ตอนที่ 5 แผนของคนชั่ว

จางหลงขยี้ตาอย่างแรง คิดว่ามองผิดไป เห็นเป็นเอามือหนึ่ง เท้าข้างหนึ่ง ข้างๆ มีรองเท้าส้นสูงที่ส้นพัง

ในตอนนี้ จางหลงรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่น

เห็นได้ชัดว่าเป็นข้อเท้าแพลงเพราะส้นสูงหัก เธอลองดิ้นรน ยืนขึ้นมา แต่พยายามอยู่หลายครั้งก็ไม่สำเร็จ ในทางกลับกัน กระโปรงสั้นนั้นฉีกกว้างมากขึ้น ทิวทัศน์ต้นขาขาวหิมะก็เผยออก มา จางหลงมองอย่างงุนงง แม่ง คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะ พราวไปด้วยเสน่ห์แบบนี้ ด้านในสวมถุงน่องแขวน หรือคืนนี้จะมี การแสดงอะไร

ขณะที่จางหลงกำลังมองอย่างเอร็ดอร่อย ทันใดนั้นก็เห็นเป็น เงยศีรษะขึ้นมาเห็นเขาทันที

จางหลงแอบร้องเบาๆ ตอนนี้จะหลบก็ไม่ทันแล้ว เขาเปลี่ยน ความคิดอย่างรวดเร็ว รีบกุมท้องแล้ววิ่งออกไปข้างนอก

“จางหลง ดึกดื่นป่านนี้ ออยู่บริษัททำอะไร” เป็นหุบขาสอง ข้างอย่างไม่เป็นธรรมชาติ จากนั้นก็ดึงกระโปรงลง กลัวว่าตัวเอง จะโป๊ แต่เธอไม่รู้ว่าเมื่อครู่นี้จางหลงเห็นอะไรที่ควรและไม่ควร เห็นไปหมดแล้ว

“อ่า ผมทำงานล่วงเวลาเพื่อเขียนรายงาน ผู้จัดการครับ คุณ ให้ผมส่งรายงานบนโต๊ะคุณพรุ่งนี้เช้าไม่ใช่เหรอ ผมเลยต้องทํางานล่วงเวลา” จางหลงแสร้งมองเธออย่างประหลาดใจ รีบ พูดขึ้นมา

“ล-แล้วตอนนี้ทําอะไรอยู่” เซ็นสี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเขา อย่างสงสัย

“ผมจะไปเข้าห้องน้ำ ปวดท้องตอนกลางคืนจะไปเข้าห้องน้ำ จางหลงหัวเราะฮ่าๆ “เอ๋ ผู้จัดการเงิน ค-คุณเป็นอะไร ทำไมไป นั่งอยู่บนพื้นอ่ะ”

“ฉ-ฉันส้นสูงหัก ข้อเท้าแพลง” เซินก้มศีรษะลงเล็กน้อย ท่าทางหยิ่งผยองนั้นลดลงไปบ้าง

จางหลงแอบภูมิใจภายในใจ แอบด่าว่าสมควรแล้ว จากนั้นก็ เดินเข้าไป ทําท่าเป็นห่วงเป็นใย “ผู้จัดการเงิน คุณเป็นอะไรไห มอ่ะ”

เซินลี่เงยศีรษะขึ้นมองเขา ดูเหมือนคิดอะไรอยู่ จากนั้นก็กวัก

มือเรียก “จางหลง นายมานี่ พยุงฉันหน่อย”

“อะไรนะ พยุงคุณเหรอ แต่ผผมต้องไปเข้าห้องน้ำ” จางหลง แอบร้องว่าไม่ดีแล้ว แม่ง นี่มันปัญหาใหญ่

“มาอุ้มฉัน ฉันสั่งนายให้มาช่วยฉันเดี๋ยวนี้” เซินลี่เปลี่ยน สีหน้าทันที ตะโกนเสียงดัง

นางแม่มดนี่โหดเกินไปแล้ว จางหลงกลัวจนแทบราด ภายในใจเหมือนมีม้าหมื่นตัววิ่งผ่าน แต่ยังคงเดินเข้าไปอย่าง กล้าหาญ เซินลี่ยกแขนขึ้น จางหลงรีบเข้าไปใกล้ จับแขนเธอแล้วพยุงเธอยืนขึ้นมา

