ตอนที่ 18 รนหาที่ตายเหรอ

ฉู่เซี่ยนกรีดร้องและหลบอย่างรวดเร็ว หนุ่มคนนั้นเมาแต่ยังคง ตอบสนองอย่างรวดเร็ว คว้าตัวเซียนเข้ามาในอ้อมแขนได้ทันที เขาไม่เกรงใจ ขึ้นมาแล้วยื่นมือออกไปจับสัมผัสลูบคลำ

ฉู่เชี่ยนดิ้นรนสุดชีวิต ตะโกนเสียงดัง “อ๊ะ คุณชายหลี่คุณ ปล่อยฉันนะ อย่าทําแบบนี้ รีบๆ ปล่อยฉัน……..

ถึงจะเป็นแบบนี้ แต่หนุ่มคนนั้นก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไปเลยสัก นิด ในทางกลับกันยิ่งทำรุนแรงมากขึ้น ทันใดนั้นก็อุ้มเธอวางไว้ บนโต๊ะ ถกกระโปรงสั้นของเธอขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ เห็นแสงที่ ขาสวยขาวหิมะ ดวงตาเขาก็เปล่งประกายอย่างรวดเร็ว น้ำลาย แทบไหลออกมา

“เชี่ยนเชี่ยน เธอหลบฉันมานานมาก วันนี้ยังไงเธอก็หนีไม่พ้น วันนี้ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องได้เธอ” หนุ่มคนนั้นพูด แล้วซุกศีรษะลง ไประหว่างขาของอู่เชี่ยนทันที

เดาว่าเจ้านี่คิดว่าตัวเองจะประสบความสำเร็จ แต่ในตอนนี้จู่ๆ ก็ถูกเตะบั้นท้ายอย่างแรง เขาโซเซแล้วกลิ้งล้มลงบนพื้น

เมื่อเขามีสติกลับมาก็เห็นชายคนหนึ่งยืนตรงหน้า แล้วหัวเราะ เยาะเขาอยู่

“ก-แกเป็นใครวะ กล้าเตะฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือไง” ชายหนุ่มเอามือกุมบั้นท้ายที่โดนเตะจนเจ็บมาก ร้องโอ๊ยออกมาพยายามดิ้นรนลุกขึ้น

จางหลงหัวเราะ “ไอ้อันธพาลที่รังแกผู้หญิงอย่างนาย ฉันซัด มันทุกคน”

“ไอ้ชั่ว แกตายแน่” ชายหนุ่มคนนั้นเหมือนจะเมาไม่น้อย ถม

น้ำลายอย่างหนัก หันตัวแล้วออกไปอย่างรวดเร็ว จางหลงไม่ได้คิดอะไรมาก รีบเข้าไปพยุงเขียนให้นั่ง เอ่ย

ถามอย่างเป็นห่วง “ประธาน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม”

ฉู่เชี่ยนจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยพลางสายศีรษะ แววตาเธอ เคร่งขรึมอย่างมาก มองจางหลง ลังเลหลายวินาทีถึงได้พูดขึ้น “จางหลง นายรู้ไหมว่านายก่อปัญหาร้ายแรง

“ก-ก่อปัญหาอะไรร้ายแรงเหรอครับ” จางหลงได้ยินแล้วใน ใจก็อดเครียดไม่ได้

ฉู่เซี่ยนหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดขึ้น “นายรู้ไหม คนที่นาย จัดการไปเมื่อกี้คือหลี่เจียหมิงลูกชายของหลี่อิงหนานประธาน ประชุมการค้าของเรา”

“ว่าไงนะ เขาคือหลี่เจียหมิงเหรอครับ” จางหลงได้ยินแล้วก็

ตกใจอย่างอดไม่ได้

พูดถึงหลี่เจียหมิง ในเมืองนี้แทบไม่มีใครไม่รู้จัก เจ้านี่พึ่งพา พ่อของตัวเองที่เป็นประธานประชุมการค้า อาจพูดได้ว่าเขาทำสิ่ง ชั่วร้ายไร้ศีลธรรมมามากมาย โดยเฉพาะคนในชุมชนธุรกิจท้อง ถิ่น พวกเขาเกือบทั้งหมดได้รับความเดือดร้อนจากเขา แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา ว่ากันว่าเขาไปชอบภรรยาของผู้ตรวจสอบของ บริษัทคนหนึ่ง ข่มขืนภรรยาต่อหน้าผู้ตรวจสอบคนนั้น และผู้ ตรวจสอบคนนั้นก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตอย่างน่า ประหลาด

