ตอนที่ 6 ถ้าฝืนก็อย่าเลย

จิรายุนอนโดยไม่ขยับ และไม่สนใจเลือดที่รั่วไหล ออกจากอกซ้าย เขารู้ดี ว่าเธอไม่ได้ลึกเกินไป เพียงแค่ เจาะตรงผิวเนื้อนอกเอง

อาริยาถอดกางเกงยีนส์ออกโดยไม่ลังเลใจเลยสักนิด

“เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเธอเป็นกุลสตรีที่เสียสละ เพื่อชาติ ใจกว้างเผื่อแผ่เพื่อคนที่รัก”จิรายุยิ้มที่มุมปาก

“ ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะตลกขบขันกับคุณ เข้ามาเลย!” เธอพูดอย่างเยือกเย็น และนอนลงข้างเขา

“เธอเลือกตัวเลือกที่สามสินะ แล้วทําไมเธอไม่ถอด เสื้อบนล่ะ?”เขากลิ้งตัวทับเธอไว้ข้างใต้ แล้วถามอย่าง สงสัย

“ฉันแค่อยากจะจบให้โดยเร็ว ฉันไม่ต้องการหน่วง เวลา ซึ่งแบบนี้ก็จะไม่มีผลกับสิ่งที่คุณกำลังจะทำ”เธอ พูดอย่างเยือกเย็นเช่นเดิม

“เร็วเข้า!”

จิรายุกลับลุกขึ้นอีกครั้ง และนั่งข้างๆเธอ ยิ้มเย้ยหยัน ด้วยว่า

“ถ้าต้องฝืนใจขนาดนี้ก็อย่าเลยแล้วกัน ฉันไม่ชอบมี อะไรกับศพที่นอนตายเหมือนกัน”
ความแตกต่างระหว่างเธอกับศพที่ตายคืออะไร นี่ ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เขาต้องการเธอก็จริง แต่นี่ไม่ใช่ จุดประสงค์ทั้งหมดของเขา เขาต้องการให้เธอสนุกกับ มัน แล้วให้เธอตกหลุมรักเขา

“แกต้องการอะไรกันแน่?”เขาต้องการเธอขอร้องเขา ด้วยความยินดีปลื้มใจด้วยงั้นรึ?

“ฉันต้องการให้เธอเต็มใจทำ!”

“จิรายุ แกมันเป็นบ้ารึไง แกคิดเหรอว่าฉันจะยินดีกับ สิ่งที่แกทำ”

“ไม่ยินดีเต็มใจก็ได้ แต่อย่างน้อยให้ฉันได้เห็นผู้หญิง ที่มีชีวิตชีวาหน่อย ฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษอะไร ถ้าทำให้ ฉันไม่พอใจ บางทีอาจสูญทั้งร่างของเธอ และคนรัก ของเธอก็เป็นไปได้”

“แก … “อาริยากำหมัดของเธอด้วยความเกลียดชัง เธออยากแทงเขาให้ตายสมใจอยาก ให้มันจบๆไปเหลือ เกิน

เธอมองพื้นดินโดยตามสัญชาตญาณ มองหามีดที่ โยนลงไปนั้น

จิรายุดูเหมือนจะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร ไปว่า”จะเปลี่ยนใจก็ยังทัน!” และพูดเบาๆ

ใบหน้าที่มีรอยหย่นของพ่อแม่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง อาริยามือสั่นไปพลางแล้วถอดเสื้อยืดแขนสั้นของตนออก เธอยิ้มอย่างสรดใจ และเชิญชวนเขา”มาสิคะ!” เสียง นั้นเบาลงและนุ่มนวลมาก

จิรายุมีอะไรบางอย่างที่แปลกๆในใจผุดขึ้นมา ไม่รู้ว่า มันคือความสมเพชหรืออะไร เพื่อปกปิดความรู้สึกนี้เขา จึงทิ้งตัวหาเธอ