บทที่ 10 สิ่งที่เขาคาดหวัง

เมื่อผู้ช่วยขอภาสกรเคาะประตูเข้าไปในห้องทำงาน ของหัวหน้า เขารู้สึกสงสัยเล็กน้อย

เป็นเพียงเพราะเห็นหัวหน้าที่โหดเหี้ยมเด็ดขาดของ พวกเขากำลังหัวเราะ แม้เป็นเสียงที่น่ากลัวแต่ก็นุ่มนวล

ช่วงเวลานั้น เขาอยากที่ออกไป

ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เขาอยากรู้ว่าหัวหน้าของพวกเขาถูก ใครพรากไป ทำไมถึงเปลี่ยนไปคนละคน?

ผู้ช่วยยังไม่ทันพูดอะไร ภาสกรก็ยกมือขึ้น ให้เขาไป รออีกด้านหนึ่ง จากนั้น ผู้ช่วยเขาทำตาม ไปยื่นอยู่อีกด้าน เงยหน้า

เปิดหู แอบฟังหัวหน้าตนเองคุยโทรศัพท์

ไม่ จะให้ถูก ต้องบอกว่า แอบฟังหัวหน้าพูดเรื่องความ รัก

“ที่รัก คุณรู้ไหมว่าตอนคุณหัวเราะเธอสวยแค่ไหน”

แม่เอ๊ย ยิ้มมุมปากแทบฉีก น่ากลัวจริงๆ

ผู้ช่วยของเขาหายใจเข้าลึกๆ เขาพยายามควบคุมไม่ ให้ตนเองคิด ไม่ให้ตนเองหัวเราะ ไม่อย่างนั้น เขาได้ เห็นภูเขาไฟระเบิดแน่ๆ
แน่นอนว่าผู้ช่วยไม่รู้ว่าปลายสายคือใคร และไม่รู้ว่า คนๆนั้นพูดอะไร แต่เขารู้ว่าหัวหน้าเขามีความสุขมากๆ

“โอเคโอเค ผมไม่พูดแล้ว…ภาสกรนิ่มนวลมาก ผม ฟังคุณทุกอย่าง ไม่ว่าจะพูดอะไร โอเคไหม?

ภาสกรรู้ว่าถ้ากวนเธอต่อไป อาจทำให้ผู้หญิงของเธอ กังวล พอถึงตอนนั้น คนที่ทุกข์จะเป็นเขา

“นาย…..พรุ่งนี้ว่างไหม? “อัญญาสูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่ง่ายเลยที่จะควบคุมไม่ให้ตนเองวางสายแล้วถามเขา

ภาสกรยิ้ม “ทำไม? ที่รักจะนัดผมไปเดทเหรอ? ”

“นาย….. หุบปากได้ไหม? แล้วบอกฉันมาว่าพรุ่งนี้ ว่างไหม?

“ว่าง แน่นอนว่าว่าง” ภาสกรรีบตอบ “เพียงแค่คุณ ต้องการผม ผมว่างตลอด”

อัญญาใจสั่น แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี “ นาย ถ้านายไม่ว่างก็บอกฉันได้นะ เรื่องของฉันก็ไม่ได้ รีบร้อนอะไร…..

“เป็นไปได้อย่างไร? เพียงแค่เป็นเรื่องของคุณ สำหรับฉันมันต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก”ภาสกรหัวเราะ อย่างอ่อนโยน ดังนั้น คุณบอกผมมาได้เลย พรุ่งนี้เธอ จะให้ฉันไปไหนทำอะไร?
อัญญาหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆหายใจออก” วันนี้ ตอนกลับบ้าน ธนัทอยู่บ้านฉัน….…..”

ภาสกรรู้สึกกังวล แล้วพูดเสียงต่ำ” ว่าไง? เขาทำให้ คุณเดือดร้อน? หรือจะยื้อคุณไว้ไม่ยอมปล่อย?

“……ใช่มีส่วน แต่โดนฉันด่าไล่กลับบ้านแล้ว”

ภาสกรรู้สึกมีความสุข “ไม่ผิดหวังที่เป็นที่รักของผม”

“จากนั้น พ่อแม่ฉันรู้เรื่องคุณแล้ว” อัญญาพอคิดถึง เรื่องนี้รู้สึกเป็นกังวล

“หืม ? ทำไมถึงรู้เรื่องเราละ? ที่รักบอกพ่อตา

แม่ยายเหรอ? ผมรู้ว่าที่รักชอบ…… “หุบปากไป! “อัญญาควบคุมอารมณ์ของเธอไม่ได้ เมื่อคืนนายวางแผนเตรียมพร้อมไว้แล้วใช่ไหม? นาย

ตั้งใจทิ้งรอยจูบที่คอและหลังหูฉันใช่ไหม? ”

“ผมเพียงแค่อยากเก็บเป็นความทรงจำ คุณรู้ไหมว่า ผมชอบคุณแค่ไหน โคตรของโคตรชอบเลย”

อัญญาต้องการความช่วยเหลือ เขารู้สึกว่า ภาสกรที่ คุยอยู่ในสายตอนนี้ ไม่เหมือนคนเดียวกันกับเมื่อกลาง วัน

ภาสกรที่อยู่ในสายน่ารำคาญกว่าเดิม
“จริง? ” อัญญาพูด “พรุ่งนี้พ่อฉันอยากเจอคุณ” ”

ปลายสายนิ่งไปครู่หนึ่ง

อัญญาคิดว่าภาสกรน่าจะตกใจ เมื่อเธอกำลังจะพูด

อะไรบางอย่างเพื่อช่วยเขา ไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดขึ้น “ได้ไม่มีปัญหา ฉันจะเตรียมตัวไปอย่างดี พ่อสะใภ้

และแม่สะใภ้ต้องชอบผมแน่น ที่รักคุณไม่ต้องเป็น

ห่วง

แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อได้ยินเสียงที่มั่นใจจากเขา เธอเริ่ม กลับรู้สึกกลัว ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร?