ตอนที่ 4 ดูว่าเธอจะวิ่งไปทางไหน

เข้าไปในห้องพัก แวะแรกที่มู่จิ่งเหยียนเห็นคือเพื่อนร่วม ห้องเหลิ่งเขียนเชี่ยน

อีกฝ่ายทักทายทันทีเมื่อเขาเห็นเธอ “อีนังหนู เมื่อคืน

คุณไปไหน แม่กังวลเป็นห่วงมากรู้ไหม” เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยน มู่จิ่งเหยียนเข้ามา Aต้า ครั้งแรกก็รู้จัก

กับเพื่อนรักคนนี้แล้ว

นิสัยค่อนข้างไม่ละเอียดอ่อน เป็นผู้หญิงที่มีความ กล้าหาญเหมือนผู้ชายมีหน้าตาที่สวย เป็นคนสวยตาม มาตรฐาน เธอดูแลเธออย่างดีในมหาวิทยาลัย

“เมื่อคืนมีธุระนิดหน่อย กลับไปบ้านมา” มู่จิ่งเหยียนยิ้ม ไม่อยากให้เหลิ่งเชี่ยเชี่ยนกังวลมากเกินไป

“เหยียนเหยียน ถ้ารู้สึกไม่สบายใจก็ร้องออกมาสิ เธอ กลับบ้านน้องสาวรังแกเธอไหม

ไอ้สั่งเสี้ยนมันเป็นคนสารเลวโดยแท้ ซูม่อก็ไม่ใช่คนดี อะไร เลวทรามมาก ให้แม่ไปจัดการพวกมันดีไหม”

เหลิ่งเชี่ยนเชี่ยนกังวลว่าเพื่อนรักจะมีความทุกข์ในใจ จึงคอยสังเกตสีหน้าของมู่จิ่งเหยียน

“สบายใจได้ เธอบอกว่ามันเป็นขยะ อย่าให้ขยะพวกนั้น มาเปื้อนมือเลย”
มุ่จิ่งเหยียนยิ้มแล้วพูด ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้มีความ รู้สึกอะไรกับสังเสี้ยนเลย เพียงแค่ตอนที่จําอะไรไม่ได้ รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ก็ไม่เลว

เพราะความอ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตนถึงได้คบ กัน แต่นึกไม่ถึงมู่จิ่งเหยียนจะถูกผู้ชายหลอกถึงสองครั้ง คิดๆแล้วก็ตลกดี

มองดูสีหน้าของมู่จิ่งเหยียนเหมือนมีอะไรในใจจริงๆ เห ลิ่งเชี่ยนเรียนจึงไม่คลายกังวล

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เธอจำไว้นะ ผู้ชายอย่างนั้นไม่มีค่า พอ ถ้าเขากล้ามาวุ่นวายกับเธออีก บอกฉันนะ แม่จะจัด ให้อย่างหนักเลย เฮ้ย

ให้เขารังแกเธอ ผู้ชายเลวไร้ยางอาย”

“ตกลง ฉันจะจำไว้” มู่จิ่งเหยียนหัวเราะแล้วกล่าว หยิบ เสื้อที่จะเปลี่ยนเข้าห้องน้ำไป

สามวันต่อมา เป็นพิธีหมั้นระหว่างคุณหนูตระกูลซู ซูม่ อกับคุณชายใหญ่ตระกูลส้ง ส้งเสี้ยน

เพราะทั้งคู่ถือว่าเป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาใน เมืองb ดัง นั้นพิธีหมั้นจึงถูกจัดขึ้นในโรงแรมหาวเยว่ที่หรูหราที่สุด ในเมือง

มู่จิ่งเหยียนยืนอยู่หน้าโรงแรมหาวเย่ว ในหัวมีฉาก พัวพันกับชายคนนั้นในคืนนั้น ดวงตาสีหน้ายิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา
เธอมู่จิ่งเหยียนเป็นคนมีแค้นก็แก้แค้นเสมอ มีบุญคุณ ต้องทดแทน ซูมอกล้าที่จะวางยาเธอ ดังนั้นงานหมั้นใน วันนี้เธอมู่จิ่งเหยียนจะไม่ยอมปล่อยให้ผ่านไปได้ง่ายๆ แน่นอน ละครที่ดียังมาไม่ถึง

