ตอนที่ 15 ของขวัญที่ไม่คาดคิด

จางหลงหันศีรษะไป เห็นเลขาสาวสวยมากคนคนหนึ่งยืนอยู่ด้าน หลัง กำลังยิ้มให้พวกเขาอยู่

เซินก็หันศีรษะไปเช่นกัน ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดขึ้นอย่าง ประหลาดใจนิดหน่อย “ค-คุณพูดอะไร คุยเรื่องเซ็นสัญญา”

“ใช่ค่ะ ผู้จัดการเซิน เถ้าแก่เราเซ็นสัญญากับพวกคุณ เชิญ พวกคุณขึ้นไปค่ะ” ริมฝีปากแดงงดงามของเลขาสาวคนนั้นเผย รอยยิ้มอันมีเสน่ห์

“ค-คือ……”

“โอเค” เซินลี่อึ้งไป หันศีรษะไปมองจางหลง เหมือนกำลังถาม เขา แต่ตอนนี้จางหลงก็งุนงงเหมือนกัน แม่ง หม่าโยวเทียนมัน เล่นกลอุบายอะไรอยู่กันแน่

เปิดประตูห้องทำงานของหม่าโยวเทียน เดินตามเชินเข้าไป จางหลงเห็นหม่าโยวเทียนกำลังหัวเราะพูดคุยกับเชี่ยนอยู่บน โซฟา มีดื่มเหล้ากันด้วย

เห็นพวกเขาเข้ามาแล้ว หม่าโยวเทียนก็รีบกวักมือ “โอ้ ผู้จัด การเงิน เสี่ยวจาง พวกคุณมาแล้วสินะ ฉันเซ็นสัญญาเรียบร้อย แล้ว อยู่บนโต๊ะทำงาน พวกคุณเซ็นสัญญา เราจะได้ร่วมมือกัน อย่างเป็นทางการ

เซิน สายศีรษะอย่างว่างเปล่า มองเขาแล้วถามขึ้น “เถ้าแก่หม่า ค-คุณ…..

หม่าโยวเทียนมองเขียน ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ฉันรู้ว่าคุณมีคำถาม มากมาย แต่ให้ประธานช่วยอธิบายให้คุณฟังแล้วกัน”

“ประธานฉู่” ยิ่งสับสน หันศีรษะไปมองเขียน ขมวดคิ้ว ถาม ขึ้นอย่างประหลาดใจมาก “ประธาน นี่มันเกิดอะไรขึ้น

ตอนนี้เขียนยืนขึ้นมา เดินไม่กี่ก้าวเข้ามา เธอมองจางหลง แล้วพูดขึ้น “ผู้จัดการเงิน ฉันจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน จริงๆ ก่อนหน้านี้ฉันกับเถ้าแก่หม่าได้คุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้มา แล้ว วันนี้ฉันนำชุดชั้นในตัวใหม่ล่าสุดของบริษัทเรามาให้เถ้าแก่ หม่าชื่นชม โดยเฉพาะ พูดตามตรงก็คือวันนี้ที่เถ้าแก่หม่ามาพบ พวกคุณ จริงๆ แล้วเป็นการจัดฉาก

จางหลงเห็นฉู่เชี่ยนส่งสายตาให้เขา มันบ่งบอกถึงอะไรบาง อย่าง ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจแล้ว ไม่ต่างจากที่เขาคาดไว้มากนัก ชุดชั้นในที่เชี่ยนสวมในห้องน้ำนั้นก็คือผลิตภัณฑ์ที่บริษัทพวก เธอเอามาให้หม่าโยวเทียนดู

“อะไร” ได้ยินคำพูดนี้แล้ว สีหน้าเซินก็ซีดด้วยความโกรธ

ฉู่เชี่ยนพูดต่อ “แต่ผู้จัดการเงิน คุณอย่าโกรธเกินไปเลยนะคะ นี่มันเป็นธุรกิจ แต่วันนี้หนุ่มน้อยบริษัทพวกคุณได้ช่วยชีวิตฉันใน ห้องน้ำ มันทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ต่อมาฉันกับเถ้าแก่หม่าก็ปรึกษา กัน เตรียมจัดฉากเมื่อครู่นี้ เถ้าแก่หม่าสัญญากับฉันว่า ถ้าคน ของบริษัทพวกคุณไม่เห็นแก่ตัวและเล่นพรรคเล่นพวก เลือกชุด ชั้นในที่ดีที่สุดจริงๆ ก็จะให้โอกาสบริษัทพวกคุณเข้าไปในห้างสรรพสินค้า”

เซ็นได้ยินถึงตรงนี้ก็ทำเสียงฮึดฮัดเบาๆ พูดขึ้นอย่างไม่ค่อย พอใจ “ประธาน ได้ยินความหมายที่คุณพูดแล้ว วันนี้ที่จางหลง เลือกคุณ เพราะผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในพวกคุณโดดเด่นมากเหรอ”

