว่าฉันไม่สบาย ให้หมอออกใบรับรองแพทย์ ให้ด้วย… อย่าบอกนะว่านายไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง” หลังเพิ่ง ส่งยิ้มร้ายกาจปนขบขันให้ จนถึงตอนนี้อาชีพของเขานั้นราบ รื่นไปด้วยดี ไม่เคยมีใครกล้าผิดนัดเขาเช่นนี้ แต่นางแบบล้า สมัยคนนั้นช่างกล้านัก

“เข้าใจแล้ว” ผู้จัดการกระชับเสื้อโค้ตรอบตัวเองให้แน่น ขึ้น และเดินตามหลังไปติดๆ

เหตุผลที่หลิงเฟิงสามารถทำตัวบ้าบินได้ขนาดนี้ ก็เพราะ พ่อเขาเป็นนักลงทุนรายใหญ่ในบริษัทภาพยนตร์ แม้ว่าเขาจะ ละเมิดสัญญาไม่ยอมไปถ่ายทำ เขาก็แค่ต้องจ่ายเงินค่าชดเชย เล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งสำหรับเขาแล้วมันไม่มีค่าอะไรเลย

ในทางตรงกันข้าม ถังหนึ่งนั้นต่างออกไป เธอรู้สึก ขอบคุณกับทุกโอกาสที่ได้รับ เพราะสิ่งต่างๆ ไม่ได้เข้ามาอย่าง ง่ายดาย

คืนนั้น แสงไฟยามค่ำคืนของปักกิ่งส่องแสงระยิบระยับ อันจื่อเช่ามาถึงที่ไฮแอทรีเจนซี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้ามาใน บ้านของถังหนิง
ถึงเขาจะจินตนาการมานานแล้วว่ารังรักของทั้งหนึ่งกับไม่ ถึงจะหรูหราขนาดไหน แต่หลังจากที่ได้เห็นการออกแบบสไตล์ พระราชวังสเปน เขาก็ยังรู้สึกได้ว่าหัวใจตนเองเต้นผิดจังหวะ ด้วยความตะลึงตะลาน

ครูต่อมา ถังหนึ่งก็เดินลงมาจากชั้นบนด้วยชุดอยู่บ้าน เมื่อเห็นอันจื่อเฮา เธอก็เอ่ยปากถาม “กลับมาแล้วเหรอคะ… หลิงเฟิงทำอะไรให้คุณลำบากหรือเปล่า”

“ไม่ได้ลำบากอะไรหรอก แต่หลิงเฟิงคนนี้ไม่ได้เป็นอย่าง ที่ผมคิด ผมรู้สึกได้ว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยเราไปง่ายๆ อันอ เช่าคาดเดา “ตอนนี้หลานก็ดูเหมือนว่ามีความตั้งใจจะกดดัน คุณ พวกเราต้องระวังให้มากกว่านี้

“คุณ…เหมือนจะอยู่ข้างฉันเลยนะ” ถึงหนึ่งนั่งลงบนโซฟา น้ำเสียงเธออ่อนหวานขณะยิ้มเล็กน้อย

อันจื่อเฮานิ่งไปชั่วครู่ เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าคำพูดเขาจะ เปิดเผยคําตอบออกมาทีละนิด เป็นคำตอบที่ไม่ถึงต้องการใน มอสโก

“ตอนนี้ผมอยู่ข้างใจตัวเอง” อันจื่อเฮาตอบด้วยน้ำเสียง จริงจัง จะให้เขาทรยศหลานทันทีคงยังไม่ได้

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะไม่บังคับคุณ” ถังหนึ่งพูดขณะรวบผม ไปข้างหลัง

“หลังจากถ่ายโฆษณาแอลเอ็มเสร็จ คุณจะต้องถ่ายแบบ นิตยสารอย่างต่อเนื่อง อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าจะค่อนข้างยุ่งเลยล่ะ ผมมาที่นี่ก็เพื่อแจ้งให้คุณทราบล่วงหน้า

อันจื่อเฮ้าสังเกตเห็นไม่ถึงกำลังลงมาชั้นล่าง ตรงมายัง ห้องนั่งเล่นเช่นกัน เมื่อเทียบกับเวลาที่เขามักจะสวมเสื้อผ้า ทางการแล้ว ตอนนี้เขาดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย ทว่าใบหน้า เขายังสมบูรณ์แบบเช่นปกติ ดูน่าเกรงกลัวน้อยลงนิดหน่อย และดูอบอุ่นมากขึ้น