ปากแดงเร้าใจ ใบหน้าที่เยือกเย็นและละเอียดอ่อนมี เสน่ห์ทำให้คนหลงใหล ใสบริสุทธิ์และมีเสน่ห์ น่าสนใจ

มู่จิ่งเหยียนในวันนี้ไม่เหมือนที่ผ่านมา ชุดเกาะอกสีดำ

แสดงรูปร่างที่สวยงามของเธอ

ผิวบอบบางเป็นสีขาวโปร่งแดง ความมันวาวดุจคริสตัล สวมใส่ส้นสูงสูงแปดเซ็น ยิ่งทำให้รูปร่างที่สูงเพรียวบาง ของเธอสูงขึ้นอีก

คิ้วที่สวย ในความเย็นชามีความสง่างาม เสมือนว่าเป็น สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์ มีพลังรอบตัวที่น่ากลัว

มู่จิ่งเหยียนเดินเข้าโรงแรม ทันใดนั้นดึงดูดความสนใจ ของทุกคน เป็นจุดสนใจของทุกคนในงาน แม้แต่ซูม่อผู้ ซึ่งยืนเคียงข้างกับส่งเสี้ยนก็เทียบไม่ได้เลยทันที

“เหยียนหยียน คุณมาแล้วหรือ” ส่งเสี้ยนหันมาด้วย ความตะลึง ดวงตาที่อบอุ่นทักทายมู่จิ่งเหยียนด้วยรอย ยิ้ม

เห็นสายตาตะลึงของส้งเสี้ยน สีหน้าซูม่อดูไม่ดีเลย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นมู่จิ่งเหยียนยืนอยู่ข้างหน้า เธอ ดูดีเหมือนราชินีที่เยื่อหยิ่ง ดูสูงส่ง ดึงดูดสายตาของทุกคนได้ในทันที

ในใจยิ่งโกรธ

ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวนี้กลายเป็นคนสวยขนาดนี้ตั้งเมื่อไหร่ ที่ผ่านมาอยู่บ้านยังถูกเธอรังแกอยู่เลย แต่วันนี้ดูเหมือน เป็นอีกคนเลย

หรือเป็นเพราะว่าถูกผู้ชายคนนั้นทำลาย คิดถึงจุดนี้ ดวงตาของซูม่อเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยและดูถูก

ฮี ผู้หญิงที่ถูกผู้ชายจับไปทำลายยังมีหน้ามาโอ้อวด แสนยานุภาพ

ช่างไม่รู้จักประมาณตัวเองจริงๆ อาศัยใบหน้าซึ่งสูญ เสียพรหมจารีของเธอในตอนนี้คิดว่าจะทำให้พี่เสี้ยน สนใจเธออีกหรือ ฝันไปเถอะ

ต่อหน้าผู้คน ซูม่อยังคงรักษาภาพลักษณ์สุภาพสตรีที่ อ่อนโยน

มองไปที่มู่จิ่งเหยียนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “โอ้ ที่แท้ก็ เป็นพี่สาวนี่เอง ฉันดีใจมากที่พี่มา ฉันคิดว่าพี่ไม่สามารถ มาได้เสียอีก

แสดงละคร

แววตาที่ถากถางบางอย่างปรากฏในดวงตาที่เยือกเย็น ของมู่จิ่งเหยียน รอยยิ้มที่น่าหลงปรากฏบนใบหน้าที่เย็นชา
“น้องสาวล้อเล่นใช่ไหม งานหมั้นของน้องพี่ต้องมา แน่นอน นี่คือของขวัญงานหมั้นสำหรับพวกเธอ”

พูดแล้วมู่จิ่งเหยียนก็มอบกล่องของขวัญให้กับซูม่อ ดวงตาที่เย็นยะเยือกมีแสงแปลกๆ แค่รอให้ซูม่อก้าวออก มาข้างหน้าแล้วรับกล่องของขวัญ