“แน่นอน ผลิตภัณฑ์ชุดชั้นในของบริษัทเราเหนือกว่าบริษัท พวกคุณในแง่การออกแบบ สวมใส่สบายและความสวยงาม จุด นี้ได้ทดสอบทางการตลาดแล้ว เธอว่าอย่านั้นไหม หนุ่มน้อย” ตอนนี้ ขณะที่ฉู่เชี่ยนพูดก็หันศีรษะไปยิ้มมีเสน่ห์ให้กับจางหลง

“อ่า คือ ค-ครับ” จางหลงยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ ในใจก็ แอบตะโกน แม่ง เธอคิดว่ายังทำฉันเวทนาไม่พอหรือไง

แต่มีสิ่งหนึ่งที่จางหลงต้องยอมรับ ชุดชั้นในตัวนั้นที่เชี่ยน สวมใส่เมื่อครู่นี้ โดยรวมแล้วดีกว่าบริษัทพวกเขา เขาสัมผัสวัสดุ ที่ละเอียดอ่อนกว่าวัสดุของบริษัทพวกเขา ใกล้เคียงกับผิวหนัง มนุษย์

“จางหลง นาย…..” เซินลี่กัดฟัน จ้องมองจางหลงก่อนจะทํา หมัดแน่นอย่างโกรธเคือง

ฉู่เชี่ยนรีบพูดขึ้น “ผู้จัดการเงิน คุณอย่าโกรธเลยนะคะ คุณ ควรจะขอบคุณที่บริษัทพวกคุณมีพนักงานแบบนี้ ถ้าคุณไม่ ต้องการก็ยกให้ฉันเถอะ”

“เหอะ ประธานฉู่ คุณเข้าใจล้อเล่นจริงๆ นะ คุณคิดว่าเป็นไป ได้หรือไง” เซินลี่กลอกตาใส่เธอ พูดขึ้นอย่างเมินเฉย
จริงๆ แล้ว เมื่อครู่นี้แค่โกรธ พอคิดถึงเรื่องนี้จริงๆ แล้ว เธอก็ ตระหนักได้เหมือนกันว่าชุดชั้นในตัวนั้นของบริษัทพวกเขาที่หม่า โยวเทียนเอามาให้ ไม่ใช่เกรดที่ดีที่สุด แต่ชุดชั้นในตัวนั้นที่ เซียนสวมใส่ เห็นได้ชัดว่าเป็นเกรดที่สูงกว่าบริษัทเรามาก

แต่ตอนนั้นเธอไม่ได้ตระหนักถึงปัญหานี้ จนถึงตอนนี้เธอก็ เข้าใจแล้ว ถ้าตอนนั้นจางหลงลำเอียงและเลือกเธอสุ่มสี่สุ่มห้า เกรงว่าจะไม่ใช่แค่ไม่ได้เซ็นสัญญา แต่จะทำให้หม่าโยวเทียนคิด ว่าบริษัทพวกเขาไม่ซื่อสัตย์เลยสักนิด

หม่าโยวเทียนยิ้มแล้วพูดขึ้น “ผู้จัดการเงิน เรื่อง ในวันนี้ ขอโทษด้วยครับ แต่ฉันรับประกันกับคุณว่าฉันจะปฏิบัติกับทั้ง สองบริษัทอย่างเท่าเทียมกัน ฉันสั่งคนไปแล้ว ให้เก็บร้านค้าที่ ใหญ่ที่สุดสองร้านให้บริษัทพวกคุณ

ข่าวนี้เหมือนมีขนมเปี๊ยะยัดไส้ตกลงมาจากท้องฟ้า เซ็นสี่คิด ไม่ถึงว่าจะเซ็นสัญญาด้วยวิธีนี้ เซ็นสัญญาอย่างราบรื่นแล้ว คิดถึงตรงนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะมองจางหลงข้างกาย เจ้านี่ คิดไม่ ถึงเลยว่าจะมีความคิดลึกซึ้งที่เป็นเอกลักษณ์

หลังจากออกมาจากที่นี่ จางหลงเดินตามหลังเงินลี่มาติดๆ ใน ใจก็เหงื่อแตก ถึงแม้จะเซ็นสัญญาอย่างราบรื่นแล้ว แต่วันนี้ที่ บอกว่าผลิตภัณฑ์ของบริษัทไม่ดีเป็นเรื่องต้องห้าม เขาคิดว่าเป็น ลี้ยัยแม่มดนี้ต้องหาโอกาสโต้ตอบเขา

เพิ่งกลับมาถึงบริษัท จางหลงยังไม่ทันนั่งลงบนเก้าอี้ ก็ถูกกว เหยาเหยาเรียกให้เข้าไปในห้องทำงานเป็น
ช่างเถอะ อะไรที่ควรเกิดมันก็ต้องเกิด

เข้าไปในห้องทํางาน จางหลงเส้นประสาทตึงเครียด เหลือบ มองเซินลี่ที่นั่งบนโต๊ะทำงานหันหน้ามาทางเขา ยิ้มแล้วเรียก “ผู้ จัดการเงิน เรียกหาผมเหรอครับ”

เป็นลี่มองเขาหลายที จู่ๆ ก็ปลดกระดุมเสื้อผ้า เผยให้เห็นชุด ชั้นในสีดำอันน่าภาคภูมิใจ จากนั้นก็พูดขึ้น “มานี่ สัมผัสมันหน่อย”