เกือบทั้งร่างของเซินลี่ทับอยู่บนร่างจางหลง บรรยากาศอัน อ่อนโยนนั้น แม้ว่ามันจะทำให้หัวใจเขาสั่นและล่องลอย แต่ ภายในใจจางหลงก็ไม่กล้าหย่อนใจแม้แต่นิดเดียว

เดินไปได้ไม่ไกล ทันใดนั้นเป็นก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บ ปวด เธอหันศีรษะมามองจางหลง ด่าอย่างไม่สบอารมณ์ “จาง หลง นายสมองหมูหรือไง จะเดินเร็วทำไม เห็นว่าขาฉันเดินได้ หรือไง”

“อ่า ขอโทษ ผู้จัดการเงิน ผมผิดเอง” จางหลงผงกศีรษะ ขอโทษอย่างช่วยไม่ได้ แต่ในใจกลับมีไฟ มองไปที่แสงน้ำพุร้อน ที่เผยออกมาจากรูช่องว่างกระโปรงเธอ ในใจอยากจะผลักเธอ ลงไปบนพื้นจริงๆ ..

พยุงเซินเข้ามาในห้องทำงานอย่างยากลำบาก จางหลงวาง เธอลงบนโซฟาอย่างระมัดระวัง รีบพูดขึ้น “ผู้จัดการเงิน ถ้าไม่มี อะไรแล้ว ผมออกไปทํางานก่อนนะครับ

“ยืนอยู่นี่ ใครให้นายไป ไปเอาเสื้อผ้าและรองเท้าออกมาจาก ตู้เสื้อผ้านั้นให้ฉัน” จางหลงยังไม่ได้ยกเท้าก็ถูกเซินเรียกไว้

จางหลงถอนหายใจและไปหยิบมันมา ห้องทำงานของเซ็น ใหญ่มากและมีตู้เสื้อผ้าอยู่ด้านใน หมดหนทาง นี่คือความแตก ต่างระหว่างผู้นำและผู้ใต้บังคับบัญชา

เปิดประตูตู้เสื้อผ้าออก จางหลงงุนงงอย่างสมบูรณ์ แม่ง ด้าน ในมีเสื้อผ้าหลากหลายแบบ หลายสไตล์ มีชุดกระโปรงชิ้นเดียวชุดคอลีก กางเกงเซ็กซี่ก็มีหลายตัว สิ่งที่ยิ่งทำให้จางหลงคาดไม่ ถึงก็คือด้านในมีชุดชั้นในกามสิบกว่าตัววางอยู่ แม่ง คิดไม่ถึง เลยว่าเซินลี่จะแพรวพราวในกระดูกมากขนาดนี้

จางหลงอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปมองเซินลี่ และไม่รู้ว่าผู้หญิง คนนี้ใส่ชุดชั้นในกามแล้วจะมีภาพอย่างไร

“จางหลง นายมองอะไรน่ะ หาเจอหรือยัง”

“อ่า เจอแล้วครับ”

จางหลงไม่กล้าเมินเฉย รีบหยิบชุดแต่งกายมืออาชีพและ รองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งมา

วางของลงแล้ว จางหลงยืนอยู่ข้างๆ มองเธอ รอคำสั่งต่อไป ของเธอ

เงิน เงยศีรษะกวาดมองเขา พูดขึ้นอย่างเมินเฉย “นายแซ่จาง

นายจะยืนซื้ออยู่ที่นี่ทำไม ทำไมเหรอ อยากเห็นฉันแก้ผ้าให้นาย

ดูหรือไง”

“อ่า ไม่ครับ ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้” จางหลงหัวเราะแห้งๆ หัน ตัวเดินออกไป

จางหลงยังไม่ทันได้นั่งเก้าอี้ กลับเห็นประตูห้องทำงานของเซ็น เปิดออก เธอยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าแดงก่ำมองเขา กัดฟัน เล็กน้อยพูดขึ้น “จางหลงนนายรีบเข้ามาหาฉันเร็วเข้า

จางหลงอึ้งไป ก้มศีรษะลง กลับเห็นเป็นเอามือกุมท้อง ขา สองข้างบิดไปมาอย่างช่วยไม่ได้………