ซูม่อยิ้มและรับกล่องของขวัญในมือของเธอ ดวงตาเต็ม ไปด้วยความดูถูก

ฮี ก็แค่มีผู้ชายเลี้ยง คงคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีชื่อ เสียงแล้วสิ ไร้ยางอายจริงๆ พูดและมอบกล่องของขวัญ ให้กับหญิงสาวที่ทำงานเป็นพิธีการที่อยู่ข้างหลัง

“น้องมาก็ดีแล้ว ไม่เห็นต้องเอาของขวัญมาด้วยเลย เชิญข้างในดีกว่า คุณพ่อ คุณแม่อยู่ด้านใน

ดวงตาที่ยิ้มแย้มของมู่จิ่งเหยียนก็มองข้างมือของซูม่อ

ไป รอยยิ้มลึกเข้าในดวงตา

ซูม่อนะซูม่อ ของขวัญชิ้นใหญ่ในวันนี้ ฉันคิดว่าเธอ คงจะจำมันไปตลอด หวังว่าคุณจะสนุกกับมัน

มู่จิ่งเหยียนลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปข้างใน ดวงตาที่เยือก เย็นและน่าสนใจเต็มไปด้วยการรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ

ที่มุมของชั้นแรกของโรงแรม มีสายตาลึกลับอยู่กับเธอ ตั้งแต่มู่จิ่งเหยียนเดินเข้ามาในโรงแรมแล้ว ผ่านดวงตาที่ อันตราย ยังมีรอยยิ้มที่เยือกเย็น
สัญชาตญาณของมู่จิ่งเหยียนรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ อันตรายด้านหลัง ทันใดนั้นก็หันกลับมาแต่ไม่เห็นเจ้าของ สายตาอันตรายนั้น

ขมวดคิ้ว หันมาแล้วเดินไปข้างหน้า

“ช่างเป็นผู้หญิงที่รอบคอบจริงๆ ไม่ได้คิดว่าจะได้พบกัน อีก”

เดิมทีลงมาชั้นล่างเพื่อร่วมงานหมั้น กะว่างานเริ่มแล้ว ค่อยเข้าไป ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับผู้หญิงที่น่า สนใจคนนี้

นึกถึงความปีติยินดีในคืนนั้น หรงโม่ ดวงตาของหรงโม่ มีความครอบงำาเผด็จการ

สามสิบปีที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงเลย เกลียดและไม่ ชอบผู้หญิง เขาเป็นคนรักความสะอาดและรักตัวเองมาก จึงไม่อยากให้เป็นข้อยกเว้นสำหรับผู้หญิงคนนี้

นับตั้งแต่เปิดความรู้สึกนั้น ที่ผ่านมาเขาเคยรู้สึก เฉยเมย แต่กลับมีความรู้สึกคิดถึงปีศาจตัวน้อยนี้

คราวนี้ดูสิว่าเธอจะหนีไปทางไหนอีก

เดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง นายท่านซู คุณนายซูกำลัง ต้อนรับแขกอย่างความกระตือรือร้น

เมื่อเห็นมู่จิ่งเหยียนเข้ามา ใบหน้าของคุณนายซูก็เศร้า ลงทันที
นายท่านซูมองมู่จิ่งหยียนใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แววตาแดงๆ มาลอยเหนือร่างที่น่าภาคภูมิใจของมู่จิ่งเหยียน ดวงตา ลอยขึ้นสัมผัสความโลภ

มู่จิ่งเหยียนดวงตาเริ่มเย็นลง เดินเข้าหานายท่านซูและ คุณนายซูอย่างเยาะเย้ย ถึงแม้เริ่มแรกนายท่านซูจะช่วยตัวเองเพราะความไม่ บริสุทธิ์ใจ ต่อมาฉันเข้าห้องของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีกและ

ต้องการประพฤติตัวไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามก็ต้อง ขอบคุณเขาเช่นกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะจิตใจที่ไม่บริสุทธิ์ของเขา มู่ฉิ่งเหยียนใน วันนี้คงจะตายอยู่ในถิ่นทุรกันดารแล้ว