เขามีเสื้อแจ็กเก็ตพาดอยู่บนแขน เมื่อเห็นว่าถึงหนึ่งไม่ได้ สวมเสื้อผ้าหนาเท่าไร เขาก็โน้มตัวลงมาคลุมเสื้อแจ็กเก็ตให้ เธอ ก่อนกลับขึ้นไปชั้นบนโดยไม่ได้รบกวนบทสนทนาของพวก เขา

อันจื่อเฮาสงสัยการกระทำกะทันหันของโม่ถึง กระทั่งเขา เหลือบเห็นข้อความที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ถังหนึ่ง เขียนได้ง่ายๆ ว่า “ถึง…ฉันหนาว”

“ผมทนเห็นการแสดงความรักของคุณไม่ได้อีกแล้วล่ะ ขอตัวก่อนนะครับ… ว่าแล้วอันจื่อเฮาก็ลุกขึ้นจะออกไป แต่ถัง หนิงรั้งเขาไว้ด้วยคำพูดสองสามคำ

“จื่อเช่า ถึงฉันจะพูดเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว แต่ฉันต้องย้ำว่า ฉันไม่ทำร้ายคนอื่นก่อน แต่ฉันเป็นคนผูกใจเจ็บ ตราบใดที่ หลานไม่ทำอะไรล้ำเส้น ฉันก็จะอดทนไปก่อน

“เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการถ่ายทำละครับ

อันจื่อเฮาตอบอย่างนิ่งสงบ ก่อนหันหลังกลับและออกจาก ไฮแอทรีเจนซี
ดวงตาถึงหนิงหลุบต่ำลง พลางกระชับเสื้อแจ็กเก็ตให้ แน่นขึ้น ก่อนตรงกลับไปยังห้องทำงาน เมื่อเห็นไม่ถึงกำลังยุ่ง เธอจึงเดินเข้าไปทางด้านหลังเขาเงียบๆ โน้มตัวลง โอบรอบคอ เขาไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ช่างงดงามอย่างน่า เหลือเชื่อ เมื่ออยู่บ้าน ทุกอย่างที่เธอต้องการคืออยู่ใกล้ชิดเขา ให้มากขึ้น และรู้จักเขาให้มากกว่าเดิม

“ยังหนาวอยู่เหรอ” ไม่ถึงถามขณะพลิกเอกสาร

“อือฮี” ถังหนิงพยักหน้า

“ไปเร่งฮีตเตอร์ขึ้นอีกนิด…

“แค่อยู่ในอ้อมกอดคุณไม่ได้เหรอคะ” ถึงหนึ่งถามอย่าง

นุ่มนวล

“มาสิ… ไม่ถึงไม่มีทางเลือกนอกจากวางเอกสารลง แล้ว ให้เธอนั่งในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็ห่อเธอไว้ในผ้าห่ม ตระกอง กอดอย่างแนบแน่นด้วยแขนข้างเดียว ก่อนหยิบเอกสารขึ้นมา ด้วยแขนอีกข้างและเริ่มอ่านต่อ

“เตียงเราใหญ่เกินไปนะคะ” จู่ๆ ถึงหนึ่งก็บ่นขึ้นมาขณะ นอน บอกไม่ถึง

“คุณไม่ชอบเตียงใหญ่ๆ หรือ

“ฉันอยากได้เตียงที่ถึงฉันจะนอนดิ้นก็ยังอยู่ในอ้อมกอด คุณค่ะ ถ้าได้เตียงแบบนั้นจะดีมากค่ะ

ไม่ถึงหัวร่อเบาๆ ขณะฟังเสียงหายใจสม่ำเสมอของถังหนึ่งและทำงานต่อ มีบางครั้งที่เขาเหลือบมองนิ้วมือว่างเปล่า ของถึงหนึ่งแล้วถอนหายใจกับตัวเอง น่าเสียดายที่ถังหนึ่งไม่ ได้ใส่แหวน ช่างเป็นมือที่เรียวสวยจริงๆ เขาอยากให้มันสวม ใส่แหวนสักวงหนึ่งแทบแย่…

