ตอนที่ 19 บอกรักทั้งน้ำตา

เขาพูด แซ่ซื้อจ้วนมันไม่มีวาสนา หวาเหวินเป็นคนดี

เจียงหยู่เป็นคนที่ไม่ชมใครง่ายๆ ดังนั้นคำชมนี้จึงแปลออกได้ว่า

หนึ่ง แซ่จื่อจ้วนไร้วาสนา ก่อเรื่องจนงานแต่งของตนเองล่ม สอง หวาเหงินเป็นคนดี เขาพอใจในตัวเธอ

ไม่รอให้ฉินซุงเจี้ยนกับหว่างเซียวได้พูด กาวหนานก็อดไม่ ได้ที่จะพูดขึ้น

เขาถามขึ้นด้วยความรีบร้อนว่า “พี่ จริงหรือหลอกกับพวกเรา อย่ามาโกหกกัน แต่ผมได้ยินมาว่าหวาเหวินเป็นคนไม่สวย ไม่ เคยเรียนหนังสือ แล้วก็เป็นคนกินเจ ผมว่าคงน่าเบื่อแย่เลย อ่อ ใช่แล้ว คนเขายังพูดอีกว่า หวาเหวินพูดติดอ่าง หน้าตาขี้เหร่ ไม่ เช่นนั้นแซ่จื่อจ้วนคงไม่ทิ้งไปหรอก เขายิ่งกว่าเสืออีก นิสัยของ เขาไม่ชอบถูกผู้หญิงบังคับ พูดแล้วคือเขาไม่พอใจกับการ แต่งงานในครั้งนี้ แล้วเลยโยนให้เจ้าสาว แล้วตัวเองก็หนีออก จากงานแต่ง

เจียงหยู่ได้ยินก็ได้แต่ยิ้มไม่พูดอะไร

“โอ้ย พี่ชายช่วยพูดอะไรหน่อยได้ไหม ผมอยากรู้จนจะเป็นบ้า แล้ว”
กาวหนานพูดมามากมายแต่เพียงหยู่ไม่พูดอะไรเลยยิ่งทำให้ เขาร้อนรนอยากจะรู้

“ความจริงบางอย่างแค่ตัวเองรู้ก็พอแล้ว พอได้แล้ว ดื่มกัน เถอะ พวกนายจะมาดื่มเหล้าให้ฉันจ่ายไม่ใช่หรือ

สำหรับหวาเหวินเจียงอยู่ไม่ได้พูดถึงอะไรมากนัก

ได้แต่เปลี่ยนเรื่องให้มาดื่มกัน

ฉินซุงเจี้ยนกับหวางเซียว ก็ฉลาดพอที่จะไม่ถามอะไรต่อ

คนอย่างเจียงหยู่ คนแบบนี้จะแต่งผู้หญิงที่ไม่มีการศึกษารูป ร่างหน้าตาขี้เหร่เข้าบ้านได้อย่างไรกัน

แน่นอนว่าไม่ และเรื่องราวเป็นมายังไงก็มีแต่คนที่ประสบพบ เจอมาเท่านั้นที่จะรู้

และนิสัยของเจียงหยู่ คือจะไม่ประกาศเรื่องนี้ให้ใครรู้ทันที

ได้แต่รอจังหวะเหมาะๆ โอกาสดีๆ ได้เห็นภรรยาของเจียงหมู่

แล้วค่อยมาว่ากันใหม่

ในเวลานี้เองก็มีสาวสวยอายุราวๆยี่สิบเดินเข้ามา

เธอสวมชุดเดรสสีน้ำทะเล ผมบ๊อบดูแล้วสวยงาม เธอเดินเข้ามา แล้วมองดูไปที่ผู้ชายคนนั้น จากนั้นเดินเข้าไป “พี่เจียง ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ
“ข่งอาน เธอเดินเข้ามา ฉันเชิญเธอแล้วหรอ ไม่กี่ปีมานี้เธอ กับเขาก็ยังไม่มีมารยาท กาวหนานกับซึ่งอานเป็นไม้เบื่อไม้ เมากัน

ทั้งสองเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมด้วยกัน ถึงแม้จะไม่ได้ร่ำรวย เท่าสี่ตระกูลใหญ่นั่น

แต่ก็ไม่ใช่พวกคนรวยระดับธรรมดาจะมาเทียบได้ โดยเฉ

พาะซึ่งอานแม่ของเธอเป็นน้าแท้ๆของแซ่จื่อจ้วน

มีความสัมพันธ์นี้ ทำให้ตระกูลซึ่งก็พลอยได้ดีมียืนอยู่ในเมือง นี้ไปด้วย

“หลบไปฉันไม่ได้จะคุยกับนาย ฉันจะคุยกับพี่เจียงอยู่

กาวหนานเองก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของซึ่งอาน พวกเขามองดู งอาน ใบหน้าออกแดงๆได้กลิ่นเหล้า คาดว่า คงดื่มมาไม่น้อย

เจียงหมู่ยังคงอยู่นิ่งๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเว่ยป๋อ ดูข่าวที่เกี่ยวกับขาและหวาเหวิน เขารู้สึกว่าน่าสนใจและตลก

“พูดมา” เจียงหวู่พูดแต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเธอ

ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ ไม่ได้สนิทอะไรขนาดนั้นทำไมผู้หญิง คนนี้ถึงเรียกเขาว่าพี่เจียงหยู่ นับญาติกันจากตรงไหน

ซ่งอานคู่กัดริมฝีปากแล้วพูดขึ้นว่า “พี่เจียงหมู่คุณรู้ว่าฉันชอบคุณ ทำไมยังไปแต่งงานกับผู้หญิงขี้เหร่คนนั้นอีก ทำไมทำเหมือน การแต่งงานเป็นแค่เกม คุณดูไม่ออกหรอว่าขนาดพอจ้วนยังไม่ เอาเธอ พี่ดีขนาดนี้ทำไมไปเก็บขยะแบบนั้นมา