วันนี้ จางหลงทำให้เขาไม่พอใจ เขาไม่กล้าคิดว่าชีวิตเล็กๆ ของตัวเองจะได้รับการคุ้มครองหรือไม่

เซียนมองจางหลงหนึ่งที่ จู่ๆ ก็ยื่นมือมาจับมือเขาเบาๆ พูด อย่างอ่อนโยน “แต่จางหลง นายไม่ต้องกังวลเกินไปนะ วันนี้นาย ช่วยชีวิตฉัน ฉันต้องหาทางช่วยชีวิตนายแน่ๆ

“ผมซาบซึ้งในน้ำใจคุณครับ แต่ประธาน ตอนนี้ผมเป็นศัตรู ของหลี่เจียหมิง คุณต้องอยู่ห่างๆ ผมหน่อย ผมไม่อยากทำร้าย

ฉู่เชี่ยนได้ยินเขาพูดแบบนี้แล้วก็มองเขาอย่างประหลาดใจ มาก เธอไม่คิดเลยว่าเรื่องนี้ต้องเผยแพร่ให้คนอื่น หวาดกลัวมา ตั้งนานแล้ว แต่จางหลงไม่เพียงไม่กลัว ตอนนี้ยังนึกถึงเธออีก ด้วย

ในตอนนี้ ด้านนอกมีคนสี่ห้าคนพุ่งเข้ามา นำโดยหลี่เจียหมิง

จางหลงเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้แล้วก็รีบยืนด้านหน้า เชี่ยน เขากำลังรอหลี่เจียหมิง พูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชา “นายมี อะไรก็มาลงที่ฉัน เรื่องในวันนี้ไม่เกี่ยวกับประธาน

“โอ๊ะ เจ้าหนู ดูไม่ออกเลยนะว่าเป็นฮีโร่ช่วยสาวงาม ได้ วันนี้ ฉันจะจัดการแก” หลี่เจียหมิงหันศีรษะไปมองคนด้านหลัง ตะโกนอย่างดุเดือด “อย่าอ่อนแรงเด็ดขาด จัดการจนกว่ามันจะตาย หลายคนนั้นกำลังจะลงมือ จู่ๆ เขียนก็เดินมาข้างหน้า ตะโกนอย่างรุนแรง “หยุด ดูสิใครกล้าลงมือ

หลี่เจียหมิงมองฉู่เชี่ยน พูดขึ้นโดยไม่มีรอยยิ้ม “เชี่ยน วันนี้ ฉันให้เกียรติเธอ ไม่ลงมือกับเธอ แต่อย่ามาสอด ไม่งั้นฉันจะ จ๊ดการเธอด้วย”

แต่ฉู่เชี่ยนกลับไม่ตื่นตระหนกและรีบร้อน ยกริมฝีปากแดงขึ้น ยิ้มมีเสน่ห์ พูดขึ้นเบาๆ “ก็ได้ คุณชายหลี่ คุณลงมือ แต่เดี๋ยวฉัน จะรอดูถ้าประธานหลีมาแล้ว จะจัดการเหตุการณ์นี้ยังไง

“ธ–เธอพูดบ้าอะไร ยัยคนชั้นต่ำ เธอแจ้งพ่อฉันเหรอ” เห็นได้ ชัดว่าหลี่เจียหมิงยังคงกลัวพ่อตัวเองเล็กน้อย ทันใดนั้นสีหน้า กลายเป็นตกใจนิดหน่อย

ฉู่เชี่ยนเดินไปถึงข้างตัวจางหลง จากนั้นก็เอามือข้างหนึ่งของ เขามาโอบรอบเอวตน ยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณชายหลี่ คุณก็เห็นชัดๆ แล้ว นี่คือแฟนฉัน ดังนั้นถ้าต่อไปกล้าลงมือก็คิดให้ดีๆ แล้วกัน ถ้าอยากตายกันทั้งคู่ ฉันก็ไม่กลัวคุณ”