สองวันถัดมา ก็ถึงกำหนดถ่ายทำโฆษณาของแอลเอ็ม หากไม่ถึงไปปรากฏตัวด้วยตัวเองก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ทันทีที่ถึงหนึ่งและอันจื่อเอาออกไป ไม่ถึงก็ตามหลังไปติดๆ

คณะถ่ายทําโฆษณามารวมตัวกันที่รีสอร์ตห้าดาวแห่งหนึ่ง ภายในรีสอร์ตถูกจัดแต่งให้มีบรรยากาศหรูหรา ด้านนอกมี ทะเลและหาดทรายเทียม และที่สำคัญ ที่นี่ยังเป็นสถานที่จัด งานแต่งงานของเหล่าคนดังมากมาย เหมาะสำหรับมาเที่ยว และพักผ่อนหย่อนใจ

ทันทีที่ถังหนิงมาถึงกองถ่าย เธอก็ไม่มีเวลาพักผ่อน รีบมุ่ง ตรงไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัว ผู้กำกับโฆษณาคนนี้ เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ชื่อดัง เขามาช่วยในการถ่ายทำครั้งนี้ ด้วยคำขอจากเพื่อนเขา

เขาอายุราวๆ สี่สิบปี มีหน้ามีตาในวงการพอสมควร เขามี ความซื่อสัตย์อย่างมาก และเกลียดคนไม่ตรงต่อเวลาเป็นที่สุด

“คุณถึงหนิงคะ ดูเหมือนว่าหลิงเฟิงจะยังมาไม่ถึงค่ะ” หลง เจี่ยบ่นพลางมองถึงหนิงแต่งหน้า “ผู้ชายคนนั้นต้องการแก้ แค้นใช่ไหม”
“อย่าเป็นห่วงคนอื่นเลย ห่วงตัวเองก่อนเถอะ” ถึงหนึ่ง ตอบขณะมองกระจก

“อ้อจริงสิ ฉันไปดูก่อนดีกว่าค่ะว่าครั้งนี้คุณจะใส่เครื่อง ประดับอะไร” หลงเจียหยิบกล่องเครื่องประดับอย่างระมัดระวัง แล้วเปิดออกต่อหน้าถังหนึ่ง

ถังหนึ่งไม่รู้ว่าทำไม แต่ทันทีที่เธอมองชุดเครื่องประดับ ก็ พลันรู้สึกตกหลุมรักมันมากเป็นพิเศษ

ประการแรก เธอชอบแอลเอ็มมาโดยตลอด และประการที่ สอง มันให้ความรู้สึกใกล้ชิดได้อย่างน่าประหลาด

“ชุดนี้เรียกว่า “รักแท้ ลูกค้าสั่งทำขึ้น โดยเฉพาะ มี เพียงแค่ชุดเดียวในโลก”

ถังหนึ่งไม่ได้มองสร้อยคอหรือต่างหู สายตาเธอติดตรึงอยู่

ที่ชุดแหวนแต่งงาน

“น่าสนใจจริงๆ ว่าไหม ใช้เทคนิคพิเศษในการแกะสลัก บรรจุคลื่นเสียงส่งข้อความถึงภรรยา และยังเลือกเพชรที่ ประณีตที่สุดเพื่อสร้างรูปแบบคลื่นเสียง สวยงามมากๆ … เป็น เอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร

ถังหนึ่งหยิบแหวนขึ้นมามองอย่างละเอียด ตอนนั้นเองที่ เธอสังเกตเห็นว่า… มีตัวเลขอยู่บนขอบในขอบแหวน

ศูนย์แปดหนึ่งเก้า!

เธอไม่ได้เข้าใจผิด มันคือศูนย์แปดหนึ่งเก้าจริงๆ !
ถังหนังประหลาดใจ คิดว่าอาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่เมื่อ เธอมองการ์ดที่อยู่ในกล่องเครื่องประดับ มือเธอก็เริ่มสั่นอย่าง ควบคุมไม่ได้

“นี่อะไรคะ” หลงเจียหยิบการ์ดออกมาจากมือเธออย่าง

สงสัยก่อนอุทานออกมา “นายใหญ่เป็นคนสั่งทำเหรอเนี่ย