ตอนที่ 5 ส่งเธอเข้าคุกอย่างไม่ไยดี

น้องสาวของเธอคนนั้นน่ะ คงแทบจะอดใจรอแทบไม่ไหว ที่จะส่งเธอลงนรกขุมที่สิบแปด ไม่ให้ได้ผุดได้เกิดตลอดกาล

ยหว่านนึกถึงเรื่องราวเมื่อสองปีก่อน หลังเวทีการ ประกวดแข่งขันสไตลิสต์หน้าใหม่ของวงการเสื้อผ้าแฟชั่นที่ นิวยอร์ค หนังเกิดอุบัติเหตุทำเข็มเย็บผ้าทิ่มตาของตัวเอง แต่เธอกลับกล่าวหาว่ายหว่านจงใจทำให้เข็มทิ่มตาเธอ ทำให้โลกของยาหว่านพลันต้องมืดมิดลงทันใด

หญิงสาวถูกจับเข้าคุก ส่วนหนึ่งแม้จะได้รับบาดเจ็บที่ ดวงตาแต่ก็ยังคงเชิดหน้าชูคออยู่อย่างเดิม

ยวหวานออกจากคุกที่ออเบิร์น เมืองนิวยอร์คเมื่ออาทิตย์ ที่แล้ว และเธอก็ยังไม่มีที่พักเป็นหลักแหล่ง จึงขออาศัยในอ พาร์ตเมนท์ของซานซานเพื่อนสนิทของเธอชั่วคราวไปก่อน

ตอนที่เธอกลับเข้าห้องมา ดูเหมือนว่าซานซานจะหลับไป แล้ว เธอจึงเดินเข้าห้องของตัวเองไปพักผ่อน

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นแผนการที่ยวหว่านวางแผน เอาไว้ตั้งแต่ตอนที่อยู่ในคุกที่ออเบิร์นเมื่อปีที่แล้ว แต่คาดไม่ถึงว่าเกมของเธอจะจบตั้งแต่ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ หญิง สาวรู้สึกเศร้าใจมาก นอนไม่หลับได้แต่พลิกตัวไปมาอยู่บน เตียง

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของหล่อนก็ดังขึ้น หน้าจอปรากฏชื่อ เฉิงเหยียน” ทันทีที่หล่อนเห็นชื่อนี้ก็นิ่วหน้าเล็กน้อย ลังเลอยู่ ครู่หนึ่งก่อนจะกดปุ่มรับสาย

เสียงกังวานของผู้ชายดังขึ้น ในสาย “ยหว่าน คุณหลับ หรือยัง”

“ถ้าฉันหลับ แล้วผีที่ไหนมารับโทรศัพท์ คำพูดของ หว่านไม่เคยไว้หน้าใคร

หญิงสาวจีบมู่เฉิงเหยียนมาแปดปี จนในที่สุดก็จีบติด หล่อนคิดว่าจะใช้ชีวิตรักกับเขาอย่างมีความสุข แต่เรื่องราว กลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อดวงตาของหนังได้รับบาดเจ็บ คน เดียวที่อยู่ในเหตุการณ์หลังเวทีวันนั้นที่จะช่วยเป็นพยานให้เธอ ได้ก็คือเฉิงเหยียน แต่เขากลับปฏิเสธที่จะขึ้นศาลเป็นพยาน ให้กับเธอ

ยหว่านเพิ่งจะมารู้ความจริงในตอนหลังว่า น้องสาวของ หล่อนเพียงแค่ใช้ลูกไม้นิดหน่อยก็ทำให้ผู้ชายที่เธอตามจีบมา ถึงแปดปีหลงจนโงหัวไม่ขึ้น แน่นอนว่าเขาต้องเลือกที่จะยืนอยู่ ข้างเดียวกับลู่อี้หนงและส่งเธอเข้าคุกอย่างไม่ไยดี

“ผมได้ข่าวมาว่าคุณกลับมาเมือง B แล้ว ออกมาเจอกัน หน่อยได้มั้ย” เสียงของมู่เฉิงเหยียนยังสุขุมเหมือนเดิม แม้ว่าจะคุยผ่านโทรศัพท์ หล่อนพอจะจินตนาการว่าอัน หล่อเหลาของชายอยู่ในสายนั้นต้องกำลังขมวดคิ้วอยู่

แต่เสียดายหล่อนไม่ใช่ผู้หญิงจะคอยวิ่งมู่เฉิงเห ยียนเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว

“เจอหน้ากันเพื่ออะไรจะอธิบายความรู้สึกผิดมีต่อฉันหว่านด้วยน้ำ เสียงนิ่ง

“ผมก็คิดคุณเพิ่งออกจากถ้าต้องการความ ช่วยเหลือจาก…..

ความใจดีของรุ่นคงใช้ผิดที่มั้งคะ สองปีที่แล้ว ได้ว่าฉันเคยขอความช่วยเหลือจากคุณ แต่คุณกลับสนใจ ฉันเลยสักนิด คำพูดของยหว่านเยียบเย็นเดิม มือ โทรศัพท์ไว้แน่น คำพูดจะแข็งกร้าว แต่ใจนั้นกลับ เจ็บปวดเกินทน

คนที่ช่วยเหลือมากที่สุด…

“ง่วงแล้ว วางหล่อนทำเป็นสนใจแล้วกดวางไป แต่วินาทีต่อมาความรู้สึกกลับเหมือนคลื่นที่ถาโถมเข้ามา

หล่อนไหน หล่อนตื่นขึ้นมาในตอนเที่ยงของอีกหลังจากจัดที่นอนเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็เรียกแท็กซี่ไปโรงแรมในเฉิง

หล่อนเข้าไปนั่งในล็อบบี้โรงแรมอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้น

ชายคนหนึ่งก็เดินออกมาจากลิฟต์ พอเห็นยวหวานก็ส่งยิ้มให้ หญิงสาว “หวานหว่าน ยวหวานลุกเดินไปหาชายคนนั้น เธอก้าวเข้าไปคล้องแขน

และซบหน้ากับไหล่เขาอย่างเป็นธรรมชาติ