ตอนที่ 7 ท่าทีของตระกูลเจียง

เจ้าบ่าวสามารถหามาแทนกันได้ แต่เรื่องอื่นๆก็ยังคงต้องเป็น หน้าที่ของตระกูลแซ่ที่ต้องจัดการ

เจียงหยูก็ไม่อยากเอาเปรียบใคร ดังนั้นหลังจากที่ตกลงกับ

หวาเหวินได้แล้วเขาก็ไปจัดการเรื่องอื่นๆต่อ

เขาสั่งให้คนมารับหวาเหวินกลับไปที่บ้านก่อน

เดิมทีเจียงหยูก็ไม่ค่อยได้กลับไปอยู่ที่บ้านบ่อยนัก ส่วนมาก เขาจะพักอยู่ที่คอนโดใกล้บริษัท

แต่ที่นั่นก็ไม่ใช่บ้าน คิดไปคิดมายังไงเสียก็ต้องพาภรรยาที่ได้ มาอย่างกะทันหันกลับไปที่บ้านก่อน

ในห้องรับรองของโรงแรม

พ่อแม่ของเจียงหยู่จ้องมองลูกชายตัวดีกลับมาอธิบายเรื่อง

ราวทั้งหมด

เจียงหยู่ปลดเนกไทลงแล้วยิ้ม

“พ่อ แม่ ยินดีด้วยพวกท่านมีลูกสะใภ้แล้ว”

พูดจบทั้งสองคนต่างตกใจไปตามๆกัน

“เหลวไหล เหลวไหลจริงๆ” เจียงจู่เหวินจ้องไปที่ลูกชายเขา คิดว่าเรื่องนี้มันกะทันหันเกินไปและมันไม่ถูกต้อง
คุณนายเจียงเองก็สีหน้าโกรธไม่แพ้กัน “นี่มันเรื่องอะไรกัน นี่ คืองานแต่งของตระกูลแซ่และตระกูลหวา ทำไมบ้านเราถึงถูกดึง เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

“ลูกรู้จักกับหวาเหวินมาก่อนหรือเปล่า”

เจียงจู่เหวินเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง และยังทำงานธุรกิจมานาน หลายปี เขารู้สึกว่าเรื่องนี้กะทันหันเกินไปและมันมีอะไรที่ไม่ชอบ มาพากล

เจียงหยู่นั่งอยู่บนโซฟาเอามือประสานกันไว้ที่ตักมองดูผู้เป็น พ่อแล้วส่ายหัวไปมา

“งั้นวันนี้คือครั้งแรกที่พวกเธอเห็นหน้ากัน” เจียงจู่เหวินถาม

เจียงหยู่พยักหน้า

“เหลวไหลเจอกันครั้งแรกลูกยังไม่รู้จักอะไรเธอเลยก็ตกปาก รับคำแต่งงานกับเธอเหลวไหลสิ้นดี เอาแบบนี้แล้วกันยังไงก็ กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ลูกกลับไปอธิบายกับตระกูลแซ่และ ตระกูลหวาว่าเพื่อปกป้องหน้าตาชื่อเสียงของพวกเขา ลูกไม่ทำ แบบนี้ไม่ได้ แต่ลูกผู้ชายจะไม่แย่งคนรักของคนอื่น ให้พวกเรา ไปจัดการเรื่องของตัวเองเอาเอง

“ได้ยินไหม ความหมายของแม่ก็เหมือนกับพ่อของลูก รีบถอย ออกมา ไม่ต้องเอาตัวเองเข้าไป แม่เห็นในข่าวกำลังพูดถึงกันอยู่ แม่ส่งคนไปติดต่ออธิบายกับนักข่าวแล้ว ตระกูลเจียงของเราไม่ เคยมีเรื่องเสียหาย ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของคนอื่นจนต้องเอาตัวเอง เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย” คุณนายเจียงเห็นด้วยกับสามี
กับนักข่าวก็ดี กับตระกูลแซ่ตระกูลหวาก็ดี ต้องไปอธิบายสัก หน่อย

ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาเพียงแต่รักษาหน้าตาของทั้งสอง ตระกูล แต่เขากับหวาเหวินไม่ได้เป็นอะไรกัน และเขาจะไม่ ยอมรับงานแต่งนี้

แต่ เจียงหยู่ไม่ได้คิดแบบนี้

เขาฟังความเห็นของพ่อกับแม่จบ พูดออกมาประโยคเดียวว่า “พ่อแม่ผมจะแต่งกับเธอ พวกเราคุยกันแล้วพรุ่งนี้ไปจดทะเบียน สมรส”

คำพูดนี้มีพลังมากพอที่จะทำให้คุณนายเจียงเป็นลมได้

ได้ยินลูกชายพูดออกมาแบบนี้ ไม่เพียงแต่ไม่ไปอธิบายยังจะ แต่งงานจริงๆกับหวาเหวินอีก แล้วยังจะไปจดทะเบียนสมรสอีก

คุณนายเจียงรีบลุกขึ้นมาจับมือลูกชายเอาไว้แล้วพูดว่า “เจียง หมู่ลูกอย่าได้พูดเหลวไหล ลูกเป็นใคร งานแต่งจะจัดแบบนี้ได้ อย่างไร ลูกรู้ไหมหวาเหวินหนังสือก็ไม่เคยเรียน อยู่กินเจสวด มนต์กับย่ามาตั้งแต่เล็กที่เขาจงชุ่ย เธอคือลูกที่พ่อแม่ไม่รัก อนาคตก็คงไม่ได้รับอะไรจากตระกูลหวาเลย หล่นเป็นเพียง หมากที่พวกเขาเอามาแลกเปลี่ยนเท่านั้น ไม่เท่าไหร่ เธอคือคน ที่แซ่จื้อจ้วนทิ้ง ลูกลองคิดดูว่าแซ่จื่อจ้วนเป็นคนแบบไหน คนที่ ฉลาดแบบนั้นทําไมถึงทิ้งคนรักไปง่ายๆ ก็เพราะไม่ยอมรับการ แต่งงานครั้งนี้ไง พูดอีกก็คือ ดูถูกหวาเหวิน คนที่ถูกตระกูลแซ่ ดูถูกดูแคลนแบบนี้ ไม่เหมาะสมกับลูกชายแม่หรอก”
เจียงหมีทั้งอำนาจบารมี พูดง่ายๆคืออยู่ใต้คนๆเดียวแต่อยู่ สูงกว่าคนเป็นหมื่นคน เป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเจียง

คนที่สูงส่งแบบนี้ จะมาแต่งงานกับคนที่ถูกทิ้งอย่างนี้ได้ อย่างไรกัน